Dit is het tweede opiniestuk in de rubriek ‘opiniestukken’. Deze keer met als onderwerp: De verhouding van Frankrijk tot de EU en de (economische) consequenties.
Annemiekev laat o.a. haar licht schijnen op de vermaningen van Juncker, de mogelijke antwoorden van Frankrijk en Italië op de machtige positie van Duitsland, de houding van het Verenigd Koninkrijk en de mogelijke oplossingen in een samenwerking met Frankrijk en in een adequate houding van de immigranten die Frankrijk rijk is.
Uw (serieuze) reacties op het stuk kunt u eronder plaatsen. Hebt u zelf een onderwerp dat bespreking verdient? Stuur dan een bericht aan info@infofrankrijk.com.
Met dank aan Annemieke.
UK en Frankrijk op weg naar EU-exit
Laat ik eens beginnen met een stukje uit Best Italia Economy Portal. Nederlanders in Frankrijk lezen en spreken best Engels ook toch ?
17:36 December 10, 2014
(AGI) – Rome, December 10 – Italy and France will have to implement without delay the promises of new reforms and new efforts to comply with the parameters of the Stability Pact ‘EU, otherwise “the consequences will not be pleasant.” …. lees verder op Best Italia Economy Portal
Dus kortweg gezegd : 1) de crisis in Europa duurt onverminderd voort 2) Frankrijk en Italië gaan niet hervormen 3) Griekenland is over de rand van de afgrond geduwd 4) De ECB heeft een plan om de geldpersen aan te zetten.
Wat zullen de consequenties zijn als Herr Juncker zijn dreigement waarmaakt en gaat dreigen met boetes ? Het lijkt mij zeer onverstandig.
Frankrijk kan, wil en zal niet “hervormen”. Het Franse volk bestaat niet – dit in tegenstelling tot het Nederlandse volk – uit een kudde makke schapen die men bijvoorbeeld zo maar kan vertellen dat ze maar jaren langer moeten blijven werken. Terwijl er voor de jongeren niet eens werk is. Zelfs indien Hollande/Valls zich onder druk zouden laten zetten – hetgeen hun politieke zelfmoord nog zou bespoedigen – dan nog maken draconische maatregelen geen schijn van kans, omdat le peuple Français zich niet zal laten dwingen tot hervormingen die haaks staan op de waarden van de République. Bij een dergelijke dreiging gaat de zaak plat en rijdt er geen auto meer en geen trein – het gaat gewoon niet gebeuren.
Het Verenigd Koninkrijk is al een stapje verder. Daar is duidelijk dat 1) er een referendum komt en 2) dat de Britten uit de EU gaan stappen. Op het moment worden alle plannen uitgewerkt hoe men dit verder gaat benaderen.
Het ziet er naar uit dat het EU-verdrag zal worden opgezegd, en er ofwel een associatieverdrag komt met de EU (zoals bijvoorbeeld Zwitserland dat heeft), of dat er bilaterale verdragen zullen worden afgesloten.
Wat Frankrijk betreft – de EU (in casu Duitsland, dat nu de absolute macht in Europa aan zich heeft getrokken) stevent nu af op een conflict met het Franse volk. De grote winnaar daarbij is Marine Le Pen. Zij speelt het zeer beheerst en kijkt toe hoe de regering Hollande zichzelf aan het vernietigen is, terwijl de UMP van het ene schandaal in het andere rolt. In 2017 zijn er presidentiële verkiezingen. In de eerste ronde gaan de socialisten eraf.
Dan gaan in de tweede ronde de “gloves off” in het directe tweegevecht tussen Sarkozy en Marine Le Pen.
Sarkozy heeft echter geen geloofwaardigheid meer. Vijf jaar lang was het ” blingbling” en heeft hij niets bereikt. Het grote issue bij de komende presidentiële verkiezingen wordt Europa.
Sarkozy heeft daar niets te bieden – tenminste niets anders dan Hollande en dat is bloed zweet en tranen en vernedering – onderwerping aan de macht van Duitsland.
Het zijn eigenlijk Vichy-regimes die gecapituleerd zijn voor de economische dwang van Duitsland. Wat de Wehrmacht en de dikke Bertha’s niet gelukt is, dat doet nu Frau Merkel.
Maar het Franse volk is niet bereid een nieuwe bezetting over zich heen te laten komen.
2016 wordt het jaar van de Europese lente. Een goede gelegenheid voor Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk om zich te herpakken en intensievere samenwerking te zoeken. Om de deur naar de rest van de wereld weer open te zetten en handelsverdragen af te sluiten buiten de EU om. Die club is te veel in zichzelf gekeerd geraakt – een eindeloze bureaucratische nachtmerrie – die slechts economische stagnatie en een schandelijke werkeloosheid veroorzaakt.
Frans Timmermans moet nu als waakhond van Juncker alle gestoorde plannen van de andere EU Commissarissen weer ongedaan maken. Het toppunt van efficiency – de papiervernietiger van Timmermans wordt direct aangesloten op de printers van de EU Commissarissen.
En de immigranten in Frankrijk? Wel, die hebben niets te vrezen. De verblijfsvergunning zal weer worden ingevoerd en immigranten die in hun eigen onderhoud kunnen voorzien en die iets positiefs bij te dragen hebben aan de economie in hun woonlanden blijven welkom. Post-actieven vallen ook in deze categorie, maar met het bijstandstoerisme zal het gedaan zijn. Wat kunnen immigranten doen om zich op de nieuwe situatie voor te bereiden en te anticiperen? Om te beginnen eens te stoppen met het negatieve gezeur over hun woonlanden. Een einde aan de ”thuis-is-alles-beter-cultuur “. Integreren en er geen Nederlandse enclave van maken. Misschien wat minder van de kolonistenmentaliteit.
Zie eens wat er zo hier en daar over dit onderwerp gezegd wordt – het is verschrikkelijk.