Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Sorry, verkeerde Renault link (Clio 2) onder de muisknop, dit had hem moeten zijn.
Welke pignon blijft voor de geïnteresseerde leek natuurlijk nog steeds de vraag: versnellingsbak, starterrondsel, vliegwielvertanding? De meeste Franse tests zijn mogelijk nog lovender over produkten van eigen bodem dan bij hen die outre Rhin woonachtig zijn. Hoewel die, in tegenstelling tot de heer Arnaud Montebourg (Bretons matrozen truitje), tegenwoordig heel lovend zijn over Hyundai.
Terug naar Frankrijk: er zijn gelukkig onderzoekers en websites die iets kritischer zijn dan de gemiddelde reclamepraat, hier de zwakkere punten van de Renault Clio. Ik zie bij de verdachte onderdelen de pignon overigens niet genoemd worden. Over de vijfde versnelling in Franse auto’s had Jos al een keer uitvoerig verslag gedaan.
Met Franse auto’s is het net zoals met oude legervoertuigen uit de Tweede Wereldoorlog: keep them rolling. But at what price.
Nog een rekenhulp voor het uitzoekwerk, iets uit oud-archief van dit forum over de gevolgen van de EDF prijsverhogingen vanaf 2010 bij de keuze voor dag/nachttarief. Inclusief een niet werkende link naar een ander forum, maar deze werkt wel.
Om met het eenvoudigste te beginnen: de moderne elektrische boilers (chauffe-eau) zijn uitstekend geïsoleerd en het stroomverbruik valt mee. Of een dag/nachttarief (option heures pleines / heures creuses) je jaaruitgaven voor elektra omlaag brengt valt nog maar te bezien: de vaste abonnementskosten zijn sinds een jaar of drie behoorlijk omhoog gegaan vergeleken met het basistarief. Individueel reken- en maatwerk.
Je moet uiteraard ook aangeven hoeveel vermogen je geleverd wilt krijgen. In Nederland is dat vrij simpel: een basis abonnement wordt geleverd als enkelfase (35 ampère ) of driefase (3 x 25 ampère). In Frankrijk is er een abonnementssysteem met veel meer mogelijkheden: zie dit puissance souscrite overzichtje van de EDF. Op je hoofdschakelaar kun je aflezen wat er gegeven de reeds aanwezige bedrading maximaal geleverd kan worden. Een getal in een klein venstertje geeft aan waar die zg. disjoncteur de branchement op is afgesteld, minder mag namelijk ook. Een enkelfase type ziet er zo of zo uit, een wat oudere driefase uitvoering is dit type. En uiteraard terug te vinden op de facture EDF van de vorige eigenaar. De meeste Franse huishoudens komen makkelijk uit met een 9 kVA aansluiting, de zuinigen met 6 kVA, en met 12 kVA in monophasé heb je een ruim bemeten 60 ampère tot je beschikking. Standaard vraag hierbij: veel grote stroomverbruikers (elektrische verwarming?) aanwezig?
Buitenlandse bankrekeningen en telefoonnummers, ze houden er niet echt van die Franse organisaties. Hoewel al decennia lang ook Amerikaanse software bedrijven vrij eenkennig zijn: hoe vaak ik niet heb geprobeerd een Nederlandse of Franse postcode in te voeren op hun registratie formulieren, of een non-USA telefoonnummer…..Terwijl juist deze branche bij uitstek gevoelig zou moeten zijn voor het gegeven dat software en internet zich weinig gelegen laten liggen aan slagbomen bij een grensovergang.
Moeilijker, die weerbarstige software van de EDF, nog eenkenniger. De simpelste oplossing is gewoon een Franse bankrekening openen en een losse Franse prepaid sim voor je mobiele telefoon kopen. Maar het kan natuurlijk wel, alleen heeft dat wat meer voeten in de aarde, zie deze informatie. Wanneer er een regionaal hoofdkwartier van de EDF in de buurt is gewoon een afspraak maken en langs gegaan, gewapend met zoveel mogelijk documenten, paspoort, eigendomspapieren etc.
Tot slot: ook op de website zelf staat nog het een en ander aan leesvoer gereed over de EDF aansluiting.
Moet kunnen, hield die radioactieve wolk afkomstig uit Tsjernobyl in 1986 ook niet op wonderbaarlijke wijze halt aan de Franse grens?
@ Jean de la Cour, jammer van die tegenvallende potentiële meevaller…… Nog even terugblikken, dit is dus echt oud-archief. In het bedrijfsplan 2004-2008 van de Belastingdienst stond strijdvaardig vermeld : “Anti-fiscaal gedrag zal onder geen beding worden gedoogd.” In het toen door de fiscus geopende jachtseizoen is denk ik hier en daar de nuance – of moet ik zeggen: de eerlijke en volledige voorlichting – wat uit het vizier geraakt. Het duurde zelfs bij de redactie van een kwaliteitskrant enige tijd voordat aarzelend werd toegegeven (?) dat ze slechts één kant van de medaille hadden laten zien. Iets te gemakkelijk de PR van de toen nog geoliede machinerie van de belastingdienst voor zoete koek geslikt of zich laten overtuigen door de toenmalige directeur-genaraal, Jenny Thunnissen. Meer dan tien jaar geleden, maar het lijkt wel of de echo’s nog steeds naklinken.
Rata, wat zullen we er van zeggen. Do you remember, in 2003 opende de Nederlandse fiscus de jacht op de bezitters van een tweede huis in het buitenland. Voorpagina nieuws. Wellicht verzwegen zij dat bezit ten onrechte en verscheen het dus niet in BOX 3. Schadepost voor de BV Nederland. Niet de hele waarheid vertellen is geen liegen, dus niets aan de hand. Een journalist van de NRC is toen gewapend met een informatief dossiertje maar eens naar Den Haag getogen om het betrokken afdelingshoofd (of moet dat met een hoofdletter A?) bij het Ministerie van Financiën aan de tand te voelen. Inspecteur Columbo (fraaie Peugeot 203 cabrio) als voorbeeld indachtig: op het laatst even terugkomen en dan een laatste argeloos glimlachend gebrachte vraag stellen….eh….belastingverdragen? Waarmee het met belastingijver gebrachte verhaal toch stevig onderuit werd gehaald. Ik had er graag bij willen zijn. Daarom slechts deze terugblik, op het oude forum nog als nieuw aanwezig.
Zolang die houten vloer maar ondersteund wordt door veel stevige balken zoals je die in oude boerderijen of in 17e eeuwse pakhuizen aan de Amsterdamse grachten tegenkomt zou ik zeggen: waarom niet? Het is soms een wondertje om te zien hoe met behulp van Fix & Finish (toch ook een soort gipsachtige bouwlijm) en bouwelementen grote ruimtes in recordtijd worden voorzien van kamers. Maar zodra er maar iets van beweging in de ondergrond zou kunnen komen zou ik kiezen voor de sandwich opbouw met gipsplaten met een houten of metalen frame. Dat metselen van briques met gips is overigens niet ongebruikelijk: ” Traditionnellement, elle se monte au plâtre ou au mortier de ciment, ce qui rend sa mise en œuvre très bon marché. Dans les lieux humides, elle résiste très bien si elle est montée et recouverte avec du mortier de ciment.” Aldus een passage in een boek van de uitgeverij Eyrolles.
Jurist ben ik niet, dus slechts een paar algemene opmerkingen en links. Veel Fransen hebben ooit met behulp van “modulaire bouwpakketten” – gratis van het internet geplukt of voor een relatief gering bedrag gekocht – zelf de statuten opgesteld alvorens alles via de gebruikelijke notariële kanalen te formaliseren. Dat scheelde dus al aanzienlijk in de kosten. Voor het eind van een SCI traject is ook enorm veel te vinden op het internet, wetgeving en regels zijn immers openbaar en geschreven in gewone dan wel juristentaal, maar met een beetje doorzettingsvermogen ook te begrijpen zonder tussenkomst van dure derden. Indien je de Franse taal tenminste enigszins machtig bent. Met een zoekopdracht als “dissoluton SCI” krijg je meer dan voldoende leeswerk voor een regenachtige zondagmiddag op je scherm: van de website “creationsSCI” deze info en ook de notarissen hebben alle basisinformatie onder klikbereik van de muis.
@ Jako: misschien moesten we de Nederlandse minister van Financiën maar vragen zijn staatssecretaris opdracht te geven om naast de geijkte passages over fraudebestrijding en belasting meevallers/tegenvallers een aparte subcategorie in de komende begroting aan te laten brengen: onterecht ontvangen belastingen…..Een wat andere invulling dan gebruikelijk van het begrip belastingmoraal. Misschien iets als discussie onderwerp voor belastinginspecteurs (of belastingcomputers?) in opleiding wanneer een ieder de maat wordt genomen met een integriteitsrolmaat.
@22740 Het komt mij voor dat Steven wel heel veel lof krijgt toegezwaaid nu klaarblijkelijk ook de gehele OESO studie “Health at a Glance: Europe 2014” als het werk van een eenling met het spreekwoordelijke badwater wordt weggespoeld……Maar misschien klust hij er wel wat bij voor de OESO als external expert from an OECD member country.
Het lijkt me in de eerste plaats tijd om wat er op deze website zelf over is geschreven er nog maar eens op na te lezen. Je moet de (geschatte) waarde van je tweede huis in Frankrijk weliswaar opgeven in BOX 3, maar vervolgens wordt dat in de eindberekening er weer vanaf getrokken wegens “elders belast”. En dat is niet van gisteren of vandaag, maar gebaseerd op een belastingverdrag tussen Nederland en Frankrijk uit 1973. Zie artikel 23 lid 1. Ook op andere forums laten mensen zich enigszins van de wijs brengen door de vrij rudimentaire informatie die het digitale aangifte formulier van de belastingdienst de soms argeloze lezer aanreikt. Ik zou zeggen, lees hier even verder.
Laten taxeren om daarmee de precisie (?) van een Nederlandse WOZ waardebepaling te verkrijgen is niet nodig. Uitgaan van de oorspronkelijke koopprijs en wat er daarna op de markt gebeurd is in de loop der jaren – cijfers van het Franse notariaat en makelaars – is meer dan voldoende. Voor de Nederlandse fiscus maakt het niet uit of hij een bedrag x met een onnauwkeurigheidsmarge van zeg 15 % ziet verschijnen in BOX 3 wanneer dat er even later toch weer vanaf wordt getrokken.
@ Barki, back in time, but totally off topic en toch benieuwd naar de afloop: is het nog goed gekomen met je stroomvoorziening daar, is het ERDF netwerk inmiddels aan de huidige tijd aangepast en krijg je nu een normale spanning geleverd?
@ Margriet, druk hier, m’n brievenbus vertelt me zojuist dat hij sinds vanochtend vroeg al één oude rode Renault 5 heeft zien vertrekken en weer terugkomen – buurman die brood in een dorp verderop gaat halen – en in de aangrenzende wei twee herten. Dit is er één van. Handig zo’n verspieder aan het begin van de oprit. Conclusie: 1) het brood wordt duur betaald; 2) er rijdt hier geen openbaar vervoer dat last zou kunnen hebben van een stroomstoring zoals die nu Noord-Holland platlegt, een hele opluchting.
Bij alle bricomarchés hier zijn standaard brievenbussen te koop. Met een gestandaardiseerd slotje: de facteur of factrice kan met een moedersleutel je brievenbus openen om er een pakje van wat grotere afmetingen in neer te leggen. Staat hier op de campagne gewoonlijk aan de kant van de weg. De Franse PTT heeft er wat over te melden. En voor de fijnproevers van fijnmazige Franse regelgeving kan ik dit verhaal aanraden om de ochtend geheel ontspannen – de overheid zorgt immers goed voor u – te beginnen. Nog een geruststelling: huizen van vóór 1979, daar zijn ze wat minder streng voor.
Ouderwets meten, tien emmertjes water halen, elk vullen met 10 liter, en dan kijken op de meter wat de rode cijfers te vertellen hebben? Want daar worden de voorbijstromende liters gemeten, één voor één. Honderd liter moet voldoende zijn om meetfouten bij kleinere volumes te voorkomen.
Wat ook nog zou kunnen: de waterdruk is omhoog gegaan en de sécurité van de chauffe-eau doet z’n werk: de overdruk aan het eind van de opwarm cyclus wordt keurig afgevoerd. Of staat bijna voortdurend kostbaar water af te blazen. Iemand hier in de buurt kwam er te laat achter, z’n chauffe-eau stond boven op zolder, overstroompijpje keurig richting dakgoot. Dus de enige vraag die dan nog bij je bovenkomt: die dakgoot staat nog steeds redelijk vol ook al heeft het dagen niet geregend…..Je denkt even na, en gaat door met waar je mee bezig was. En voor je het weet ben je een paar maanden later honderden euro’s armer.
Even controleren dus, en indien nodig een reducteur de pression monteren. Standaard probleem hier in Frankrijk, zelf gister nog een nieuwe gekocht, de oude (30 jaar?) doet het niet meer goed.
Om nog even terug te komen op de vraag: en ben ik dan niet aux normes, of ontsteekt de Consuel inspecteur wellicht in woede wanneer hij een grade 1 coffret ontdekt waaraan te hoogwaardige ethernet bekabeling hangt of vice versa? Voor zover dat al niet uit m’n eerste reactie zou blijken, dan zou ik met een one liner zoals je die op sommige andere forums wel eens tegenkomt willen zeggen: het zal die inspecteur saucisse zijn. De enige vraag die telt: is er een coffret de communication, is dat geaard, en zijn alle pièces principales aangesloten. En met de invoering van Amendement 3 op de Franse elektranormen moet zo’n coffret voorbereid zijn op glasvezel. Pouvant recevoir 4 operateurs et avec un panneau de brassage. En in de onmiddellijke nabijheid daarvan: deux prises de courant. In een huis met meer dan drie kamers hoeven slechts twee aansluitingen functioneel te zijn, de rest van de bedrading moet er echter wel liggen, en attente. Schiet niet echt op, een paar van die RJ45 prises uitsparen.
Het jaar 3000 komt er aan, dus tegen die tijd zal ik hier wel een keer glasvezel krijgen. Maar goed, sinds 1 januari 2011 is die glasvezel uitbreiding dus een verplicht nummer. In de praktijk valt het allemaal erg mee: gewoon een wat grotere coffret waarin een extra stukje DIN rail zit waarop je zo’n speciale module (un DTI optique) ooit zou kunnen onderbrengen. Vier providers bij mij aan de deur? Ik zal al blij zijn wanneer onze telefoonlijn het zonder gekraak en geruis doet, zeg maar de technologie van rond 1900 die France Télécom / Orange nog steeds niet onder de knie heeft.
Ter zake. Nog even gekeken naar wat handzame overzichten en Schneider heeft in zijn voortreffelijke reeks technische informatie voor ingenieurs en eenvoudige eindgebruikers een aardig document over de coffrets de communication.
Ik leg wat koperen waterleidingen even neer, en mijn antwoord is dan ook voorspelbaar: heeft alles met de kwaliteit van die dunne koperdraadjes in je ethernet bedrading te maken. De Franse wetgever heeft gemeend de indeling in grades aan te moeten plakken tegen die regels voor de aanleg van je communicatienetwerk volgens de NF C 15-100 normen zoals die nu (nog) gelden. Een Frans overzicht en nog wat technische achtergronden. Kort door de bocht: wanneer je je eisen maar niet te hoog stelt, kun je ook met grade 1 uit de voeten. Wil je wat meer, dan betere bekabeling (afscherming) en een daarop aangepaste coffret de communication.
Voor de meesten is een 100 Mbit netwerk al snel genoeg, al was het alleen maar omdat de gemiddelde adsl snelheid op het Franse platteland stevig achterblijft bij wat we in Nederland gewend zijn. De vergelijking met glasvezel laten we maar even achterwege. Je kunt dan met die vier aderpaartjes keurig doen wat de Franse wetgever indertijd, rond 2000, voor ogen had: één RJ45 prise voor internet, telefoon en tv. Voor 100 Mbit internet heb je immers slechts twee aderpaartjes nodig. Zou je een sneller computernetwerk willen hebben dan gaan we naar de 1 Gbit toe. Lastige is alleen dat je daar alle vier de aderparen voor nodig hebt. Hetgeen betekent dat je naar sommige vertrekken dus een extra ethernet kabel moet trekken en wanneer je dat door dezelfde gaine zou willen doen moet die van een iets grotere diameter zijn. Valt in het kort ook na te lezen in deze inleiding van Hager op de Franse elektranormen, pagina’s 32 t/m 35.
Last but not least: waarschijnlijk heeft de huidige verplichting om bij nieuwbouw of totale renovatie zo’n bedraad netwerk aan te leggen z’n langste tijd gehad. Parijs meldt daarover dat het voorwerk voor een vereenvoudiging van de huidige regels medio april rond zou moeten zijn, en dat die dan medio juni van kracht zou worden. Nu controleerde de Consuel dat communicatienetwerk meestal niet al te fanatiek, zijn de aardverbindingen in de groepenkast er allemaal, maar misschien dat het nog een punt van overweging zou kunnen zijn om de uitkomst van deze simplification maar even af te wachten alvorens de Consuel attestation machinerie in werking te zetten. Meer hierover op dit forum.
Onder het motto beter laat dan nooit, en omdat de regen me naar binnen heeft verdreven, nog een aanvullende opmerking bij deze aardingsdiscussie van vorig jaar. Alleen van belang voor hen die nog een inspectie van de elektrische installatie door de Consuel voor de boeg hebben. Tussen die aardpinnen van stopcontacten en het centrale aardpunt in de groepenkast moet de weerstand minder dan twee Ohm bedragen. Met de meters zoals hierboven genoemd meet je wel of die aarde er inderdaad is, maar het meten van dit soort zeer lage weerstandswaarden lukt met de standaard multimeters niet. Die werken met een teststroom van hooguit een paar milli-ampère, en daarmee krijg je geen betrouwbaar resultaat te zien. Je moet daarvoor meten met stromen in de orde van grootte van een paar honderd milli-ampère.
Wanneer alles goed gemonteerd is en er kwalitatief goede stopcontacten gebruikt zijn kom je niet snel in de gevarenzone. Maar wanneer je te goedkoop materiaal gebruikt en dan ook nog eens een stel stopcontacten “daisy-chained” (répiquage), dan kun je problemen verwachten met een ijverige Consuel inspecteur. Die heeft een handig metertje bij zich dat een tevreden “beep” laat horen wanneer er minder dat twee Ohm gemeten wordt. Of het apparaatje zwijgt onheilspellend. Anderhalf jaar geleden liep een Brit tegen dit soort problemen op.
En wat het zelf meten van de aardingsweerstand betreft die hier in Frankrijk vanwege het zogenaamde TT stelsel 100 Ohm of lager moet zijn: dat kun je door een gediplomeerde electricien laten doen, maar voor het zelfde bedrag koop je tegenwoordig niet onverdienstelijke aardingsmeters.
Hoewel we natuurlijk niet allemaal voor Monumentenzorg werken blijft het toch interessant om te zien wat ook de Franse overheid in de loop der jaren allemaal aan kennis bij elkaar heeft gebracht om het patrimoine tegen verval te behoeden. Bij toeval – google lijkt soms wel op een one-armed-bandit – kwam ik dit verhaal tegen met veel bekende praktijksituaties, een manuel de sensibilisation. Cement maakt meer kapot dan je lief is.
Zojuist ging hier de telefoon met wederom zo’n ingeblikte Franse damesstem die me informeerde dat i.v.m. de rookmelder er binnenkort een technicien ….en toen legde ik de telefoonhoorn maar neer. Misschien wel dezelfde dame die Wilm tot een technisch controle avontuur probeerde te verleiden. Haar stem klonk me net iets te geroutineerd, type zakenvrouwtje, dochter van de vriendin van Tedje van Es, of wie weet van de heer Jacobse zelf. Deze keer niet om de tuin winterklaar te maken – seizoen is immers voorbij – maar om samen uw eigen huis veilig te maken. Mag ik u een speciale aanbieding doen? Voor de couleur locale kunt u dit vertaalhulpmiddel gebruiken.
Misschien kunnen we hier een spelvariant op verzinnen. Niet een stedenkwartet: mag ik van jou het stadhuis van Middelburg? Maar een audio versie: mag ik de dame van de contrôle détecteur de fumée, dan krijg je van mij die van de double vitrage.
Rata, het is wat verwarrend allemaal dat woordgebruik. Voor hen die wat meer met taal willen doen en tijd over hebben nu ze qua elektra aanleg uitgebricoleerd zijn dit verhaaltje over de touche croisillon die het moet stellen met de naam touche dièse.
Een nog levende legende: de meetapparatuur van wederom de heer Chauvin, nu samen met de heer Arnoux. Iets waar La France trots op mag zijn. Ze produceren daarnaast ook uiterst inzichtelijke verhalen over alles wat met meten te maken heeft. Niet alleen voor de industrie maar ook voor de gewone eindgebruiker. Vanochtend in mijn cursus Frans voor hen die verwachten dat iedereen Engels spreekt nog dit verhaal als link opgenomen, over la mesure de terre. Nu we het dan toch over de elektrische installatie & omstreken hebben. Net zo zakelijk geschreven als wat je gewend bent van een firma als Fluke. Chapeau Chauvin.
Iedere keer krijg ik weer tranen van ontroering in mijn ogen wanneer de AFNOR organisatie de loftrompet steekt op alle extra’s die de consument worden aangereikt met zo’n NF keurmerkje: meer veiligheid, betrouwbaarder, regelmatige kwaliteitscontroles etc.
Zeven jaar geleden in een discussie over verlichtingsarmaturen op het oude forum al eens wat plak en knipwerk gedaan, dit is ook wel een aardige, afkomstig uit een lijvig rapport van de Europese Commissie n.a.v. de voorgenomen overname van Legrand door Schneider:
“De betekenis van een nationaal kwaliteitskeur voor consumenten is door Arnould, een dochteronderneming van Legrand, als volgt geschetst (14):
‘ Het NF-keurmerk komt tot stand doordat een fabrikant er vrijwillig voor kiest zijn producten een strenge certificatieprocedure te laten ondergaan. Een NF- keur is een bewijs dat het product voldoet aan Franse en Europese normen. Het wordt toegekend door een onafhankelijke certificatie-instelling, op basis van uitgebreide tests van de producten en controlebezoeken aan de productiefaciliteiten. Een bedrijf mag het alleen blijven voeren als het bij regelmatige controles aan de eisen blijft voldoen. Het NF-keur garandeert veel meer dan alleen veiligheid. Het waarborgt de betrouwbaarheid en de kwaliteit van het elektrische materiaal. Concreet betekent dat dat toepassing van elektrisch materiaal met het NF-keur een waarborg is voor de goede werking van uw installatie.”Het papier is geduldig zullen we maar zeggen.
Wat me nog te binnenschoot: kalkmortels drogen meestal behoorlijk wit op, ook wanneer je gewoon geel zand gebruikt, hangt een beetje af van het soort zand. Gewoon een proefstukje maken met geel zand. Alleen duurt het wel een paar maanden voordat je de eindkleur te zien krijgt, geduld dus.
Aan wit zand kan ik je niet helpen, wel in het kader van de door de websitebeheerder ter beschikking gestelde zendtijd voor bricolerende Nederlanders (“Oefening baart kunst”) twee links, er zijn er trouwens duizenden: rejointoyer en réaliser un enduit traditionnel.
Rata, het nieuwe zoals de pavillons die overal als een soort paddestoelen in het landschap omhoog schieten, hoeft niet bewaard te worden: dat gaat gewoon niet langer dan een jaar of veertig mee, dan stort het vanzelf in.
Weer een probleem minder.
De volgende keer hou ik me in m’n antwoord maar angstvallig aan de uitstekende diagnose receptuur van Orange. Zelf durf ik de eenvoudige vraag: alle bedrading en pluggen (RJ11 – RJ45 – scart – hdmi – coax – audio etc.) een paar keer loshalen en er weer insteken, modem aan/uit niet meer te stellen omdat ik ze te voor de hand liggend vind en bang ben iemand virtueel tegen de schenen te schoppen.
Weer wat geleerd: niet al te beleefd zijn.Wim3, een kleine UPS die alles dat met verlichting te maken heeft even van stroom kan voorzien? Voor computertoepassingen wordt je al vriendelijk verzocht wat grotere stroomverbruikers als laserprinters er niet op aan te sluiten. Zo’n UPS oplossing voor wat in feite een ontwerpfout is – of bezuiniging – blijft m.i. kurieren am Symptom: laat de industrie maar iets slimmers bedenken.
