Aangemaakte reacties
-
AuteurBerichten
-
Ik zou er niet zo snel een antwoord op weten. Wat ik wel weet is dat ze een aantal jaren geleden bij assistance-Orange pagina’s vol schreven over welke telefoons al dan niet compatibel waren met de telefoon uitgang op de toenmalige Livebox. Dus het is maar de vraag of een klassieke huistelefooncentrale uit het tijdperk van de analoge “ligne fixe” en zo’n modern modem elkaar wel begrijpen. De standaard oplossing is natuurlijk om een moderne DECT telefooncentrale aan te sluiten op de telefoonuitgang van zo’n modem. Maar dan heb je bij dikke muren hetzelfde probleem als met wifi. Het enige dat nog zou kunnen helpen, trial and error, is om de DECT hoofdpost ergens op een centrale plek in het huis neer te zetten en aan te sluiten met telefoonbekabeling op de Livebox. In de hoop dat alle neventoestellen dan redelijk bediend worden met het draadloze DECT signaal. Orange heeft het volgende te melden over compatibele telefoons. In het duurdere segment is er een Business Livebox waarmee een klein bedrijfstelefoonnetwerk bediend kan worden. Daar hangt ongetwijfeld een stevig prijskaartje aan.
Er worden in de reguliere handel moderne varianten aangeboden van de huistelefooncentrale, maar zo te lezen dekken de fabrikanten en verkopers zich bij voorbaat al in tegen mogelijke compatibiliteits problemen. In de Orange shop op internet zie ik er zo snel niet iets bijstaan. En wat dit soort D-Link oplossingen betreft: ik ben bang dat je die rechtstreeks op een snelle internetverbinding moet aansluiten, en niet op de speciale telefoonuitgang van je Livebox. En niet alle internet/telefoonaanbieders zijn blij met dit soort concurrerende VOIP oplossingen, dat wordt nog wel eens geblokkeerd.
Een kleine correctie. Ik gebruikte het woord gevangenisstraf die een weigeraar van een slimme meter in Nederland boven het hoofd had kunnen hangen indien het oorspronkelijke wetsvoorstel het ook in de Eerste Kamer zou hebben gehaald. Daar was wat mee realiseerde ik me. Nu heb ik het weer scherp, oordeelt u zelf over de juridische nuances in dit soort debatten. Een citaat uit dit Kamerstuk:
De heer Franken (CDA): Het woord ?gevangenisstraf? staat helemaal niet in de wet.
De heer Van Driel (PvdA): Dat heeft de minister gezegd.
De heer Franken (CDA): Men praat elkaar na, maar het staat er niet in. Als u de Wet op de economische delicten opslaat, dan leest u daar andere straffen; ook zware straffen en ernstige straffen, maar het woord ?gevangenisstraf? is niet op zijn plaats.
De heer Van Driel (PvdA): Nee, er staat ?hechtenis? van zes maanden. U hebt gelijk. Maar voor heel veel mensen betekent dat in beide gevallen dat je vastzit. Voor juristen
betekent het wat anders, maar voor gewone mensen betekent het dat je hartstikke vastzit.Weigeren is in Frankrijk behoorlijk lastig. Er zijn websites die verwijzen naar het ontbreken van een sanctie in de wet, dus wat kunnen ze u maken. In Nederland werd in april 2009 in de Eerste Kamer het “slimme meter” wetsvoorstel afgeschoten waarin stevige boetebepalingen waren opgenomen: bij weigering een boete van maximaal € 17.000 en/of een gevangenisstraf van maximaal 6 maanden. Was dat nodig omdat de Europese Commissie dat zou verlangen? Nee. Het enige dat de Europese Commissie graag wil zien is dat in 2020 in de lidstaten 80% van de aansluitingen is voorzien van een slimme meter. De energieleveranciers hebben de verplichting zo’n slimme meter aan te bieden aan hun klanten. Brussel spreekt niet over een verplichting voor de klanten. Voor de Eerste Kamer woog het belang van de privacy zwaar en dit eerbiedwaardige college was tevens niet erg onder de indruk van alle toekomstvisioenen over de energiebesparingen die er mee zouden kunnen worden bewerkstelligd. Vandaar dat Nederland sinds dit ingrijpen aan het Binnenhof een casus aparte is binnen de EU: weigeren mag. Elders is dat niet het geval.
Hoe de invoering hier in Frankrijk is verlopen heb ik een keer aan de Britten pogen uit te leggen. Om het verder maar bij internetbronnen te houden – vorige week zeker een meter documentatie hierover naar de papierbak gebracht, achterhoedegevecht – dit is wat de consumentenorganisatie UFC/Que Choisir er over te vertellen heeft.
En dat sans frais zinnetje is weer zo’n geval van lichte intimidatie. Alsof er na die datum een aparte rekening zou worden opgestuurd naar de klant. Dat zou “contra legem” zijn, zo is dat in de Assemblée niet afgesproken. Niet dat de ERDF – nu ENEDIS geheten – en de EDF zich daar echt veel aan gelegen laten liggen. Uit onderzoek blijkt dat ze koplopers zijn met zogenaamde clauses abusives in hun contracten, al jaren. En geen rechter die er wat aan doet.
Maar niet iedere citoyen of citoyenne legt er zich zo makkelijk bij neer, er zijn tal van handleidingen hoe zo’n weigering aan te pakken, zomaar een voorbeeld.
Wat heet, conform de normen. In de Nederlandse NEN 1010 normen moesten na een wijziging in 1984 de “vreemde geleidende delen” in de badkamer van een vereffeningsleiding worden voorzien en op een centraal aardpunt (CAP) met elkaar worden doorverbonden. Meestal in een inbouwdoos achter de badkamerspiegel. Vandaar rechtstreeks met een aparte draad van minimaal 4 mm² (blank vertind koper) naar de aardrail bij de groepenkast. Dus die vraag van Erick de Bruyn komt niet uit de lucht vallen. Iedereen met een oude aansluiting volgens het 1962 normen model, alle vereffeningsdraden en aardedraden van stopcontacten onderling doorverbonden in een centraaldoos in het plafond, heeft dus decennia lang in zonde geleefd. Maar nu niet meer: in 2006 bij een tussentijdse wijziging van de vijfde editie van de NEN 1010 normen zijn we in essentie weer terug bij het 1962 model uit de tweede editie. Stilstaan is soms vooruitgang…..
/schoolmeestermodus uit/
Van de piquet de terre naar de barrette de mesure: 25 mm² ongeïsoleerd of
16 mm² geïsoleerdVan de barrette de mesure naar borne principale de terre: idem
Van borne principale de terre naar répartiteur de terre in de groepenkast: 16 mm² geïsoleerd.
Erick, die equipotentiaalvereffening heeft de afgelopen 50 jaar al heel wat pennen en toetsenborden in beweging gebracht. Vanuit de badkamer een aparte aardedraad naar de groepenkast of niet. Bijna Hoekse en Kabeljauwse twisten in ingenieursland.
Voor wat vroeger in NEN normen de hoofdvereffeningsleidingen werd genoemd geldt inderdaad een minimale doorsnede van 6 mm² koper. Nodig voor de de gas en waterleidingen binnenshuis, cv, luchtbehandelingssystemen, metalen wapening van betonconstructies. In Frankrijk heet dat de LEP (Liaison Équipotentielle Principale), zie dit plaatje. De badkamer dient voorzien te zijn van een LES (Liaison Équipotentielle Sécondaire). Bij de groepenkast ziet dat er zo uit. Geen aparte vereffeningsdraad te bekennen. Gaan we naar de badkamer toe dan zien we hier een voorbeeld met aparte boîte de dérivation. Op de website van Entraidelec voorzien van de volgende toelichting:
Plusieurs modes de réalisation sont possibles. Dans l’exemple qui suit tous les éléments conducteurs sont interconnectés dans une boite de dérivation. Il n’est pas nécessaire d’envoyer depuis cette boite de dérivation un conducteur de protection supplémentaire vers le tableau électrique, la liaison équipotentielle étant assurée par les conducteurs de protection des circuits électriques.
Dat scheelt weer wat aan apart 4 of 6 mm² aardedraad, alle kleine beetjes helpen bij het betaalbaar houden van een elektrische installatie volgens de Franse normen.
Erick, wat me nog te binnenschoot. Waar Franse electriciens soms meer dan un peu nerveux van worden is wanneer je voor de éclairage 3 x 2,5 mm² gebruikt. Want daar moet je volgens de normen 1,5 mm² gebruiken. Beargumenteren dat het bij gelijkblijvende beveiliging met een disjoncteur van 10 ampère er alleen maar veiliger op wordt helpt niet. Verwijzen naar het groene geweten van Frankrijk dat je dan minder energieverliezen hebt in je bedrading door une chute de tension die lager is helpt ook niet. Hou daar nog rekening mee wanneer er een Consuel keuring aan staat te komen.
Op dit forum in de bouwrubriek een aardige link.
Twee links, in het Nederlands en in het Frans. Kijk met name naar de seriële manier om de liaison equipotentielle aan te leggen en de aanpak met een aparte grote lasdoos, een boîte e dérivation met daarin een groot uitgevallen bornier de raccordement waarop alle aardleidingen en equipotentiaal vereffeningsbedrading wordt aangesloten. Bij die laatste aanpak kun je dus die 3 x 2,5 mm² kabel uit laten komen in die grote boîte en van daaruit met de firma Wago verder naar je stopcontacten en verlichting voor wat blauw en bruin betreft.
Jammer dat het geen horizontale balkoplegging is, want dan had je naar middeleeuws model – Office du Tourisme in Premery, gehuisvest in een gerenoveerd kasteel – nog een paar dagen als steenhouwer in opleiding iets dergelijks kunnen produceren. Het gewicht van het dak daar aan de linker kant wordt natuurlijk ook nog verdeeld over de sporen en de er boven liggende gording, dus met een paar extra stempels met een gewicht verdelende lange balk er onder zou het te doen moeten zijn wanneer je het nu niet vertrouwd.
Water in de normen wijn, want na vijftien jaar breekt er een straal van praktisch zonlicht door de reguleringswolken boven Frankrijk. Het nieuwe Amendement 5 meldt ons dat wanneer de arrivées en de départs zich beide aan de onderkant bevinden de GTL niet hoeft door te lopen tot aan het plafond en omgekeerd geldt dat ook: alle bekabeling naar boven toe, dan mag het onderste gedeelte gewoon vrij blijven. De “virtuele” ETEL ruimte, gereserveerd voor elektra toepassingen en niets anders, blijft uiteraard wel van kracht. Maar je hoeft dus niet per se een kast van 60 centimeter breed, 25 centimeter diep en van vloer tot plafond te gaan timmeren. In een tijd dat grote luidprekerboxen door sommigen al verbannen worden uit de huiskamer zal GTL krimp vast wel op prijs worden gesteld kan ik me zo voorstellen. Het virtuele vergrootglas op een stukje tekst Uit de Promotelec Amendement 5 brochure.
Eigenlijk zou ik daar niets aan toe moeten voegen, aan deze duidelijke boodschap van Wilm uit de Dordogne. Behalve dan dat ik vanochtend vroeg dacht: zit er misschien nog ergens wat interpretatie rek in de regels.
Even terug naar dit stukje tekst uit de normen. De escalier krijgt een aparte vermelding: niet er onder. Nee zou je kunnen redeneren, hij komt niet onder de volée d’escalier (afbeelding op de site scalin.fr) maar er boven. Ik ben bang, en Wilm weet het zeker, dat je dan ook de twee andere opmerkingen op zo’n voorgenomen plaatsing moet loslaten: lieu difficile d’accès ou exigu. Moeilijk toegankelijk of nauw. En de GTL moet facilement accessible zijn. En ook al wordt eerder in die alinea wetstekst gezegd dat er een passage libre van tenminste 70 centimeter moet zijn, een makkelijke toegang is het niet wanneer je met je ene voet op een hogere traptrede staat dan met de andere. De brug met ongelijke leggers vond ik vroeger bij gymnastiekles al een onding.
Alles op een rijtje zettend: niet doen. Een non-starter voor een discussie met een Consuel inspecteur. Om zo lang het nog kan/mag na de dreigende Brexit toch nog even Engelse vergadertaal te gebruiken voordat Parijs het Frans tot voertaal van de EU verklaart.
OK, ik heb je email adres genoteerd. Lijkt me beter wanneer je dit nu schrapt uit je bericht, want het vermelden van emailadressen op deze manier op een publiek forum staat veelal garant voor een stevige toename aan spam mail. Foto’s kun je overigens ook uitstekend kwijt op de website http://www.picr.de. Dan volstaat een eenvoudige link in de tekst om de foto te delen met de geïnteresseerde muisklikker.
Overigens: er is niks op tegen om dat soort foto’s en/of tekeningen hier op het forum te publiceren, als onderdeel van de education permanente die dit soort vraag en antwoord rubrieken geacht wordt aan te reiken aan het lezerspubliek. En wat de een niet weet, dat weet de ander. Dan krijg je niet één, maar meteen een heel stel gratis consultants in dienst. In medische termen: niet alleen een second, maar ook een third opinion.
Eric, dat was lastig en blijft ook onder het nieuwe Amendement 5 zeer lastig. Lees deze passage er maar op na, of kijk wat deze website te melden heeft. Zal er ook vanaf hangen hoe de situatie ter plekke precies is, hoe breed is die trap, hoe loopt de toevoerbekabeling van de ERDF (sorry: nu ENEDIS geheten), want die jongens en meisjes hebben ook zo hun eigen elektro eisjes. Iedereen heeft de neiging om een bestaande alimentation die ooit in een soms ver verleden werd aangebracht als vertrekpunt te nemen bij renovatie werkzaamheden. Maar de kleine groepenkastjes van vroeger voor een paar lampjes, een enkel stopcontact en misschien wel een echte poste TSF (radio) zijn toch heel wat anders dan zo’n uit de kluiten gewassen GTL constructie van tegenwoordig.
Wanneer de compteur en disjoncteur de branchement buiten bij het hek zijn ondergebracht is het vanaf daar allemaal côté privë en valt dus onder de NF C 15-100 normen. Maar ook al heb je in dat geval geen last van eisen die de ERDF stelt t.a.v. de invoer naar en in het pand (panneau de contrôle) de positionering van de groepenkast (ETEL / GTL) blijft een gevoelig punt. Want dat is een veiligheids aspect, dus core business voor de Consuel.
Ik zou de zaak maar eens voorleggen aan een electricien in de buurt die de regionale Consuel inspecteurs kent alvorens het risico te lopen dat de attestation van de Consuel achterwege blijft. Dat zou dan een kostbare aangelegenheid worden.
Dit soort campingstekkers, hoewel solide uitgevoerd, is meestal bedoeld voor een maximum stroom van 16 ampère. Dus wanneer je een keer dat aggregaat zou moeten gebruiken de grote stroomverbruikers – chauffe-eau, verwarming, wasmachine – beter maar niet gebruiken. Alleen voor verlichting, ijskast, vrieskist en belangrijker nog dan water en brood voor de versterking van de inwendige mens en lucht om te ademen: de telecom infrastructuur in de lucht houden. Ze zijn er ook in een 32 ampère uitvoering, maar dan zul je ook een wat dikkere kabel moeten gebruiken dan de reguliere 1,5 mm² en 2,5 mm². Maar goed, zo’n standaard generator zal niet veel meer vermogen leveren dan 2 à 3 kW, dus die camping stekker is in dit geval een keurige oplossing.
Another summary of an unfolding drama.
Los van het gegeven dat die ergonomische signaalfunctie door de vrolijke kleurstelling met die symbooltjes me wel aanspreekt, dit nog los van het feit dat we hier met een echte draaischakelaar te maken hebben (nostalgie), toch nog iets over het te schakelen vermogen waar Jos terecht de aandacht voor vraagt.
In monophasé levert de EDF tegenwoordig niet meer dan 12 kVa aan puissance souscrite. En dat is 60 ampère nominaal. Omdat de Disjoncteur de Branchement (DB) zonder morren toch zeker 15 procent meer aan ampères laat passeren alvorens af te slaan zit je dan al op een (theoretisch) maximum van 69 ampère. Dus een 15 kVa aansluiting is eigenlijk net een brug te ver met zijn nominale stroombegrenzing op 75 ampère wanneer je het helemaal volgens de regeltjes zou willen aanleggen. In de praktijk zul je slechts zeer zelden te maken krijgen met dit soort maximale belasting scenario’s, dus het val allemaal wel mee. Ik kan me niet herinneren dat er bij ons de afgelopen 14 jaar ooit is ingegrepen door de DB.
Willem, toen ik de foto zag van die Hager schakelaar was mijn eerste reactie: en waar is de tussenliggende nul-stand, zoals die op de SDMO draaischakelaars zo duidelijk aanwezig is? Even verder lezen in jouw link bracht het antwoord: Permet de commuter deux sources différentes, avec point milieu “off”.
Keurige oplossing wanneer je die makkelijk kwijt kan in je groepenkast. Wel duidelijk aangeven dat het niet zomaar een schakelaar is. Bij de SDMO types zie je meteen al dat het iets speciaals is, een rode schakelaar, gevaarlijk, afblijven. Voor een argeloze derde ziet deze Hager-grijze schakelaar er precies zo uit als alle andere modules in de groepenkast, de checklist van Jos er meteen maar in de buurt ophangen.
Toch nog even terug naar de Britten zelf en een artikel van de inmiddels overleden redacteur Hugo Young uit 1999 waarvoor The Guardian vanochtend een aparte plaats inruimde. De titel zegt genoeg: ‘The Eurosceptics’ Little England is a claustrophobic timewarp’ – why I’m glad to be a European.
Willem, niet helemaal onverwacht werkte een link uit die eerdere discussie naar de Franse regels, in dit geval een in 2004 door de UTE gepubliceerde Guide pratique, niet meer. In paragraaf 4.2 Ré-alimentation d’installations fixes het een en ander over het aansluiten in een bestaande huisinstallatie. Hoewel voor de grotere professionele installaties uiteraard heel wat meer regels van toepassing zijn, is het in verband met ventilatie en brandgevaar misschien toch aardig eens te kijken naar de diverse tekeningen die in dit overzicht zijn opgenomen.
Willem, in het archief dat door Wannox keurig op poten is gezet kom je over dit onderwerp meer dan één discussie tegen. Jos kan je er meer over vertellen en in afwachting van zijn opmerkingen kun je je al warmlopen via deze link. En ook in Frankrijk is dat toegestaan, maar dan wel zorgen dat je in ieder geval een inverseur de source installeert.
@ Onno Fokkens: verschillende nationale regels inzake de aansluiting van elektrische apparaten? Tegen de achtergrond van wat de Low Voltage Directive sinds zijn ontstaan aan handelsbelemmeringen uit de wereld heeft geholpen lijkt me dit niet iets dat de Europese Commissie verweten kan worden. Bovendien: de meeste EU lidstaten hebben zich grotendeels bekeerd tot de van oorsprong Duitse Schuko standaard, dat de Britten en Fransen vasthouden aan hun eigen stekkers en stopcontacten is een ander verhaal.
@ Neeltje, de EU een moloch die nergens toe dient? Food for thought, deze speech uit 1946.
Alleen de ouderwetse mechanische en oersolide draaischijfmeters zijn bereid terug te draaien. Vandaar dat de EDF een dergelijke aanvrage alleen goedkeurt wanneer ondermeer aan deze voorwaarde is voldaan: “sous réserve que le compteur soit électronique“. Want die draait niet terug.
Iedere Franse regering, links of rechts, weet maar al te goed dat de Franse staat eigenaar is van bijna 85% van de EDF aandelen. Eén van de wonderen van de Franse privatisering. En zeg nou zelf: je gaat toch niet met jezelf concurreren wanneer je de kaarten zozeer hebt ingezet op de nucleaire centrales, goed voor 77% van de elektriciteitsproductie in Frankrijk en van belang voor de export van “high-tech” kennis en investeringen in het buitenland.
Iets makkelijker leesvoer dan de Franse regeltjes: 26 jaar lang elektra baas in eigen huis.
Iets lastiger voor de Franse regelgevers: een heldere definitie geven van wat “autoconsommation totale” nu precies is. Iets anders dus dan in het hierboven genoemde voorbeeld:
Pour mémoire, en autoconsommation totale, le bâtiment est équipé d’une installation de production raccordée au réseau, mais sans compteur de production. La majorité de l’énergie produite est consommée sur place. Le surplus éventuel est injecté gratuitement sur le réseau.
Je zou de vereenvoudiging van de regels per april dit jaar dus ook kunnen duiden als een methode van de EDF om makkelijker aan gratis elektriciteit te komen. Maar uiteraard doen we dit alleen om het leven van de cher client aangenamer te maken. Meeliftend op deze klantgerichtheid kunnen we de komende maanden weer een hoop telefoontjes verwachten van andere dienstverleners die onder de paraplu van de nieuwe regeling allerlei door de EDF goedgekeurd materiaal aan ons willen slijten. Dat wordt dan na ondertekening een accord gagnant-gagnant, maar voor wie.
Wanneer je later terug wilt gaan leveren – tegen betaling – en je dus een contract moet afsluiten met de EDF ontkom je niet aan een strenge keuring door de Consuel. Nu komen de meeste zonnepanelen van een beperkt aantal fabrieken, maar wanneer er ergens niet het keurmerkje “NF” op een sticker staat weet ik nog niet wat ze doen, zou ik nog eens moeten nalezen in wat reacties van mensen die spullen ui Nederland, Duitsland of het VK hebben meegenomen. Je kunt uiteraard alles zelf aanleggen maar daarbij moet je heel precies te werk gaan volgens de voorschriften. Ergens een labeltje vergeten en zo’n Consuel controleur kan al moeilijk gaan doen.
De bureaucratische hordes van het invullen van formulieren kun je zelf nemen, maar leuk is anders. Een Franse electricien zou dat hele traject je natuurlijk uit handen kunnen nemen. Alleen zijn ze nog wel eens huiverig wanneer ze voor werk van anderen met niet door hen geleverde spullen een keuring zouden moeten aanvragen. Op deze Franse website – helaas behoorlijk wat leeswerk – staat praktisch alle informatie die je nodig hebt. Pas overigens op met lieden die schermen met de kreet dat ze partenaire van de EDF zijn: het is helaas vaak niet meer dan een verkooptruc van lieden die je uiteindelik (meer dan) de hoofdprijs laten betalen voor hun diensten. Al meer dan tien jaar publiceert de Franse consumentenorganisatie UFC-QueChoisir minder vrolijk stemmende verhalen over wat er mis is in deze branche. Of worden er weer eens kamervragen aan de minister gesteld in de Assemblée nationale.
Okay, kort en krachtig dan: geen enkele netwerkbeheerder in Europa stelt het op prijs wanneer particulieren zomaar zonder nadere toestemming of keuring stroom gaan injecteren op het réseau électrique. Wanneer je iets wilt verdienen aan de stroom die je produceert heeft de Franse overheid een stevige hoeveelheid bureaucratische stappen verzonnen, waarom makkelijk als het ook moeilijk kan. Wanneer je de zelf opgewekte stroom alleen voor eigen consumptie gebruikt dan gelden er sinds april wat minder strenge regels. Onder die vorm van autoconsommation wordt verstaan:
Constitué d’un (ou de plusieurs) module(s) photovoltaïque(s) et du (ou des) onduleur(s) associé(s), ce système :
– est de puissance globale généralement inférieure à 1 500 Wc ;
– est raccordé au réseau public de distribution mais ne faisant pas l’objet d’un contrat d’achat de l’énergie produite ;
– ne comporte pas de dispositif de stockage par batteries.
De volledig onafhankelijke stroomopwekking, zonder enige koppeling met het stroomnet, valt onder het kopje site isolé. In bergachtige gebieden vaak een uitkomst. Of op het dak van een paar gîtes op eigen terrein. Al dan niet met een omvormer naar 230 volt, of als 12 volt laagspannings installatie uitgevoerd, ideaal voor LED verlichting. Baas in eigen huis.
Over investeringen, betrouwbaarheid en verminderende opbrengst gesproken: in Nederland heeft Vincent Dekker in Trouw onlangs verslag gedaan van zijn ervaringen. In Frankrijk vind ik het wat lastiger om iemand te vinden die met zoveel common sense schrijft over zijn ervaringen. Uit de VS deze conferentiebijdrage van al weer een paar jaar geleden over wat je kunt tegenkomen aan (productie)factoren die de levensduur van een zonnepaneel installatie kunnen beïnvloeden. En een zorgvuldige montage helpt natuurlijk ook.
@ Neeltje
Nothing wrong, maar op het prijzenfront is er de afgelopen jaren het een en ander veranderd. De eerste lichtingen profiteerden inderdaad van exceptioneel hoge tarieven per kWh, maar daarna zijn de inkoopprijzen geleidelijk omlaag gegaan. Omdat het aantal (subsidie)aanvragen op een gegeven moment helemaal de spuigaten uit liep bedacht de Franse staat dat je op langere termijn toch tegen enorme financieringsproblemen zou gaan oplopen. Totale subsidiestop en herbezinning, een moratorium. Een korte samenvatting in dit artikeltje in le Parisien waarvan de link gelukkig nog werkt. De huidige EDF inkooptarieven zijn aanzienlijk lager. Voor hen met oude rechten verandert er conform de Franse tradities uiteraard niets, maar de nieuwkomers gaan van start volgens de nieuwe spelregels. Enige voordeel: de kosten voor een zonnepaneel installatie zijn aanzienlijk lager dan een jaar of zeven geleden. Tenminste, wanneer je naar de prijsontwikkelingen op de wereldmarkt kijkt of in Duitsland of Nederland. In Frankrijk betaal je nog steeds de hoofdprijs voor de hardware, tot twee à driemaal zoveel. Het wonder van de Europese markt zullen we maar zeggen, die ondanks open grenzen en het vrije verkeer van goederen, belangrijk onderdeel van de interne markt, nog steeds tot opvallende verschillen tussen de EU lidstaten onderling blijkt te kunnen leiden.
@ Sol: de E(R)DF regels zijn sinds een aantal maanden versoepeld, lees dit artikeltje op de website van Promotelec voor meer details.
Willem, misschien kom je in Nederland uit, waar ook Fransen gaan shoppen voor onderdelen voor hun Citroën DS. In deze link wordt een bedrijf genoemd waar je misschien terecht kunt.
-
AuteurBerichten