-
Zoek resultaten
-
In reactie op: muffige/houterige lucht
allen, op verzoek van rob even de omgeving:
het betreft de huiskamer: vloer: betegeld,geen cave of kruipruimte, wanden: steen stucwerk met behand. Plafond geheel hout- houten balken . boerderij uit ca 1850 : Steunbalken zware uitvoering met houten plafond er tussen.
Verwarming : houtkachel. Omgeving huis; vochtig maar staat op heuvel , afwatering lijkt mij redelijk.Overigens zie ik al weer wat aankopingspunten om mee verder te gaan.
in afwachting en dank alvast groetjes erick
In reactie op: muffige/houterige lucht
Ha Erick,
Ik had eenzelfde probleem. Na een afwezigheid van een paar weken trof ik bij binnenkomst dezelfde geur aan als jij beschrijft. Daarnaast had en heb ik een bijzonder hoge luchtvochtigheid binnen. Sinds ik de klep in het rookkanaal van mijn open haard sluit, bij afwezigheid, is het probleem opgelost.
Luchtvochtigheid speelt volgens mij ook een rol, maar die kan ik vooralsnog niet beheersen. Al ben ik wel van plan een solarventi te installeren.
Jeroen B, 62
In reactie op: muffige/houterige lucht
De omschrijving doet me denken aan licht vochtig geworden hout- en asresten in houtkachel. Ik ruik het altijd als de kachel uit is gegaan en het geregend heeft (dan komt via de schoorsteen nog wel eens wat vochtige lucht in de kachel). Kachel goed leeghalen als die wat langer uit blijft, is de enige en niet eens volledige remedie.
In reactie op: muffige/houterige lucht
Erick, een paar vragen: houten vloer / daaronder een cave / plafond à la française / muren droog of vochtig / muren geïsoleerd + dampremmende laag / hoe wordt er verwarmd / ventilatie / houten plafondbalken ooit in de creosoot gezet o.i.d.? Ter lezing aanbevolen wat er op de website van Christian over wordt verteld.
Bij SystèmeD blijven ze onverminderd doorgaan met het online zetten van aardige artikelen. Gisteren tot mijn verbazing een handleiding voor het vervangen van het scherm van een iPhone 7, vanochtend iets dichterbij de bricolage praktijk de aanpak van de isolatie van muren op de begane grond (semi-enterré). Twee verschillende isolatielagen waarmee ook vochtproblemen worden aangepakt.
In reactie op: Makkelijk voegen. Pointmaster of ander 'Pistool'?
@ Jos: die werptechniek is behoorlijk professioneel, mijn complimenten. Bij een grote verbouwing van een oud pand tot restaurant aan de Zeedijk (020) moest een vochtige keldermuur waterdicht worden gemaakt. Dat was anderen nog niet gelukt. De beide door de Nedam ingehuurde stukadoors wilden geen pottekijkers. Later, het was al heel laat geworden in een café, vertelden ze me dat ze van een behoorlijke afstand met grote kracht de mortel tegen de kaal gemaakte bakstenen muur aangooiden. En wanneer je weet hoeveel kracht een stukadoor (ook dames tegenwoordig) in z’n armen heeft dan moeten die klodders mortel de maximum snelheid binnen de bebouwde kom behoorlijk hebben overschreden. Klaarblijkelijk dringt de werpspecie dan tot diep in de poriën door. Die ruwe laag werd later netjes afgepleisterd. De receptuur van de mortel, hoort uiteraard bij bedrijfsgeheimen, is me ontschoten. Misschien is de herinnering toen al terstond in alcohol nevelen opgelost, of langzamerhand in de nevelen van een aantal decennia uit zicht geraakt.
In reactie op: ADSL aansluiting RED by SFR, the morning after
Bonjour,
Weer even terug naar het oorspronkelijke onderwerp. Ja hoor, de afgelopen week was het weer raak. Om de 10 minuten een hersynchronisatie van de livebox, hoorbaar gekraak op de ouderwetse analoge telefoonlijn, er was weer eens iets uit de haak. Het probleem werd minder als het buiten droog was, maar zodra zich vocht aankondigde in de vorm van regen of mist was het raak. Zelfs als de ADSL wél even gesynchroniseerd was kwam het down debiet niet boven de 1 Mbit/sec uit, waar dat normaal toch 8 a 9 Mbit/sec was.
Omdat ik als aarzelende eeuwige afweger de definitieve overstap naar RED ADSL nog steeds niet heb durven maken was dit een uitgelezen gelegenheid om het actuele serviceniveau van France Telecom/Orange eens te testen. Gelukkig hoefde ik nu bij een storing niet meer naar de telefooncel in het dorp om te gaan bellen naar een onbereikbare helpdesk, dankzij de nabijheid van een GSM mast bracht de hotspot via het SFR RED mobieltje van madame uitkomst.
Ingelogd op mijn Espace Client begon ik de procedure om een storing verholpen te krijgen. Na enige stappen stelde het systeem voor de lijn te testen. Dat testen duurde enige minuten waarna de conclusie was dat er een storing op de lijn was waarvan de oorzaak in mijn woning leek te zitten en waar een technicien aan te pas moest komen. Mét de waarschuwing dat zo’n intervention in het privégedeelte van de installatie tegen 69 euri gefactureerd zou worden. Vervolgens kon ik een dagdeel kiezen, ik koos voor het eerst mogelijke tijdstip, direct de volgende ochtend. Na nogmaals bevestigd te hebben was de procedure ten einde en kreeg ik vrijwel direct een SMS met de bevestiging van de afspraak. Daarop volgde nog een SMS met een nummer dat ik indien gewenst kon presenteren bij de dichtstbijzijnde Orange winkel om gratis een leen-Domino op te halen om te gebruiken gedurende de periode dat ik geen Internet had. Het zag er allemaal veelbelovend uit.
De volgende ochtend tegen 11:00 begon ik toch wat te twijfelen. De ADSL indicator op de Livebox stond al de hele ochtend rood te knipperen ten teken dat synchronisatie niet mogelijk was. En geen technicien te zien. Maar, rond 11:30 reed een hoogwerker van het reparatiebedrijf het erf op. De technicien meldde dat hij reeds 200 meter kabel langs de weg naar mijn huis had vervangen omdat daar storingen in zaten, en dat hij nu alleen nog even vanuit mijn huis kwam testen of alles nu echt in orde was. De man had professionele apparatuur bij zich waaronder een TDR, dat heb ik ook wel eens anders meegemaakt. De Livebox opnieuw opgestart, bleek na synchronisatie dat ik nu over een down debiet van zo’n 12 Mbit/sec beschik! De technicien gaf me een kaartje met een nummer dat ik kon bellen voor een snelle interventie als het probleem zich binnen 2 weken weer zou voordoen en nam afscheid. Even later kreeg ik een SMS die bevestigde dat een interventie buiten mijn huis had plaatsgevonden en dat er niets gefactureerd zou worden.
Al met al een pijnloze ervaring, zeer in tegenstelling tot de vorige keren dat ik een lijnprobleem aanmeldde. Ik weet natuurlijk niet of ik nu gewoon mazzel heb gehad, of dat Orange daadwerkelijk hard heeft gewerkt aan het verbeteren van de dienstverlening en de controle op haar partenaires die de reparaties uitvoeren. En ik heb ook geen idee hoe deze procedure bij RED ADSL wordt afgewikkeld. In elk geval verliep dit keer bij Orange alles volgens afspraak en zeer professioneel.
Het enige nadeel is natuurlijk dat dit mijn afweging om over te stappen naar RED ADSL er niet makkelijker op maakt. 🙁
Salutations, Jos
In reactie op: Licht doorlatende platen
Hoewel als grap bedoeld, ik vind het eigenlijk wel een goede detectie.Stel dat er wel vocht in de constructie komt, maar je ziet het niet, dan kan het de boel aardig doen rotten. Een aftimmerpaneeltje vervangen is het werk immers niet.
In reactie op: Licht doorlatende platen
[quote quote=208186]… Overigens is die binnenbekleding van Velux van MDF, dus dat moet dan aan de randen bij de dakpannen wel goed behandeld worden, vanwege vochtgevaar.
[/quote]
Inderdaad, gevaar van vochtopname.
Daarom heb ik de binnenbekleding van mijn dakramen ook van marine-multiplex gemaakt.
En daarom heb ik op mijn website ook deze opmerking geplaatst:
Grap van iemand die professioneel dakramen plaatst:
Bij binnenbekledingen van dat spaanplaatspul zie je tenminste, als dat door vochtopname bol staat, dat je iets fout gedaan hebt.In reactie op: Licht doorlatende platen
Aan die vorm van binnenbekleding had ik nog niet gedacht. Overigens is die binnenbekleding van Velux van MDF, dus dat moet dan aan de randen bij de dakpannen wel goed gehandeld worden, vanwege vochtgevaar.
Draadglas is inderdaad een mooie oplossing.
Dat is wel enkel-laags, maar ik pas toch eerst dampdichte folie toe aan de binnenkant, dus condens zou zo geen probleem moeten opleveren.In reactie op: Betonnen schuurvloer
Frans,
bij het lezen van alle adviezen hoe het optrekken van vocht te voorkomen is moest ik aan deze schuurdeur op afbeelding 21 denken. Zou dat niet ook een oplossing voor het schuurtje kunnen zijn? Gewoon de prefab schuur niet op de betonnen plaat zetten, maar 15 of 20cm hoger, en dan de kier door de horizontale makkelijk vervangbare plank afdekken.Nog iets:
bij het door Rob aangehaalde werkschema van gamma staat bij punt 11 een verkeerde tekst (het is nog eens die van punt 12).
Het moet ongeveer heten:
De bij het afreien meestal niet goed gevulde hoeken kunt u nu met beton opvullen en met
een troffel bijwerken (ik zou de hoeken dan nog eens afreien).Nog even een ervaring met een per internet gekochte prefab schuur:
De besteller had volgens de afbeelding besteld en niet op de hoogte gelet. Na montage bleek het gebouwtje maar 1,80m hoog te zijn, de ingangsdeur 1,65m – maar mijn buurman meet 1,92m! ;-).
Was dit gebouwtje voor de Japanse markt bestemd?In reactie op: Betonnen schuurvloer
Optrekkend vocht blijft altijd een probleem. Bij volkstuinhuisjes in Nederland was/is het gebruikelijk om met stapels stoeptegels “poeren” te maken waaroverheen dan fundamentbalken komen te liggen. Ruimte onder de houten vloeren en de zijwanden keurig geventileerd. Ook op een betonnen plaat zie ik als mogelijkheid genoemd worden – zeer veel websites die iets te melden hebben – hardhouten of geïmpregneerde fundamentbalken te gebruiken. Dan heb je die overstek van je tuinhuisje niet nodig. En niet onbelangrijk: maak er geen badkuip van. Laat die te storten betonnen plaat minimaal een centimeter of drie uitsteken boven het maaiveld, zeker aan de hogere kant van jouw hellende terrein. Iets heel anders: nog van plan een lichtpunt en een stopcontact aan te brengen? Dan meteen maar een stuk toevoerbuis dieper in de grond aanbrengen en omhoog laten komen op de plek waar je een klein tweede groepenkastje zou kunnen aanbrengen. Zie daarvoor wat er op deze website onder Verbouwen/Elektriciteit over wordt verteld en dit schema.
In reactie op: enorme prijsverhoging Orange internet
Nu alleen nog met een iets vochtige doek de box stofvrij maken en hij is bijna brand new, almost a pre-owned Cadillac. Trap het download speed gaspedaal maar tot op de bodem in. Enjoy!
In reactie op: Huis verzakt
Alvorens de hele tegelvloer eruit te tikken is het misschien handig om rondom het huis eens te kijken of er in de muurvoet onder het maaiveld geen gaten zijn die als toegangstunnel dienen voor het gravende gedierte des velds. In de loop der tijd heeft een zand/leem mortel daar het meest te lijden, ook door vocht en wortels die menen daar een stevige verankering te kunnen vinden. Ik heb bij ons huis diverse meters muur tot een diepte van 20 à 30 centimeter open gegraven en gaten gevuld met een stevige kalkmortel.
Gresbuis: ik dacht nog even, goh, ouderwets, lag ook als rioleringspijp in de grond bij mijn ouderlijk huis. Joost de Vree heeft die misvatting zojuist gecorrigeerd.
Eens met Jos z’n pleidooi voor een ademende kalkvloer. Lastige is dat je dan in sommige gevallen – afhankelijk van de vochthuishouding – toch tot een behoorlijke diepte moet uitgraven. Eerst een dikke laag grind (hérisson) met evt. drainage erin verwerkt (20 à 25 cm) en daarna une chape chanvre et chaux (15 à 20 cm). Aldus “Le manuel de la renovation” (ISBN: 978-2-7072-0653-4) in 2010 uitgegeven door het blad “Maison et travaux”. Wanneer de fundering niet al te veel voorstelt moet je met dat uitgraven voorzichtig zijn: je moet voorkomen dat door het wegvallen van de gronddruk aan één kant de boel gaat schuiven. Bij een verbouwingsklus waar ik een keer bij heb staan kijken werd daarom eerst – stapsgewijs – een betonnen rand met wapening (30 x 30 cm) gestort. Strak langs de binnenkant van wat we met een eufemisme de fundering zullen noemen.
Wat me nog te binnen schiet, de sector moderne bouwmaterialen. Er zijn in Nederland en Duitsland zeer vormvaste kunststof bouwplaten in diverse diktes verkrijgbaar waarvan één zijde geschikt is om op te tegelen. Om tijdwinst te boeken – niet eerst een vloertje storten – gebruikt in een modern appartement, betonnen ondergrond. Ook te gebruiken op een minder stabiele ondergrond als een houten vloer. Wat foto’s ter illustratie: plaatmateriaal, detail, opbouw, resultaat.
Maar wel hetzelfde nadeel als met beton waar Jos al op wijst: opstijgend vocht zal nu langs de muren pogen hoger sferen te bereiken. Maar als ondergrond, en als zijwanden, voor een badkamer op een verdiepingsvloer nog wel een aardig alternatief voor een vloer met lewisplaten en wandjes met groen gipsplaat.
In reactie op: Huis verzakt
Bonjour @Cees,
Mooi verhaal weer. Ik zou alleen geen betonvloer adviseren in een oud huis. Een ademende kalkvloer is daarvoor veel beter geschikt om te voorkomen dat optrekkend vocht via de muren gaat ontwijken.
Salutations, Jos
In reactie op: Huis verzakt
Ha Astrid,
Mijn huis in Pas de Calais, vakwerk en leem, is eveneens funderingsloos en zakt her en der ook nog steeds. Wat bij mij zorgde voor een specifiek probleem was een gebroken water afvoer die onder het huis door liep. Pas na verzakking en vochtplekken en heel veel speuren kwam ik erachter dat ooit iemand besloten had een grespijp onder het huis door te laten lopen van de ene zijgevel naar de andere. Dat zou dus ook nog het geval kunnen zijn.
succes met de speurtocht.
Jeroen B, 62
In reactie op: Huis verzakt
Wanneer alleen de vloer scheuren vertoont, zou het dan niet kunnen zijn dat alleen daar(onder) een probleem is. In oude boerenhuizen werden de tegels gewoon op “terre battue” gelegd, aangestampte grond met leem. Fundering: in dat soort huizen vaak niet meer dan een zich langzaam naar beneden toe verbredende onderkant van de draagmuren tot hooguit een meter onder het maaiveld. Wanneer de ondergrond voldoende draagkracht heeft – en de grondwaterstand stabiel – kan dat eeuwen goed gaan. Problemen daar vertalen zich in scheuren in de muren. Dat het hele huis aan het verzakken zou zijn lijkt mij misschien een iets te voorbarige conclusie. Werk voor een bouwkundige / constructional engineer die ter plekke de boel komt bekijken. Op afstand valt er geen diagnose te stellen, hetgeen het aandragen van oplossingen enigszins bemoeilijkt. We hebben het op dit forum wel eens over het probleem van te vochtige vloeren gehad, maar daar zitten toch wel een paar aanknopingspunten bij denk ik. Op Franse forums ook veel aandacht voor oude tegelvloeren van tomettes die weer in oude glorie hersteld moeten worden, zomaar een voorbeeld.
In reactie op: welke is de beste vaatwasser in Frankrijk?
Tegen een defect printje en op hol slaande elektronica is helaas weinig te doen. De hoop dat de producenten het allemaal goed testen en kwaliteitsonderdelen gebruiken (elco’s!) heb ik inmiddels opgegeven. De tijd dat Hewlett Packard in Grenoble de “motherboards” voor pc’s ook in de klimaatkamer (ver onder nul, woestijnklimaat, droog of een zeer hoge luchtvochtigheidsgraad) stevig aan de tand voelde ligt ver achter ons.
Maar één technisch zijstapje wil ik toch even noemen. Wanneer de waterdruk te hoog is hebben de inlaatventielen van wasmachine en vaatwasser behoorlijk te lijden. Voortijdig heengaan van deze onderdelen valt te voorkomen – sorry, uit te stellen – door voor de juiste waterdruk te zorgen. Voor hen die dat nog niet wisten deze uitleg, in hoofdstuk 10.1.5
In reactie op: Réaliser des constructions avec de la pierre
Om de waarschuwing nog meer in perspectief te zetten dan Rob al heeft gedaan; het werken met cement is vooral een probleem voor de toekomst. Om goed bestendig te zijn tegen de schokken en bewegingen die nog gaan komen, is kalkmortel een betere barrière in klassieke bouw.
Het beweegt wat mee, is vochtregulerend, licht elastisch en beter bestand tegen schokken, zoals die van veranderingen in temperatuur of van fysieke aard. Je moet voorbereid zijn op die toekomst. Met je cementvoeg ziet het er op korte termijn wel goed uit, maar je moet vooruit kijken.
Kan je muur dan ook tegen de ontwikkelingen, de aardbewegingen, de temperatuur wisselingen?Mijn huis is al erg oud en mede door die kalkbasis heeft zij de tand des tijds doorstaan. Hoe goed je ook zoekt, je zult niets vinden in mijn huis dat daar alleen maar zit voor de sier, de hele constructie is doordacht, praktisch en gemaakt van materialen die de tijd doorstaan.
In reactie op: wie heeft ervaring
[quote quote=167718]Het gekke is dat de zijkanten van planken zijn, en de bodem van zand, na een poosje is de vijver dus weer bijna leeg.[/quote]
Cees, dit is voor mij de beslissende informatie. Ik volg deze discussie al een paar dagen maar kon ook met intensief nadenken geen antwoord op je vraag vinden.
Omdat de constructie niet-doorlatende zijwanden maar een wel-doorlatende bodem heeft vermoed ik dat het om een losput of ‘negatieve bron’ gaat. Deze heeft de taak het water door een slecht doorlatende bodemlaag dieper de grond in te brengen, zie hier (ik misbruik je schets):
Over ‘negatieve bronnen’ zie hier de afbeeldingen 8 en 9.Cees, je hebt me reeds zo veel geholpen en geadviseerd; ik hoop dat ik je deze keer een beetje kan helpen.
In reactie op: wie heeft ervaring
Cees, je vraag doet me denken aan een antwoord van een Amerikaan in een discussie op de Engelse website Pontnoir een jaar of zes geleden, over het probleem van “water penetration”. Ik laat deze Virtdave aan het woord:
” I agree–the pressure from water across a wall can be pretty huge. When we built our place in California, our building site was halfway up a hill– we followed the advice of the soils engineer and before laying the foundation had a deep (about 3 meters deep) trench cut uphill, with a perforated pipe at the bottom, to divert the runoff. Such a trench is called (in the USA) a French drain, so I imagine it’s not unknown in France. Digging such a drain is not too hard in the soil where we built there, but in Creuse it might be tricky due to the huge granite chunks which might complicate the task.”
Als ik jou was zou ik me twee keer bedenken alvorens die waterbuffer – want dat is het waarschijnlijk – in te ruilen voor andere plannen. Want voordat je het weet moet nog veel dieper gaan nadenken hoe van vochtproblemen af te komen en dat kan ingewikkeld en soms ook kostbaar worden. Zie bijvoorbeeld deze informatie van Siplast.
In reactie op: www.oldhouseweb.com
En dan zet ik de schijnwerper nog maar weer eens op dit artikeltje van Monumentenzorg over het gebruik van kalkmortels. Managements summary: cement maakt bij renovatie van traditionele gebouwen meer kapot dan je lief is.
Wanneer u dat te kort door de bocht vindt dan laat ik Jos Oskam – moet ergens in oud-archief staan, maar nog steeds zonder zoekmachine – aan het woord die het iets genuanceerder heeft verwoord:
“De moderne Portlandcement is prima geschikt voor de moderne bouwwijze, waarbij op een onvervormbaar (gewapend beton) fundament wordt gemetseld, en de vochthuishouding wordt gerealiseerd door middel van expliciete bouwkundige voorzieningen zoals dampkeringen, spouwen, geventileerde (kruip)ruimtes en dergelijke. Daarin past prima het gebruik van de onvervormbare en niet-vochtdoorlatende Portlandcement.
In oude gebouwen was de vochthuishouding meer impliciet, door het gebruik van ademende en poreuze materialen. Die gebouwen waren ook vaak minder robuust gefundeerd waardoor altijd enige beweging en “kruip” in de constructie voorkwam. In deze omstandigheden is de enigszins soepele en ademende kalkmortel helemaal op zijn plaats. Het is allemaal een kwestie van bouwkundige en materiaalkundige compatibiliteit.”In reactie op: Wat voor mortel voor reparatie dak met tuiles canal?
Bonjour,
[quote quote=166538]Rest nog de vraag: waar is dat moderne grijze cement dan eigenlijk wèl voor geschikt..?[/quote]
U geeft eigenlijk zelf het antwoord al, de essentie zit in het woord “modern”.
De moderne Portlandcement is prima geschikt voor de moderne bouwwijze, waarbij op een onvervormbaar (gewapend beton) fundament wordt gemetseld, en de vochthuishouding wordt gerealiseerd door middel van expliciete bouwkundige voorzieningen zoals dampkeringen, spouwen, geventileerde (kruip)ruimtes en dergelijke. Daarin past prima het gebruik van de onvervormbare en niet-vochtdoorlatende Portlandcement.
In oude gebouwen was de vochthuishouding meer impliciet, door het gebruik van ademende en poreuze materialen. Die gebouwen waren ook vaak minder robuust gefundeerd waardoor altijd enige beweging en “kruip” in de constructie voorkwam. In deze omstandigheden is de enigszins soepele en ademende kalkmortel helemaal op zijn plaats.
Het is allemaal een kwestie van bouwkundige en materiaalkundige compatibiliteit.
Salutations, Jos
In reactie op: hoofdgroep knalt eruit
Ik heb een keer zo’n zelfde geintje bij ons oude huis gehad.
Alles bleef zitten, behalve de hoofdschakelaar.
Ik dacht eerst dat het een probleem van de Pompe à chaleur was, maar ook na alle groepen bleef het knallen.
Een poos eerder was er een spanningkabel losgeraakt in de groepenkast en tegen de aarde aangekomen, zo stond opeens het hele huis onder hoogspanning.
De depaneur was er snel bij, repareerde de zaak en adviseerde de oude groepenkast te vervangen door een nieuwe.
Gedaan, en toen ging het een paar maanden later mis.
De depaneur gebeld, onmogelijk dat het in de kast zat.
Wat bleek: een kabel zat in de muur weggewerkt en liep naar elders.
Die muur bestond uit natuursteen en was ongeveer 70 cm dik.
Die felxibele buis liep van het ene stopcontact naar een tweede, en weer naar een derde.
Bij het tweede stopcontact liep het vocht er dus makkelijk in omdat die muur zo zeiknat dat er condens ontstond in de buis, en daardoor kortsluiting.
Voorheen hadden we een tuintje buiten, maar toen hebben we er bestrating gemaakt en dus liep het water niet de grond in maar werd het water opgezogen door de poreuze muur en naar binnen getransporteerd.
De depaneur kwam op het idee omdat de muur zwart was van schimmels.Cees.
In reactie op: hoofdgroep knalt eruit
Even alle groepen uit, ook alle aardlekschakelaars. Dan moet de ERDF hoofdschakelaar aanblijven.
Gaat die toch uit dan is er misschien vocht in de groepenkast of een leiding.
wimbIn reactie op: hoofdgroep knalt eruit
Als er maar een heel klein beetje vocht er voor zorgt dat er stroom weglekt naar aarde (30 mA) dan knalt de disjoncteur er al uit. Wij hebben dit ook wel eens, en dan heeft de waterkoker op een vochtige aanrecht gestaan. De zekeringen van de groepen knallen er dan niet uit (ook niet bij bliksem bv.) maar de disjoncteur wel.
In reactie op: Condens stalen platen dak
Bonjour Pierro,
Na de reactie van Christian, waar ik me overigens volledig achter kan scharen, lag ik nog een nachtje in bed te woelen en na te denken over hoe dit probleem eenvoudig op te lossen 🙂 . Daarbij kwam mij opeens een bizarre doch wellicht werkbare oplossing in het hoofd. Iedereen mag mij uitlachen, maar ten behoeve van het stimuleren der creativiteit van de meedenkers deel ik dit toch maar. Welnu:
Als bricoleurs kennen wij allemaal die semi-permeabele onderdakfolie “ecran sous toiture” die kan worden aangebracht onder de dakpannen. Ik heb zelf gezien, als daar water op valt, dan “parelt” dat op de folie maar lekt er niet doorheen. Echter, damp uit vochtige lucht van binnenuit passeert probleemloos deze folie.
Stel nu dat we onder het druppelende plaatstalen dak een laag van die folie spannen, op zodanige wijze dat waterdruppels erbovenop naar de zijkant kunnen weglopen? De vochtige en warme lucht uit de hal dringt door de folie, condenseert tegen het plaatstaal, valt in druppels terug op de folie en loopt naar de lage kant weg.
Met een dergelijke oplossing zou een situatie ontstaan die enigermate vergelijkbaar is met die in de andere hal van zeildoek. Deze oplossing lijkt me zeer goedkoop uit te voeren, in elk geval minder duur dan het plaatsen van ventilatoren of dergelijke.
Voor het spannen van de folie onder het dak moet natuurlijk een creatieve oplossing worden gevonden, die erg afhangt van de constructiedetails van het dak: afmetingen, hoe hoog, helling, constructie (houten dragers of metaal), enzovoort.
Het is maar een idee…
Salutations, Jos
In reactie op: Condens stalen platen dak
Pierro, Jos en anderen,
Ik heb nu drie dagen over dit probleem nagedacht. Eerst dacht ik een eenvoudige oplossing paraat te hebben, maar hoe meer ik erover nagedacht heb hoe meer twijfels in me opkwamen.
Om de basis goed te hebben:
De warme lucht uit de hal, die (veronderstel ik) een normaal vochtgehalte van 40 à 60% heeft, koelt aan het metalen plafond onder het douwpunt af en vormt dus waterdruppels aan het plafond.De door Pierro aangedragen oplossing met sterke ventilatoren aan een kant van het dak en uitlaatopeningen aan de andere kant zorgt ervoor dat steeds weer warme lucht langs het plafond strijkt. Deze lucht koelt een beetje af, maar bij voldoende volumestroom niet onder het douwpunt – dus geen condens meer aan het plafond. Maar wat betekent dit warmtetechnisch? Juist, warme lucht, die men op de juiste gevoelstemperatuur opgewarmd heeft, verlaat de hal en moet door andere lucht vervangen worden, en dat is meestal koude buitenlucht. Deze lucht moet opgewarmd worden, om het proces in gang te houden. Dit is een uiterst oneconomische procedure, men jaagt als het ware de moeizaam opgewarmde lucht de atmosfeer in.
Beter zou het zijn de lucht in de hal te laten circuleren. Ventilatoren zuigen lucht uit de ruimte aan en blazen deze langs het plafond. Natuurlijk koelt de lucht daar af, maar bij voldoende volumestroom (= voldoende ventilatorcapaciteit) niet onder het douwpunt. En deze lucht gaat niet naar buiten, neen, deze lucht komt iets kouder weer naar beneden. Dit moet men door verwarmingselementen, meestal de in de hal sowieso aanwezige radiatoren/convectoren compenseren. Daardoor ontstaat een permanente kringloop: de lucht koelt bij contact met het dak een beetje af, het relatieve vochtgehalte van de circulerende lucht stijgt bij contact met het dak, en daalt weer bij het opwarmen beneden in de hal.
Een belangrijk nadeel dat men hier moet accepteren is een hoger warmteverlies door het dak, want dit krijgt aan zijn onderkant steeds weer warme lucht aangeboden. Maar dit warmteverlies is geringer dan bij de ventilator+uitlaatrooster oplossing.
De berekening van het nodige ventilatorvermogen vergt een precieze kennis van de fysieke gegevens van de tennishal.Ik hoop dat ik het probleem en mijn oplossing een beetje duidelijk heb kunnen maken, op een manier die ook door iemand te begrijpen is die geen thermodynamica gestudeerd heeft.
Met de voorstellen die Jos betreffende dakisolatie gemaakt heeft ben ik het helemaal eens.
Sorry dat het een beetje lang verhaal is geworden.
In reactie op: Condens stalen platen dak
Een wat vertraagde reactie. Toen ik over die ventilator oplossing las dacht ik als leek op dit terrein: dat zal wel iets helpen, en het zou zeker helpen wanneer je 100% droge lucht langs dat koude dak zou kunnen geleiden. Maar in dit geval is het gewoon een groot volume omgevingslucht die ook al vochtig is en op zijn beurt vocht zal verliezen aan het dak. Misschien dat het iets helpt, maar een oplossing: ik waag het te betwijfelen.
In reactie op: Condens stalen platen dak
Bonjour Pierro,
Ik heb geen directe persoonlijke ervaring met dit probleem, maar omdat ik niemand anders zie antwoorden, hier toch een poging mijnerzijds om u op weg te helpen. Voor wat het waard is.
Condensatie aan de binnenzijde van metalen daken is een bekend doch heel lastig probleem. In uw geval des te lastiger omdat het gebouw er al staat. Vrijwel alle literatuur over dit probleem beschrijft te treffen voorzorgen bij de bouw. Achteraf realiseren van een goede oplossing is allerminst eenvoudig.
Het gebruik van voorgeïsoleerde dakplaten of een absorberende onderlaag zijn mogelijk tijdens de bouw. Ik ga er even van uit dat verwijderen en opnieuw aanbrengen van het dak geen reële optie is.
Voor het verbeteren van de bestaande situatie zie ik persoonlijk 2 realistische mogelijkheden, namelijk gebouwventilatie of een geventileerde binnenisolatie.
De mogelijkheid tot ventilatie hebt u zelf al aangedragen. Echter, ik zou niet zomaar een paar ventilatoren aanbrengen en hopen dat het probleem daarmee verdwijnt. Een thermodynamische analyse die onder andere temperatuurverschillen, vochtigheidsgaden en gebouwvolumes in rekening brengt lijkt me hier op zijn plaats om te bepalen hoeveel ventilatoren van welke capaciteit nodig zijn. Dat is een materie waar Christian le Bricoleur veel beter in thuis is dan ik.
Voor binnenisolatie zijn er verschillende mogelijkheden:
Men kan pogen een isolatielaag direct tegen de onderkant van het metalen dak te spuiten. Hierbij mag beslist geen luchtlaag tussen isolatie en dakplaten blijven bestaan. Deze oplossing is slechts mogelijk als de metalen dakplaten ook op metalen dragers liggen. Houten dragers kan men namelijk niet “opsluiten” in de isolatielaag.
Als duurder en ingewikkelder alternatief kan men kijken naar de mogelijkheid van een geventileerde isolatielaag aan de binnenzijde. Hierbij is het van het grootste belang om het vochttransport van binnenuit door de isolatielaag heen zo effectief mogelijk te blokkeren, en tegelijkertijd de ontstane ruimte tussen onderzijde dakplaten en bovenzijde isolatielaag zeer grondig te ventileren. Teveel vocht in de loze ruimte zal namelijk leiden tot schimmelvorming, corrosie en andere narigheid.
Als isolatiemateriaal zou ik hier kijken naar XPS platen die 100% vochtbestendig zijn en gemakkelijk in een strakke afwerking zijn aan te brengen. Waarschijnlijk moet er aan de binnenzijde dan nog een laag brandwerend materiaal tegenaan. Ook moet worden gekeken of dit pakket niet te zwaar wordt voor de bestaande dakconstructie. Die daken van metalen platen zijn vaak erg licht geconstrueerd en er is niet veel marge om er zware dingen aan te hangen.
Voor nog wat meer informatie kan ik een artikel over de pathologie van condensatie op metalen daken aanbevelen. Succes!
Salutations, Jos
Web@rt
