Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Het blijft altijd een wat delicate operatie waar ook de Franse internautes niet altijd helemaal gerust op zijn. Op de website van bijvoorbeeld degrouptest kun je keurig een stappenplan bekijken voor het veranderen van A naar B of de rest van het internet service provider alfabet hier in Frankrijk.
Over hoe dat in de praktijk uitpakt, lokale omstandigheden, verschillen de meningen. Moeilijk om daar iets generaliserends over te zeggen. Behalve dan te verwijzen naar beschikbaar onderzoek, maar dat zijn altijd gemiddeldes dus de kans blijft bestaan dat je daar buiten valt.
Tijdelijk stopzetten van internet is al jarenlang een dankbaar onderwerp voor discussie. Voor zover mij bekend had/heeft alleen Orange met z’n découverte abonnement een mogelijkheid om min of meer het gemak van een ligne fixe maison secondaire te benaderen. De telefoonlijn kun je dan tot zes keer per jaar even in een winterslaapstand (suspendre) zetten en betaal je geen abonnementskosten.
Je kunt dat découverte instap internet abonnement zonder al te veel bureaucratische hordes op elk gewenst moment opzeggen, je zit er dus niet voor een vaste kontraktsperiode aan vast. Wanneer je een modem van Orange bijgeleverd krijgt wordt het wat lastiger: dat moet je dan terugsturen. En de volgende keer weer aanvragen. Veel geregel dus, en dat kost tijd. Onder druk van de concurrentie heeft Orange de aanvankelijk vrij ruimhartige abonnementsvoorwaarden een tijdje geleden moeten aanpassen. Kortom: een aparte abonnementsvorm is er niet, misschien dat zo’n découverte abonnement nog steeds de mogelijkheid biedt voor de handige gebruiker die zich verdiept in de abonnementsvoorwaarden om het als tijdelijke internet verbinding te gebruiken. Maar dan is het wel verstandig daar je eigen modem voor mee te nemen en in de set-up een paar instellingen aan te passen om compatibel te zijn met het adsl-protocol dat Orange gebruikt. Maar het werkt alleen voor internet: wanneer je ook een “vaste” telefoon via internet zou willen hebben dan heb je de eigen modems nodig van de Franse providers.
Maar de enige vraag die ik tegenwoordig nog hoor stellen is: wat is de wifi toegangscode hier. Voor smartphonebezitters is de ligne fixe inmiddels iets uit de tijd der Neanderthalers.Voor hen die van grensverkenningen houden, tot hoe ver kan ik gaan, is m.i. de low-cost optie: in ieder geval zo’n ligne secondaire (want die twee telefoondraadjes heb je nodig). Je voldoet aan de verplichting dat je minstens één maal per jaar die lijn activeert. Kosten net iets onder de 20 euro. En daarna schakel je de internet verbinding in wanneer nodig. Want ik heb in de praktijk gemerkt dat ook bij een ligne secondaire suspendu de internet verbinding nog keurig blijft werken. Bij anderen, want helaas zit ik met elf kilometer koperdraad tussen ons huis en de telefooncentrale te ver weg voor voor een adsl aansluiting.
Succes met de overstap. Vergt slechts een paar eenvoudige ingrepen in de groepenkast. Wanneer die er nog niet zouden zijn zou ik zeggen: laat meteen twee of meer aardlekschakelaars (van 30 mA) plaatsen. Daar ontbreekt het nog wel eens aan in elektrische installaties van wat oudere datum. Een voorbeeld van een groepenkast ingericht volgens de nieuwste versie van de Franse elektranormen werd door de voorlichtingsorganisatie Promotelec opgenomen in een brochure over die laatste zg. “Amendement 5” wijzigingen. Die overigens alleen van toepassing zijn op compleet nieuwe elektrische installaties, een bestaande hoeft vanuit wetgevings optiek alleen te voldoen aan de eisen die van kracht waren tijdens de aanleg en waar (ooit) de controlerende organisatie Consuel een goedkeurende attestation aan verleende. Maar het vergroten van de veiligheid in een bestaande installatie is in ieders belang, van bewoners, gasten en bezoekers.
Voor andere lezers die zich misschien nog afvragen: wat te doen, monophasé of triphasé, deze link naar een gelijksoortige discussie op een Brits forum, inclusief wat verwijzingen naar technische achtergronden. Want dit soort vragen kwam ook op dit forum in het verleden al vaker aan bod en zal met voorspelbare regelmaat terug blijven keren op allerlei forums, inclusief die voor de Fransen zelf.
Begrijpen doe ik jullie electricien wel. Omdat in de praktijk de wat lichtere abonnementen (puissance souscrite) wanneer ze in triphasé worden geleverd wel eens voor problemen zorgen. Omdat de hoofdschakelaar – disjoncteur de branchement – het binnenkomende vermogen keurig verdeelt over de drie fases betekent dat tegelijkertijd dat je per fase niet al te veel ampères tot je beschikking hebt. Zou je triphasé in 9kVa binnenkrijgen, dan heb je per fase slechsts 15 ampère tot je beschikking, iets minder nog dan een gewone Nederlandse zekering of automaat. Wanneer je de grote stroomverbruikers – wasmachine, vaatwasser, elektrische boiler, elektrische verwarming of koffiezetapparaat niet zorgvuldig verdeelt vanuit de groepenkast over die drie fases loop je het risico dat wanneer slechts één van die fases iets overbelast wordt de hoofdschakelaar het hele huis zonder stroom zet. Lastig. Zou je datzelfde vermogen van 9 kVa in monophasé je huis binnen krijgen, dan reageert de hoofdschakelaar pas geïrriteerd boven de 45 ampère. Dan moet je wel heel veel zware stroomverbruikes tegelijkertijd aan hebben staan om dat voor elkaar te krijgen.
Maar wanneer jullie daar nu geen last van hebben zou ik zeggen: laat de boel de boel. Bovendien is het maar de vraag of de ERDF voldoende capaciteit – lees: voldoende dikke kabels – heeft om dit mogelijk te maken. Ze zullen meestal eerst moeten bekijken of het op het platteland vaak wat verouderde stroomnet dat wel aan kan: want dat betekent aan hun kant dat er dan over één van hun driefase kabels meer stroom geleverd moet worden. Bij te dunne bekabeling levert dat soms een te grote spanningsval op, en lopen ze het risico niet te kunnen voldoen aan wettelijke verplichtingen m.b.t. boven- en ondergrenzen voor de aangeleverde spanning bij de client. Soms moet er ook een dikkere kabel naar je huis worden aangelegd, allemaal niet gratis.
…maar vergt wel wanneer je daar bij de wasmachine een stukje uit de waterleiding zou halen twee extra raccords van waarschijnlijk 12 mm naar 3/8″, waarmee de prijs toch al snel weer een tientje hoger uitkomt.
Pierro, de link die ik er eigenlijk nog aan toe had moeten voegen is deze naar waterdruk en debiet problemen om het verhaal compleet te krijgen. Dat T-stuk is overigens van 3/4 naar 3/4, de standaard wasmachine aansluiting. De waterslagdemper heeft een schroefdraad van een 1/2 “. Het handigste is om eerst die demper op het T-stuk te bevestigen met wat teflon tape op de schroefdraad, en dan simpelweg op je wasmachinekraan vastdraaien. De zwarte pakking op de overzichtsfoto moet natuurlijk aan de kraankant komen te zitten. Een kind kan de was doen, wees uw eigen loodgieter zonder voorrij- en uurtarief.
Pierro, ze zijn in Frankrijk ook verkrijgbaar, maar gemiddeld de helft duurder dan in Nederland waar ze compleet tegen de 40 euro doen, even zoeken dus op internet naar een geschikt adres bij jou in de buurt in Frankrijk. Gemonteerd ziet het er zo uit. En nu nog de naam: amortisseur de coups de bélier. Vergeet ook het T-stukje niet: raccord T pour Flexofit S (de 1/2 ” uitvoering). De verpakking laat Nederlandse, Duitse, Engelse en Franse teksten zien, dus het is een standaard oplossing
Het verschijnsel van waterslag wordt overigens aanzienlijk verergerd wanneer je waterdruk te hoog is, d.w.z. boven de 3 Bar. En dat komt nog al eens voor in Frankrijk. Dan doe je er verstandig aan een regulateur de pression te monteren. Spaart je leidingen, je kranen en de magneetventielen in wasmachines en vaatwassers, die anders na een paar jaar soms al de geest geven. De aanschaf van zo’n drukregelaar, iets van 45 euro, kan je dus een hoop kosten besparen.
Wimb,
Het is op dit moment een voorintekening, en alleen de eerste 4000 krijgen het voor die lagere prijs. Levering pas in juni van dit jaar. De volgende tekst in de eerdere aankondiging van Promotelec is interessant:
L’Officiel de l’Électricité pour les bâtiments d’habitation neufs, sera disponible en juin (*), au prix de 47,50 euros TTC.
Remplissez le formulaire en ligne pour réserver votre ouvrage.
Promotelec vous recontactera à l’approche de la sortie de l’ouvrage pour concrétiser votre commande.* sous réserve de parution de textes réglementaires en attente.
Mijn inschatting is dat ze in Parijs nog steeds aan het bakkeleien zijn over de vraag of de verplichting om een bedraad communicatienetwerk aan te leggen eigenlijk wel thuishoort in primair op elektrische veiligheid gerichte normen. Bij de aankondiging twee jaar geleden van de grote “simplification” operatie in bouwkundig normenland kreeg je indruk dat de Franse elektra wetgeving ontdaan zou gaan worden van overbodige franje. In de op 27 november vorig jaar van kracht geworden Amendement 5 regels staat het communicatienetwerk er nog steeds in, nu ondergebracht in een apart hoofdstuk (Titre 11).
De lobby die medio 2014 ontstond om het toch maar vooral te handhaven deed voorkomen alsof Frankrijk zonder die verplichting reddeloos verloren zou zijn in de vaart der digitaliserende en internettende volkeren. Steve Jobs zou daar hoog in de hemel op ons neerkijkend het zijne van denken. Hij was met zijn eerste Apple werkplaats in een garage in Frankrijk al tien keer opgepakt door de autoriteiten vanwege concurrence déloyale: waarom moeten France Télécom en Honeywell Bull braaf belasting betalen en vele duizenden ingenieurs op de loonlijst hebben staan, en denkt zo’n hippie type dat niet te hoeven doen? Outre-Rhin ljkt wat dat betreft wel wat meer op de VS, qua ondernemerschap.
Ik dwaal wat af. Tijd voor de kristallen bol. Mijn gok is dat de verplichting erin blijft staan. Want niet alleen goed voor de digitale opvoeding van de Franse bevolking, maar ook goed voor de toeleverende industrie die de specifieke producten voor dit onderdeel van de groepenkast nergens anders kwijt kan op onze aardbol, behalve dan in het Francophone Afrika. Bovendien is het daarmee verbonden werkgelegenheidsargument gevoelig, zeker in de aanloop naar de presidentsverkiezingen.
En dan nog wat. Voor wie is dit nieuwe dure boek eigenlijk bedoeld? De professionals hebben de normen zelf al op de plank staan, voor de rest van bricolerend Frankrijk lijkt me de website info van Hager, Schneider, Legrand, Entraidelec etc. meer dan toereikend en gratis verkrijgbaar. Met als financiële tussenpositie de elektrabijbel van Thierry Gallauziaux en David Fedullo. Nog niet aangepast aan de laatste herziening van de Franse elektranormen (A5) , maar wanneer je deze zeven pagina’s print en achterin het boek stopt ben je al behoorlijk bij de tijd.
Het mobiele internet houdt ook “outre-Rhin” bezig getuige dit artkeltje in Der Spiegel van heden. Wanneer je een goed bereik hebt kun je inderdaad genieten – indien de ether niet overbevolkt is – van snel internet. En zolang je niet tegen de grenzen oploopt van je data volume.
Cees, asbest zit in de hele reeks van verplichte diagnostics die komen kijken bij de verkoop van een huis. Dit is een samenvatting uit doorgaans redelijk betrouwbare bron, de notarissen zelf. Al die documenten moeten bij de notaris en aspirant koper op tafel komen, want anders……: “pour pouvoir s’exonérer de la garantie des vices cachés“. Zie ook hier, bij de overheid zelf. Voor de elektra weet ik het wel: dient slechts ter informatie van de aspirant koper, dan weet hij of zij wat er aan de hand is, geen plicht voor verkoper om de boel op orde te brengen voorafgaand aan de levering, geen verplichting voor de koper om daarna binnen x maanden de elektrische installatie te hebben gemoderniseerd. Zo te zien gaat dat model ook op voor amiante, maar het lijkt me beter dat exact na te vragen bij de notaris.
Over dat zwembad: lees als achtergrondinformatie deze discussie even, ook al omdat er bij een niet “gedeclareerde” piscine nog een fiscaal staartje aan zou kunnen zitten. Zelfbouwers met garantieplicht aan zichzelf: lijkt me wat lastig om tegen jezelf een kort geding aan te spannen, dus met mogelijke garantieverplichtingen aan derden zal het wel loslopen denk ik. Maar wel melden: u koopt het “as is”. Openheid om daar achteraf geen verwijten over te krijgen: maar ik dacht het ziet er zo mooi uit dus dat zal wel door een professional zijn aangelegd, dus ook garantie.
mvg
Rob
Geen ideeën, maar wel gesurfd naar wat de Franse bouwers hier over te vertellen hebben, nog stevig wat leeswerk voor de boeg….
Het zal u niet verbazen, ik hou het thema even vast. Nieuwsgierig of er al een nieuwe editie zou worden aangekondigd van het standaardwerk “L’installation électrique” zag ik dat de Eyrolles uitgeverij inmiddels een addendum op de website heeft gezet, te gebruiken voor alle boeken die de heren Thierry Gallauziaux en David Fedullo de afgelopen jaren hebben geschreven. Het is gratis en in zeven pagina’s worden de belangrijkste wijzigingen kort en bondig beschreven. Printen en aan uw eigen inmiddels iets gedateerde boeken toevoegen. Daarmee stelt u de aanschaf van de steeds duurder wordende nieuwe generatie boeken in ieder geval weer een paar jaar uit. Tenzij u professional bent, dan zult u voor de moeilijkere klussen toch niet ontkomen aan de volledige tekst van dit Amendement 5.
Vanavond liet Promotelec een persbericht uitgaan waarin het vertrouwde kleine rode elektra bijbeltje, altijd handig voor doe-het-zelver en vakman, vaarwel wordt gezegd. Adieu le mémento rouge. Daarvoor in de plaats kont nu iets dat wat plechtiger door het leven zal gaan met de naam: L’Officiel de l’électricité. Later dit jaar gaan twee andere boekjes deze nieuwe serie compleet maken. In september: “Installations électriques des bâtiments d’habitation existants” en vervolgens in november: “Installations électriques des bâtiments tertiaires”.
Er is zo te zien, moet het nog bestellen, eindelijk meer duidelijkheid voor wat betreft de puntjes op de i bij deze nieuwe versie van de Franse elektranormen. Duidelijk is ook dat de schappelijke prijs van “Locaux d’habitation“(€ 18,50) tot het verleden behoort, het nieuwe werkje gaat voor € 47,50 over de plank.
Water in de muur zal geleidelijk aan omhoog kruipen en verdampen. Omdat dit soort muren vaak met een mortel van leem/zand en soms een beetje kalk werd opgemetseld zijn er wanneer je dat ene zwakke punt aan de binnenkant hebt opgevuld met een min of meer waterkerende mortel ongetwijfeld andere zwakke punten. Die dan daarna aan de beurt komen om de langzaam opbouwende waterdruk van buiten doorgang te bieden. Een meter diep graven aan de buitenkant zou natuurlijk ook kunnen helpen om dat gat ook aan die kant te dichten. Zou het nog te overwegen zijn om tussen huis en greppel een aantal drainagebuizen aan te brengen om daarmee in elk geval het ergste leed te verzachten door (gedeeltelijke) omleiding van het water? Zie Christian’s site bij dit hoofdstuk.
Iets van de waarheid is ook terug te vinden in een stevige rij boeken en onderzoeken van Franse journalisten, schrijvers, politici, wetenschappers en gewone aardse stervelingen bij wie de gezondverstandskies nog niet is verwijderd. Op videgreniers wordt dit boek uit 1976 nog wel eens aangeboden voor un petit prix. Mocht u Alain Peyrefiitte te dichtbij het “rechtse” gedachtengoed vinden staan, dan heeft de OESO nog een hele reeks meer wetenschappelijke onderzoeken, rapporten, deelstudies en zg. landenexamens liggen. Deze uit 1982 is waarschijnlijk alleen nog in het archief van het OESO gebouw in Parijs, niet meer in de OESO bookshop aanwezig. Kon het zo en dan niet nalaten daar wat passages uit te citeren, vandaar dat u een afbeelding van een wat beduimeld exemplaar te zien kreeg. Altijd wat ongemakkelijk geschuif waarneembaar bij hen die achter het bordje “France” aan de vergadertafel zaten. Maar wanneer je om welke reden dan ook niet wilt erkennen dat er problemen zijn, dan blijft het perspectief op daadwerkelijk handelen ver achter de horizon van de toekomst verborgen.
Oh ja, en wie zei dit ook al weer? In de beginjaren van de EGKS en het Verdrag van Rome. A propos de la politique européenne en de cooperation franco-allemande, « la France doit être le cavalier et l’Allemagne le cheval ». Werkpaarden moeten er zijn. Er is dus meer continuiteit in de politiek dan je soms zou vermoeden.
Ben benieuwd wat ze te melden hebben: klein bedrijfje dat als eerste op deze wereldbol dit alles in één pakket waar zou kunnen maken? Ik ben genoeg romanticus om in Willy Wortel en zijn look-alikes te geloven, maar pas na een lakmoesproefje met common-sense vragen. Informeer voor de aardigheid of er onafhankelijk onderzoek is gedaan, of dat de CSTB hier de een of andere certification aan heeft verleend. Of ze gaan pas weg wanneer het etenstijd is, de klok van twaalf en die van de apéro later op de middag is heilig immers, of misschien iets eerder nadat je ergens een handtekening onder hebt gezet…..
@ Sylvie, oefening baart kunst, je link naar op maat gemaakte glaspanelen verwijst nu naar het begin van deze discussie.
@ Joebar, in de catalogus van Bricodepot worden ze omschreven met de algemene term plancher métallique. Nu acht ik de Franse metaalindustrie zeer wel in staat om zelf iets op de markt te brengen, maar zo op het eerste gezicht zijn het niet de originele Lewis plaatjes. Wellicht Bataafs chauvinisme, maar misschien toch verstandig om precies te weten wat de specificaties van dit mogelijk vervangende/concurrerende product zijn.
Sylvie, Jos, Bram en anderen,
Inhakend op Jos z’n opmerking over watervaste cementplaten nog een andere optie. Ik dacht dat ik wel redelijk wist wat er aan bouwmaterialen op de markt is, maar dat blijkt een zelfoverschatting te zijn geweest. Een kleine klus: een uitbreiding van een badkamervloer, een gietvloer of beter geformuleerd: een troffelvloer. Voor het postzegel formaat van deze klus komen de profs op dit terrein niet graag langs, tenzij tegen vorstelijke betaling. Wat te doen? Zelf een zand/cement dekvloertje storten en dan tegelen? Ik had er deze keer geen zin in. Een uitstekende tegelzetter kwam met een originele oplossing, charme van eenvoud, snelheid en toch solide. Het gebruik van WEDI bouwplaten, een sandwich constructie. Kern van werkelijk keihard schuim, aan de buitenkant voorzien van een cementachtige laag versterkt met glasweefsel. Verkrijgbaar in diverse diktes: 1, 2, 3 en 4 centimeter. Wij moesten ongeveer 3 centimeter overbruggen, dus dat ging gelukkig perfect met 2 centimeter plaat, tegeltjes en nog twee keer een lijmlaag. Met een snelhardende tegellijm liggen die platen er in een oogwenk in en een uur later kan er getegeld worden. Half uurtje wachten en dan voegen, et voila.
In dit geval het grote voordeel van snelheid van verwerking. Het ligt allemaal wel op een betonnen vloer, dus wat de praktijkervaringen zijn op een wat minder stabiele ondergrond zou ik nog eens moeten zien te achterhalen. Het totaal gewicht van deze oplossing is uiteraard veel minder dan van meer traditionele vloertjes en dat kan soms van pas komen wanneer de draagkracht van de vloer/balken wat aan de magere kant is. Op de website van WEDI (er is ook een Franse versie) is meer info te vinden over het gebruik van deze elementen, ook voor de badkamer.
Sylvie, schrale troost bij die onverklaarbare (?) hoge prijzen is dat voor wat de elektra betreft, met name de groepenkast, het materiaal hier aanzienlijk goedkoper is dan in Nederland, ook voor de A-merken. Helaas wordt dit voordeel weer teniet gedaan door de stevige hoeveelheid bedrading (licht- en stopcontact groepen apart) en de vele circuits specialisés die je nodig hebt wanneer alles volledig aux normes moet zijn. Bijvoorbeeld wanneer bij nieuwbouw of een volledige renovatie van een huis er een Consuel keuring nodig is om op het ERDF stroomnet te worden aangesloten.
Jos, de Franse bouwvakkers zijn zoals overal redelijk conservatief, dus het heeft lang geduurd voordat de lewisplaten hier verkrijgbaar waren. En nog steeds mondjesmaat. Het blijft zoeken zoals Sylvie al heeft gemerkt. Weldom en Doras hier in de Nièvre hebben ze niet, wel heeft de firma Knauf sinds een paar jaar aarzelend z’n entree gemaakt in het assortiment. Op twee uur rijden staan de lewisplaten in Dijon op dit moment wel op disponible. Misschien is er een aantoonbaar verband met deze Castorama vestiging en het in die stad gerealiseerde eco-quartier.
En Castorama heeft ze tegenwoordig ook. Een korte inleiding in de kunst van het leggen van dit soort vloertjes op deze website en op een Brits forum wat ervaringen uit de praktijk met het bouwen van een badkamer.
Elk land eigen eisen? Er moet door een erkende keuringsinstantie een type goedkeuring zijn verstrekt, en dat is in 1995 nog eens wat duidelijker opgeschreven in deze editie van het Staatsblad. Lees artikel 2 en 3 zou ik zeggen. Het verplichte onderhoud kan dan wel een probleem worden omdat het niet ongebruikelijk is in Frankrijk om te zeggen: heb ik niet geleverd, ga ik niet onderhouden. Of dat type ketel ken ik niet, dus ik neem hem niet in onderhoud. Erger nog: ketel komt uit het boze buitenland waar ze erop uit zijn de werkgelegenheid in Frankrijk af te breken, het Made in France syndroom. Of: er zit geen gebruiksaanwijzing in het Frans bij. Op die manier hol je de idee van één Europese markt natuurlijk behoorlijk uit, ook al is het via de achterdeur.
Men zegt. On dit que n’existe pas zou ik willen stellen. Hier in Frankrijk zijn er allerlei chaudières (gas of olie) van buitenlandse makelij verkrijgbaar. Ook een merk als Vaillant bijvoorbeeld. Er is bij mijn weten niets in Franse wet- of regelgeving opgenomen dat het vrije verkeer tussen EU lidstaten van dit soort apparatuur (nieuw of tweedehands) zou verbieden. Dat het alleen door een Franse installateur zou mogen worden geïnstalleerd zou een forse inbreuk zijn op het vrij verkeer van diensten tussen de 28 lidstaten. Dan zouden ze vermoed ik in Amsterdam meer dan de helft van alle nieuwbouw- en renovatieprojecten meteen stop moeten zetten.
Wanneer je in Frankrijk een energiezuinige installatie zou willen plaatsen en ook aanspraak zou willen maken op een subsidie, dan wordt het waarschijnlijker wat lastiger. Dan verzeil je binnen de kortste keren in een bureaucratische hordeloop zoals die verzonnen is voor de installatie van zonnepanelen. Bovendien zijn Fransen nogal huiverig voor alles wat met gas te maken heeft. Indien ze zouden weten dat in de nieuwbouw en renovatie in Nederland het gebruik van snelkoppelingen voor gasleidingen de gewoonste zaak van de wereld is zouden ze zich waarschijnlijk twee keer bedenken alvorens af te reizen naar polders, kanalen, musea en een grote diversiteit aan shops. Vorig jaar hoorde ik hoe een verkoper bij een bricomarché een klant ervan probeerde te overtuigen dat het gebruik van Wago lasklemmen voor de elektra niet zou zijn toegestaan volgens de NF normen. Om een onaangenaam gesprek te voorkomen ben ik toen maar snel doorgelopen……..
Eén van die ergernissen waar Jos naar verwijst is voor mij dat het mobiele netwerk steeds meer te verduren krijgt: smartphones die automatisch om de paar minuten even op internet gaan rondkijken om broodnodige informatie te updaten, gebruikers die grote bestanden downloaden en tv kijken, kortom: het wordt steeds drukker op de digitale mobiele snelweg. Behalve het risico van stevige budget overschrijdingen kom je zo nu en dan snelheden tegen die tien jaar geleden nog net acceptabel zouden zijn geweest, maar nu niet meer. When your smartphone rocks but your network sucks aldus een artikeltje vorige week in het Amerikaanse blad ZDNet. Overigens liet de PDG van France Télécom Orange, Stéphane Richard, zich vijf jaar geleden in gelijke bewoordingen uit.
Ik heb nog steeds zo’n 4-G boxje van Bouygues die vanwege een zendmast die net iets te ver weg staat alleen bereid is in 2G te communiceren met het internet, en dan alleen op één plek in huis. Glasdekking, een oppervlakte van 30 bij 30 centimeter waar toevallig een beetje signaal doordringt. Drie jaar geleden nog te gebruiken voor email en wat eenvoudig gesurf, maar het afgelopen jaar is het nu en dan langzamer dan een ouderwets analoog modem.
Nu we dan toch weer eens de Consuel in de schijnwerpers zetten als uitsmijter een andere vraag die op Franse, Britse en Nederlandse forums regelmatig opduikt: en wat doe je nu precies bij kleinere of grotere verbouwingen? Moet de Consuel dan ook langskomen?
Op een ander forum voor Nederlanders heb ik een paar dagen geleden geprobeerd het weer eens op een andere manier verwoordend op te schrijven. Een deel van een huis met al een aansluiting op het openbare net gaat verbouwd worden en krijgt voor de elektra de standaard oplossing in Frankrijk: een tweede groepenkastje, een tableau électrique secondaire / divisionnaire / supplémentaire.
Laten we maar eens beginnen bij een basis document van de Consuel zelf, het Règlement d’intervention. Inderdaad gaat het grootste deel van de controles zitten in nieuwe installaties: “…en rendant obligatoire, avant la mise sous tension définitive d’une nouvelle installation, le dépôt d’un formulaire d’attestation de conformité“. Dat wisten we al. Bij de renovaties wordt het tekstduiden wat lastiger. Zie bijv. hier: “…. installation de consommation d’un logement existant, ou à usage domestique, ayant fait l’objet d’une rénovation partielle avec mise en sécurité de l’installation électrique existante pour laquelle le maître d’ouvrage (propriétaire bailleur ou occupant) demande la fourniture d’une attestation de conformité“. Dus wanneer ook je bestaande installatie onveilig is. Promotelec als voorlichtingsorganisatie heeft er een wat algemenere formule voor: alleen bij nieuwbouw en wanneer er sprake is van een totale renovatie van een huis, binnenmuren worden afgebroken, dan moet de Consuel langskomen. Kortom, de projectontwikkelaar laat alleen de buitenmuren staan. Op zoek naar een andere autoriteit dan maar. De heren Thierry Gallauziaux en David Fedullo auteurs van de elektra bijbel “L’installation électrique” verwoorden het aldus: “ Il est évident que si vous refaites l’installation d’une pièce, vous n’aurez pas besoin de faire vérifier les travaux. En cas de rénovation totale , quand l’on a besoin d’être raccordé au réseau public , le distributeur exigera une attestation de conformité délivrée par le Consuel de votre région.”
U ziet het, de regels stellen geen exacte grens. Hoewel Fransen soms uren, dagen, jarenlang kunnen filosoferen over interpretaties van wet- en regelgeving zijn ze soms ook verrassend praktisch. Een bestaande elektrische installatie hoeft niet periodiek te worden herkeurd, die moet voldoen aan de eisen die van kracht waren tijdens de aanleg of de aanvraag van de bouwvergunning. Uitbreidingen moeten wel voldoen aan de nieuwe normen, maar dat betekent niet dat de Consuel voor elke kleinere of grotere klus langs moet komen om de boel te keuren. Zo’n tableau secondaire wordt net zo makkelijk geïnstalleerd als wij ergens in een Nederlands huis een extra stopcontact aanleggen. Dat is de Franse praktijk. En wanneer de bedrading die dat tweede groepenkastje voedt op de juiste wijze wordt gezekerd in de primaire groepenkast en en tête d ‘installation in die hulpgroepenkast een aardlekschakelaar van 30 mA is geplaatst wordt alles selon les règles d’art du métier aangelegd.
En voor hen die nog met dit deel van de inburgeringscursus bezig zijn: de Consuel keuring en de diagnostic électrique die verplicht is bij de verkoop van een huis zijn twee geheel verschillende trajecten. Ook al vertonen de beide checklistjes grote overeenkomsten. De diagnostic électrique heeft alleen een informerende functie. De verkoper hoeft de zaak niet te upgraden en ook de koper is niet verplicht dat te doen. Deze verkoopkeuring schept duidelijkheid: dan weet de koper waar hij of zij aan begint. En loopt de verkoper niet het risico dat er achteraf claims komen wegens verborgen gebreken.
Bij de Gamma zie ik niet alleen producten van Nederlandse komaf, dus misschien had je tot grote vreugde van Hollande een product “Made and designed in France” te pakken?
En dan hebben we nog de holle bouwstenen: laat de Franse electricien JPdu54 het u uitleggen hoe dat gaat met het aanbrengen van leidingen en inbouwdozen. Klik op de foto’s voor meer details. Zijn complete verhaal over de aanleg van de elektrische installatie in een pavillon van 250 m² blijft nog steeds uniek in zijn soort.
Wat ik me nog afvraag is of ook het bestaande mobiele netwerk wordt aangepast aan de explosieve toename van het data verkeer. Dat de zones blanches worden teruggedrongen is natuurlijk een goede zaak. Maar is het probleem daarmee opgelost? Ik ben bang van niet: zolang op het platteland de mobiele telefoon alleen maar werd gebruikt om er zo nu en dan mee te bellen voldeed de bestaande infrastructuur. Nu smartphones en mobiel internet bestaande netwerken zwaar op de proef stellen zie je dat op veel plaatsen de snelheid van het mobiele internet niet onderdoet voor die van het de zendmasten omringende kruipende gedierte des velds. Vrienden hadden met een huis op een col téléphonique om Christian’s buurtgenoten te citeren een plezierig snelle 3G+ ontvangst. Enigszins verwende gasten, want gewend aan ADSL2+, kabel of glasvezelsnelheden vonden het plezierig snel. Dat valt best mee hier in la France profonde. Anderhalf jaar geleden kwam de klad erin. Nu en dan traag en soms zelfs problemen om het internet op te komen. Abonnement bij Bouygues opgezegd en een re-ADSL verbinding (512Kb) met Orange decouverte abonnement genomen. Elders in onze omgeving wordt er geconstateerd dat je zo nu en dan zelfs met je gewone mobiele telefoon geen verbinding krijgt.
ZDNet vatte dit vanochtend (voor de Amerikanen) kort en bondig samen: When your smartphone rocks but your network sucks.
Hapklare brokken dus voor het spamfilter. Uit de Bricomarché info heeft u dit onderdeel nog van mij tegoed. Valt er nog wat te vertellen over de holle wand inbouwdozen? Niets nieuws. De oude series bedoeld voor materiaal met griffes (niet meer toegestaan) links laten liggen ook al kosten ze bijna niets op een vide-greniers. Alleen het oranje type aan de rechterkant van deze foto gebruiken. Het precies aftekenen van je boorgaten bij meervoudige inbouwdozen gaat met deze types snel: er zitten al gaatjes in. Een potloodje met scherpe punt wordt nog niet bijgeleverd. Eerst even bij de IKEA langs….
Misschien moet ik het antispambeest niet in één keer te veel voer toewerpen. Jij mag nie voer nie die wilde beeste zouden ze in Zuid-Afrika zeggen, heb je dat bordje dan niet gezien? We zien wel waar het schip strandt.
Een aardig verhaal over de techniek van het bouwen met gipsblokken. De regels voor het maken van sleuven op één plaatje, en voor alle duidelijkheid: diagonale sleuven zijn verboden. De regels in meer detail: welke diameter mag de gaine hebben in wat voor soort muurtje, de maximale sleufdiepte. Het muurtje moet wel stevig blijven. Bron: installation electrique ooreka fr. Zeker bij scheidingswandjes van gipskarton is het verstandig in de gaten te houden waar de leidingen precies lopen, en opschrijven (neem ik me telkens weer voor). Er is niet veel voor nodig om met je accuboormachine per ongeluk een iets te lange schroef in zo’n elektraleiding te jagen. Hetzelfde gaat op voor dwarsbalkjes of een plaatje multiplex tussen twee staanders om later iets aan te bevestigen: wie schrijft die blijft. Indien je die aantekeningen een jaar later nog terug kunt vinden…..
p.s.: trial and error wijst uit dat een link naar informatie op de website van de bricomarché niet geslikt wordt door het spamfilter.
Als antwoord op Christian’s opmerking over de regels voor de encastrement een tweede zeer korte poging, de vorige werd weer eens niet geplaatst. Twee links in totaal, moet kunnen: zie een eerdere publicatie in Promotelec’s “Fil pilote” reeks, de pagina’s 5 t/m 8. Over de gipsblokken: er zijn ook carreaux de plâtre alvéolés in de handel die het een stuk makkelijker maken leidingen aan te leggen naar de plek waar je een stopcontact of schakelaar zou willen installeren. En zeker bij scheidingswandjes van gipskarton moet je vooraf goed nadenken waar je precies de elektra aansluitingen wilt hebben. Wanneer je alles hebt volgestopt met geluiddempend materiaal, aan twee kanten de platen erop vastgeschroefd, naden dicht, geverfd of gestukadoord, dan wordt het wat lastig om naderhand nog wat bij te plaatsen.
