Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Anders dan Jako schrijft heeft de regering Hollande wel degelijk iets gedaan en het enige juiste. Ze heeft niet ingegrepen op grond van een mogelijk strafbaar feit (haat zaaien) en daarmee een maanden- en wellicht jarenlange strafprocedure voorkomen. Waar dat toe had kunnen leiden hebben we gezien in de zaak Wilders: voortdurende gratis publiciteit, de verdachte wordt martelaar en de kans dat hij uiteindelijk triomfeert is levensgroot. Want zoals ik hierboven al schreef: het is niet de regering die uitmaakt of iemand de wet overtreedt maar de hoogste rechter.
De regering Hollande heeft dus het enige logische en verstandige gedaan: met een beroep op “gevaar voor de openbare orde en veiligheid” werd de voorstelling simpelweg verboden. Toen was Dd aan zet en hij schakelde de rechter in. Die procedure heeft hij bij de hoogste nationale rechter verloren. Opnieuw lag de bal bij Dd. In plaats van een geruchtmakende strafzaak lag er een eindeloze en saaie administratieve procedure bij het EHvJ en/of het EHVRM in het verschiet, die na jaren hooguit nog een krantenbericht van een paar regels zou opleveren.
Inmiddels heeft hij eieren voor zijn geld gekozen. Hij heeft zijn voorstelling afgelast en in drie dagen een nieuwe geschreven, zonder aanstootgevende en discriminerende passages maar met veel muziek en dans. Zijn fans kunnen nu voor 43 euro een dvd kopen van “Le Mur”, die uiteraard niet wordt verboden. Einde affaire. De regering Hollande heeft zeer adequaat gehandeld.
Als het je echt alleen gaat om een verdedigingswapen tegen sangliers dan leert dit verhaal, dat ik ruim een jaar geleden in het oude forum schreef, dat het een volkomen overbodige maatregel is. En als ik bovenstaande commentaren lees, dan ben je zelfs veiliger af zonder zo’n wapen.
Niet dat ik het met Jos oneens ben, maar er zitten vele kanten aan. Over het onderwerp Vrijheid van meningsuiting hebben eeuwenlang talloze rechtsgeleerden (en politici) zich het hoofd gebroken en eigenlijk is het geen onderwerp om even in een forum te bespreken.
Vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar vrijheid houdt altijd op waar de vrijheid van anderen begint en waar hun rechten en hun leven in gevaar worden gebracht. Niet voor niets garandeert de NL grondwet de vrijheid van meningsuiting “behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.” Degene die uiteindelijk die verantwoordelijkheid vaststelt en de grenzen bepaalt is de hoogste rechter. Ook dat behoort bij een democratie en heeft niets met politieke correctheid te maken.
In onze tijd is de vrijheid van meningsuiting ook vastgelegd in verdragen, waaronder voor ons het belangrijkste: het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRVM) is wat de “vrijheden” betreft onze hoogste rechter.
Uit de jurisprudentie van het EHRVM blijkt dat je naar hartelust mag beledigen, maar je mag geen haat zaaien. Dat is logisch, want iedereen heeft recht op vrijheid. Als door bepaalde meningsuitingen sommige burgers vanwege een andere afkomst, geslacht, huidskleur, godsdienst, kleding of seksuele geaardheid niet meer veilig kunnen leven of zich bewegen, dan wordt hún vrijheid in veel ernstiger mate beperkt. Daarmee komt ook de openbare orde in gevaar. De vraag is dus: waar ligt de grens tussen beledigen en haat zaaien? Oftewel: is de voorstelling van Dieudonné enkel beledigend of zaait hij haat? Om dit te kunnen beoordelen zou je een voorstelling van hem moeten bijwonen. Uit wat ik tot nu toe heb gelezen kan ik geen haatzaaierij halen, alleen maar smakeloos en bijzonder kwetsend beledigen, al is het uiteraard koren op de molen van (actieve) antisemieten. Het EHVRM zal er uiteindelijk over moeten oordelen.
Wat betreft de gevoeligheden met betrekking tot bepaalde bevolkingsgroepen moet niet worden vergeten dat we niet alleen in het nu leven. We hebben een collectieve geschiedenis. Vele eeuwen lang zijn Joden overal in Europa vervolgd. Dat tijdens WO II ook zigeuners en homoseksuelen in concentratiekampen terechtkwamen is bekend. Maar voorzover ik weet hebben zij minder te lijden gehad onder de voorafgaande jarenlange dagelijkse propaganda van de duitse overheid, die handenwrijvend toekeek hoe ze daardoor door opgezweepte medeburgers werden beledigd, bedreigd en zelfs straffeloos vermoord. Velen wisten tijdig te vluchten. Vervolgens werden er miljoenen uit hun leven weggerukt en uiteindelijk zijn er 6 miljoen omgebracht tijdens de oorlog, wat in vele malen meer levens een onherstelbaar levenslang leed heeft aangericht. Velen, waaronder ik, vinden dat je met de gevoelens van deze mensen wel iets voorzichtiger om mag springen dan normaal. Hetzelfde geldt voor de verschrikkelijke rol die Frankrijk in Noord-Afrika heeft gespeeld. Gevoeligheid daarover heeft alles te maken met collectieve schaamte en ontzetting over wat eigen mensen anderen hebben kunnen aandoen en de vergeefse hoop dat dit nooit meer zal gebeuren. Als je ziet hoe Noord-Afrikanen dagelijks worden gediscrimineerd en het voor hen vrijwel onmogelijk is om werk te vinden dan begrijp je dat er ook veel burgers zijn die totaal geen boodschap hebben aan de geschiedenis. Die zal zich dus eindeloos blijven herhalen. Homo homini lupus est.
Heb je zitten snuffelen in oude onderwerpen Silex? Of kwam je een en ander tegen dat je aan oude onderwerpen deed denken? In ieder geval is die eerste link geweldig! Qua uiterlijk heeft het allemaal een hoog Flintstones- oftewel Pierrafeu-gehalte. Zelf vind ik dat wel leuk, maar voor wie daar niet van houdt lijkt me het keukenontwerp in Brussel een illustratie hoe het ook anders kan. Misschien iets voor de nieuwe keuken van Ratatouille?
Eerlijk gezegd vind ik de vraag niet zo duidelijk. Gaat het om de procedure of om de inhoud? De vraag lijkt het eerste te bedoelen, maar de manier waarop je bezwaar kunt maken staat altijd in de beslissing. En je moet ondanks bezwaar en beroep altijd eerst betalen. Als je uiteindelijk wint krijg je alles terug met wettelijke rente.
Dus dacht ik dat het moest gaan om de inhoud van het bezwaarschrift. Misschien dat Jan de Voogd er iets over kan zeggen. Een zeer eenvoudige mogelijkheid wat de inhoud betreft is gewoon te schrijven dat je het er niet mee eens bent, omdat de franse wet op dit punt in strijd is met Europees recht, en dat je je bezwaarschrift later zult aanvullen met verdere argumenten. Het belangrijkste is immers dat je tijdig bezwaar aantekent. Vervolgens heb je weer even de tijd om alles goed uit te zoeken.
Als het om een groot bedrag gaat zou ik zelf een gespecialiseerde advocaat om advies en zonodig om juridische bijstand vragen.
Je zoekt beter dan ik Louise, want ik had n.a.v. Jako’s reactie ook al onder Nieuws van de site gekeken, maar niets gevonden. Bedankt, nu is het duidelijk.
De Telegraaf somde op 29 december jl. alle wijzigingen per 1 januari 2014 op, waaronder:
“Voor een identiteitskaart zijn niet langer vingerafdrukken nodig. De ID-kaart en het paspoort worden 10 jaar geldig.”
De ingangsdatum 1 januari had minister Plasterk in september ook al min of meer toegezegd, zie hier. Daar is ook te lezen dat nu alle paspoorten zullen zijn voorzien van een beschermhoesje om “een sterk toenemende vorm van criminaliteit, namelijk identiteitsfraude, te helpen terugdringen.” Het eerste hoesje, oftewel ID-cover zoals het in goed Nederlands wordt genoemd, werd overigens al in september 2013 door de gemeente Boxtel met een nieuw paspoort meegeleverd. Zie ook de lezerscommentaren.
Het enige wat NL vóór 1 oktober 2013 voor elkaar kreeg was alle consulaten sluiten. Dat kon kennelijk niet een jaar wachten tot per 1 januari paspoort en identiteitskaart 10 jaar geldig werden. Gevolg: vele NLers die ver van de ambassade wonen hebben nog snel hun (nog geldige) paspoort bij een consulaat laten vernieuwen en moeten nu ondanks de wetswijziging toch weer na vijf jaar naar Parijs. De nieuwe wet geldt namelijk niet voor paspoorten van vóór 2014, ook al is er in het paspoort zelf niets veranderd. Goed geregeld………..?!
Voorzover ik via googelen heb begrepen is de proceskostenregeling in Frankrijk vrij ingewikkeld. De te betalen proceskosten zijn verdeeld in gerechtelijke kosten (dépens) en buitengerechtelijke kosten (frais irrépétibles, waaronder het honorarium van de advocaat). Wat betreft de laatste heeft de rechter een ruime marge, maar de dépens worden volledig toegewezen (op enkele uitzonderingen na). Bij wet is vastgesteld wat daar onder valt (art. 695 van de Code de Procédure Civile). Dat zijn onder andere de deurwaarderskosten en de executiekosten, dus de kosten van het uitvoeren van het vonnis. Daaronder valt ook de betekening van het vonnis aan de verliezende partij.
Om te beginnen zou ik dus aan mijn eigen advocaat vragen waarom hij van mening is dat je de betekeningskosten zelf moet betalen. Als je niet een bevredigend antwoord krijgt, zou ik zoals Marietta schrijft een NL advocaat in Frankrijk om inlichtingen vragen. Het voordeel daarvan is ook dat deze gemakkelijk even jouw advocaat kan bellen voor een toelichting. Succes.
PS Ik zou het op prijs stellen als je nog even laat weten hoe het afloopt.
Wie mijn bovenstaande links goed doorleest ziet dat
1 (JSWaal) French Property er destijds naast zat wat betreft de uitleg van genoemde circulaire en
2 (Jako en Jan) de circulaire uitdrukkelijk voorschrijft dat de CPAM-ambtenaar van geval tot geval bekijkt of iemand aan de gestelde voorwaarden voldoet. Dat kan ook niet anders als je naar die voorwaarden kijkt. Het gaat namelijk om de voorwaarden voor verblijfsrecht voor niet-actieven. Na drie maanden vast verblijf krijgt iedere niet-actieve EU-onderdaan verblijfsrecht in een andere EU-staat wanneer hij a. over voldoende inkomen beschikt om zichzelf en zijn gezin niet ten laste te laten komen van de staat en hij b. óf een particuliere ziektekostenverzekering heeft óf over zoveel kapitaal beschikt dat hij eventuele ziektekosten zelf kan bekostigen. (Na vijf jaar vast verblijf ontstaat er automatisch verblijfsrecht en dus recht op de CMU.) Als het verblijfsrecht is vastgesteld, kan toegang worden verleend tot de CMU.
Allereerst moet de CPAM-ambtenaar dus vaststellen of iemand werkelijk drie maanden vast in het land heeft verbleven. Vervolgens de voorwaarden. Dat iemand over een particuliere verzekering beschikt is niet moeilijk aan te tonen, maar hoe kan een eenvoudige CPAM-ambtenaar beoordelen of iemand (met zijn gezin) over voldoende middelen van bestaan beschikt? Of hoe moet hij zonder medische dossiers beoordelen of iemand zonder verzekering voldoende kapitaalkrachtig is om eventuele (soms torenhoge) ziektekosten (van zichzelf en zijn gezin) zelf te betalen? Als daar geen richtlijnen voor bestaan dan kan ik me wel iets voorstellen bij de ambtenaar die voor de zekerheid maar afwijst en denkt: “Zoek het maar hogerop.” Uiteindelijk heeft dan, zoals overal en met alle ambtelijke beslissingen, de rechter het laatste woord.
Wat mij betreft zouden er standaardrichtlijnen (met bedragen) moeten komen aan de hand waarvan de CPAM-ambtenaar “veilig” positief kan beslissen. Het ontbreken daarvan (althans voorzover ik weet) is wat FR valt te verwijten. Als die richtlijnen wél mochten bestaan, dan ben ik het met Jako eens.
Goeiemorgen Rimke, wat leuk en interessant allemaal! Ik heb nog even gegoogeld en vond over vrijdag de dertiende inderdaad “dat op vrijdag de dertiende oktober 1307 in Frankrijk alle Tempeliers op bevel van Philips de Schone werden gearresteerd, op grond van valse beschuldigingen. Dit was de opmaat voor de uiteindelijke vernietiging van de Orde van de Arme Ridders van Christus en de Tempel van Salomo, beter bekend als de Tempeliers. Sindsdien is men vrijdag de dertiende blijven zien als ongeluksdag.”
Ik ga zeker in het oude mijnstadje eens informeren of er mensen zijn die zich de tijd herinneren dat het gehucht nog was bewoond. Ik ben er lid van een schilderclub en daar is misschien wel iemand met een oude opa of oma. Ook heb ik via ebay een oud boekje besteld over het gehucht. Net als jij vind ik het enig om me in de historie van mijn naaste omgeving te verdiepen en de stenen getuigen van oude tijden tot “spreken” te brengen.
Christian, de discussie die jij bedoelt is al gevoerd (over het plaatsen van Youtube-filmpjes (en illustraties)). De meesten waren voor of niet tegen. Het blijft een kwestie van smaak en aangezien ik het zelf erg leuk vind en de mogelijkheid bestaat maak ik er zo nu en dan gebruik van.
Jan, ik heb een nieuwe laptop met een touchpad met “mogelijkheden”. De meeste heb ik weten uit te schakelen, maar nog steeds gebeuren er de meest onverwachte dingen als ik kennelijk op de verkeerde plek klik. Bij het schrijven van dit artikel werd het plotseling geplaatst en nog twee keer ook! Ik moest toen de foto’s nog invoegen en ik moest het ook nog corrigeren. Ondertussen had jij dus gereageerd. In ieder geval bedankt voor de moeite!
JSWaal, micro-, auto- en individuele entrepreneurs zijn basisverzekerd via de RSI. Zij komen dus niet in aanmerking voor de CMU, omdat die er alleen is voor mensen die geen recht hebben op een andere basisverzekering.
Jan, het is niet zo dat de EC en Frankrijk van mening verschillen over de periode waarna het recht op CMU ontstaat. Het onderwerp is in het oude forum begin 2012 al uitvoerig aan de orde geweest, zie hier. Daaruit bleek dat de franse regelgeving het volgende inhoudt:
Iemand die minimaal drie maanden legaal en vast verblijf heeft in Frankrijk kan, als hij aan bepaalde voorwaarden voldoet, in aanmerking komen voor de CMU.
Iemand die minimaal vijf jaar in Frankrijk ononderbroken zijn vaste verblijf heeft, kan zonder voorwaarden in aanmerking komen voor de CMU, mits er geen andere basisverzekering mogelijk is.We zagen in die discussie dat wat ik hier in twee simpele zinnen opschrijf in de franse regelgeving, zie de betreffende circulaire van juni 2011, zó gecompliceerd is geformuleerd, dat voor veel CPAM-ambtenaren niet te ontleden is wat er nu eigenlijk wordt bedoeld. Met als gevolg onterechte afwijzingen.
Uit die discussie bleek ook dat Rob van Schijndel het voor cliënten via een procedure voor elkaar had gekregen om ze na drie maanden ingeschreven te krijgen bij de CMU.
Goeiemorgen Jan, het is me een raadsel wat je met je voilà-reactie wilt zeggen. Ik verwacht van jou interessante links, maar waar slaat dit nu op? Bovendien krijg je hetzelfde te zien als je gewoon op mijn foto’s klikt. Graag een toelichting.
Als je met rechtsklikt op de foto van het kerkje kan je kiezen voor “Zoeken op Google naar deze afbeelding” en dan verschijnt de website waarvan ik de afbeelding heb overgenomen. Ik sta altijd weer stomverbaasd over wat er allemaal mogelijk is! Google is inmiddels in ons leven bijna onmisbaar geworden. Ikzelf ben er tenminste heel blij mee.
Overigens hoopte ik met mijn bijdrage Wim een plezier te kunnen doen, al weten we niet hoe het momenteel met hem gaat. Maar verhalen over Frankrijk heeft hij altijd bijzonder op prijs gesteld.
Bedankt Jan voor dit artikel. Goed te lezen dat niet alleen belanghebbenden het niet eens zijn met de manier waarop dit wordt geregeld. Dat belastingvlucht wordt tegengegaan is logisch, maar zoals ook Essers zegt, de overgrote meerderheid van de gepensioneerden emigreert niet om die reden. En er zijn zelfs veel geëmigreerden die officieel NIET emigreren om aan de kostbare verdragsplicht te ontkomen. Degenen die zich wél te goeder trouw hebben laten uitschrijven uit NL worden na zo’n verdrag onverwacht nogmaals geconfronteerd met een financiële tegenvaller. Bovendien profiteert NL rijkelijk van de belastingvlucht naar NL van de miljoenenbedrijven uit andere landen (waaronder bv EDF) via de brievenbusfirma’s. Dus bij mij hoeven ze niet aan te komen met principes en respect voor de regering. Om nog maar te zwijgen over sommige schaamteloze (maar legale) zakkenvullers van de EU, zoals ik hier al eens eerder met een filmpje heb laten zien.
Ik vind het wat jammer dat de OESO inmiddels wél de verdragslanden de vrijheid biedt om via bilaterale verdragen andere afspraken te maken, maar dat zij geen model heeft opgesteld met kaders waarbinnen zich dat zou moeten afspelen. Denkbaar en wenselijk is dat er zowel rekening wordt gehouden met de belangen van het woonland als met die van het pensioenland én van de emigrant, zoals in mijn tussenvoorstel. En dat, bij een eventuele overgangsregeling, het principe wordt toegepast van gelijke monniken gelijke kappen. Dwz. niet voor het ene land levenslange uitzondering voor bestaande gevallen en voor het andere land een “gewen”-periode van een paar jaar. In die twee opzichten ben ik het dus 100% eens met jou en met de SBNGB.
De MidiLibre meldt dat een man van 29 vannacht werd gedood in Sarre-Union, een klein plaatsje in het departement Bas-Rhin (Alsace), toen een vuurwerkmortier in zijn gezicht explodeerde. Hij vierde oud en nieuw met vrienden. Vorig jaar vielen in de Alsace bij het vuurwerk afsteken ook al twee doden, reden waarom de autoriteiten van de regio dit jaar extra maatregelen hadden getroffen. Twee ton illegaal vuurwerk werd in beslag genomen en overtreders werden met zware straffen bedreigd. Ook in NL wordt algemeen afgeraden om zelf mortieren af te steken, zie hier. Helaas, niets helpt tegen idioten die denken dat alleen anderen zo stom zijn om zich van het leven, van een oog of van enkele vingers te laten beroven. En dan hebben we het nog niet over het gevaar en de overlast voor anderen en voor dieren.
Dag Jan en HansPiet, volgens mij bedoelde Jaap terecht dat we moeten proberen het niveau van de discussie op peil te houden, dwz. met argumenten komen, niet persoonlijk worden en respect hebben voor elkaars standpunten. Wat iemand hier verder wil schrijven is zijn/haar zaak, er wordt wat dat betreft geen censuur toegepast. Dat we wel eens van de hak op de tak springen of niet terzake uitweiden hoort bij een forum en wie iets niet wil lezen slaat het over. Dat geldt ook voor de manier waarop iemand iets schrijft: ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is en ik ben zó gebekt. Verder val ik wel mee hoor. Ik ben niet woedend, ik geniet van het leven en ik ben ook niet bang, want zoals je weet: de Leeuw is iemand die bang is voor niemand.
Jan, zoals ik al eerder heb opgemerkt op Uitpandigen.nl laat overgangsrecht het principe van bronstaatheffing volledig in stand. Op de duur, wanneer wij allemaal zijn uitgestorven, wordt er dus alleen nog maar belasting over pensioenen geheven door de bronstaat. Ik ben daar principieel tegen. Ik bevind me daarbij in goed gezelschap, want ook de OESO gaat uit van het woonlandprincipe en die club is vele malen deskundiger dan ik. Anders dan overgangsrechten doet mijn tussenvoorstel recht aan zowel het woonland als aan het pensioenland en de emigrant vaart er ook wel bij (al krijgen velen te maken met dubbele aangifte). Iedereen tevreden zou ik denken.
Dat onderzoekje van je is desondanks interessant. Helaas telt Pauwels’ proefschrift 474 pagina’s die ik echt niet allemaal ga doorspitten. Uit de inhoudsopgave werd ik niet veel wijzer. Kan je een hoofdstuk/pagina noemen? Al zoekende vond ik een masterscriptie van Z. Martiç, waarin in het hoofdstuk “Exitheffing in de pensioen- en lijfrentesfeer” (pag. 10) Pauwels wordt aangehaald. Zeer helder geschreven! In hoofdstuk 3.3 zet zij het OESO-verdrag af tegen de NL bronstaatheffing en in hoofdstuk 4.4 doet zij hetzelfde met EU-recht. In hoofdstuk 6.3 worden mogelijke oplossingen genoemd. Zij acht exitbelasting op pensioenen niet in strijd met EU-recht. Wel is ook zij van mening dat het omkeerprincipe (uitgestelde belastingheffing op pensioenen) duidelijker moet worden bekendgemaakt.
Ik heb het niet helemaal gelezen, maar ik zag wel dat de OESO inmiddels wat pensioenen en lijfrentes betreft in zoverre is teruggekomen op het woonlandprincipe, dat zij het toelaatbaar acht dat de aangesloten landen, waaronder Nederland, bilateraal iets anders overeenkomen. En dat is Nederland nu dus aan het proberen. Al met al blijf ik erbij dat mijn tussenvoorstel het meeste recht doet aan zowel het woonland als aan het pensioenland en ook aan de emigrant.
Tja Tessa, tegen zoiets moois kan ik echt niet op, bij mij wordt het altijd een enorm zooitje. De apero combineer ik al jaren met de entree, in de salon, dus aan tafel kan iedereen meteen aanvallen. Dat wil zeggen ze moeten wel eerst allemaal hun eigen vlees, groenten, aardappel en champignons bij elkaar zoeken en bakken. De nieuwe teppanyaki zorgde dit jaar voor veel hilariteit, maar hij werkte veel beter dan het traditionele gourmetstel en het was nog lekkerder ook. Het klapstuk waren het pannekoekje en het gebakken ei, dat “oeuf Miró” werd gedoopt. Het toetje bestond uit koffie met nederlandse appeltaart (gebakken door mijn franse maar nog oerhollandse dochter) en na afloop speelden we met z’n vijven mens-erger-je-niet (ne t’en fais pas), waarbij het er fanatiek en met veel gelach aan toeging. Moeders bleef uiteindelijk achter met de resten waarvan ik nog weken kan eten en met de afwas, omdat de afwasmachine de dag voor kerst wel een sympathiek moment vond om het te begeven. Maar ach, de volgende dag was alles weer snel weggewassen. Hopelijk volgen er nog vele rommelige kerstdiners.
Goeiemorgen HansPiet, je vindt dat ik de zaak van twee kanten moet bekijken. Ik denk dat ik dat heb gedaan toen ik (zie hierboven) voorstelde om, in lijn met de OESO, een deel van de pensioenen in het woonland te laten belasten en, in lijn met de nieuwe NL politiek, een deel in NL. Je kunt de zaak natuurlijk puur financieel bekijken, maar er zitten meer kanten aan. Als je op je oude dag voor een ander land kiest dan ga je daar wonen en leven. Dat betekent dat je er deel gaat uitmaken van de nieuwe gemeenschap en dat je daar dus aan wilt bijdragen. Dat verwacht men ook van nieuwkomers, net als in NL, waar het inburgeren heet.
Je denkt dat ik mensen onderschat wat betreft hun financiële argumenten om te emigreren. Dat geldt misschien voor een deel van de NLers, maar anders dan jij lees ik dat nooit op deze site. Het gaat altijd over het mooie land, de ruimte, de rust en het ontbreken van de waan van de dag. En als gepensioneerden het vooraf wél zouden doorrekenen, dan zouden ze mooi in NL blijven want wat je hier “uit solidariteit” aan NL moet betalen voor de franse basiszorg daar schrikken velen zich na hun emigratie een hoedje van, waaronder ik.
Ik ben naar Frankrijk geëmigreerd om op m’n oude dag in de buurt van m’n twee oudste kinderen te wonen. Zij wonen en werken hier al jaren en hebben franse partners. Ik had van hen nooit iets gehoord over enige binding met NL en ging uit van de vrijheid van personenverkeer. Wat me hier te wachten zou staan, ook op financieel gebied, dat zou ik wel zien. Nou dat zag ik dan ook! M’n eerste grote verbazing kwam toen de belastingdienst Heerlen me vertelde dat ik mijn recht op NL zorgtoeslag behield. ??? Pas later kwam ik erachter waarom, namelijk omdat ik NL moest blijven betalen voor franse basiszorg en niet zo weinig ook. Men dwong mij dus om voor veel geld een slechte ziektekostenverzekering te kopen, die in het algemeen maar 70% van de ziektekosten vergoedt. Met mijn inkomen kan ik me niet permitteren om 30% te moeten bijbetalen, dus moest ik een aanvullende verzekering sluiten, die ik in NL niet nodig had. Kosten momenteel 107 euro per maand.
Omdat ik met veel geluk een klein huisje vond en met nog meer geluk een hypotheek kreeg, ging mijn hele pensioentje (tot mijn 83e jaar) op aan hypotheeklasten. Maar, levend van m’n AOW, voelde ik me rijk: een eigen huis, een plek onder de zon! En dicht bij m’n kinderen (helaas ver weg van jongste zoon). Vorig jaar ben ik een kleine chambre d’hôte begonnen voor lange-afstandwandelaars. M’n huis bleek namelijk toevallig aan een Grand’Randonnée te liggen (de bekende Régordane) en in voor- en najaar zag ik de wandelaars met zware rugzakken passeren. Ik heb me in laten schrijven in het handelsregister, heb zelfs een speciale cursus gevolgd en nu ben ik zelfstandig frans ondernemer en als zodanig verzekerd. Ik betaal niets meer aan NL en ik ontvang ook geen zorgtoeslag meer. Een hele bevrijding! Ben ik daar financieel iets mee opgeschoten? Nauwelijks, want ik heb maar plaats voor twee gasten en ik heb veel moeten investeren om ze te kunnen ontvangen. Dit voor- en najaar waren slecht met veel regen, dus weinig klanten, in totaal maar vier overnachtingen gehad. Bovendien houd ik aan een overnachting plus ontbijt voor twee personen voor 46 euro niet zoveel over.
Ik hoop je met dit verhaal duidelijk te hebben gemaakt dat er ook Nederlanders bestaan die niet alles financieel uitstippelen, maar die het leven maar gewoon op zich af laten komen en doen waar ze zin in hebben. Ik heb m’n hele leven gezegd: Dóé niets voor geld en láát niets voor geld, maar doe waar je zin in hebt. Dat heeft me een heel afwisselende en interessante levensloop opgeleverd, waar ik nu met plezier op terugkijk. Laat de slimme mens maar calculeren en rekenen, ik leef!
Uiteraard ook voor jou de beste wensen voor 2014.
Het is me ten enemale onduidelijk wat deze discussie te maken heeft met links of rechts. Gérard Depardieu en consorten, de Stones en andere brievenbusfirma’s, allemaal links? Maar wat die brievenbusfirma’s betreft is de NL regering helemáál niet zo principieel, want die brengen geld in het laadje en geld stinkt niet. Dat het ten koste gaat van de landen waar die brievenbussers écht zijn gevestigd, daar heeft NL toevallig geen boodschap aan. Principes zijn fraai, maar je moet ze alleen in je voordeel laten werken.
Het uitgangspunt van de OESO is het woonlandbeginsel: je betaalt belasting in het land waar je woont, omdat je daar ook gebruik maakt van de collectieve voorzieningen. Heb ik mijn pensioenpremie destijds van de belasting kunnen aftrekken? Dat was dan toch wel omdat de staat de verplichte pensioenpil voor mij wilde vergulden en er werd niet bij verteld dat het ooit een koekje van eigen deeg zou worden. Als dat er wél bij was verteld, dan had menigeen zich wel tien keer bedacht eer hij de aftrek-guldentjes van toen had ingeruild voor de steeds hogere belastingeuro’s van nu. Ik kan iedereen in NL die nu pensioenpremie betaalt dan ook van harte aanbevelen om die peanuts van de premie-aftrek niet te verzilveren, want je verkoopt je vrijheid en ruilt goedkoop geld voor duur geld.
Op Uitpandigen.nl is kort geleden al uitvoerig over deze kwestie gediscussieerd in het onderwerp “Belastingverdrag met China“. Mijn bezwaren tegen deze nieuwe buitenlandse belastingpolitiek voor NL gepensioneerden staan daar duidelijk in, evenals de antwoorden van Jan de Voogd. Deze discussie heeft godzijdank niets met links of rechts te maken maar met argumenten voor en tegen. Ik citeer uit wat ik daar onder meer heb geschreven:
“Er zou, bij het vasthouden aan de vermaledijde bronstaatheffing, een andere methode toegepast moeten worden, rekening houdend met het uitgangspunt van de OESO dat je belasting betaalt in de staat waar je woont en dagelijks gebruik maakt van de voorzieningen.
Als ik het me goed herinner staat in het verdrag met Duitsland dat pensioenbedragen tot 15000 euro per jaar in Duitsland worden belast. Maar iemand die hoger zit, betaalt over zijn gehele inkomen belasting in Nederland en dus niets in Duitsland. Dat zou zodanig veranderd moeten worden dat het bedrag van 15000 euro altijd in het woonland wordt belast en het overige in de bronstaat. Dan betalen immigranten in ieder geval mee aan de voorzieningen waarvan ze gebruik maken. En het zou van goed fatsoen getuigen tegenover de diverse woonlanden als het bedrag van 15000 euro zou worden verhoogd. Dan kan NL alleen de top afromen en krijgen de woonlanden nog een flink deel van waar ze voor ieder weldenkend mens recht op hebben. Ik vermoed dat een dergelijke regeling ook de onderhandelingen met diverse landen aanmerkelijk zou vergemakkelijken.”
Naar aanleiding van Jan de Voogd’s opmerking dat NL voor het bepalen van de inkomensgrens eerst kijkt of het woonland wel “voldoende” belasting heft over pensioenen schreef ik het volgende:
“Dus dan gaat Nederland bepalen of een ander land wel “voldoende” belasting heft over de pensioenen. En voldoende = net zoveel als NL. Dat andere land huldigt vaak het standpunt dat ouderen moeten worden ontzien. Nee, zegt NL, niet ónze NL ouderen. Die moeten dokken, want ze komen alleen maar bij jullie om onze belasting te ontduiken. En als jullie het niet doen dan zullen wij ze wel even een poot uitdraaien. Allemaal weer in het kader van de vrijheid van personenverkeer. Dat die ouderen al genoeg poten wordt uitgedraaid door middel van de verdragsplicht, dat is een héél andere kwestie. Die twee mogen we niet met elkaar verwarren, ze hebben niets met elkaar te maken!!! Neenee, maar ze komen wel uit dezelfde portemonnees. En die lagere belastingen zorgen tenminste nog voor enige compensatie van de schandelijke verdragsplicht-heffing.
Duizenden ouderen kiezen er jaarlijks voor om hun oude dag in een zonniger klimaat door te brengen. Daarbij denken ze beslist niet aan een zonnig belastingklimaat. Velen komen er pas later achter dat het nieuwe woonland ouderen bewust financieel ontziet. Maar nee, NL bestempelt ons als belastingontduikers, alleen om een zogenaamd wettige reden te hebben om weer geld binnen te halen. Het NL pluk-ze principe voor criminelen wordt nu ook toegepast op gepensioneerde emigranten. Allemaal kinnesinne en hebzucht: we mogen het niet beter hebben dan zij.”
Hét dieptepunt van het jaar is voor mij toch wel dat ons aller Wim nu zo ernstig ziek blijkt. Hopelijk zorgt zijn genezing toch weer voor een hoogtepunt in 2014. Want we kunnen ons zorgen maken over van alles en nog wat, maar gezondheid blijft in het leven toch wel het allerbelangrijkste. Zonder dat bestaan er geen hoogte- en dieptepunten meer. Dus zolang je gezond bent: prijs jezelf gelukkig.
Ik sta zelf nooit zo stil bij het afgelopen jaar. ’t Is maar een fictieve grens die jaarwisseling. Maar nu je er naar vraagt ben ik toch even gaan nadenken. Met pijn en moeite kon ik maar één dieptepunt bedenken en één hoogtepunt. Kennelijk kabbelt mijn leven rustig voort en dat moet ook als je 73 bent.
Eerst het dieptepunt: mijn zoon, die bij een franse toeristische attractie werkt, werd vorige maand met ontslag bedreigd. Zes van ruim tachtig werknemers zouden worden ontslagen. Na een paar weken bleek dat hij, ondanks het feit dat hij een van de laatst aangenomenen was, niet tot de zes ongelukkigen behoorde. Vreselijk voor die zes maar voor ons een enorme opluchting (en dus toch een hoogtepunt).
Hét franse hoogtepunt was dit jaar dat ik in juni voor mijn chambre d’hôte de volledige drankvergunning in de wacht wist te slepen. Ik heb destijds in dit forum al uitgebreid verslag gedaan over het hoe, wat en waarom. Zie hier. (Die info Tessa, kan jullie wellicht later ook van pas komen.) Dit jaar werd namelijk nieuwe wetgeving ingevoerd, speciaal voor chambres d’hôte, waardoor wij niet meer de dure cursus van 2,5 dag hoeven te volgen maar enkel een veel goedkopere cursus van één dag. Zonder dit unieke forum (en zonder de deskundigheid van forumlid Wim van Teeffelen die het hier meldde) had ik dit nooit geweten! Want (typisch frans?) denk maar niet dat dit op de een of andere manier aan de chambres d’hôte werd meegedeeld.
Rata, eigenlijk had Annechien ook een stem in de jury moeten hebben…
Steven, ik wist niet dat je een hengelaar was.
De politie, je beste vriend: “Voordeuren die alleen zijn dichtgetrokken kunnen eenvoudig worden geopend door ‘hengelen’. Door bijvoorbeeld een ijzeren kleerhanger door de brievenbus te steken kan men hengelen naar het slot. Zo kan een oplegslot worden opengetrokken, maar worden ook deurkrukken bediend. U voorkomt dit door de deur op slot te doen. Als extra maatregel kunt u overwegen een goedgekeurde bescherming aan de binnenzijde over de brievenbus te monteren. Mocht u vergeten de deur op slot te draaien, dan voorkomt deze bescherming dat het slot of de deurkruk met een voorwerp via de brievenbus kan worden bediend.”
Het lijkt me eenvoudiger om het raam naast de deur in te slaan. Of bedoelde je dit:
“Volgens de radio”? Welke radio? Komkommertijdverhaal? In mijn franse omgeving sombert niemand meer dan anders. Eerder minder. Want ze zien hun soms verre kinderen en andere familie weer eens. Zoals Ingrid zegt: komt allen tesamen in de familiekring. Fransen, ’t zijn net mensen. Ze nodigen uit of ze worden uitgenodigd, maar na één dag zijn ze er weer van af en gaat het leven verder. Vergeleken met NL is het ideaal: 1 kerstdag, met oud en nieuw geen oorlogsgeweld van vuurwerk en 6 januari sluiten de drie koningen alles af. Dan begint voor mij het somberen: januari, de verschrikkelijkste maand van het jaar. Er lijkt geen einde aan te komen. Maar ieder jaar blijk ik het te overleven en breekt toch weer februari aan. Ook dat is in FR niet anders dan in NL, jammer voor de radio.
Als je zoals ik al ruim een week zonder stem zit en nauwelijks meer voortbrengt dan gefluister, ben je jaloers op het stemgeluid van Annechien. Er is me trouwens nooit iets bijzonders opgevallen aan haar stem, terwijl ik best wel gevoelig ben voor stemgeluid.
Verder mag het langzamerhand bekend worden geacht dat pogingen om een onderwerp af te sluiten vrijwel altijd mislukken, doordat er steeds wel weer iemand zijn voet tussen de deur zet. En dit boeiende onderwerp lokt daartoe natuurlijk ook uit…
Inderdaad een leuk verhaal. Of het zo’n geschikt verkoopverhaal is, valt te betwijfelen. Maar wat is het een mooie camper! Ik geloof dat ik zelf niet zo makkelijk afstand zou kunnen doen van zo’n souvenir met zoveel trouwe dienstjaren. Is het niet mogelijk om hem zolang te bewaren tot jullie je droomplek in Frankrijk hebben gevonden met die 5 hectare grond? Dan kan je hem daar plaatsen en er bv. in slapen als je aan het verbouwen bent. Op de duur is het ook wel een origineel kippenhok…
Ik had het al opgezocht, maar alleen op internet en via Google kwam ik met blereau (onder andere) bij de das terecht. Dus nam ik maar aan dat het allebei kon. Naar aanleiding van Gautier heb ik nu toch de dikke Van Dale maar even ter hand genomen. Geen blereau, alleen maar blaireau: 1. das; 2. scheerkwast; 3. geflipte bourgeois; 4. penseel, kwast. Die geflipte bourgeois vind ik wel heel bijzonder, al heb ik geen flauw idee wat het is.
Bij ons wordt gewerkt, en hoe! Al enkele dagen hangt overal een gemeentelijke aankondiging dat er “ergens” een lek in de gemeentelijke waterleiding zit. Iemand is op het lumineuze idee gekomen om dat twee dagen voor de kerst (morgen dus) te gaan opsporen en vervolgens te repareren. Dat wordt dus het grootste deel van de dag zonder water zitten oftewel morgenochtend vroeg met emmers en flessen water sjouwen. Hopelijk hebben ze aan één dag genoeg, want anders vallen mijn kerstvoorbereidingen, die ik altijd over enkele dagen verspreid, in het water…
