Dit onderwerp bevat 6 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 3 jaren, 1 maand geleden door 
-
Berichten
-
Ondertussen heb ik ook maatregelen moeten nemen tegen vocht in huis. Al staat het in een droog klimaat, na een paar maanden met ramen en luiken dicht is het binnen veel te vochtig…
We zijn nu een paar jaar verder, en ik hoop dat we een paar goede maatregelen genomen hebben. Dit huis is 200 jaar oud, dikke muren van stenen, kalkcement, en .. gips, u kent dat wel. Een complicatie is dat dit een oude watermolen is, hoewel er in geen velden of wegen water is, dat werd in het verleden per aquaduct… maar ik dwaal af. Het houdt echter wel in dat er onder het hele huis een kelder is, en deels daaronder nog een, diepere, kelder. En al is het in deze buurt droog, er is altijd wel wat vocht. En als ik het goed begrijp is een ondergrondse kelder een soort “vacuum” qua vocht. Een kelder trekt dus altijd wat vocht aan. Wil je dat tegengaan dan moet je iets doen aan de buitenkant van de muren. Maar ja, daar zijn we 200 jaar te laat voor. Diverse bewoners hebben gepoogd wat tegen vocht te doen, door de keldermuren te besmeren met pleister, kalk, cement,… En , ja, dat helpt allemaal niks, integendeel. Het water gaat fijn in die laag zitten, en verdampt er nauwelijks uit, al ventileer je een jaar (zie 6b. beneden).
Bovenop de kelder staat dus het huis, met hele dikke muren, en het vocht uit de kelder kruipt ook langzaam omhoog. En ook hier hebben vorige bewoners allemaal domme dingen gedaan. Op de ouwe muur is binnen modern pleister gesmeerd, en daaroverheen nog eens een plastico muurverf. Het vocht werd dus fijn opgesloten in de muur, want ook aan de buitenkant was een moderne pleister + muurverf gesmeerd. En dat laat nauwelijks damp door. Even erg: moderne pleister en ouwe muren is een slechte combinatie, zeker met vocht: het pleister laat dan los.
Tel daarbij op dat dit huis een antiek dak heeft, zonder dakgoten, maar met een stuk buiten de muur uitstekende dakpannen. Regenwater splettert dus naar beneden, op de muren, die daar nat van worden. En rondom het huis zakt water de grond in, en zal ongetwijfeld deels in de kelder doordringen.
Behalve loslatende pleisters is het effect van vochtige muren: een onaangenaam binnenklimaat. Een huis met vochtige muren is niet warm te stoken: alle warmte wordt meteen door de natte muren opgeslorpt, terwijl je aan tafel zit te kleumen, en wolkjes damp uitademt.
Dit soort huizen werd vroeger anders gebruikt: alle deuren en ramen stonden overdag altijd open, terwijl wij, zeker ’s avonds, graag de ramen en deuren sluiten met de kachel aan. Wij ventileren dus minder. En als je dan ook nog eens dichtgeverfde natte muren hebt wordt het nooit goed. (Vroeger hadden ze een simpele ademende witkalk, nauwelijks nog te koop!)
Maatregelen.
1. de buitenmuur: de moderne pleister is eraf gebikt, en een nieuwe dampdoorlatende “mortero blanco” erop.
2. de buitenmuur heeft waar water valt een 1 meter hoge rand tegels gekregen.
3a. Er is een betonnen schuin aflopende rand zodat water meteen van het huis af stroomt.
4. dakgoten? Tja, dat is wel lastig met van die uitstekende dakpannen. Je kan ze afzagen en een moderne dakgoot installeren. Of je kan ze niet afzagen en de dakgoot een flink eind van de muur monteren. Allebei geen gezicht. Ik heb besloten dat de tegels op de muur en de betonnen rand uitgebreid konden worden met een “begane-grond dakgoot” in de vorm van zo’n plastic goot met roostertje erop, waar het water naar beneden spettert, en het water vervolgens met ondergrondse pvc-buis afvoeren:
3b. Bij de constructie van die goot kwam ik erachter dat bovenop de betonnen rand (met asfaltlaagje) grind en zand lag: kletsnat. Tot aan de achtermuur. Dat grind en zand moest dus weg, anders komt water nog steeds tot aan de muur. Gravel en zand vervangen door beton, en toch ook maar netjes betegeld, ook.
5. de binnenmuren zijn ontdaan van de foute pleister en verf, en er is een zeer dampdoorlatende soort van pleister voor teruggekomen: “Muroseco” van Kerakoll. Het is een bijzonder luchtig mengsel van kalk, silicaten, puimsteen, en zo. Het heeft een héél lichtgrijze kleur. Toen het net op de muur zat vond ik het wel wat donker, maar nu het droog is is het zó licht grijs dat ik het zo laat. Het is eigenlijk zelfs wel mooi! (Er bestaat een speciale witte verf voor deze pleister.) Kerakoll is een Italiaans bedrijf, de spullen zijn ook in NL en France te koop voor Eco en Bio bouw. Ik denk dat Muroseco in het Frans deze is: http://products.kerakoll.com/catalogo_dett.asp?idp=4781
De Spaanse is deze: http://products.kerakoll.com/gestione/immagini/prodotti/Biocalce%20MuroSeco%202018_(es-exp%20es-pe).pdf
(eh, die link is niet klikbaar, foutje in forum? copy-paste als geinteresseerd.)
Waar de muur vochtig is is de pleister wat donkerder, en zie je vlekken zoals hier, die na een paar maanden helemaal wegtrekken als de muur droogt, en terugkomen als de muur toch weer nat wordt. Dit is één week na aanbrengen, in deze ruimte tot anderhalve meter:
6a. De vieze natte pleisterlaag in de kelder is eraf gebikt. En voor het eerst is de kelder fris!
6b. Wat onverlet laat dat ik voorlopig de kelder nog wel ventileer met deze 28 Watt ventilator:
Afgelopen winter hebben we nog maar een fractie van de pellets verstookt van verleden jaar, en zelfs al is de temperatuur niet veel hoger dan vorig jaar, het binnenklimaat is een stuk beter, want droger.
JS
Mooie beschrijving van een geslaagd project. Wat die fouten uit het verleden door vorige bewoners begaan betreft: cement en easy quick fix oplossingen – waarom zou u moeilijk doen wanneer ons wonderproduct uw vochtproblemen in één keer oplost – hebben meer schade aangericht dan velen lief is. Het werken met pleisters op kalkbasis is nog steeds niet erg populair: vorig jaar had ik wat chaux NHL 3,5 nodig, bij drie bouwondernemingen langs geweest in Nevers, bij de derde hadden ze ergens achterin nog een paar zakken staan van Saint-Astier…..
De Spaanse niet klikbare link naar Biocalce werkt ook bij mij niet, ook niet als aparte url ingeplakt, krijg server errors terug van de andere kant van de Pyreneeën. Misschien een fout van de forum software. Deze link werkt hopelijk wel:
http://products.kerakoll.com/catalogo_dett.asp?idp=8862
De Spaanse productbeschrijving in pdf blijft lastig doen, dus met TinyURL anders opgelost. En nog wat meer Spaanse info.
Om terug te keren naar de Franse kant van de Pyreneeën heb ik de documentatie van Saint-Astier opgezocht. Wanneer je in stijl met lokale kleuren wilt blijven en je ergens nog plaatselijk zand kunt krijgen is bij de chaux blanche NHL 3,5 variant de volgende producteigenschap plezierig: Révèle la couleur des sables locaux.
Het werken met pleisters op kalkbasis is nog steeds niet erg populair
Echte kalkpleister is dan ook niet makkelijk! Ik heb er even op gestudeerd.. Je moet ongebluste kalk (naar spul) en water mengen, en een tijd laten staan (dagen, of langer). En als je het goed wilt doen moet er ook een vezel in, als paardenhaar. En het aanbrengen is een kunst die niet veel mensen nog kennen. Mijn bouwer keek er erg moeilijk bij, en kwam dus met dit Muroseco produkt. Dat kan je gewoon met water mengen en meteen aanbrengen.
Aangezien we muren hebben van kalk en gips(!) is er eerst nog de “Primer Eco” op gespoten, een blauwe vloeistof die opdroogt tot een soort kauwgom.
De grote muren zijn nu bijna een jaar geleden met Muroseco gedaan, tot nu toe gaat alles goed, en doet het wat het belooft: muren uitdrogen. Het spul korrelt nog wel maanden na, en als je er over wrijft komen er nog steeds korreltjes los. Maar daar valt goed mee te leven. Het is erg mooi geworden.
JS
De echte kalkmortel: ooit waarschuwde m’n vader me, ik ging op de step ( de trottinette is nu weer heel trendy) naar de kleuterschool vlak achter de duinen, om nooit te dicht bij kalkputten te komen van de nieuwbouw onderweg, er zouden verschrikkelijke dingen gebeuren wanneer je daarin terecht zou komen. Tien jaar geleden bezocht ik Guédelon, een vroeg middeleeuws kasteel in aanbouw met de technieken van toen, nu een enorme toeristische trekpleister geworden. Een blik van herkenning bij het zien van deze kalkput, het mengproces en de opbouw van iets dat eeuwen zal kunnen doorstaan.
Die kant en klare droge kalk die nog gemengd moet worden met zand en water: het blijft oppassen, maar niet echt gevaarlijk. Wat de professionals vooral tegenstaat is de vrij lange droogtijd. Je moet er de tijd voor nemen, niet meteen een muur van meters hoog willen bouwen, laagsgewijs laten drogen. En cement werkt zo lekker snel.
Beamix had ooit zakken met kalkmortel op basis van schelpen, heel ouderwets, voor een pleisterlaag in een badkamer uitstekend geschikt, goede vocht regulerende eigenschappen. En lekker smeuïg met een uitstekende hechtkracht.
Guédelon: prachtig! Wat een leuk project! Laat de Bricoleur het maar niet zien.
Tja, kalkput, mengen, wachttijden, lastig,.. geen wonder dat mijn bouwer er moeilijk bij keek. Muroseco heeft al twee lagen nodig, over twee dagen, echte kalkpleister is toch echt iets uit het verleden, tenzij je er een speciale band mee hebt. Ik ben blij dat er qua ademende muren moderne produkten bestaan à la Muroseco.
En nogmaals expliciet dank aan iedereen die in het verleden op dit forum sprak over kalkmortels, flexibele verbindingen en oude stenen muren. Het heeft me geleerd daar op te letten en rekening mee te houden. Zonder alle info hier had ik niet op de ideeën gekomen die ik nu in dit huis verwerkt heb, en had ik niet zo in de gaten gehad wat er allemaal mis was.
JS
@ JS: te laat met je waarschuwing! Op 28 september 2009 heb ik al een serie Guédelon foto’s naar Christian le Bricoleur verzonden. Terug in de tijd: een echte middeleeuwse kruiwagen en dito bouwvakkers, mortel omhoog hijsen met zelf gevlochten touwen….En mortel mengen ging toen zo. Weinig verschil met middeleeuwse afbeeldingen, oordeel zelf.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
