Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Louise, de regeling die jij noemt is inderdaad niet slecht. Ik begrijp alleen maar niet dat die ook geldt wanneer je een kind jonger dan 20 jaar adopteert (?). Maar dat terzijde.
Een kind van 3 jaar is nog steeds een hummel, dat veel ouderlijke aandacht en zorg nodig heeft. Hoe deed je het dan na de eerste drie jaar? Als je in die tijd een tweede en dan weer een derde kreeg ben je voor de eerste twee in ieder geval ook langer thuis. Maar zelf herinner ik me nog goed dat ik tot mijn kinderen al een aantal jaar op de middelbare school zaten, na schooltijd altijd thuis was. Mijn bezigheden buitenshuis had ik aangepast aan de schooltijden van de kinderen. Ik vind het nog steeds wenselijk dat ook tieners altijd een van de ouders (in mijn tijd vrijwel altijd de moeder) thuis weten en op persoonlijke belangstelling kunnen rekenen als ze uit school komen. Maar dat is misschien heel ouderwets.
Dag Emiel, om te beginnen moet je bedenken dat een reisverzekering in het algemeen alleen maar ziektekosten vergoedt, wanneer er een onderliggende wettelijke ziektekostenverzekering bestaat. Wanneer je je dus uit het bevolkingsregister laat uitschrijven per de dag van vertrek naar Frankrijk, heb je geen NL wettelijke zorgverzekering meer en is je gezin onverzekerd. Er bestaan wel reisverzekeringen die ziektekosten dekken “vanaf de eerste euro”, maar die zijn flink aan de prijs. Daarbij is het de vraag of ze in jouw situatie dekkiing bieden. Zodra je namelijk op je franse adres aankomt, ben je niet meer “op reis”.
Ik neem aan dat je je al hebt georiënteerd over welke franse bedrijfsvorm je wilt gaan kiezen. Dat zal je dan zo snel mogelijk in orde moeten maken, waarna je je kunt aansluiten bij de RSI (Régime Sociale des Indépendants). Dan ben je verzekerd tegen ziektekosten en, bij voldoende omzet, bouw je ook pensioen op. Mijn insteek zou zijn om de eerste maanden alleen “met vakantie” naar FR te vertrekken. Die vakantietijd kan je gebruiken om je bedrijf op te zetten en alles administratief in orde te maken. Daarna schrijf je je uit uit NL en bij het CVZ.
Het allerbeste is om even kontakt op te nemen met een echte deskundige op dit gebied. Als je googelt op Wim van Teeffelen kom je bij Ondernemen in Frankrijk. Googelen op Rob van Schijndel levert Emigratie Frankrijk op. Beiden zeer deskundig en met veel Frankrijk-ervaring.
Sorry Louise, ik had je kennelijk verkeerd begrepen. We bedoelen in wezen hetzelfde: vrouwen moeten niet afhankelijk zijn van een man. Daarentegen vind ik dat vrouwen wél moeten kunnen rekenen op extra ondersteuning door de staat. Dat is geen afhankelijkheid maar een erkenning van het feit dat er in de praktijk heel veel op hun schouders terechtkomt, zonder dat dit als werk wordt beschouwd. Dat wilde ik ook aangeven met het voorbeeld van mijn vriendin, van wie ik trouwens ook enkele vroegere collega’s ken, die niet in een veel betere positie verkeren. Allemaal hebben ze, ondanks echtgenoot en pensionering, wel de zorg voor (klein)kinderen, (schoon)ouders of andere zorgbehoevende familieleden.
Je kunt maatschappelijke problemen niet los van elkaar zien. Als de overheid moeders verplicht om te gaan werken, heeft dat zijn invloed op de arbeidsmarkt. Moeders die moeten werken maar eigenlijk zelf voor hun kinderen willen zorgen, nemen de plaatsen in van anderen, die vergeefs naar een baan zoeken.
Dag Herman, omdat niemand reageert zal ik het doen.
Je hebt een paar kapitale fouten gemaakt:
1. Je hebt Primagaz niet schriftelijk met AR van jullie langdurige afwezigheid op de hoogte gesteld, waarmee je de kans op fouten en misverstanden aanzienlijk hebt vergroot.
2. Je hebt betaald zonder de rekening goed te bekijken.Dat wil niet zeggen dat je geen gelijk hebt, maar wel dat het nu moeilijker is om dat gelijk ook te krijgen. Het belangrijkste is dat Primagaz zo snel mogelijk een aangetekende brief krijgt. Of daar de juridisch juiste termen in staan is volkomen onbelangrijk. Als je verder gaat, en daar ziet het wel naar uit, heb je toch een jurist nodig, tenzij je je eerst tot de mediateur energie wendt. Ook die verwacht van een leek geen juridische termen. Hij is er juist voor de gewone man en om een dure en ingewikkelde procedure te voorkomen. Maar je kan je alleen tot de mediateur wenden als je eerst van Primagaz schriftelijk een afwijzend antwoord hebt gekregen.
Wat wél belangrijk is is dat je in je brief aan Primagaz de feiten zo exact mogelijk weergeeft in zo weinig mogelijk woorden. Het verhaal hierboven is te lang. Dat moet veel korter kunnen. Ook niet belangrijk is of je Frans perfect is. Mijn franse brieven eindig ik altijd met de excuses voor mijn Français, omdat ik nu eenmaal Nederlandse ben. Dat bespaart me ook die belachelijke slotzin waarmee Fransen hun brieven moeten eindigen. Tot nu toe heb ik desondanks altijd mijn doel bereikt.
Als je wilt, wil ik je wel helpen. Mail me even je brief in het Nederlands, dan kan ik hem (indien nodig) corrigeren/inkorten. Na overleg wil ik hem dan ook wel (op mijn manier) in het Frans vertalen. Vervolgens kan je ermee doen wat je wilt. Mijn emailadres vind je in mijn persoonlijke gegevens.
Dag Jako, ik kan (met oranje kaart) RTL8 nog gewoon ontvangen in SD. Wat het uitrichten betreft: een goede vriend heeft me een uitrichtmeter te leen aangeboden. Overigens hebben mijn zoon en ik al tweemaal eerder een schotel uitgericht met natte-vingerwerk en veel heen-en-weer geroep.
Poeh, dit wordt bijna een volledige baan! En dat op m’n 73e.
Eerst Marietta. We zijn het dus eens. Ik werd op het verkeerde been gezet doordat je schreef dat franse mannen hoffelijker zijn. Maar zoals nu blijkt vindt ook jij dat hoffelijkheid niet is voorbehouden aan mannen. Hoffelijkheid is voor iedereen en bestaat vooral uit het rekening houden met de gevoelens en de omstandigheden van iemand anders. Zolang ik zelf m’n jas kan aantrekken hoeft niemand me erin te helpen (ik weiger dat nog steeds) en zolang ik zelf de deur van de auto nog kan openen, blijf ik niet zitten wachten tot de chauffeur er omheen is gelopen om dat voor mij te doen. Maar ik zal zeker een ouder iemand, man of vrouw, die er moeite mee heeft in de jas helpen (voorzover ik er bij kan…). Bij de kassa van een super laat ik een oudere die slecht ter been is voorgaan, ik raap dingen op die oudere of dikke mensen laten vallen en ik houd deuren open voor iedereen, jong of oud. Wat dit alles betreft zie ik geen enkel verschil met NL, hoffelijke en onhoffelijke mensen heb je overal.
Cabagnous, je reactie deed me denken aan de serie: “Keeping up appearances”, waarin mrs Bucket, eh… Bouquet, altijd pontificaal zit te wachten tot husband Richard haar uit de auto bevrijdt. Een opmerking uit de eerste reactie van Jeroen is in dit verband niet onbelangrijk: “…zonder dat een ieder zich dit expliciet realiseert…” Zoveel van dit soort maatschappelijk aanvaarde en soms zelfs gewaardeerde zaken gebeuren onbewust van het feit dat ze oorspronkelijk voortkomen uit mannelijk superioriteitsgevoel ten opzichte van het “zwakke” geslacht, ook al voelen die mannen zelf zich helemaal niet superieur. Wel laat ik graag een zware koffer over aan mannen, omdat die nu eenmaal lichamelijk sterker zijn. Maar toen ik een keer in Perth een grote koffer en een tas over straat zeulde, vroeg een oudere dame of ze misschien kon helpen. Dat is échte hoffelijkheid, al heb ik het afgeslagen omdat ze net zo klein en oud was als ik.
Louise, ik ben het niet met je eens. Een vrouw moet de vrijheid hebben om te kiezen tussen zelf zorgen voor haar kinderen of ze uit te besteden en te werken, al dan niet in deeltijd. Het blijft zot dat anderen worden betaald voor het verzorgen van jouw kinderen, terwijl datzelfde werk als je het zelf doet wordt gekwalificeerd als niet-werken. Nog afgezien van het feit dat veel mensen, jong en zonder kinderen, ondanks dure studies en studieschuld niet aan de bak kunnen komen. Bovendien komen veel zorgtaken altijd weer bij vrouwen terecht. Ik noemde hierboven al de zorg voor bejaarde (schoon)ouders, ook bestempeld als niet werken, hoewel ze er in NL nu een gewatteerde term voor hebben uitgevonden: mantelzorg. Als mannen nu eens zouden beginnen met vrouwen in die mantel te helpen…
Ik heb hier al eens eerder verteld hoe het in Frankrijk gaat met werkende vrouwen. Ik zie het bij mijn vriendin (60). Haar hele leven gewerkt in een fabriek, daardoor arbeidsongeschikt geworden en “gelukkig” (vindt ze) eerder kunnen stoppen met werken. Manlief, alcoholist, was al jaren van het toneel verdwenen. Maar nu moet haar dochter werken en die dropt haar kinderen dus bij oma. En omdat franse uitkeringen en pensioenen te laag zijn om van te leven en te hoog om dood te gaan, heeft ze een schooljongen als kostganger in huis genomen. Het huwelijk van haar zoon loopt niet op rolletjes, dus die is weer bij zijn moeder ingetrokken, inclusief enorme hond van 6 maanden oud, waar moeders de hele dag, als zoon werkt, op moet passen en die uit verveling alles vernielt wat hem voor de bek komt. Fijn hè, dat franse vrouwen zo goed voor zichzelf kunnen zorgen. Dan vind ik het toch echt beter dat in NL iedereen AOW krijgt op basis van deelname aan de gemeenschap op de manier die hij voor zichzelf bepaalt. Juist daardoor zijn vrouwen niet afhankelijk van mannen, al is AOW ook bepaald geen vetpot.
Die studie onder moeders in NL laat ik maar aan de deskundigen over.
Poeh, dit wordt bijna een volledige baan! En dat op m’n 73e.
Eerst Marietta. We zijn het dus eens. Ik werd op het verkeerde been gezet doordat je schreef dat franse mannen hoffelijker zijn. Maar zoals nu blijkt vindt ook jij dat hoffelijkheid niet is voorbehouden aan mannen. Hoffelijkheid is voor iedereen en bestaat vooral uit het rekening houden met de gevoelens en de omstandigheden van iemand anders. Zolang ik zelf m’n jas kan aantrekken hoeft niemand me erin te helpen (ik weiger dat nog steeds) en zolang ik zelf de deur van de auto nog kan openen, blijf ik niet zitten wachten tot de chauffeur er omheen is gelopen om dat voor mij te doen. Maar ik zal zeker een ouder iemand, man of vrouw, die er moeite mee heeft in de jas helpen (voorzover ik er bij kan…). Bij de kassa van een super laat ik een oudere die slecht ter been is voorgaan, ik raap dingen op die oudere of dikke mensen laten vallen en ik houd deuren open voor iedereen, jong of oud. Wat dit alles betreft zie ik geen enkel verschil met NL, hoffelijke en onhoffelijke mensen heb je overal.
Cabagnous, je reactie deed me denken aan de serie: “Keeping up appearances”, waarin mrs Bucket, eh… Bouquet, altijd pontificaal zit te wachten tot husband Richard haar uit de auto bevrijdt. Een opmerking uit de eerste reactie van Jeroen is in dit verband niet onbelangrijk: “…zonder dat een ieder zich dit expliciet realiseert…” Zoveel van dit soort maatschappelijk aanvaarde en soms zelfs gewaardeerde zaken gebeuren onbewust van het feit dat ze oorspronkelijk voortkomen uit mannelijk superioriteitsgevoel ten opzichte van het “zwakke” geslacht, ook al voelen die mannen zelf zich helemaal niet superieur. Wel laat ik graag een zware koffer over aan mannen, omdat die nu eenmaal lichamelijk sterker zijn. Maar toen ik een keer in Perth een grote koffer en een tas over straat zeulde, vroeg een oudere dame of ze misschien kon helpen. Dat is échte hoffelijkheid, al heb ik het afgeslagen omdat ze net zo klein en oud was als ik.
Louise, ik ben het niet met je eens. Een vrouw moet de vrijheid hebben om te kiezen tussen zelf zorgen voor haar kinderen of ze uit te besteden en te werken, al dan niet in deeltijd. Het blijft zot dat anderen worden betaald voor het verzorgen van jouw kinderen, terwijl datzelfde werk als je het zelf doet wordt gekwalificeerd als niet-werken. Nog afgezien van het feit dat veel mensen, jong en zonder kinderen, ondanks dure studies en studieschuld niet aan de bak kunnen komen. Bovendien komen veel zorgtaken altijd weer bij vrouwen terecht. Ik noemde hierboven al de zorg voor bejaarde (schoon)ouders, ook bestempeld als niet werken, hoewel ze er in NL nu een gewatteerde term voor hebben uitgevonden: mantelzorg. Als mannen nu eens zouden beginnen met vrouwen in die mantel te helpen…
Ik heb hier al eens eerder verteld hoe het in Frankrijk gaat met werkende vrouwen. Ik zie het bij mijn vriendin (60). Haar hele leven gewerkt in een fabriek, daardoor arbeidsongeschikt geworden en “gelukkig” (vindt ze) eerder kunnen stoppen met werken. Manlief, alcoholist, was al jaren van het toneel verdwenen. Maar nu moet haar dochter werken en die dropt haar kinderen dus bij oma. En omdat franse uitkeringen en pensioenen te laag zijn om van te leven en te hoog om dood te gaan, heeft ze een schooljongen als kostganger in huis genomen. Het huwelijk van haar zoon loopt niet op rolletjes, dus die is weer bij zijn moeder ingetrokken, inclusief enorme hond van 6 maanden oud, waar moeders de hele dag, als zoon werkt, op moet passen en die uit verveling alles vernielt wat hem voor de bek komt. Fijn hè, dat franse vrouwen zo goed voor zichzelf kunnen zorgen. Dan vind ik het toch echt beter dat in NL iedereen AOW krijgt op basis van deelname aan de gemeenschap op de manier die hij voor zichzelf bepaalt. Juist daardoor zijn vrouwen niet afhankelijk van mannen, al is AOW ook bepaald geen vetpot.
Die studie onder moeders in NL laat ik maar aan de deskundigen over.
Jako, ik zou je nog even mijn uiteindelijke keuze meedelen. Omdat zoonlief aangaf dat hij bereid is om welke schotel dan ook op welke plaats dan ook te monteren en te richten, moest ik helaas zelf beslissen. Gisteren CanalDigitaal gebeld. Een bijzonder vriendelijke jongeman deelde tot mijn stomme verbazing mee dat als ik een “aanbieding” zou bestellen deze alleen in NL kan worden bezorgd. Zou ik daarentegen hetzelfde (maar veel duurder) in de webshop bestellen, dan kan het wél in Frankrijk worden bezorgd. Dit terwijl ook bij de aanbiedingen de klant zelf de portokosten moet betalen. Wie het snapt mag het zeggen. Die telefoonjongens kunnen er natuurlijk niets aan doen, dus heb ik hem maar bedankt voor de inlichting.
Mijn zoon in NL wil uiteraard best het pakket naar mij doorsturen, maar ik vind dit beleid van CD zó klantonvriendelijk dat ik besloten heb om de 78-schotel plus koppen te bestellen bij de Decodershop. Ik dank je nogmaals voor je uitgebreide en geduldige uitleg en ondersteuning.
Degenen die voorkeursbeleid afwijzen en er grappen over maken vergeten altijd weer dat de voorkeur wordt toegepast bij “gelijke geschiktheid”. Louise bedankt voor je link en voor je onbetaalbare reactie op Christian. Marietta noemt alleen maar uiterlijkheden. De zogenaamde franse hoffelijkheid is vaak een rolbevestigend vertoon van mannelijke superioriteit, een vlag die meestal de lading niet dekt en weinig met echt respect heeft te maken. Dat sommige vrouwen er dankbaar gebruik van maken houdt de ongelijkheid alleen maar in stand. En hoe ze je noemen is onbelangrijk, het enige wat telt is respect. Beatrix met haar achterhaalde “Majesteit” ten spijt.
Ingrid roert een serieus probleem van onze tijd aan: werkende moeders, zowel een maatschappelijk als een privé-probleem. Mannen en vrouwen zijn nu eenmaal niet hetzelfde, ook al zijn ze gelijk. Voor werkgevers zijn alle personen simpelweg een arbeidsfactor. Vrouwen kunnen waardevolle arbeid leveren, maar ze vormen een natuurlijk risico, ook voor hun collega’s zoals Ingrid beschreef. Ook de vrouwen zelf staan eeuwig voor een dilemma. Ze zijn door de natuur voorbestemd om kinderen te baren en groot te brengen en hun hele hormoonhuishouding is daar op ingesteld. Maar maatschappelijk worden ze gedwongen om “zich persoonlijk te ontplooien”, om deel te nemen en ook iets te betekenen voor de maatschappij. En dat kan tegenwoordig alleen nog maar door betaald werk te verrichten in dienst van een ander en door je kinderen, ook betaald, aan een derde toe te vertrouwen. Want onbetaald werk telt maatschappelijk gewoon niet mee, ook al bestaat het uit het grootbrengen van een nieuwe generatie werknemers en ondernemers. (Of uit het verzorgen van je bejaarde ouders, ook een traditionele vrouwentaak.) De link van Jeroen illustreert het dilemma, een interessant onderzoek.
Ik pleit zeker niet voor het thuis blijven zitten van vrouwen. Dat zou niemand meer willen, ook de vrouwen zelf niet. En voor kinderen is het zeker belangrijk dat hun moeder een ruimere ontwikkeling en belangstelling heeft dan alleen voor het huishouden. Waar ik wel voor pleit is dat het baren, grootbrengen en opvoeden van kinderen wordt erkend als een belangrijke maatschappelijke en economische activiteit. Dat kan door ervoor te zorgen dat vrouwen een kleiner werkgeversrisico vormen. Dat bereik je niet door mannen min of meer te dwingen om ook ouderschapsverlof op te nemen, al kan dat zeker een waardevolle bijdrage leveren. Een oplossing zou kunnen zijn dat de staat een deel van het werkgeversrisico draagt. Wanneer een vervanging wegens zwangerschaps- en ouderschapsverlof door de staat wordt betaald lopen én de werkgever én de collega’s minder risico. Er bestaat dan geen reden meer voor de werkgever om geen vervanging te zoeken, want die krijgt hij gratis. Zijn risico en dat van de andere werknemers bestaat dan alleen nog uit het opnieuw inwerken van een nieuwe, tijdelijke kracht.
Ja, ik weet dat dan de aanschaf van het allernieuwste type straaljachtbommenwerper wellicht een paar jaar zal moeten worden uitgesteld…
“Dat is stom”, vindt Christian. Dát is pas stom!
Het wetsvoorstel behelst een totaalpakket van maatregelen op uiteenlopende maatschappelijke gebieden, die de positie van vrouwen in de samenleving op de duur moeten verbeteren. In grote lijnen zijn de partijen het er over eens, dus waar Gautier het vandaan haalt dat “ze” niet willen inzien dat Frankrijk een seksistisch land is begrijp ik niet zo goed.
De hele wereld is seksistisch, maar er zijn landen waar het (veel) erger is dan in andere. In Frankrijk is het bv. erger dan in NL. En daar wil de regering nu dus iets aan proberen te doen. Een kind kan begrijpen dat dat in de dagelijkse praktijk geen directe invloed op de mentaliteit zal hebben. Maar het is een signaal en het trekt wettelijke grenzen, die niet straffeloos kunnen worden overschreden. Ook biedt de nieuwe wetgeving bescherming aan vrouwen in weerloze posities en/of bedreigende situaties.
Zonder dat de regering het goede voorbeeld geeft, verandert er nooit iets in de mentaliteit. Kiesrecht voor vrouwen, het recht voor vrouwen om te studeren, noem maar op, het heeft allemaal strijd en tijd gekost. Maar als rechten eenmaal wettelijk zijn erkend, verandert de mentaliteit heel langzaam mee. Uit de tijd van de eerste vrouwelijke studenten bestaat de volgende anecdote:
Een professor die het niet eens was met de toelating van vrouwelijke studenten, opende ieder college met “Goedemorgen heren!” Op een dag besloten de studenten onderling dat alleen de vrouwelijke studenten het college zouden bezoeken. De professor kwam binnen, keek de zaal rond en zei: “O, er is niemand.” Hij draaide zich om en vertrok…
Het omvangrijke pakket maatregelen dat de franse regering voor ogen staat biedt natuurlijk aan iedereen de mogelijkheid om zijn stokpaardje eruit te pikken en er óf de spot mee te drijven (Christian’s linkshandigen) of er fel tegen tekeer te gaan. Net als ten tijde van de behandeling van het homohuwelijk worden er al weer marsen voorbereid tegen het onderdeel waarin de beslissingsbevoegdheid over abortus meer bij de zwangere vrouw zelf wordt gelegd.
Zelf moest ik lachen toen ik las dat sportclubs verplicht 50% vrouwen in hun bestuur moeten opnemen. Leuk voor al die mannen-voetbalclubs. En moeten vrouwen-voetbalclubs dan 50% mannen in hun bestuur opnemen? Of bestaan die besturen al voor het grootste deel uit mannen? Niet vergeten moet worden dat vrouwen meestal niet in grote getale staan te springen om bepaalde functies te bekleden. Maar of dat komt door het vrouwelijke karakter of door de traditie, daar zou ik geen antwoord op weten.
Dag Marietta, misschien kan je daar in meenemen dat het voor Nederlanders mogelijk is om bij welke ambassade/consulaat ter wereld dan ook een paspoort aan te vragen. Ik las dat in een ander forum, maar er werd geen link bij gegeven. Googelen leverde niets op. Daarom heb ik een email gestuurd naar het consulaat in Barcelona, dat na de wetswijziging van vorig jaar nog steeds bevoegd is om paspoorten en ID-kaarten af te geven. Per omgaande (!) ontving ik het volgende vriendelijke antwoord:
“U kunt inderdaad op het Nederlands Consulaat te Barcelona uw paspoort komen verlengen. Wij verzoeken u vriendelijk om via ons afsprakensysteem een afspraak te maken. Dit voorkomt wachttijden.
U dient eveneens een bewijs mee te nemen dat u ingeschreven staat in de franse gemeente waar u woont. Indien dit onmogelijk is dient u een bewijs mee te nemen dat u op het door u aangegeven adres woont. Dit kan bijvoorbeeld door overlegging van de energie of water rekening, die op uw naam staat. Voor het maken van de pasfoto´s kunt u ook terecht bij een fotograaf die hier op 1 minuut van het Nederlands Consulaat is gelegen. Verder dient u uw oude paspoort mee te nemen. Het aanvraagformulier kunt u ook downloaden vanaf onze website. Mocht u nog vragen hebben, dan kunt u ook altijd even bellen.”
Voor NLers in Zuid-Frankrijk wellicht een alternatief voor Parijs, evenals Milaan. Overigens viel het mij op dat op de website van dit consulaat maar liefst 5 consulaten in Spanje staan vermeld die nog steeds bevoegd zijn om paspoorten en ID-kaarten af te geven. Dat steekt toch wel bijzonder schril af tegen Frankrijk, waar je alleen nog in Parijs terecht kunt.
Christian, het gaat om twee héél verschillende zaken. Dat ik iemand waardeer wil niet zeggen dat ik geen kritiek mag leveren op iets wat die persoon doet en dat mij niet aanstaat. Integendeel zelfs, op mensen die ik niet waardeer zal ik geen kritiek leveren, want ze laten me koud. Al zal ik wel altijd opkomen voor mensen die onterecht onheus worden bejegend.
Bovendien waren we toen ik het bovenstaande schreef nog niet op de hoogte van het feit dat onze “voorlopige” webmaster (zoals Marietta het zelf had genoemd) per 1 januari definitief eigenaar van de website was geworden. Als ik dat wel had geweten had ik dezelfde kritiek geleverd, maar in een andere vorm. Ik waardeer HansPiet, met wie ik het vaak oneens ben, als gespreks- en discussiepartner. En we zeuren allemaal wel eens. Dat moet kunnen.
Rata, hoe ouder ik word hoe meer ik op Eucalypta ga lijken. Ik vond haar altijd het zout in de pap met die schitterende stem, die ik heel goed kan imiteren! Ik ken trouwens iemand (een Française van NL afkomst) die zo heet. Gelukkig noemt iedereen haar Clyp. Ik denk bij jouw beeltenis toch ook niet aan een rat?
Ik zal het niet snel zeggen, maar misschien kunnen we dit onderwerp nu beter afsluiten of naar een andere rubriek verplaatsen.
Dag Casandra, welkom in dit forum. Uit je verhaal begrijp ik dat jullie auto-entrepreneurs zijn (?). Dat de RSI uitgaat van jullie omzet vind ik dus logisch, maar dat de CAF dit doet is merkwaardig. Ik heb even gegoogeld en na enig zoeken kwam ik op deze pagina terecht. Daar vind je de manier van berekenen van de “allocation familiale” voor een auto-entrepreneur:
“Règles de calcul du RSA pour un auto entrepreneur
Avec la création d’une auto entreprise, le montant forfaitaire du RSA sera calculé de la manière suivante :
RSA = Montant forfaitaire du RSA + 62% des revenus d’activité (2) – Ressources du foyer fiscal – Forfait d’aide au logement (3).(2) le revenu d’auto entrepreneur est égal à :
29% du chiffre d’affaires pour une activité de vente
50% du chiffre d’affaires pour une activité de prestation de services
66% du chiffre d’affaires pour une profession libérale(3) évaluation forfaitaire des aides au logement versées par la CAF (arrondi) :
59,92 € pour 1 personne
119,84 € pour 2 personnes
148,30 € pour 3 personnes et plus
ATTENTION : Ces valeurs sont à titre indicatif et théorique !! Les montants étant calculés d’après plusieurs indicateurs, il est fortement recommandé de demander confirmation auprès de la CAF auquel l’auto entrepreneur est rattaché.”Eerlijk gezegd begrijp ik er niet veel van, maar je zou de pagina kunnen uitprinten en deze aan je boekhouder laten zien. Op een andere pagina vond ik het verhaal van een auto-entrepreneur die zich ook beklaagde over het feit dat zijn omzet als inkomen werd geteld. In dit document van de RSI over de auto-entrepreneurs staat op pagina 15 over de “Allocation familiale” duidelijk:
“Les prestations sont gérées par la Caisse d’Allocations Familiales et sont identiques à celles
des salariés.”Sterkte en succes.
Duidelijk! Door rechts op de foto te klikken en vervolgens op Zoeken naar deze afbeelding kwam ik bij allerlei installatie-handleidingen terecht, heel handig. Al zal natuurlijk ongetwijfeld ook een handleiding meegeleverd worden.
Ik zal het morgen even met mijn zoon overleggen. De “Astra 3 “hals” in de houder”??? Op de plaatjes zie ik twee koppen (Astra 1 en 3) op één poot. Dat zal dan wel de Astra 3 hals zijn neem ik aan. In ieder geval laat ik nog even weten wat ik heb besloten.
Dank Jako, ik begin te begrijpen dat ik af en toe de CD site even moet bezoeken. Heb pas geleden nog contact met ze gehad (per email) en toen werd me duidelijk gemaakt dat nog steeds een NL adres noodzakelijk is. Nu gaat dat dus “binnenkort” veranderen. Ik zal dus maar even wachten, temeer omdat de zondvloed hier eindeloos blijft voortduren.
Ik heb ook even op de decodershop.nl gekeken, waar ik mijn M7 heb gekocht, maar daar bieden ze twee verschillende Triax schotels aan: een van 64 en een van 78 cm. Bij CD hebben ze alleen de 64 cm. Is het gezien de ligging van mijn huis niet beter om een 78 cm aan te schaffen? Kop en schotel komen dan op 97 euro, maar het is een eenmalige aanschaf voor jaren dus dat zou ik er zonodig wel voor over hebben.
Hoe je er bij komt dat ik een dubbele kop zou hebben weet ik niet. En die schotel zat er al toen ik het huis 5 jaar geleden kocht. Dat ik eigenwijs ben is een feit, maar in dit geval een onterecht verwijt. Ik kocht het huis van Parijzenaars die alleen franse tv keken. Mijn zoon heeft destijds de kabel iets verlengd omdat ik de tv ergens anders in de woonkamer wilde hebben en hij heeft halsbrekende toeren uitgehaald om de kop en schotel te richten. Dat is alles.
Dankzij je laatste link ben ik nu toch wijzer geworden. Daar kan je namelijk een test doen en op basis van het resultaat krijg je een aanbieding. Die klinkt aantrekkelijk: een dubbele kop plus een (noodzakelijke) schotel voor 15 euro (exclusief portokosten). Dat alles wordt dan wel naar mijn jongste zoon in NL gestuurd waar ik voor CD mijn adres heb moeten opgeven. Hij moet alles dan weer aan mij sturen. Of kan ik de schotel beter in FR kopen? Maar dan loop ik weer het risico dat ik me het verkeerde in de maag laat splitsen.
In ieder geval ga ik er binnenkort toe over, dan ben ik in één keer van alle gezeur af en kan ik de schotel inderdaad op een praktischer plaats laten monteren. Wel moet ik waarschijnlijk rekening houden met de ligging van mijn huis: tegenover een hoge massieve combinatie van twee boogbruggen en een viaduct.
Deze website en dit forum zijn nog steeds van Wim Bavelaar. Iemand die zijn levenswerk voorlopig wil voortzetten, zoals Marietta heeft aangekondigd, verdient alle lof en waardering. Maar die voortzetting dient wel te gebeuren met respect voor en in de geest van Wim, waarvan wij hopelijk tijdelijk afscheid hebben moeten nemen en die wij als forumleden nog dagelijks missen.
Wat de website betreft kwijt Marietta zich uitstekend van haar moeilijke taak. Iemand die niet op de hoogte is merkt niet dat er in de redactie iets is veranderd. De informatie is geheel in de stijl van Wim, interessant en up-to-date. Maar de wijze waarop Marietta nu twee keer heeft gemeend zich in een discussie te moeten mengen druist geheel in tegen Wim’s rotsvaste overtuiging dat de vrijheid van meningsuiting het hoogste goed is en dat iedereen in zijn forum alles kan zeggen wat en hoe hij wil. Hoe bot en onfatsoenlijk sommige reacties ook waren, Wim greep nooit in. Dat liet hij over aan de zelfreinigende werking van het forum. Ieder vogeltje zong zoals het was gebekt en al stonden je tenen soms krom in je schoenen, het mocht allemaal. Wim greep alleen in als een discussie dreigde te verzanden in een eindeloos welles-nietes zonder nieuwe argumenten. Dan probeerde hij er een punt achter te zetten, wat hem niet altijd lukte. Dit alles leverde 13 jaar lang een algemene sfeer op van onderling respect, ondanks de soms grote meningsverschillen en het enorme verschil tussen de forumleden onderling, waarvan de meesten elkaar niet kennen. Veel onderlinge contacten en vriendschappen zijn er uit voortgekomen.
Ik wil Marietta dringend verzoeken om in deze geest verder te gaan. Wij zijn volwassen mensen en niet een kleuterklas die fatsoen en goede manieren moeten worden bijgebracht. Ook ik vond dat HansPiet hierboven vervelend lag te zeuren. Als Christian het nodig had gevonden, had hij er zelf wel op gereageerd. Daar heeft niemand in ons forum een plaatsvervangende webmaster voor nodig.
Je vergeet Wim, dat gepensioneerde ouderen die de op die leeftijd niet gemakkelijke stap willen nemen om te emigreren en bereid zijn om in hun nieuwe land alle consequenties daarvan te dragen, daarin door de NL overheid ernstig worden belemmerd. Het is niet meer dan logisch dat er dan mensen zijn die zich daaraan proberen te onttrekken. Dat kan op legale wijze, maar die is niet voor iedereen weggelegd. Dus proberen velen het op een andere manier. Hen heb ik met mijn bericht willen waarschuwen. Dat de NL overheid in eigen land orde op zaken wil stellen is begrijpelijk. Maar dat ze oudere emigranten die met veel moeite een nieuw leven proberen te beginnen tot hun dood administratief en financieel blijft achtervolgen vind ik persoonlijk een schande.
Jan, ik vraag me af of de verrekening van door de (niet)verzekerde betaalde premies in alle gevallen geldt. Je hebt het namelijk alleen over jurisprudentie in gevallen van onterechte ZVW-verzekering. We weten niet of het daarbij ging om doelbewuste fraude of dat het een vergissing van de administratie of van de verzekerde was. In veel gevallen is immers niet helemaal duidelijk waar iemand daadwerkelijk woont. Er zijn veel grensgevallen, vooral wanneer iemand in twee landen een woning heeft. Wanneer dan uiteindelijk wordt beslist dat iemand in feite niet in NL woont, hoewel hij te goeder trouw meende dat dat wel zo was, is het logisch dat hij de betaalde premies kan verrekenen met de vergoede ziektekosten. Maar wanneer iemand doelbewust fraudeert en het risico neemt om premie te betalen en ziektekosten te declareren terwijl hij weet dat hij in feite niet is verzekerd, zou ik me kunnen voorstellen dat een rechter anders oordeelt. Dit temeer wanneer deze persoon ook geen verdragsbijdrage heeft betaald terwijl hij dat anders wel verplicht was geweest. Dus Jan, graag meer info mbt de jurisprudentie.
Voor het overige ben ik het helemaal eens met Jos. In plaats van te bedenken dat iedere emigrant, vooral ouderen, NL jaarlijks duizenden euro’s aan dure voorzieningen scheelt, openen ze de jacht op de pensioenen die deze mensen tijdens een levenlang werken hebben opgebouwd. Eerst via de verdragsplicht en nu weer via de belasting. En de EU met haar uitgangspunt van vrij verkeer van personen staat er bij en kijkt er naar.
Goeiemorgen Jako, omdat ik je geheimtaal vaak niet kan decoderen ben ik maar even aan het googelen geslagen. Maar op dit gebied behoor ik kennelijk tot een minderheidsgroepering, want iedereen lijkt hetzelfde Abracadabra te spreken. Dus doe ik maar net als in het Frans: als ik het niet helemaal begrijp herhaal ik het en dan hoor ik vanzelf of ik het wel of niet goed heb verstaan.
Het is in ieder geval een verademing dat ik “alleen” nog maar moet zorgen dat ik Astra 3 kan ontvangen. Voorzover ik begrijp moet ik daarvoor een geheel nieuwe schotel installeren met twee koppen, waarvan de een op Astra 1 en de ander op Astra 3 staat gericht. Er moet dus iemand het dak op, bij mij een hele operatie, en dat allemaal in wankel evenwicht installeren en richten. Vervolgens moet ik dan ook een HD-abonnement bij CD nemen, omdat ik anders door jou word “gesubsidieerd”. Hoezo? Alle waar naar zijn geld en als jij scherper wilt zien dan ik dan betaal je daarvoor en ik niet.
Kan ik niet gewoon mijn oude kop (ik bedoel die van de schotel) op Astra 3 (laten) richten en Astra 1 links laten liggen? Of blijf ik die ook nodig hebben? Verstandelijk begrijp ik wel dat alles evolueert en dat er, ook economisch, steeds weer iets nieuws moet komen dat nóg beter en nóg geavanceerder is. Maar als oud mens dat af en toe het nieuws, Homeland of een film wil kijken denk ik “Laat me met rust”. Helaas, ook ik moet mee in de vaart der volkeren.
Dank voor alle info. Of ik Astra 3 kan ontvangen weet ik niet, maar ik heb zeker geen HD abonnement en dat ga ik alleen voor RTL8 ook niet afsluiten. Op 110 gekeken, maar ik krijg de melding: geen of slecht signaal. Jammer dan, totdat ze me dwingen en dat zal dus uiteindelijk wel gebeuren.
Op CanalDigitaal.nl onder Nieuwsberichten voor januari 2014 lees ik onder andere:
“CanalDigitaal biedt op donderdag 9 januari nieuwe geforceerde zenderlijsten aan (HD en SD). Ontvangers van de merken M7, Philips en een groot aantal andere ontvangers laden deze lijsten automatisch in.”
Is dat wat je bedoelt en hoef ik met mijn SatM7 ontvanger dus niks te doen om de zenders te blijven ontvangen? Iets anders zie ik namelijk niet staan in het Nieuws voor januari.
Wat nu weer? Ik kijk SD en ik heb ook geen HD tv. Kan ik na die data deze zenders dan niet meer ontvangen? Veronica is geen ramp, maar RTL8 heeft soms een aardige film. Wat moet ik nu doen? En gaat dat dus op de duur met alle zenders gebeuren?
Eindelijk licht in de duisternis: met ingang van 9 maart a.s. wordt de geldigheidsduur van nieuwe paspoorten 10 jaar. Op dezelfde datum gaan de tarieven voor paspoorten en identiteitskaarten omhoog. Voor Nederlanders in NL valt de verhoging mee (van 50 naar 67 euro), maar voor Nederlanders in het buitenland gaat het paspoorttarief van 85 naar 131 euro). Zie de brief dd. 10 januari jl. van minister Plasterk aan de Tweede Kamer.
In mijn omgeving praat gelukkig niemand erover. Met deze veronderstelde relatie (op basis van niets bewijzende foto’s van een derderangs rioolblaadje) zou Hollande alleen maar aantonen dat hij de “président normal” is die hij bij zijn aantreden heeft beloofd te zullen zijn. De geruchten gaan al veel langer en de actrice heeft de relatie eerder ontkend. Ik zou ze dan ook wel oerdom vinden als ze hun eventuele contacten desondanks hadden voortgezet. Hollande kan als geen ander weten dat politieke tegenstanders én de pers dag en nacht op de loer liggen, zeker na zulke geruchten. Hollande ontkent niet, waaruit allerlei belast(er)ende conclusies worden getrokken. Maar de man heeft gelijk dat hij niet in discussie gaat met een roddelblad. Wel dreigt hij met juridische stappen. Dat laatste is hetzelfde als ontkennen, dat hoop ik tenminste voor hem, want als het verhaal uiteindelijk waar zou blijken maakt hij geen schijn van kans. Ondertussen zou het wel plezierig zijn als de president weer de gelegenheid kreeg om zich bezig te houden met datgene waarvoor hij is gekozen, namelijk het puin ruimen van de vorige regering en van de crisis.
Dd heeft gisteravond in Parijs voor een uitverkochte zaal zijn “nouveau spectacle” Asu Zoa gepresenteerd. Het bleek vrijwel een kopie van “Le Mur”, maar zonder de passages “contraires à la dignité de la personne humaine”. Zie bericht in Le Monde.
Eerlijk gezegd Marietta, is het woord kutmarokkaan inmiddels zó in geburgerd dat ik het niet eens had opgemerkt, ook al omdat ik zulke regels maar half lees. Ik kan ze inmiddels namelijk dromen. Iedere doorsnee onwetende (je ziet ik houd het netjes) strooit ze te pas en te onpas als een soort gebed over je uit. Het woord kutmarokkanen stoort me dus niet méér dan kuthollander of kutwiedanook. Het is inmiddels zelfs bijna een geuzennaam geworden voor een maatschappelijk kansloze groep jongeren van de tweede generatie, wier ouders wij uit Marokko hebben gehaald toen we zelf te beroerd waren om het vuile werk op te knappen. Verder vind ik dat we in dit forum vrij onze mening moeten kunnen geven over iedere publieke figuur, groepering of regering, zonder rekening te hoeven houden met hun persoonlijke gevoelens of de lengte van hun tenen. Maar onderling behoren we bepaalde normen van respect in acht te nemen.
Verder weet ik me in het algemeen goed genoeg uit te drukken zonder vleeswaren in de mond te nemen en ik voel alleen behoefte om “KUT!” te roepen als ik met de hamer op m’n duim sla. Enfin, we zijn het dus eens en dat doet me plezier.
JSWaal, ik heb vrijwel altijd een goed humeur. Maar die domme grijnskop begon me al gauw tegen te staan. Dit is een (houtskool)zelfportret. Mijn “gewone gezicht” schijnt nogal een sjacherijnige uitdrukking te hebben, zoals ik vaak heb gehoord toen ik beroepshalve achter de bar stond.
Sorry Marietta, maar waar staat hier schuttingtaal? Ik kan niets ontdekken. En in een vrij land mogen we elkaar weliswaar juridisch naar hartelust beledigen, maar (bewust) beledigen en hoffelijkheid gaan niet samen. Dat heeft niets te maken met het al dan niet gebruiken van zogenaamde “schuttingwoorden”, een woord uit een vorig tijdperk. Ik moet toch gewoon kunnen zeggen wanneer ik iets kut of klote vind of erg lullig. Daar beledig ik niemand mee en ik schrijf gewoon zoals in het dagelijks spraakgebruik. In dit forum zijn die woorden wel vaker voorgekomen, zij het dat ze dan werden geschreven als k.t of kluite. Daarentegen kan ik een ander forumlid heel “netjes” uitmaken voor domme oen, hersenloze nul, driedubbel overgehaalde eikel en noem maar op en dat zou dan wel mogen? Kom nou! Het gaat niet om een woord, het gaat om de bedoeling, om respect voor anderen en hun mening en om de goede sfeer in het forum. Dit alles wordt in deze discussie naar mijn mening tot nu toe volledig in acht genomen. Hopelijk kunnen we nu weer verder met de discussie.
Zoals ik hierboven schreef heb ik als beveiliging Trusteer geïnstalleerd. Dat geeft eens in de zoveel tijd een rapport van de bedreigingen die zijn onderschept. Dat waren er altijd wel een of twee. Maar sinds ik HitmanPro Aktiv heb geïnstalleerd rapporteert Trusteer geen enkele bedreiging meer!
Het is inderdaad jammer dat de vrijheid van meningsuiting moet worden ingeperkt. In een samenleving, behalve in Utopia, is namelijk geen enkele vrijheid absoluut. Al onze vrijheden kennen bepaalde grenzen die dienen om de vrijheden van anderen te garanderen. De vrijheid van de een kan die van de ander aantasten. De overheid is er voor alle burgers en zij moet de grenzen, vastgelegd in wetten en verdragen, bewaken en handhaven. De rechter bepaalt in individuele gevallen of een grens is overschreden en of die overschrijding strafbaar is. Dat rechters ook mensen zijn daar is niet aan te ontkomen, we hebben niets beters.
Zoals ik hierboven al schreef: iedereen mag naar hartelust anderen beledigen zoveel en zo zwaar hij maar wil. Aan lange tenen hebben we geen boodschap. Maar haat zaaien mag niet, dat zijn we, door schade en schande wijs geworden, in wetten en verdragen met z’n allen overeengekomen. Wat is haat zaaien? Dat is de ene bevolkingsgroep tegen de andere opzetten, zodanig dat mensen van die groep bedreigd worden in hun persoonlijke levenssfeer en in hun veiligheid. Daarmee wordt ook de openbare orde bedreigd.
De beoordeling van haat zaaien hangt af van de invloed die de persoon heeft én van de kwetsbaarheid van de groep die in haar veiligheid wordt bedreigd. Als ik op een zeepkist in Hyde Park of in allerlei forums ga roepen dat alle godsdienst de wereld uit moet, zal menigeen zich afvragen uit welke inrichting ik ben ontsnapt. Niemand zal zich door mij bedreigd voelen, ook omdat godsdienst, met name de christelijke, een van de laatste heilige huisjes van onze westerse samenleving is.
Maar als ik een bekende politicus ben of een gevierd cabaretier en ik trek volle zalen met uitspraken tegen een bepaalde minderheidsgroep (homo’s, moslims, joden enz.) dan ligt het anders. Dan gaat de groepspsychologie een rol spelen. Ook de pers speelt daarin een grote rol. Dan kunnen leden van die minderheid vaak de volgende dag niet meer veilig over straat. Ze worden door volkomen onbekenden uitgescholden, bespuugd en erger. Ook bij officiële overheidsinstanties lopen ze dagelijks het risico van een discriminerende behandeling. Zo zit de menselijke maatschappij nu eenmaal in elkaar. Ook in de persoonlijke sfeer zal niemand altijd maar zijn vrije mening uiten. Je legt jezelf beperkingen op, soms omwille van de leefbaarheid of omdat je iets van iemand nodig hebt en soms omdat je medelijden hebt met iemand.
De overheid heeft de taak om alle burgers te beschermen en de orde en rust te bewaren. In dit geval vinden sommigen dat de overheid te weinig doet en anderen vinden het teveel. Wat is wijsheid. Dat is wat naar mijn mening de regering Hollande heeft gedaan: een beroep op de openbare orde en de veiligheid. De Cour de Cassation was het daarmee eens en wie vindt dat de openbare orde niet in gevaar is gebracht, gaat op de stoel van de hoogste rechter zitten. En wie een onbeperkte vrijheid van meningsuiting voorstaat leeft in Utopia.
