Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Wat ook nog zou kunnen: de waterdruk is omhoog gegaan en de sécurité van de chauffe-eau doet z’n werk: de overdruk aan het eind van de opwarm cyclus wordt keurig afgevoerd. Of staat bijna voortdurend kostbaar water af te blazen. Iemand hier in de buurt kwam er te laat achter, z’n chauffe-eau stond boven op zolder, overstroompijpje keurig richting dakgoot. Dus de enige vraag die dan nog bij je bovenkomt: die dakgoot staat nog steeds redelijk vol ook al heeft het dagen niet geregend…..Je denkt even na, en gaat door met waar je mee bezig was. En voor je het weet ben je een paar maanden later honderden euro’s armer.
Even controleren dus, en indien nodig een reducteur de pression monteren. Standaard probleem hier in Frankrijk, zelf gister nog een nieuwe gekocht, de oude (30 jaar?) doet het niet meer goed.
Om nog even terug te komen op de vraag: en ben ik dan niet aux normes, of ontsteekt de Consuel inspecteur wellicht in woede wanneer hij een grade 1 coffret ontdekt waaraan te hoogwaardige ethernet bekabeling hangt of vice versa? Voor zover dat al niet uit m’n eerste reactie zou blijken, dan zou ik met een one liner zoals je die op sommige andere forums wel eens tegenkomt willen zeggen: het zal die inspecteur saucisse zijn. De enige vraag die telt: is er een coffret de communication, is dat geaard, en zijn alle pièces principales aangesloten. En met de invoering van Amendement 3 op de Franse elektranormen moet zo’n coffret voorbereid zijn op glasvezel. Pouvant recevoir 4 operateurs et avec un panneau de brassage. En in de onmiddellijke nabijheid daarvan: deux prises de courant. In een huis met meer dan drie kamers hoeven slechts twee aansluitingen functioneel te zijn, de rest van de bedrading moet er echter wel liggen, en attente. Schiet niet echt op, een paar van die RJ45 prises uitsparen.
Het jaar 3000 komt er aan, dus tegen die tijd zal ik hier wel een keer glasvezel krijgen. Maar goed, sinds 1 januari 2011 is die glasvezel uitbreiding dus een verplicht nummer. In de praktijk valt het allemaal erg mee: gewoon een wat grotere coffret waarin een extra stukje DIN rail zit waarop je zo’n speciale module (un DTI optique) ooit zou kunnen onderbrengen. Vier providers bij mij aan de deur? Ik zal al blij zijn wanneer onze telefoonlijn het zonder gekraak en geruis doet, zeg maar de technologie van rond 1900 die France Télécom / Orange nog steeds niet onder de knie heeft.
Ter zake. Nog even gekeken naar wat handzame overzichten en Schneider heeft in zijn voortreffelijke reeks technische informatie voor ingenieurs en eenvoudige eindgebruikers een aardig document over de coffrets de communication.
Ik leg wat koperen waterleidingen even neer, en mijn antwoord is dan ook voorspelbaar: heeft alles met de kwaliteit van die dunne koperdraadjes in je ethernet bedrading te maken. De Franse wetgever heeft gemeend de indeling in grades aan te moeten plakken tegen die regels voor de aanleg van je communicatienetwerk volgens de NF C 15-100 normen zoals die nu (nog) gelden. Een Frans overzicht en nog wat technische achtergronden. Kort door de bocht: wanneer je je eisen maar niet te hoog stelt, kun je ook met grade 1 uit de voeten. Wil je wat meer, dan betere bekabeling (afscherming) en een daarop aangepaste coffret de communication.
Voor de meesten is een 100 Mbit netwerk al snel genoeg, al was het alleen maar omdat de gemiddelde adsl snelheid op het Franse platteland stevig achterblijft bij wat we in Nederland gewend zijn. De vergelijking met glasvezel laten we maar even achterwege. Je kunt dan met die vier aderpaartjes keurig doen wat de Franse wetgever indertijd, rond 2000, voor ogen had: één RJ45 prise voor internet, telefoon en tv. Voor 100 Mbit internet heb je immers slechts twee aderpaartjes nodig. Zou je een sneller computernetwerk willen hebben dan gaan we naar de 1 Gbit toe. Lastige is alleen dat je daar alle vier de aderparen voor nodig hebt. Hetgeen betekent dat je naar sommige vertrekken dus een extra ethernet kabel moet trekken en wanneer je dat door dezelfde gaine zou willen doen moet die van een iets grotere diameter zijn. Valt in het kort ook na te lezen in deze inleiding van Hager op de Franse elektranormen, pagina’s 32 t/m 35.
Last but not least: waarschijnlijk heeft de huidige verplichting om bij nieuwbouw of totale renovatie zo’n bedraad netwerk aan te leggen z’n langste tijd gehad. Parijs meldt daarover dat het voorwerk voor een vereenvoudiging van de huidige regels medio april rond zou moeten zijn, en dat die dan medio juni van kracht zou worden. Nu controleerde de Consuel dat communicatienetwerk meestal niet al te fanatiek, zijn de aardverbindingen in de groepenkast er allemaal, maar misschien dat het nog een punt van overweging zou kunnen zijn om de uitkomst van deze simplification maar even af te wachten alvorens de Consuel attestation machinerie in werking te zetten. Meer hierover op dit forum.
Onder het motto beter laat dan nooit, en omdat de regen me naar binnen heeft verdreven, nog een aanvullende opmerking bij deze aardingsdiscussie van vorig jaar. Alleen van belang voor hen die nog een inspectie van de elektrische installatie door de Consuel voor de boeg hebben. Tussen die aardpinnen van stopcontacten en het centrale aardpunt in de groepenkast moet de weerstand minder dan twee Ohm bedragen. Met de meters zoals hierboven genoemd meet je wel of die aarde er inderdaad is, maar het meten van dit soort zeer lage weerstandswaarden lukt met de standaard multimeters niet. Die werken met een teststroom van hooguit een paar milli-ampère, en daarmee krijg je geen betrouwbaar resultaat te zien. Je moet daarvoor meten met stromen in de orde van grootte van een paar honderd milli-ampère.
Wanneer alles goed gemonteerd is en er kwalitatief goede stopcontacten gebruikt zijn kom je niet snel in de gevarenzone. Maar wanneer je te goedkoop materiaal gebruikt en dan ook nog eens een stel stopcontacten “daisy-chained” (répiquage), dan kun je problemen verwachten met een ijverige Consuel inspecteur. Die heeft een handig metertje bij zich dat een tevreden “beep” laat horen wanneer er minder dat twee Ohm gemeten wordt. Of het apparaatje zwijgt onheilspellend. Anderhalf jaar geleden liep een Brit tegen dit soort problemen op.
En wat het zelf meten van de aardingsweerstand betreft die hier in Frankrijk vanwege het zogenaamde TT stelsel 100 Ohm of lager moet zijn: dat kun je door een gediplomeerde electricien laten doen, maar voor het zelfde bedrag koop je tegenwoordig niet onverdienstelijke aardingsmeters.
Hoewel we natuurlijk niet allemaal voor Monumentenzorg werken blijft het toch interessant om te zien wat ook de Franse overheid in de loop der jaren allemaal aan kennis bij elkaar heeft gebracht om het patrimoine tegen verval te behoeden. Bij toeval – google lijkt soms wel op een one-armed-bandit – kwam ik dit verhaal tegen met veel bekende praktijksituaties, een manuel de sensibilisation. Cement maakt meer kapot dan je lief is.
Zojuist ging hier de telefoon met wederom zo’n ingeblikte Franse damesstem die me informeerde dat i.v.m. de rookmelder er binnenkort een technicien ….en toen legde ik de telefoonhoorn maar neer. Misschien wel dezelfde dame die Wilm tot een technisch controle avontuur probeerde te verleiden. Haar stem klonk me net iets te geroutineerd, type zakenvrouwtje, dochter van de vriendin van Tedje van Es, of wie weet van de heer Jacobse zelf. Deze keer niet om de tuin winterklaar te maken – seizoen is immers voorbij – maar om samen uw eigen huis veilig te maken. Mag ik u een speciale aanbieding doen? Voor de couleur locale kunt u dit vertaalhulpmiddel gebruiken.
Misschien kunnen we hier een spelvariant op verzinnen. Niet een stedenkwartet: mag ik van jou het stadhuis van Middelburg? Maar een audio versie: mag ik de dame van de contrôle détecteur de fumée, dan krijg je van mij die van de double vitrage.
Rata, het is wat verwarrend allemaal dat woordgebruik. Voor hen die wat meer met taal willen doen en tijd over hebben nu ze qua elektra aanleg uitgebricoleerd zijn dit verhaaltje over de touche croisillon die het moet stellen met de naam touche dièse.
Een nog levende legende: de meetapparatuur van wederom de heer Chauvin, nu samen met de heer Arnoux. Iets waar La France trots op mag zijn. Ze produceren daarnaast ook uiterst inzichtelijke verhalen over alles wat met meten te maken heeft. Niet alleen voor de industrie maar ook voor de gewone eindgebruiker. Vanochtend in mijn cursus Frans voor hen die verwachten dat iedereen Engels spreekt nog dit verhaal als link opgenomen, over la mesure de terre. Nu we het dan toch over de elektrische installatie & omstreken hebben. Net zo zakelijk geschreven als wat je gewend bent van een firma als Fluke. Chapeau Chauvin.
Iedere keer krijg ik weer tranen van ontroering in mijn ogen wanneer de AFNOR organisatie de loftrompet steekt op alle extra’s die de consument worden aangereikt met zo’n NF keurmerkje: meer veiligheid, betrouwbaarder, regelmatige kwaliteitscontroles etc.
Zeven jaar geleden in een discussie over verlichtingsarmaturen op het oude forum al eens wat plak en knipwerk gedaan, dit is ook wel een aardige, afkomstig uit een lijvig rapport van de Europese Commissie n.a.v. de voorgenomen overname van Legrand door Schneider:
“De betekenis van een nationaal kwaliteitskeur voor consumenten is door Arnould, een dochteronderneming van Legrand, als volgt geschetst (14):
‘ Het NF-keurmerk komt tot stand doordat een fabrikant er vrijwillig voor kiest zijn producten een strenge certificatieprocedure te laten ondergaan. Een NF- keur is een bewijs dat het product voldoet aan Franse en Europese normen. Het wordt toegekend door een onafhankelijke certificatie-instelling, op basis van uitgebreide tests van de producten en controlebezoeken aan de productiefaciliteiten. Een bedrijf mag het alleen blijven voeren als het bij regelmatige controles aan de eisen blijft voldoen. Het NF-keur garandeert veel meer dan alleen veiligheid. Het waarborgt de betrouwbaarheid en de kwaliteit van het elektrische materiaal. Concreet betekent dat dat toepassing van elektrisch materiaal met het NF-keur een waarborg is voor de goede werking van uw installatie.”Het papier is geduldig zullen we maar zeggen.
Wat me nog te binnenschoot: kalkmortels drogen meestal behoorlijk wit op, ook wanneer je gewoon geel zand gebruikt, hangt een beetje af van het soort zand. Gewoon een proefstukje maken met geel zand. Alleen duurt het wel een paar maanden voordat je de eindkleur te zien krijgt, geduld dus.
Aan wit zand kan ik je niet helpen, wel in het kader van de door de websitebeheerder ter beschikking gestelde zendtijd voor bricolerende Nederlanders (“Oefening baart kunst”) twee links, er zijn er trouwens duizenden: rejointoyer en réaliser un enduit traditionnel.
Rata, het nieuwe zoals de pavillons die overal als een soort paddestoelen in het landschap omhoog schieten, hoeft niet bewaard te worden: dat gaat gewoon niet langer dan een jaar of veertig mee, dan stort het vanzelf in.
Weer een probleem minder.
De volgende keer hou ik me in m’n antwoord maar angstvallig aan de uitstekende diagnose receptuur van Orange. Zelf durf ik de eenvoudige vraag: alle bedrading en pluggen (RJ11 – RJ45 – scart – hdmi – coax – audio etc.) een paar keer loshalen en er weer insteken, modem aan/uit niet meer te stellen omdat ik ze te voor de hand liggend vind en bang ben iemand virtueel tegen de schenen te schoppen.
Weer wat geleerd: niet al te beleefd zijn.Wim3, een kleine UPS die alles dat met verlichting te maken heeft even van stroom kan voorzien? Voor computertoepassingen wordt je al vriendelijk verzocht wat grotere stroomverbruikers als laserprinters er niet op aan te sluiten. Zo’n UPS oplossing voor wat in feite een ontwerpfout is – of bezuiniging – blijft m.i. kurieren am Symptom: laat de industrie maar iets slimmers bedenken.
1) Al uitgeprobeerd met een andere telefoon, al was het maar een gewone ouderwetse téléphone fixe (zonder draaischijf uiteraard)? 2) In het verleden had Orange een lijstje met compatibele internet telefoons, nu is er een wat algemenere helppagina op de assistance website. 3) Beocom: onlangs nog bekeken of ik handsets die bij een ISDN basisset hoorden zou kunnen gebruiken in een analoge (POTS) opstelling. Dat zou in principe moeten kunnen, maar vergde een software update die slechts op afspraak door erkende dealers eventueel zou kunnen worden uitgevoerd. Dat was me de moeite niet waard. Ik ga er gemakshalve maar van uit dat deze Beocom set dezelfde is als in de vorige Livebox opstellingen en dan is het uiteraard merkwaardig dat deze combinatie het nu niet meer zou doen. Maar Beocom is en blijft natuurlijk geen “main-stream” merk en wie weet zit daar nu misschien een software probleempje.
Wannox, wat die télérupteurs silencieux betreft: opvallend dat net zoals in de politiek ook op het niveau van het ontwerpen van eenvoudige elektronica de simpele what/if analyse achterwege blijft. Met dat soort vragen maak je je niet populair, en zij die voor de Godin Elektra werken twijfelen niet aan haar almacht: er is altijd stroom. De bewoners van het Franse platteland weten wel beter, al sinds een eeuw.
Vloeken in de kerk: indertijd het gebruiken van buizen in een getransistoriseerde schakeling: een eindtrap met EL 34’s in korte golf zenders voor de scheepvaart, die legden niet het loodje wanneer zout zeewater bij storm even een verbinding tussen scheepshuid en antenne improviseerde. Discrete transistoren in een schakeling waar verder alleen ic’s worden gebruikt, ouderwets. Maar in het geval van de stille télérupteurs zou een “best of both worlds” benadering misschien kunnen helpen. Je zou als front-end een miniatuur bistabiel relais kunnen gebruiken, en het zwaardere schakelwerk over kunnen laten aan elektronika, gooi er voor de veiligheid ook maar een optocoupler in en een triacje als vervanging van de normaal wat zware en dus meteen ook wat lawaai producerende schakelcontacten van de mechanische télérupteur. Zo’n miniatuur printrelais laat alleen met een heel bescheiden klikje, oor er vlakbij houden, weten dat hij z’n werk doet. Dus in een groepenkast verdwijnt dat geheel, gemaskeerd door een deurtje en de multimedia experience waar iedere woning naar toe wordt omgebouwd dankzij nog meer HD televisie en streaming audio, video, you name it.
Wannox, wat doen we? Patentje aanvragen dan maar?
Terwijl in Nederland de gewone burger weer doorgaat met waar hij of zij mee bezig was, en en passant, bijna schouderophalend kennis neemt van een deal tussen het Openbaar Ministerie en een crimineel voor waarschijn 4,7 miljoen euro, worden de citoyens et citoyennes door een collectieve angst bevangen: weldra is het 8 maart! Zal de gendarmerie straks voor de deur staan om te controleren of ik wel een brandmelder heb geïnstalleerd? Que Choisir herinnert hen nogmaals met klem aan het naderen van deze historische datum.
Over die télérupteurs silencieux ben ik na enig zoeken toch hetzelfde probleem tegengekomen, lees deze wat heen en weer pingpongende discussie maar even door op de Cyberbricoleur. Oplossing: installeer een ouderwetse mechanische uitvoering met een simpel bistabiel relais.
Eind 2008 stond dit over de boven- en ondergrenzen van de netspanning vermeld:
– 230 V entre un fil phase et un fil neutre ou tension monophasée.
Conformément aux dispositions réglementaires, les tensions au point de livraison BT sont comprises entre 207 et 244 volts en monophasé et entre 358 et 423 volts en triphasé.Met dat in het achterhoofd dacht ik misschien nog een case te hebben, maar de normen zijn inmiddels veranderd, uit de algemene voorwaarden van de EDF en de ERDF:
” La tension nominale est de 230 V en courant monophasé et de 400 V en courant triphasé.
ERDF maintient la tension de fourniture au point de livraison à l’intérieur d’une plage de variation fixée par décret : entre 207 V et 253 V en courant monophasé, et entre 360 V et 440 V en courant triphasé. ”Een paar jaar geleden dacht ik nog: o.k., renforcement du réseau, uitstekend. Nu kijk ik daar iets anders tegen aan. Om te voorkomen dat er mensen aan het eind van de lijn te weinig spanning krijgen kan de ERDF natuurlijk een zwaardere transformator installeren (minder verliezen) en tegelijkertijd op die trafo een paar wikkelingen hoger aftappen zodat je een iets hogere spanning je netwerk instuurt. Wanneer de oude te dunne bedrading (koper is duur) niet wordt vervangen voorkom je weliswaar dat tijdens spitsuur de spanning te veel omlaag gaat, maar de keerzijde van de medaille is dat er gemiddeld een wat hogere spanning bij de abonnee binnenkomt.
Per hotelschakeling die 1 lichtpunt bedient (kan uiteraard meer dan 1 lamp zijn) heb je een eigen telerupteur nodig. En die zou je in theorie met een oneindig aantal boutons poussoirs kunnen bedienen, maar dan loop je tegen de limiet van je budget op. In dat geval valt te overwegen de bank in Frankfurt te vragen om nog wat geld bij te drukken……Kijk ook even naar deze langzamerhand klassieke link.
Rata, waarom? Omdat de ene nationale markt klaarblijkelijk meer kan dragen dan de andere. Ooit – dat stadium zijn ze inmiddels hopelijk voorbij – verbaasden ambtenaren van de Europese Commissie zich ook over prijsverschillen in de elektrahoek.
In een beschikking uit 2001 over het voornemen van de firma Schneider om Legrand over te nemen stond daar ook het een en ander over vermeld. Uit een wat ouder topic op het (Wannox) forum de volgende passage: “……Ook de Brusselse ambtenaren hebben zich verbaasd over prijsverschillen. In artikel (273) lezen we: “Uit deze twee overzichten is duidelijk dat de prijs van eenzelfde referentienummer van een voorgemonteerd kokersysteem sterk uiteenloopt van de ene EER-lidstaat tot de andere. Te constateren is immers dat de prijs van eenzelfde nummer tussen twee naburige lidstaten meer dan [50-100] % uiteen kan lopen….”. Ik denk dat ik aanvankelijk iets te optimistisch ben geweest over de impact van het in principe vrije handelsverkeer voor artikelen die onder de laagspanningsrichtlijn vallen.”
Altijd leuk die consumentengidsachtige testerij. Hoewel: in een ver verleden aarzelde ik bij de aanschaf van een spiegelreflex camera: zou het de Nikkormat Ftn moeten worden, of de Asahi Pentax? Een uitgebreide test in de Consumentengids deed me met 51 procent stemmen voor, en 49 tegen, kiezen voor de Asahi. Bij het eerste fotorolletje, hoog op een brug tussen Zweden en Noorwegen, hoorde ik iets merkwaardigs bij het maken van foto. En toen deed hij het niet meer. Dat was nog in de tijd van vóór Ctrl/Alt/Del, reset knoppen of software updates. Sluitermechanisme kapot constateerde de enige dealer in het geboorteland van Eric de Noorman, in Oslo. Sindsdien lees ik dit soort tests vanuit een wat ander perspectief, nl. de vraag: wie test de testers? Bij gebrek aan een duidelijk antwoord op die wat vermoeiende vraag wijk ik dan graag uit naar Duitse testinstituten.
Terug naar de rookmelders: zoals de test van Que Choisir laat zien is de aankoop wederom een loterij. Ook een test van een paar jaar geleden bij onze oosterburen laat zien dat de duurdere rookmelders niet altijd de betere zijn. Er is er eentje bij van € 10 die met “gut” wordt gewaardeerd, en de duurste van € 58 krijgt de oneervolle vermelding: “mangelhaft”. De Stiftung Warentest aan het woord. Wat je je dan wel afvraagt: zijn er nu vier, vijf fabrieken die honderden verschillende merknamen plakken op wat er van de lopende band rolt, of zijn er werkelijk zoveel verschillende kleinere en grotere fabriekjes die hun waar per container naar Europa verschepen?
Om even die opmerking van Jos op te pakken: die (Nederlandse) smartphone of gewone mobiele telefoon kan ook nog op een andere manier worden ingezet: als verkenner. In la France profonde is het bereik van providers als Orange, SFR, Bouygues en Free niet bij voorbaat verzekerd. Zit je in een buitengebied dan ontvang je als het tegenzit alleen maar in 2-G, en zelfs dat vergt soms nog wat zoekwerk. Email en een beetje surfen mogelijk, meer zit er dan echt niet in. Iemand anders een paar honderd meter verderop en iets hoger kan een fraai en stabiel 3-G signaal binnen krijgen. Dus eerst testen alvorens een clé-usb van provider x, y of z te kopen omdat het zo’n leuke aanbieding is. Een indicatie valt al op deze website te krijgen, wie staat waar met welke zendmasten, postcode invoeren rechtsboven onder géolocalisation.
Verder: wanneer je voor je werk grote databestanden heen en weer moet fietsen tussen Frankrijk en Nederland dan loop je al snel tegen de data limiet op van dit soort internet-only abonnementen. In dat geval zou je nog de mogelijkheid kunnen verkennen om toch een vaste telefoon te nemen en het abonnement daags na plaatsing om te zetten in het type “ligne résidence secondaire” en kijken of er een redelijke adsl verbinding gerealiseerd zou kunnen worden. Dat type telefoonabonnement kun je tot zes keer per jaar in winterslaap brengen (suspension) en dan betaal je niets. Met adsl ben je in elk geval van die data limieten af. Wat er mogelijk is valt of na te vragen bij de buren, of eenvoudig te checken met een telefoonnummer van iemand in de buurt. Maar dan het hokje: “Je désire obtenir un contact personnalisé avec un expert en adsl” toch maar open laten….. Dat kan op een website als bijvoorbeeld dslvalley. Hoe verder van de telefooncentrale, des te minder snelheid, en na een kilometer of zes lukt het meestal niet meer. Zo’n adsl abonnement komt er dan nog bij, vroeger kon dat niet makkelijk (tijdelijk) worden opgezegd, de afgelopen jaren had Orange een formule waarbij je dat aardig kunt benaderen.
Liever zou ik het weekend beginnen met een sprookje inclusief happy ending. Of in dit geval een duidelijke bewegwijzering naar mogelijke oplossingen. De realiteit roept me denk ik tot de orde. Le Parisien besluit het bericht over de clauses abusives van de energieleveranciers met een stevige uitsmijter: “Près de 50% des Français disent avoir régulièrement une mauvaise surprise en découvrant le montant de la facture, sans avoir les moyens de le vérifier, et un quart éprouve des difficultés pour la payer, selon un sondage Ifop-Qinergy publié à l’automne 2014.”
Ik wist natuurlijk al langer dat er nu en dan problemen waren, en dat daarom de Franse consumentenorganisaties uiteindelijk maar naar de rechter zijn gegaan. Vriendelijk of indringend praten met de grote energie jongens leverde niets op. De Britten zouden zeggen: you might as well talk to a brick wall. Een van de vele berichten van Que Choisir hierover.
De helft van je klanten ontevreden, dat is geen geringe prestatie. Het google visnet zojuist uitgeworpen en het is meteen vol: 60mlns de consommateurs – droit-et-finances – les arnaques – le-veil-normand – la-voix-du-nord (compteur die te weinig zou hebben gemeten). Iets over de Franse elektrische installatie uitleggen is hierbij vergeleken kinderspel.
Op het forum van Que Choisir kom ik na eerste lezing alleen de gebruikelijke standaardklachten tegen over de wijze van factureren door de EDF. Ik vermoed dat er nog stevig moet worden doorgespit op dat forum en verder op de Franse kant van het internet om problemen met de compteur in kaart te brengen. Onderschat die jongens en meisjes bij de EDF en ook France Télécom niet: ministers en rechters komen en gaan, hun almacht blijft bestaan. Het nog steeds rijkelijk voorkomen van allerlei clauses abusives in hun contracten ondanks herhaalde aanmaningen om alles wat “contra legem” is te schrappen spreekt boekdelen. En soms moet je er maar een grap van maken in de vorm van een Kerstvertelling. Mocht ik nog wat tegenkomen, ik hou je op de hoogte. Succes.
Wat het lastig maakt is dat de meter eigendom van de EDF is, die je het voorrecht gunt die te mogen gebruiken……Hetgeen iedere claim achteraf op zo’n compteur natuurlijk niet vergemakkelijkt. Een complicerende factor – ik denk maar even hard zonder alle ins en outs te kennen – lijkt me dat er twee lijnen elkaar hebben gekruist: een oude meter met problemen die waarschijnlijk niet vervangen zou zijn indien er geen verzoek zou zijn binnengekomen voor een andere tariefsoort. In dit geval heeft dat ongelukkig uitgepakt temeer daar de melding over het overmatige meetgedrag van de oude compteur pas na diens vertrek is gesignaleerd en doorgegeven. De EDF is in de praktijk geen makkelijke partij om mee te onderhandelen, ook niet voor lokale overheden, laat staan voor particulieren. Ik weet niet om welke bedragen het gaat, of hoeveel psychologisch gewicht het principiële gelijk heeft. Gezien de gang langs de mediateur is er zo te lezen al het nodige geïnvesteerd in tijd en ergernis. Zoals ook in de zakenwereld het geval is zou ik me in uw positie afvragen: wordt het geen tijd om op dit punt m’n verlies dan maar te incasseren, afschrijven, en doorgaan met leukere dingen. De enige suggestie die ik nog zou kunnen doen voor wat betreft de juridische aspecten: eens kijken of leden van de consumentenorganisatie Que Choisir al eens in soortgelijke omstandigheden hebben verkeerd, en wat toen de stappen zijn geweest met ondersteuning van hun juridische adviseurs.
Die bewaarplicht (vijf jaar) geldt voor het bewaren van de factures EDF door de abonnee. In Frankrijk is een complete kerstboom van bewaarregels opgetuigd, zie dit overzicht. Ben nergens iets tegengekomen over een bewaarplicht voor de E(R)DF van verwijderde meters. Het bewijsmateriaal – wanneer het een oude meter was – is inmiddels ergens anoniem in een grote loods opgeslagen of naar de recycling gebracht vrees ik. Een (virtuele) post-mortem op afstand is wat lastig. Heeft de E(R)DF overigens nog aangegeven waarom die meter werd vervangen? Of gebeurde dit op verzoek van de klant zonder voorafgaand technisch onderzoek door de EDF? Even snel rondkijkend op internet valt op hoeveel van dit soort klachten er zijn met als titel: EDF facture trop élevée, facture électricité énorme en ga zo maar door.
Wanneer je een meter niet meer vertrouwt kun je hem laten testen door de ERDF, maar dat kan een dure grap worden indien die meter toch wordt goedgekeurd, rekening klant. Zie de ERDF Catalogue des prestations waar het hele scala aan interventies wordt beschreven, inclusief prijskaartje. Verstandiger is om er dan van te voren naar te laten kijken door een electricien die of met eenvoudige middelen een moment opname maakt van het stroomgebruik of met geavanceerde apparatuur (energy logger) kijkt wat er mogeljk aan de hand is door bijvoorbeeld gedurende een aantal dagen het stroomverbruik te monitoren.
Toevallig kwam dit onderwerp onlangs ter sprake hier op het forum. Lees ook wat er door Promotelec – voorlichtende instantie op elektra gebied – in dit nummer van hun blad “Fil pilote” over wordt gezegd in het artikeltje over canalisations. Volgens de normen mag het niet, maar ik kan me goed voorstellen dat je zo’n muur graag een beetje intact laat. Wanneer de installatie verder voldoet aan een aantal basis veiligheidseisen, aardlekschakelaars, deugdelijke aarding (weerstand van minder dan 100 Ohm), moderne bedrading en op de juiste wijze gezekerd dan ben ik geneigd te zeggen: ik heb ergere dingen gezien hier in Frankrijk. Ik neem aan dat die lampjes op ongeveer 2/3 plafondhoogte worden bevestigd: is er geen mogelijkheid om langs het plafond een enigszins onopvallende stroomvoorziening te verzinnen?
Het lot van veel links: dat ze niet meer werken. Een paar verhalen van monsieur Engelleben heb ik weer teruggevonden op zijn vernieuwde website. Een leuk verhaal over het bouwen van een tuinmuur en nog een verhaal over kalk, het verschil tussen chaux hyraulique et chaux aérienne.
ThijsMarijt heeft ons uitgenodigd om mee te denken, ik waag het erop om even tegen te denken. Wanneer ik hoor dat er stenen in overvloed zijn en dat er een nieuwe hoofdingang moet worden gemaakt tevens iets balkon-achtigs, waarom dat balkon niet naar beneden verplaatst? Niet dat ik hoogtevrees heb, maar zo’n klassieke opstelling met een stenen trap en een terrasje aan de voet daarvan heeft wel wat. Zeker wanneer een dicht kiwi bladerdak voor de nodige schaduw zorgt wanneer het al te warm wordt in de zon. Grote stenen als aanlooproute naar de hoofdingang en daarom heen wat versiering. Samen een terras. Een oratio pro domo, ik weet het, of misschien hou ik wel meer van wat spelen met mortel en stenen dan me vermommen als timmerman.
