Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
De link gelezen.
Ai, het is niet te hopen dat het een steenmarter is.
Als ik het zo lees is bestrijden bijna onmogelijk.Ik neem aan dat er langs dat pad heiningpalen staan.
Maak een afspraak met de burgemeester en vraag om te bemiddelen om de weg te verbreden zodat je er met een auto doorheen kunt, want immers mag je geen tuinafval meer verbranden dus moet het afgevoerd worden.
Je hebt kans dat hij zich klem gezet voelt met jouw vraag omdat hij eerder jouw gecontroleerd verbranden afwees.
Het lijkt me een kleine moeite om een meter breedte erbij te krijgen/kopen.
Dat is niet alleen handiger voor jullie nu, maar ook als je straks besluit dat het welletjes is met jouw tweede huisje.
Geen mens wil nog een huis kopen als die er niet met de auto bij kan komen.
Gratis zal het niet zijn, maar met een beetje geluk zijn alle partijen welwillend en is de koop te doen.
Als die derde partij onvindbaar is kan de gemeente de eigenaar wettelijk sommeren binnen een bepaalde tijd te reageren, anders heb je vrij spel.
Je hebt al 25 jaar over dat pad heen en weer gewandeld, met een beetje geluk is het over 5 jaar van jouw.
Grof gezegd is het zo dat als jij/jullie al 30 jaar over iets beschikken zonder dat je daar eigenaar van bent, en zonder dat de eigenaar daar commentaar op heeft, dan ben je eigenaar wettelijk gezien 🙂
Als de eigenaar al 25 jaar niets heeft laten horen is er een kans dat hij niet meer bestaat.
In Frankrijk wemelt het van stukjes land waarvan niemand weet van wie het is.
Jaques kocht in 1879 een stukje grond van een dorpsgenoot voor de geiten, zijn zoon wist er iets van maar herinnert zich niet veel, zijn kleinzoon heeft er nooit van gehoord en zijn achterkleinzoon helamaal niet.
Uiteindelijk weet nu zijn achterachterkleinzoon ook van niets.Cees.
Ontzettend bedankt voor de uitgebreide reactie. Ik ga dit in alle rust bestuderen en kijken wat voor ons mogelijk is.
Over onze burgemeester kan ik zeggen, een zeer toegankelijke man.
Maar met weinig oplossingen.
Zoals bij het verbod enige jaren geleden om ( gecontroleerd) bos en tuinafval te verbranden. Weg brengen over het pad was geen optie. Grote hakselaar heeft een beperkte actieradius door de vele terrassen. Het ophopen of composteren aan de zijkanten van de grond zou bij brand een ongecontroleerd brandgevaar geven.
Zijn reactie was dat ” we allemaal tegen dit probleem” opliepen en haalde zijn schouders op.
We zullen zien,
Maar vooral bedankt voor de informatie.Met vriendelijke groet,
Rob P .Rebonsoir Jeroen,
Bij de plaatsen waar de houten staander verdiept in de muur liggen zullen de sparingen achter het profiel gevuld moeten worden.
Ik zou gewoon wat vulstukjes van hout op de verdiept liggende staanders lijmen of spijkeren, zodat de alu profielen over hun volle lengte “dragen”. Ik vind het eleganter om voor de staanders in het systeem “hout” te blijven. Maar dat is, wederom, een persoonlijke voorkeur.
Salutations, Jos
Bonsoir Jeroen,
Ik ben erg geporteerd van het idee van een waterkering door het aluminiumprofiel in te storten. Wat ik niet begrijp is hoe je dat profiel kunen afreien als je nog slechts een tegeldikte ruimte hebt tussen het profiel en de muur.
Dat kan wel als je niet per sé een heen-en-weer gaande beweging wilt maken. Vind je dit te lastig zou ik een variant op de methode van Christian gebruiken, gewoon een lat op het alu profiel leggen en die in het laatste stadium weghalen.
ik wil, hoe dan ook, het blad in 1 maal storten en geen strepen of lijnen krijgen. Ik ben bang dat wanneer ik jouw methode gebruik ik kleurverschillen ga krijgen.
Als je eerst afreit, dan de lat weghaalt en de kier opvult, en na opstijven nog eens in ronddraaiende bewegingen nabewerkt met een schuurbord en dan tenslotte gladstrijkt met een stalen spaan zie je écht niet meer waar die lat gezeten heeft.
Dat gezegd hebbend, het is mijzelf nog nooit gelukt om het oppervlak van gestort beton zodanig af te werken dat ik het resultaat als aanrechtblad zou willen gebruiken. Wellicht ben ik niet genoeg “vakman” maar er komt altijd wel ergens water op het oppervlak te staan, luchtbelletjes, kleine richeltjes, bultjes en oneffenheden, plus na het volledig uitharden hier en daar strepen of van die plekken met een melkachtig of poederachtig uiterlijk. Niet hard genoeg, te poreus en voor mij niet fraai genoeg voor een aanrechtblad, temeer omdat je na afreien en afspanen niet veel meer ziet van de “aggregat” (grind enzo) in de beton en die wil ik juist laten uitkomen.
Daarom bewerk ik persoonlijk het gestorte blad altijd na door middel van slijpen, schuren en impregneren. Kwestie van smaak en die verschillen nu éénmaal. 🙂in de keukenvloer instorten met daarin twee water toevoeren, twee groepen electra en een 40mm afvoer.
Persoonlijk zou ik bij een gestorte afvoerleiding waar je later niet zonder zwaar hak- en breekwerk meer bij kunt komen, altijd de standaard Franse 100mm gebruiken. Waar de buis boven de grond komt steek je er dan een verloop in waar je dunnere buizen vanaf de vaatwasser, spoelbak, boiler-overstort en weet ik wat nog meer in uitkomen. Ik heb een keer een hobbykok op bezoek gehad die tot tweemaal de zelfgemaakte mayonaise liet mislukken en dat resultaat door de gootsteen spoelde. Daarmee raakte zelfs een 100mm buis verstopt, en hoe! Als je dan een afvoertje van 40mm onder de beton hebt liggen zou je wensen dat je nooit geboren was…
Salutations, Jos
Terechte waarschuwing. Ik kies voor multicouche leidingen en grondkabel. Dat kan wel enig water hebben. Of desnoods de grondkabel naast de buis.
gr Jeroen B 62
@ Jeroen,
houdt er wel rekening mee dat het in Fr absoluut verboden is om in 1 doorvoerbuis zowel de elektra als de waterleiding te plaatsen.
Lijkt mij ook vanuit veiligheidsoverweging (kans van stroom op de waterleiding ……… brrrrr) niet aan te bevelen.Heren, dank voor de info tot dusver.
@Christian. Ik zou jouw manier de koninklijke weg noemen. Maar ik wil, hoe dan ook, het blad in 1 maal storten en geen strepen of lijnen krijgen. Ik ben bang dat wanneer ik jouw methode gebruik ik kleurverschillen ga krijgen.
@ Jan. Ik zou een combi willen maken van jouw methode en die van Jos. Zie onder.
@ Jos. Ik ben erg geporteerd van het idee van een waterkering door het aluminiumprofiel in te storten. Wat ik niet begrijp is hoe je dat profiel kunen afreien als je nog slechts een tegeldikte ruimte hebt tussen het profiel en de muur. Zou je dan niet een extra profiel wat hoger kunnen bevestigen en dan alsnog de methode van Jan kunnen hanteren? Voor iets meer afreiruimte?Op mijn muur levert de methode van Jan/Jos een extra probleem op. De muur bestaat uit Ytong die is gestuct. Verdiept in de muur staan “de” houten staanders. Verdiept vonden we 6 jaar geleden mooi, zonder ons te bedenken dat we ooit de aanrecht zouden willen verplaatsen. De muur kan en gaat niet betegeld worden. Dus een waterkering zou erg handig zijn. Bij de plaatsen waar de houten staander verdiept in de muur liggen zullen de sparingen achter het profiel gevuld moeten worden. Of, indien ik beton met plastificeerder gebruik zullen die sparingen waarschijnlijk vanzelf vol vloeien.
De films en beschrijvingen die ik heb gezien en gelezen hebben mij overtuigd van het gebruik van vezels in de beton. (2 zakjes a ongeveer 4 euro) en het gebruik van plastificeerder. Ik heb per ongeluk een keer vuurvaste cement gekocht om mee te metselen die plastificeerder bevatte. Het spul vloeide fantastisch waterpas uit. Sterker nog elke poging om het waterpas vlak te doorbreken mislukte. Daarom wil ik, indien een alu waterkering/afreilat niet geplaatst kan worden, beton met plastificeerder gebruiken en dat laten vloeien. Zonder overigens heel slappe beton te maken. Ook korrelig vloeit het uit heb ik ervaren bij mijn openhaard. Plastificeerder kost in Nl inclusief verzendkosten ongeveer 45 euro.
En als laatste. Ook mijn blad wordt zeker 70cm. De muurvoet, gemaakt van vuursteen en gestuct steekt zeker 10 cm naar voor en loopt tot een hoogte van ongeveer 30 cm terug naar het verticale vlak.
Eerste dat ik nu ga doen is een diagonale buis van 110 doorsnede in de keukenvloer instorten met daarin twee water toevoeren, twee groepen electra en een 40mm afvoer. Over de ondersteuning van de kastjes denk ik nog na. Ik denk nu aan hout met een tijdelijke extra ondersteuning ter plaatse van de kastjes. Ik heb weinig ruimte en moet een optimaal in te richten hoekkast maken met uittrekbare legborden. Dat gaat wel lukken in een houtplaat lijkt mij maar niet in Ytong of Parpaing.
Ik heb eikenhout afwerking en eikenhout deurtjes voorgesteld. Mijn vrouw gaat voor oude en verweerde luiken….Jeroen B, 62
Bonsoir Jeroen,
Toevallig ben ik op dit moment bezig een keuken te realiseren waar ook een betonnen aanrechtblad in komt. Die klus zou in de komende weken haar beslag moeten krijgen. Ik geef je ter informatie wat van mijn overwegingen mee.
Mijn onderkastjes vertrouw ik niet met het gewicht van een betonnen blad. Daarom scheid ik de onderkastjes op regelmatige afstanden met gemetselde muurtjes van 5cm dikke (dunne?) parpaings. Die muurtjes dragen het zware blad en de kastjes schuif ik daartussen. De voorkanten van de muurtjes werk ik af met plankjes in dezelfde houtsoort en kleur als de kastfronten (vanillekleurig eiken).
Het blad maak ik wat breder dan normaal, namelijk 70cm. Zo’n beetje meer ruimte vind ik heel luxe, zo houd ik bijvoorbeeld meer ruimte achter de kraan. Ook de kookplaat komt verder van de achtermuur af. Achter de kastjes heb ik nu lekker ruimte voor het wegwerken van water aan- en afvoer, gas en electriciteit, plus een 100mm ontluchtingsbuis die ik óók nog kwijt moet. De inbouw vaatwasser plaatsen gaat ook veel gemakkelijker als je erachter wat ruimte hebt waar je via het “buur” kastje bij kunt komen.
Het blad stort ik op Lewis zwaluwstaart plaat, goed voor de stevigheid met het gemak van een verloren bekisting. De randen en sparingen bekist ik met betonplex en/of melamine spaanplaat, zoals het uitkomt. In elk geval leveren deze materialen een mooi glad oppervlak voor de voor- en zijkanten van het blad. Kleine sparingen maak ik door de gewenste vormen uit een plaat XPS van de juiste dikte te snijden, die kunnen na het harden van de beton gemakkelijk verwijderd worden.
Ik gebruik dood-ordinaire betonmortel van 400kg/m3 met 5% zwarte kleurstof (ijzeroxide) en verdicht het beton door van onderen met een trillend apparaat (schuurmachine of multitool) tegen de Lewisplaten te duwen. Al die toevoegingen zijn mij te ingewikkeld en duur bovendien.
De afwerking gebeurt door eerst te slijpen met een diamantkom op een haakse slijper en vervolgens te schuren met de zwarte Bosch schuurschijven voor steen op een excenter schuurmachine.
Ik weet nog niet zeker hoe ik het blad ga impregneren. Ik aarzel nog tussen silica (de waterglas-achtigen) en iets op basis van polyurethaan. Hier is een zeer uitgebreide verhandeling over sealers voor aanrechtbladen. Verdere suggesties en tips zijn welkom.
Voor het afreien en de achterkant van het blad zit ik met dezelfde uitdaging als jij. Ik ga dat oplossen door aluminium hoekprofielen tegen de muur te schroeven, met elastische dichtmassa tussen muur en profiel. Deze profielen komen op zodanige hoogte dat ze verticaal ongeveer 5 a 10mm boven het aanrechtblad uitkomen, en horizontaal “in het blad steken”. Aldus ontstaat een tegelrand die je ook wel bij traditionele aanrechtbladen tegenkomt. Dat heeft een dubbel voordeel: er kan straks geen water van het blad af lopen en tussen muur en blad doorlekken, én je hebt er een prachtige geleider aan om het blad strak te kunnen afreien.
Tot zover mijn voornemens en de theorie. Nu binnenkort de harde praktijk…
Salutations, Jos
Jeroen,
ducttape band op de muur plakken en daarop een waterpaslijn? Een lijn is toch geen geleider. Wat ik eens gezien heb:
Lat 1 tegen de onregelmatige muur schroeven.
Daarop lat 2 leggen.
Die dient als geleider voor de reilat.
Dan lat 2 verwijderen, de gleuf opvullen en afreien.Voor het ogenblik is er alleen bijval voor de stakers te verwachten van de kant van Melanchon, en dat zijn er toch redelijk veel.
De vraag is hoelang het duurt voordat de fransen gaan nadenken.
De kans bestaat dat ze Macron de schuld geven van deze stakingen zonder expliciet de kant te kiezen van de stakers.Waar is Bosbess trouwens?
Ik had wel verwacht dat ze in deze discussie zou stappen.Cees.
Marhout,
misschien is het mogelijk een van de hier (afb.6 t/m 9) beschreven droge noksystemen toe te passen.Marhout,
Als je googelt op “loodvervanger” krijg je tal van soorten loodvervanger te zien en tal van toepassingsmogelijkheden. Ik heb onder een aantal nokvorsten die “”slecht”” uitkwamen een loodvervanger gelegd. Dak is inmiddels 12 jaar helemaal dicht.
Wellicht niet de fraaiste en meeste zekere oplossing, maar wel een werkbare en betaalbare. En als je toch al 9 verschillende soorten pannen hebt…..Jeroen B, 62
Luchtvochtigheid lijkt mij het probleem.
Ik zou in ieder geval de luchtvochtigheid eens meten.Heb je ook last van brokkelend stucwerk vlak boven de grond? Meestal een aanwijzing voor optrekkend vocht.
Te hoge luchtvochtigheid is deels op de lossen door ventilatie.
Kan er voldoende geventileerd worden?Wij hebben een dergelijk probleem niet meer sinds ik onze ‘Cola-heater’ geïnstalleerd heb. Een zonnepaneeltje drijft 2 ventilatoren aan, die door de zon verwarmde lucht(opgewarmd in de buizen van blikjes), het huis in blaast (nou ja blazen, het is niet hoorbaar, wel voelbaar).
Elders op het forum wat uitvoeriger beschreven.
Daarnaast gebruiken we elektrische luchtontvochtigers die we een dag voor aankomst aanzetten om in een lekker droog aanvoelend huis te komen.
Terug naar opzoeken van de oorzaak:
Als je een zandsteenmuur hebt, kan je de vochtigheid van de muur ook eens meten met een vochtmeter voor hout.
De afwatering van de grond kan bovengronds wel in orde zijn, maar als je een leem- of kleigrond hebt, kan het water erg lang vastgehouden worden.
Bij ons huis leek bovengronds de afwatering prima in orde, maar werd het water onder de muur ‘doorgedrukt’ waardoor de grond binnen in de schuur kletsnat werd. De enige remedie is dan drainage.Zo lang een grote meerderheid van de kiezers achter Macron staat is er voor hem hem geen vuiltje aan de lucht, maar het is de vraag hoe lang dat duurt. Als de burgers de chaos van enkele stakingsweken hebben moeten ondergaan zal de stemming zich vermoedelijk tegen Macron keren.
Auguste Escoffier, Ma cuisine, 1934 blz. 148
HARENGS
Le Hareng se fait généralement griller, accompagné d’un beurre a
la Maître-d’Hôtel additionné, quelquefois, de moutarde.
On les sert également grillés accompagnés de sauce Moutarde.Harengs farcis.
Choisir des harengs laités, les nettoyer, les ouvrir par le dos pour
retirer l’arête. Sortir les laitances, les déposer sur une assiette, les
assaisonner de sel et de poivre, assaisonner également l’intérieur des
harengs.
Remettre une laitance dans chaque hareng et deux cuillerées de
mie de pain humectée de lait, additionnée : d’une échalote, champignons
et persil hachés, muscade râpée, légèrement revenus au beurre.
Remettre les harengs en forme, les ranger dans un plat à gratin,
les arroser de beurre fondu, les saupoudrer de chapelure et les cuire
au four. Les saupoudrer de persil et les arroser de jus de citron.
Facultativement on pourra les accompagner d’une saucière de sauce
tomate.Filets de harengs à l’Anglaise.
Nettoyer soigneusement les harengs, lever les filets, les assaisonner
de sel et de poivre, les passer dans la farine, puis dans de l’oeuf battu
et ensuite dans la mie de pain. Mettre les laitances sur un plat beurré,
les assaisonner de se! et poivre. Cuire les filets de harengs au beurre,
dans la poêle. Cuire en même temps les laitances. Dresser les harengs
sur un plat bien chaud, les masquer de beurre Maître-d’Hôtel et mettre
par-dessus les laitances.janv
Leuk om te lezen :
http://politicalminds.nl/tag/macron/Cees.
Over de streep van de EU norm is Frankrijk, dat is al heel wat. Na verschillende keren uitstel te hebben gekregen. De termijn van Macron zit er nog niet op, ze zijn nog niet klaar, tel je zegeningen. Je weet hoe moeizaam het is om beweging te krijgen in vastgeroeste situaties. We kunnen nog wat stakingen en protestmarsen zien in de nabije toekomst.
Frankrijk is er ook?
Frankrijk is nog niet eens begonnen met bezuinigen, de uitgaven van de Franse overheid zijn ook afgelopen jaar ‘gewoon’ weer met 2,5% gestegen, ver boven de inflatie. Er is meer aan belastingen ‘binnengeharkt’ waardoor het tekort net onder de 3 % zakt, maar het aandeel van de Franse overheid in de Franse economie is dus opnieuw gegroeid in plaats van kleiner geworden. Nu het tekort kleiner is dan 3% beginnen politici van Macron zelfs te denken aan extra bestedingen, want er is geld ‘over’ volgens de kromme redenering die kennelijk in de Franse genen zit verankert.Dat een tekort niet kan worden uitgegeven en dat voor het omlaagbrengen van de staatsschuld een overschot nodig is, dat hebben Franse politici nog (steeds) niet bedacht. Het dak repareren als de zon schijnt is waarschijnlijk ook een onbekende uitdrukking in het Frans.
Frankrijk is nog helemaal nergens. Het is de vloedgolf die zelfs de lekke Franse boot doet stijgen, eindelijk omhoog gestuwd doordat de economie in de rest van de wereld al jaren goed draait. Maar die boot gaat ook als eerste weer zinken als de wereldeconomie vaart mindert. Zodra de ECB volgend jaar de rente moet verhogen wordt de grote Franse staatsschuld een molensteen om de nek van de economie. Herfinancieren kost dan steeds meer geld, geld wat op gaat aan rentelasten in plaats van salarissen, uitkeringen en investeringen.
Kip of ei?
Het helpt soms om gewoon te beslissen dat het ei eerst was.
Niks geen overleg of inspraak: ei eerst. Daarna kan je overleggen of het een omelet moet worden of een luchtige quiche, welke salade en hoe je een wijn kiest die het gerecht bij elkaar brengt. Maar je kan ook Brusselse tafelgenoten treffen die dat eigengereide maar niets vinden. Discussie eerst.Enfin, de Franse regering heeft economische wind mee, en een traject dat al door Hollande was ingezet, heeft er voor gezorgd dat Frankrijk zijn begrotingstekort onder de verplichte 3% van de EU norm heeft gebracht. (2,6%) Er is er nog werk aan de winkel om de staatsschuld weg te werken. Die mag maximaal 60% van het bruto binnenlands product zijn, en dat is nu 97%. De Nederlandse staatsschuld was in 2017 overigens 58%.
Nederland heeft een begrotingsoverschot, met de ‘na het zuur komt het zoet’ maatregelen is er flink bezuinigd, en ook geïnvesteerd, dus waren de handen vrij om met het vingertje in de klas rond te gaan, ‘wie heeft er zijn best nog niet gedaan?’ Maar Frankrijk is er eindelijk ook.
Nederland heeft een paar troeven om gidsend te zijn binnen Europa, maar kan zich ook de zelfde fundamentele vraag stellen, over het begin en het einde. Economisch gaat het goed, Nederland is aantrekkelijk voor hoofdkantoren en voor internationaal bedrijfsleven, de keerzijde van de medaille is dat Nederlanders soms het gevoel hebben te worden vergeten. De winsten gaan niet terug naar hogere lonen, en het kleine land raakt verstopt door transport en opslag.
Bilateraal laat Nederland al enige jaren zien dat je wel kan wachten op het Europese PESCO om militaire projecten in te gaan, maar dat je ook je luchtruim samen met België en Luxemburg kan verdedigen, dat je Nederlandse krijgsmacht onderdelen kan laten werken onder Duitse bevelvoering en andersom. Dat je samen schepen kan kopen of deelgebruiken. Pragmatisch, maar het werkt. Zo kan Nederland ook richting geven in de EU. Je kan wel de vraag stellen of een investering in een veelzijdig inzetbare krijgsmacht nog hoort bij een gezamenlijke verdediging. Je kan ook specialisten laten samenwerken. Keuzes maken, kip of ei?
Als je meer wilt weten over scheepstypen dan kun je je wenden tot de SSRP
Men noemt dit een knikspant-platbodem, immers het vlak is plat.
Rutte kan er iig mee door ondiep water 🙂
