Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Nu schiet me de vakterm weer te binnen: badigeon traditionnel. Daar valt natuurlijk meer over te vertellen door een artisan dan op één YouTube filmpje te zien valt. Ik kwam dit boek tegen (op internet). Het boekje dat ik nog ergens heb staan heb ik vijftien jaar geleden gekocht bij de uitgeverij Eyrolles. Waar ze nu nog steeds het een en ander in de aanbieding hebben: “Enduits et badigeons de chaux” en “Enduits et badigeons traditionnels“. Met wat zoeken op internet krijg je tienduizenden hits, meer dan genoeg om je uren bezig te houden, zie bijvoorbeeld deze achtergrondinformatie.
Willem, ooit een speciaal boekje daarover gekocht, ligt op ongeveer 750 kilometer achter m’n beeldscherm. Deze uitleg zou eigenlijk ook wel voldoende moeten zijn. De receptuur wel even aanpassen aan jouw specifieke gebruik, geen cement en colorant toevoegen.
Met wat gerichte vragen aan Google (abri jardin, veranda) kom je allerlei aardige en originele projecten tegen die als “food for thought” kunnen dienen. Een voorbeeld.
Wanneer zo’n chemisch anker is uitgehard vormt het een zeer stevige verbinding met de omgeving, in beton bijvoorbeeld. Maar bij een traditioneel Frans huis, vaak met natuurstenen van ongelijke grootte opgetrokken en soms gemetseld met een zand/leem mortel waaraan als het meezit ook nog wat kalk is toegevoegd loop je het risico dat je er zomaar bij belasting een grote steen uittrekt. Wanneer je daar bij het boren al in bent gekomen, en niet ergens in een grote voeg. Want met dat stucwerk op de muur heb je daar geen enkel zicht op, je merkt het pas bij het boren.
In deze rapportage in SystèmeD kun je zien hoe ze een grote oplegbalk hebben bevestigd tegen de bestaande muur van het huis. Ook bij deze methode natuurlijk de vraag hoe je de houvast biedende stenen in de muur kunt opsporen. Ook wanneer je metalen balkdragers zou gebruiken blijf je dat probleem tegenkomen. Voor wat achtergrondinformatie nog deze beschrijving over balkoplage.
@ JS: te laat met je waarschuwing! Op 28 september 2009 heb ik al een serie Guédelon foto’s naar Christian le Bricoleur verzonden. Terug in de tijd: een echte middeleeuwse kruiwagen en dito bouwvakkers, mortel omhoog hijsen met zelf gevlochten touwen….En mortel mengen ging toen zo. Weinig verschil met middeleeuwse afbeeldingen, oordeel zelf.
De echte kalkmortel: ooit waarschuwde m’n vader me, ik ging op de step ( de trottinette is nu weer heel trendy) naar de kleuterschool vlak achter de duinen, om nooit te dicht bij kalkputten te komen van de nieuwbouw onderweg, er zouden verschrikkelijke dingen gebeuren wanneer je daarin terecht zou komen. Tien jaar geleden bezocht ik Guédelon, een vroeg middeleeuws kasteel in aanbouw met de technieken van toen, nu een enorme toeristische trekpleister geworden. Een blik van herkenning bij het zien van deze kalkput, het mengproces en de opbouw van iets dat eeuwen zal kunnen doorstaan.
Die kant en klare droge kalk die nog gemengd moet worden met zand en water: het blijft oppassen, maar niet echt gevaarlijk. Wat de professionals vooral tegenstaat is de vrij lange droogtijd. Je moet er de tijd voor nemen, niet meteen een muur van meters hoog willen bouwen, laagsgewijs laten drogen. En cement werkt zo lekker snel.
Beamix had ooit zakken met kalkmortel op basis van schelpen, heel ouderwets, voor een pleisterlaag in een badkamer uitstekend geschikt, goede vocht regulerende eigenschappen. En lekker smeuïg met een uitstekende hechtkracht.
Om terug te keren naar de Franse kant van de Pyreneeën heb ik de documentatie van Saint-Astier opgezocht. Wanneer je in stijl met lokale kleuren wilt blijven en je ergens nog plaatselijk zand kunt krijgen is bij de chaux blanche NHL 3,5 variant de volgende producteigenschap plezierig: Révèle la couleur des sables locaux.
Mooie beschrijving van een geslaagd project. Wat die fouten uit het verleden door vorige bewoners begaan betreft: cement en easy quick fix oplossingen – waarom zou u moeilijk doen wanneer ons wonderproduct uw vochtproblemen in één keer oplost – hebben meer schade aangericht dan velen lief is. Het werken met pleisters op kalkbasis is nog steeds niet erg populair: vorig jaar had ik wat chaux NHL 3,5 nodig, bij drie bouwondernemingen langs geweest in Nevers, bij de derde hadden ze ergens achterin nog een paar zakken staan van Saint-Astier…..
De Spaanse niet klikbare link naar Biocalce werkt ook bij mij niet, ook niet als aparte url ingeplakt, krijg server errors terug van de andere kant van de Pyreneeën. Misschien een fout van de forum software. Deze link werkt hopelijk wel:
http://products.kerakoll.com/catalogo_dett.asp?idp=8862
De Spaanse productbeschrijving in pdf blijft lastig doen, dus met TinyURL anders opgelost. En nog wat meer Spaanse info.
Het blijft natuurlijk jammer dat je in dit soort eenvoudige schema’s warmte verstookt in je stroombegrenzende weerstand en je serie condensator. De led zelf is misschien super efficient vergeleken met de kinderen van de heer Edison, maar dan neem je niet alle elementen in de rendementsvergelijking mee. Heeft Philips ook gedaan, dus daar kun je mee wegkomen, sterker: voor worden beloond. Een ook in Frankrijk aanwezige winkelketen van Duitse origine heeft zo nu en dan led lampen in de aanbieding, vermoedelijk afkomstig van Osram. In deze video in Tsjechisch Engels wordt een 12 volt led lamp besproken die het wat slimmer aanpakt. De bekende GU 5.3 versie, als vervanger van veel te heet wordende halogeen varianten die vroeg of laat hun fitting wegbranden. Onderschat overigens de warmteproductie van led verlichting niet. Nu nog een 230 volt versie op de operatietafel.
Application notes te over op internet zag ik. Van alweer een aantal jaren terug: bijvoorbeeld ON semiconductor en EDN network waar een inmiddels bekende kreet wordt geslaakt: “In this circuit, a passive dropper greatly simplifies the total design.”
@ Jako, wat die volle rimpelspanning betreft op de elco, toch niet helemaal ongewoon. In het buizentijdperk hingen EZ en GZ gelijkrichtbuisjes en diodebrugjes al direct aan een elco. Met de komst van halfgeleiders bleef die aanpak bij lineaire voedingen gehandhaafd.
Inderdaad, een klassieke gelijkrichter schakeling. De leds zelf zullen een langer leven hebben dan bijvoorbeeld de elektrolytische condensator (elco) die iets van rust moet zien te brengen in de rimpelige gelijkstroom die door de brugschakeling naar de leds zelf wordt gestuurd. In zeer dure merk tv’s wordt vaak al beknibbeld op de kwaliteit van dat soort simpele onderdelen: hier een aantal bol staande elco’s in een vier jaar oude (?) high-end tv. Desolderen en dan vervangen door professionele types beter bestand tegen hoge temperaturen en heftige rimpelstromen (Long Life, low ESR, de vier zwarte). Dat loont in zo’n geval van voorgeprogrammeerde korte levensduur in een product van ver boven de duizend euro nog de moeite. Zo’n led lamp repareren? Een nette elco is in de detailhandel al snel even duur als een complete led lamp, kijk maar eens in deze prijslijst bij : elco’s low ESR.
In de foto zie ik een elco van 3 microFarad / 250 volt en in het gelinkte schema doen ze het wat zuiniger: 4,7 microFarad / 63 volt. Dat zullen geen LL (long life) types zijn ben ik bang. En dan hebben we nog die weerstand van 560 Ohm die als voltage dropper functioneert en dus vermogen staat te dissiperen en z’n warmte kwijt moet zien te raken in de wat besloten omgeving waarin hij is opgesloten. Kan, maar voor hoe lang?
Lichtpuntje: er zitten geen gevoelige ic’s in die bij overspanningen op het lichtnet (bliksem, spanningspieken) de geest kunnen geven.
Nog twee opmerkingen:
Ik zag, de foto uitvergrotend, dat er het huidige nieuwe type disjoncteur de branchement is geïnstalleerd. De kans dat daar iets mis mee is acht ik niet groot. Stroombegrenzing staat keurig op 45 A.
Een voorbeeld van wat er aan niet onmiddellijk merkbare aardlekstromen aanwezig kan zijn alhier (pg. 2):
“Derniers problèmes, un différentiel déclenche sur un départ prise. Une prise a été rajoutée entre la phase et la terre dans d’un bureau, le client ne branchant qu’un chargeur de téléphone portable, le disjoncteur de branchement EDF ne voyait pas auparavant la fuite à la terre.”
De hele discussie heb ik er niet meer minitieus op na gelezen, dus herhaling van zetten niet uitgesloten.
Wanneer de 30 mA aardlekschakelaar reageert op het testknopje loopt er eventjes een stroom van 2,5 x I nominaal, dus ongeveer 75 mA. Dus die doet in ieder geval iets. Het zou nog kunnen zijn dat die niet in de buurt van de 25 mA uitschakelt, maar daar valt op afstand niets over te zeggen. Achtergrond informatie in het eerste blok tekst hier. Hoewel de schakeling selectief is, eerst de 500 mA van de DB en stroomafwaarts de 30 mA van de aardlekschakelaar komt het een enkele keer voor dat toch de DB venijnig reageert bij een stevige aardlekfout. Maar dan is bijna altijd een defecte 30 mA aardlekschakelaar die bij een te hoge foutstroom uitschakelt de schuldige.
De 500 mA aardlekschakelaar functie blijft ook na plaatsing van Linky gehandhaafd. Alleen is de stroombegrenzing op z’n max gezet en neemt de veel sneller werkende Linky dat voor z’n rekening.
Aardlekfoutstromen zijn cumulatief: wanneer er in het niet door een 30 mA interrupteur différentiel beveiligde deel van de installatie een stevige aardlekfout aanwezig is (buitenverlichting bijvoorbeeld), maar net geen 500 mA, dan gaat dat een hele tijd goed. Totdat ergens een apparaat met een geringe eigen lekstroom inschakelt, druppel die de emmer doet overlopen. Ik doe maar een gok. Proef op de som: alle groepen die niet achter de 30 mA aardlekschakelaar zitten uitschakelen en zien wat er dan gebeurt bij inschakelen van waterkoker, wasmachine, vaatwasser of stofzuiger.
De DB kan defect zijn of verkeerd zijn ingesteld bij de plaatsing van Linky. Er zijn drie hoofdtypes: de bipolaire van 45 A (instellingen 15–30–45 A), die van 60 A (instellingen 30–45– 60 A) en die van 90 A (60–75–90 A). De schakelaars voor enkelfase (monophasé) toepassing zijn te herkennen aan het opschrift: “Nb de pôles: 2, pôle protégé: 1″. Wanneer zo’n max 45 ampère type per ongeluk is afgeregeld op 15 ampère krijg je automatisch problemen bij wat zwaardere belastingen. Indien er in het kleine ronde uitleesvenstertje 45 staat zou er in principe die stroomsterkte geleverd moeten kunnen worden, zie de standaard Baco DB.
ENEDIS kan de moderne Linky wel uitlezen op afstand. De oude DB met verrassend slimme thermisch/mechanische componenten aan boord valt niet op afstand uit te lezen.
Verder: tegenwoordig is het maximum aantal groepen dat je achter een aardlekschakelaar mag hangen beperkt tot acht en wordt in de nieuwste voorschriften voor nieuwbouw een aantal van twee als minimum aangegeven. Zie het schema op pagina 10 van deze Promotelec brochure.
Dat beperkt de optelsom van kleine aardlekstroompjes die via één aardlekschakelaar lopen. Wanneer je licht en stopcontacten dan nog een beetje handig verdeelt over die twee aardlekschakelaars heb je bij één aardlekprobleem toch nog ergens licht in huis.
Nog even speuren ben ik bang. Succes.
Wubbe,
Een werkende link is de volgende
https://espace-client-particuliers.enedis.fr/web/espace-particuliers/accueil
Waarschijnlijk een wat onhebbelijke gewoonte van veel Franse websites: vrij regelmatig essentiële informatie onder een andere url ergens op de website zetten. Allerlei bestaande links bij klanten en in foldermateriaal worden daarmee in één klap onbruikbaar.
Over het in veel gevallen niet communiceren van LINKY: daar is ook op deze website al zo veel over geschreven dat ik er maar even het zwijgen toe doe.
Voor de leergierigen is dit de (bijna) complete manual. Voor de meer praktisch ingestelden onder ons is dit de handleiding voor de monophasé uitvoering van LINKY. In het Engels, leest misschien iets makkelijker dan technisch Frans. Handig voor gasten die misschien een keer met vraagtekens in de ogen naar deze slimme meter staren wanneer de stroom onverhoopt een keer uit zou vallen.
Nog eens gezocht naar wat er op Franse websites allemaal aan zin, onzin, hele en halve waarheden wordt verteld over LINKY en met name de ERL module. Een technisch achtergrond verhaal kwam ik op één van de vele “stoplinky” websites tegen. Die ERL module en de vele technische en commerciële mogelijkheden daarvan worden aldus omschreven: ” Des les premières concertations sur LINKY, l’ADEME a soutenu la mise à disposition des données en aval du compteur. L’ERL est ainsi la brique technologique qui permettra d’apporter au client final de nouveaux services pour mieux comprendre et maîtriser sa consommation“. Aldus Marie-Christine Prémartin van de ADEME.
Zoals het er nu naar uitziet wordt het aan de man brengen van de ERL functies en in het kielzog daarvan allerlei nieuwe diensten de tweede fase van het LINKY project nadat alle meters zijn geplaatst. Een nieuw verdienmodel.
Met al die mogelijkheden om via internet op het scherm van je pc of smartphone je bewust te worden van je gedrag als energiegebruiker schiet de volgende tekst van Bob Dylan me te binnen: “You don’t need a weather man to know which way the wind blows.”
Willem, dat is het merkwaardige aan LINKY: in 2010 door allerlei in lichtgroene mantelpakjes gehulde dames met enthousiasme aangeprezen op markten, bruiloften en partijen. U gaat minder verbruiken en betalen want u kunt op elk gewenst moment via internet uw verbruik checken. Alsof de gemiddelde gebruiker niet weet dat een schakelaar er voor is om licht aan te doen en na het verlaten van het vertrek weer uit te schakelen.
Die verbruiksgegevens worden mondjesmaat, tussen middernacht en ’s morgens zes uur, via de bekabeling van het ENEDIS réseau als een CPL signaaltje, hooguit één volt bovenop de 230 lichtnetspanning, naar een verzamelpunt verzonden, een concentrateur waarop ongeveer honderd abonnees zijn aangesloten. Vandaar met een GPRS signaal in de 800 MHz band naar de big brother computers van ENEDIS.
Via een z.g. TIC poort in LINKY staat om de twee seconden alles gereed wat er te melden is over het verbruik. In LINKY is een kleine nog lege ruimte voor handen om een ERL (Émetteur Radio Linky) die gegevens via een WiFi signaal aan de data hongerige client ter beschikking te stellen. Alleen heeft ENEDIS tot nu toe geen enkele animo vertoont om dit in het leveringsprogramma op te nemen.
Handige elektronica types en programmeurs hebben met arduino, wat gesoldeer en hacken van stukjes van de CPL code de afgelopen jaren al meer of minder succesvolle pogingen gedaan zo’n ERL module te bouwen. Inmiddels zijn er een paar bedrijfjes die dit soort modules aanbieden. Of ze de zegen hebben van ENEDIS, die zoveel mogelijk de kaarten aan de borst houdt uit angst voor hackers en concurrentie, weet ik niet. En misschien ook wel een beetje een bal demasqué: de oorspronkelijke beloftes bij de lancering van LINKY konden al langer waar worden gemaakt met apparaatjes bij de abonnee thuis. Google had ooit een aardig initiatief en met een beetje googelen zijn er heel wat van dat soort oplossingen te vinden. Maar goed, ENEDIS wil de eindbaas zijn van de stroomvoorziening (smart grid) die op ieder moment precies weet wat de belasting van het totale net is. En waar ingegrepen moet worden. Of iemand op afstand afgesloten. Of een hele regio een trede lager op de puissance souscrite ladder. Wanneer het ooit nog eens echt winter wordt en de stroomvoorziening door overbelasting gevaar loopt en de importen uit Duitsland en Nederland (twee centrales bij Delfzijl) onvoldoende soelaas zouden bieden. En dan is een smart meter handig, scheelt ook vele duizenden meteropnemers op de loonlijst.
Google eens op LINKY en ERL en zie wat er op de markt te krijgen is. En of er testrapporten en gebruikerservaringen te vinden zijn.
Willem,
Mij zul je er niet over horen, ik geef het woord graag aan de jongens en meisjes van SystèmeD: Récupération de l’eau de pluie : quelles solutions ?
Het nog steeds bestaande blad ComputerTotaal voelde in augustus 2016 een twaalftal apps aan de tand: dit zijn de bevindingen. Ik zie zo snel geen recentere vergelijkende tests in het Nederlandse taalgebied.
Aan de tekening hierboven valt weinig toe te voegen. Misschien nog dit commentaar van de Britse journalist John Crace eerder deze avond: “Brexit is now a fast-replicating virus that is entirely resistant to everyone’s best efforts to control it and is claiming dozens of victims, the latest being the prime minister herself.”
En toch zijn er ook Fransen die dat hele Brexit gedoe jammer vinden: “Frogs Against Brexit“.
In een poging de schade van Mrs May verwijtende speech – merkwaardige manier om stemmen te winnen – deed John Bercow een poging olie op de golven te gooien. I’m afraid dat de BBC en The Guardian de komende dagen hier in huis (te) veel op het beeldscherm blijven verschijnen in de last minute eindsprint die nu in Brussel is aangekondigd. In le Journal du Centre overigens meer aandacht voor de confrontatie tussen de gilets jaunes en de CRS in Nevers dan voor de faits divers elders.
Dat meewerken door het Lagerhuis zal er niet makkelijker op worden nu we getuige zijn van een “blame game” (speech Theresa May) dat de komende dagen de gemoederen van de spelers van dit spel aan de oevers van de Thames bezig zal houden. Aan de oevers van andere rivieren op het vasteland van Europa, de Seine, de Rijn, de Tiber met verbazing gadegeslagen.
Henri, het antwoord van Tusk kwam verrassend snel. En de journalist die dat berichtje in de Midi Libre schreef is goed geïnformeerd getuige recente gebeurtenissen hedenmiddag in Parijs: minister Le Drian heeft nu de boel ook op scherp gesteld. Het ziet er naar uit dat Berlijn zich ook hard zal opstellen. In The Guardian wordt het bijna van minuut tot minuut gevolgd. Ik heb tegen beter rationeel weten in nog steeds hoop op een goede afloop (strohalm), dat de EU lidstaten tot de laatste minuut pogen te voorkomen dat met een niet gewilde crash-out de diehards onder de Britse populisten met de door hen gewenste trofee (nu al) naar huis kunnen gaan, maar het wordt lastig. Moet the House of Commons ook nog even meewerken.
De uitstelbrief van Mrs May ligt nu op tafel in Brussel.
Op dit moment – 9:38 uur – nog geen bevestiging of klakkeloze overname van dit bericht elders in de Franse of internationale pers gezien. Eerlijk gezegd zou zo’n Einzelgang van Frankrijk merkwaardig zijn in het politieke spel dat luistert naar de naam “blame game”. En ook al is het nu statistisch gezien voorspelbaar dat de Britten er in een paar maanden verlenging niet uitkomen, toch geldt ook hier het oude adagium “never say never”. In de verlenging van voetbalwedstijden en de strafschoppen daarna gebeuren soms de meest onverwachte dingen. En wie weet speelt daar in de midi nog een oud anti-Brits Mers-el-Kébir sentiment mee, ik heb met Fransen gesproken die hier nog met grote verontwaardiging over vertelden, alsof het gisteren was gebeurd (La perfide Albion). Je weet maar nooit met welke agenda er gepoogd wordt op de een of andere manier invloed uit te oefenen op dit soort processen.
In de aanloop naar het Britse referendum naar nu steeds duidelijker wordt zijn allerlei “leave” campagnes uit wat duistere, niet traceerbare bronnen gefinancierd. Dus we wachten maar even af, in de hoop dat politieke wijsheid en afwegingen van algemeen (Europees) belang aan deze kant van het Kanaal nog steeds tot de morele bagage behoren van de regeringsleiders. Gibraltar heb ik nog niet horen noemen als lakmoesproefje voor korte termijn electorale overwegingen en verstandig politiek leiderschap.
Na snelle lezing van deze Franse overheidsinformatie zie ik bij de ontheffingen (exonérations) geen omstandigheid genoemd worden die je in staat zou stellen een en ander terug te draaien. Op een andere website worden een paar voorbeelden genoemd om aan de betaling van deze belasting te ontsnappen die niet meteen van toepassing lijken te zijn op bouwkundige aanpassingen die wel zijn uitgevoerd maar waarvan de indiener van de déclaration achteraf geen gebruik wenst te maken.
Cees, veiligheid is het wat de klok slaat bij zwembaden. Het enige dat na snelle lezing een aanknopingspunt biedt is de volgende tekst:
“Tous les matériaux qui composent l’abri, structure bois, aluminium, acier, les métaux ….les vitrages, verre ou polycarbonate, les moyens de fixations, les thermocollages, les revêtements teint dans la masse, les peintures, les plastiques, …. doivent répondre à des critères définit par la norme. Ils doivent être propres, sans imperfection et sans infestation.” Over de abri staat hier nog wat vermeld.
Ik heb de indruk dat het hier voornamelijk om rolluik systemen gaat. Je zou eens verder moeten googelen met die AFNOR norm NF P90-309. Deze fabrikant doet overigens in plaques polycarbonate plein, zonder te verwijzen naar wettelijke bepalingen. Die ongetwijfeld betrekking zullen hebben op de schokbestendigheid en “scherfgedrag”. En dat zo’n abri goed afgesloten moet kunnen worden om toegang voor kleine kinderen te verhinderen.
Voor het (uit)onderhandelen van bilaterale handelsverdragen heb je veel tijd en kennis nodig. Die kennis is de afgelopen decennia in alle EU lidstaten stevig geërodeerd, de lidstaten volgen de EU onderhandelaars uiteraard actief, maar dat wil nog niet zeggen dat ze hetzelfde kunstje elk afzonderlijk op nationaal niveau zouden kunnen nadoen. En dat geldt in hoge mate voor het VK: ze zouden daarvoor dure externe deskundigen moeten inhuren.
@ Jako: inderdaad, wat weten de Britse politici nu wel van de werking van de EU. Ter verontschuldiging zij aangevoerd dat het nogal ingewikkeld is allemaal. Vlak nadat hij president was geworden stuurde De Gaulle één van z’n beste mensen al naar Brussel, die in staat was de toen al opkomende “Eurospeak” te begrijpen en te decoderen. Het ging zelfs hem toen al boven de pet. Een paar decennia terug klaagde in Nederland de Kamer er regelmatig over dat ze door de regering voor een fait-accompli werd gesteld, ja, dat is zo in Brussel besloten. Maar waarom krijgen we dat nu pas te horen, daar hadden we graag onze mening over willen geven.
Om dat hele traject wat ordentelijker te laten verlopen werd het instrument van de BNC fiches in het leven geroepen: ” Binnen zes weken na het verschijnen van een nieuw Europees voorstel, stuurt de regering een BNC-fiche (Beoordeling Nieuwe Commissievoorstellen) naar de Kamer. In deze fiches staat de eerste waardering door de regering van het voorstel en de mogelijke gevolgen voor Nederland. De BNC-fiches bevatten tevens de inzet voor de Nederlandse onderhandelingen in Brussel.”
En zelfs daarmee blijft het werk voor specialisten. In het VK heeft het ontbroken aan zo’n systematiek, de MPs kijken meer naar hun constituency dan naar Brussel. Voor een deel dus een rechtstreeks gevolg van het kiesstelsel en voor de rest desinteresse, fake-news, continue desinformatie door de Britse tabloid pers en voortmijmeren op een verleden dat brilliant was. En zo nu en dan toch een wat halfslachtige houding in Brussel: vaak meer als enigszins verbaasde toeschouwer langs de zijlijn, dan als actieve deelnemer.
Gespeelde boosheid, want de voorganger van Wopke Hoekstra, Jeroen Dijsselbloem, heeft een paar jaar geleden al overleg gevoerd in Parijs met dezelfde Bruno Lemaire of het wellicht niet een idee zou zijn om wanneer de Franse staat zijn belang in Air-France-KLM zou afbouwen die aandelen te verkopen aan Nederland, une solution à l’amiable. Politiek lag dat waarschijnlijk te gevoelig voor de Franse minister, dus het bleef stil in Parijs. Toen kwam die piloten staking, twee Air France directeuren bijna gelyncht tot lichte verbijstering van de hele wereld, zo zijn onze manieren in het heilige Franse sociale model, en zag Frankrijk af van de verkoop van aandelen. De komende dagen zal wel meer duidelijk worden over deze voorgeschiedenis. Maar de heilige verontwaardiging in Parijs geeft aan hoezeer Frankrijk nog een land is waar over de schouder van iedere grote onderneming de Franse Staat meekijkt en nu en dan het stuur grijpt. De morele verontwaardiging dat het een “Blitzkrieg” actie is vanuit Nederland lijkt op grond van de voorgeschiedenis flinterdun en meten met twee maten: wat wij vanuit Parijs de gewoonste zaak van de wereld vinden, Franse staatsinvloed op het bedrijfsleven, daar mogen anderen ons niet bij voor de voeten lopen. Quod licet Iovi, non licet bovi. Wie in dit gezegde de rol van oppergod vervult en wie het (Bataafse) rund behoeft geen uitleg.
De ergste kou lijkt inmiddels trouwens uit de lucht te zijn, er is zojuist een korte persconferentie geweest. Samen sterk voor ons eigen Air-France – KLM.
