Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Mijn ervaring is toch anders.
De prijzen zijn naar mijn ervaring, afgezien van een piek rondom Epinal en Vittel, in de hoge Vogezen het hoogst.Hier wordt dat bevestigd: http://www.boursorama.com/patrimoine/immobilier/prixaumetrecarre.phtml
Toch zal ook in de hogere delen uiteraard ook de ligging, staat, uitzicht en bereikbaarheid (vooral ook in de winter) meespelen.
Sommige huizen zijn in de winter amper te bereiken als er sneeuw ligt.
Dat drukt te prijs. Verder zijn er vaak ook panden waar structureel erg veel aan moet gebeuren.
Er zijn dus ook in de hoge Vogezen panden die minder duur zijn, maar dat heeft meestal ook een reden.Ook zijn de huizenprijzen zijn de laatste jaren gedaald.
Tot voor de crisis van 2007 waren er behoorlijk wat Duitsers en zelfs ook Engelsen die huizen kochten in de Vogezen.
Een deel daarvan heeft zijn huis weer verkocht, wat in combinatie met de crisis tot een daling van de prijzen heeft geleidt.
Bij huizen die al langer te koop staan is soms de prijs nooit of amper aangepast en er zijn verkopers die denken dat ze de prijzen van 5 jaar geleden kunnen vragen.Verder zijn er in de Vogezen een aantal makelaars actief die zich specifiek op buitenlanders richten waar de huizen ook weer een stuk duurder zijn.
Op leboncoin.fr zijn te meestal het goedkoopste 🙂@Rata en JSwaal,
verloren moeite?
Ik zie het zo:
Zo nu en dan een probleem oplossen, ook andermans problemen, houdt de geest jong.@Mimi
zo ongeveer ging het ons ook:
jarenlang zoeken, kritisch beoordelen, afwegen, niet kopen, andere dingen doen – en dan kwam, per toeval, het juiste huis over ons pad. Over het opknappen ervan en de lessen die ik geleerd heb is, denk ik, op deze website, dit forum en mijn website genoeg te vinden.[quote quote=159491]We wonen tussen en met de Fransen.
Uiteraard flirtten we indertijd ook met Spanje, maar tijdens onze golfvakanties daar in de wintermaanden zagen we compleet verlaten gebieden.
Maar we zouden toch niet willen meedraaien daar tussen alle Nederlandse clubjes.
[/quote]Hola, wij gaan wonen tussen en met de Spanjaarden! Al zitten er ook enkele Engelsen, maar dat is niet erg. Met Nederlandse en Engelse clubjes hebben we niet veel.
Grappig, één van de dingen die wij als verschillend zien is dat juist in Frankrijk er dorpen uitgestorven uitzien, met permanent gesloten winkels, en veel ruïnes en rot houtwerk, terwijl we het er in Spanje beter onderhouden vinden uitzien. Het drogere klimaat zal vast helpen.
JS
Wij zochten jaren en jarenlang naar ons huis in Frankrijk in diverse regio’s. We waren best jaloers op mensen die hun droomhuis direct vonden. We beschikten beiden over twee linker handen en geen greintje technische kennis. Toen we na al dat zoeken besloten ons Nederlandse huis te verbouwen – hetgeen geschiedde – en de speurtocht op een laag pitje te zetten, vonden we wel onze stek in Frankrijk.
Met veel Nederlanders kozen we toen eigenlijk voor een te groot huis en een te groot terrein voor de latere jaren. Maar ook dat euvel valt te verhapstukken. En ook dit voor ons perfecte huis toonde later gebreken waarvoor Franse artisans goede oplossingen vonden.
Het is een grote stap van de gezelligheid in Nederland naar de onbekende uitdaging elders te vertrekken, maar toch doe je het ergens voor. Al het liefs verlaten voor die uitdaging! Tegenslagen zijn er doorgaans ook. Ze zijn karaktervormend. Ze zijn de moeite waard.
We hebben geen moment spijt gehad van onze keuze in Frankrijk. We wonen tussen en met de Fransen. Dat betekent geen verlaten huizen in de winter en het zich goed kunnen redden in een taal die we al leerden in de vijfde klas van de lagere school.
Uiteraard flirtten we indertijd ook met Spanje, maar tijdens onze golfvakanties daar in de wintermaanden zagen we compleet verlaten gebieden. En hoewel we beiden taalvossen zijn, waren we ons ervan bewust dat een nieuwe taal aanleren niet gemakkelijk zou zijn. En we wilden de seizoenswisselingen niet missen die in vele delen van Frankrijk overeenkomen met de Hollandse. Ook druilerige winters hebben hun charme!
We genieten van alle ervaringen van vrienden die wel in Spanje gingen wonen. Ze zijn er happy. Maar we zouden toch niet willen meedraaien daar tussen alle Nederlandse clubjes. Geweldig dat je daar jenever en bitterballen kunt kopen. Maar wij bestellen onze oorlam en als cadeau aan de Fransen de advocaat gewoon via http://www.bigdealdranken.nl en we leerden van Wim hoe bitterballen te maken.
Ieder zijn meug.
Er zijn intussen ook veel Nederlanders hier die vertrekken, terug naar Nederland of voor het meer easy en wat beschermder wonen tussen vele Nederlanders voor Spanje waar in vele regio’s artsen en paramedici Nederlands of Engels spreken. Maar hun vertrek uit Frankrijk doet hun wel verdriet, hoewel ze weten, dat de mooie herinneringen aan Frankrijk blijven. Die neemt niemand hun meer af. Ze maakten een droom waar …
En alle adviezen die aan JSWaal zijn verstrekt, blijven op deze site staan en dus altijd toegankelijk voor andere huizenzoekers. Wij kenden Wims site nog niet toen wij zochten, want die was er toen nog niet of was net gestart. We hadden er zeker gebruik van gemaakt.
Fijn dat deze site nog steeds doorgaat met al die waardevolle adviezen!Wij zochten jaren en jarenlang naar ons huis in Frankrijk in diverse regio’s. We waren best jaloers op mensen die hun droomhuis direct vonden. We beschikten beiden over twee linker handen en geen greintje technische kennis. Toen we na al dat zoeken besloten ons Nederlandse huis te verbouwen – hetgeen geschiedde – en de speurtocht op een laag pitje te zetten, vonden we wel onze stek in Frankrijk.
Met veel Nederlanders kozen we toen eigenlijk voor een te groot huis en een te groot terrein voor de latere jaren. Maar ook dat euvel valt te verhapstukken. En ook dit voor ons perfecte huis toonde later gebreken waarvoor Franse artisans goede oplossingen vonden.
Het is een grote stap van de gezelligheid in Nederland naar de onbekende uitdaging elders te vertrekken, maar toch doe je het ergens voor. Al het liefs verlaten voor die uitdaging! Tegenslagen zijn er doorgaans ook. Ze zijn karaktervormend. Ze zijn de moeite waard.
We hebben geen moment spijt gehad van onze keuze in Frankrijk. We wonen tussen en met de Fransen. Dat betekent geen verlaten huizen in de winter en het zich goed kunnen redden in een taal die we al leerden in de vijfde klas van de lagere school.
Uiteraard flirtten we indertijd ook met Spanje, maar tijdens onze golfvakanties daar in de wintermaanden zagen we compleet verlaten gebieden. En hoewel we beiden taalvossen zijn, waren we ons ervan bewust dat een nieuwe taal aanleren niet gemakkelijk zou zijn. En we wilden de seizoenswisselingen niet missen die in vele delen van Frankrijk overeenkomen met de Hollandse. Ook druilerige winters hebben hun charme!
We genieten van alle ervaringen van vrienden die wel in Spanje gingen wonen. Ze zijn er happy. Maar we zouden toch niet willen meedraaien daar tussen alle Nederlandse clubjes. Geweldig dat je daar jenever en bitterballen kunt kopen. Maar wij bestellen onze oorlam en als cadeau aan de Fransen de advocaat gewoon via http://www.bigdealdranken.nl en we leerden van Wim hoe bitterballen te maken.
Ieder zijn meug.
Er zijn intussen ook veel Nederlanders hier die vertrekken, terug naar Nederland of voor het meer easy en wat beschermder wonen tussen vele Nederlanders voor Spanje waar in vele regio’s artsen en paramedici Nederlands of Engels spreken. Maar hun vertrek uit Frankrijk doet hun wel verdriet, hoewel ze weten, dat de mooie herinneringen aan Frankrijk blijven. Die neemt niemand hun meer af. Ze maakten een droom waar …
En alle adviezen die aan JSWaal zijn verstrekt, blijven op deze site staan en dus altijd toegankelijk voor andere huizenzoekers. Wij kenden Wims site nog niet toen wij zochten, want die was er toen nog niet of was net gestart. We hadden er zeker gebruik van gemaakt.
Fijn dat deze site nog steeds doorgaat met al die waardevolle adviezen!Peter & de Wolf ? Maar dat draaien ze vast & zeker ook in Spanje, ’t is immers ’n universeel sprookje om kinderen vertrouwd met muziek te maken.
Laat ons de Franse trom dan maar roeren, we moeten al genoeg moeite om die haan te laten kraaien.“Allons enfants de la patrie …”
Peter (zonder wolf, eergisteren hebben we ’n vos de dood laten vinden).
Er ging niet eens één plan door. En we moeten zuinig zijn op mensen die moeite doen andere mensen te helpen, zeker op de specialisten. U weet wel, het sprookje Peter en de Wolf.
Ik vind uw reactie bepaald niet onverwacht, u “kennende”, maar toch ook erg vervelend. Waarom noemt u mijn plannen virtueel/niet serieus? Omdat ze niet allemaal zijn doorgegaan? Zo gaat dat zoektochten en plannen. Er kan maar één plan dóór.
JS
Ja, JSWaal, de volgorde der dingen is toch wel belangrijk. Om in detail mensen hulp te vragen over verbouwingen, die dan helemaal niet doorgaan, is toch wel een aanslag op de vriendelijkheid van het forum. Er zijn mensen die inderdaad tot in den treuren energie bleven stoppen in je virtuele plannen, maar er waren er ook een aantal (waaronder ik) die dat op een gegeven moment verloren energie vonden. Er ligt meer werk te wachten dan vragen beantwoorden aan mensen die helemaal geen concreet plan hebben. En met het ene, na het andere pand op de proppen komen. Als ik jou was, zou ik iedereen bedanken die de moeite neemt je te beantwoorden, maar je neemt het nogal vanuit je eigen standpunt op. Veel vragen, niks geven.
Als je dan besluit om in Zuid Spanje te gaan wonen en over dat huis niets te melden, is dat wat raar, ik was vriendelijk, en noemde het een glimlach waard.
Want hoe leerzaam het ook voor een ander kan zijn, ik denk liever mee aan concrete plannen (lees: serieuze plannen) die ook uitgevoerd gaan worden. Want daar leek het wel op, dat je de volgorde der dingen al had doorlopen. Want nee, het is niet makkelijk en iets wat je zomaar doet, dus vraag je zelf eerst de hoofdzaken af.
Taal, cultuur, aanpassingen en weersomstandigheden. Afstand NL en buitenland, de voorzieningen, de medische stand van zaken, de munt en je financiële mogelijkheden. Daar ergens moet je beginnen met je keuzes, niet bij de verstopte gootsteen in een huis in Frankrijk…
En om bij dat laatste deel van je verhaal hierboven aan te sluiten, Spaans is geen Frans, de cultuur is er anders en ook de organisatie van het leven. Zuid Spanje in hoogzomer is gewoon bloedheet en dor. Er is op het web ook een actieve Spanje club.
Ik neem aan dat je die ook gevonden hebt. Ik hoop voor je dat de zon daar je vrolijk tegemoet zal schijnen.Het vervolg gaat niet meer over technische dingen, dus ik ben zo vrij het vervolg te verplaatsen naar Bavards: keus-van-de-nieuwe-woonplek-in-frankrijk-of-toch-maar-elders
JS
Even los van het uiteindelijke besluit van JSWaal: de bijdragen over de diverse (ver)bouwprojecten heb ik met grote interesse gevolgd. Voor mij waren ze heel leerzaam. Net als overigens vele andere onderwerpen die over gekke bouwproblemen/vraagstukken gaan.
En natuurlijk wens ook ik JSWaal veel geluk in Spanje.[quote quote=159477]Dank zij de reacties-die handelen over enkele maanden-is JS Waal tot besef gekomen dat dit huis in Frankrijk niet is wat hij zoekt. goed toch? Daarvoor dient dit forum toch?
[/quote]
Ik geloof niet dat dit forum er is om mensen te helpen in hun besluit om NIET in Frankrijk te gaan wonen, het zou zelfs wel eens het tegenovergestelde kunnen zijn.
Maar als bijdragen hier en onderzoeken van hem zelf tot de conclusie hebben geleid dat Zuid-Spanje voor hem beter is, het zij zo, ik wens hem veel plezier en geluk daar.
Dank zij de reacties-die handelen over enkele maanden-is JS Waal tot besef gekomen dat dit huis in Frankrijk niet is wat hij zoekt. goed toch? Daarvoor dient dit forum toch?
Grappig, eerst op het forum de detailvragen over verbouwen, scheurtjes en waterleidingen, type verwarmingstoestel etc. etc. Wat heet: hele huizen zijn virtueel door de ploeg verbouwd, geverfd, en de tuin opgeknapt. Om dan later de vraag aan je zelf te stellen over je wens qua ligging en het klimaat.
En dan tot de conclusie te komen dat je in Zuid Spanje wil wonen, en ook meteen daar een huis koopt. Het is een weg met kronkels en bochten, maar als je daardoor gelukkig bent, is het alles waard. Maar een grijns kon bij mij niet uitblijven.
Is al weer weg van teruggeweest. Excuus. Na probleempje Backup teruggezet.
Er is ook een eerder bericht verdwenen:le bricoleur schreef:
JS,
ik ken weinig mensen die het zoeken (en kiezen!) van een huis in Frankrijk zo grondig aanpakken. Zo kan men een hoop teleurstellingen en verrassingen (en onvoorziene kosten) voorkomen.
Chapeau!Beste Bricoleur, Ik had uw reactie nèt gezien, en toen was ie weer weg, maar dat kwam dus door een forum-bugje. (Er is te veel ongedierte in Frankrijk!) Nu kwam ik ‘m weer tegen.
Dank voor uw compliment! Het is me echter niet gelukt een huis in LDF te vinden. We hebben nu besloten dat het zuid-Spanje wordt, en daar net een 200 jaar oud huis gekocht. Al heeft LDF qua landschap, cultuur en culinair de voorkeur, één van onze belangrijkste wensen is dat het buiten-seizoen véél langer moet zijn dan in Nederland. De meeste regio’s in Frankrijk zijn ’s winters toch eigenlijk behoorlijk koud en nat. Dat geldt zelfs voor heel erg zuidelijk gelegen streken. Wellicht minder voor bijvoorbeeld de Provence, maar daar is het me te duur en te druk.
Ik blijf dit forum gewoon lezen, uiteraard. Qua leven in het buitenland verschilt Spanje niet enòrm van Frankrijk. En Nederlanders zijn ook overal hetzelfde. 😉
JS
Beste Anouk,
Je zou eens kunnen gaan informeren bij:
France Formation Export deze instelling verzorgt vak-opleidingen voor bakker en banketbakker. Wellicht dat zij je verder kunnen helpen.Veel succes gewenst, met vriendelijke groet
PaulWelkom op dit forum, Tim & Josien.
Wat betreft m’n aanbod voor ’t transport van die caravan : Wim M. zat in de Cher, dat is hier in de buurt, maar Vézac is ruim driehonderd kilometer bij mij vandaan. Om nu De Baas te vragen me die dépanneuse te lenen voor uw transport, lijkt me verre van redelijk. Bovendien is ’t mij te ver, dat ding rijdt maar 87 km/h bovendien want ‘geknepen’.
Ik raad u hetzelfde aan als ik Wim aanried : plaats ’n annonce, “gratis af te halen” en zo. Ik denk dat u snel van die caravan af bent.
Peter.
Mr Petrus, Petrus, wij hebben ook een oude caravan waarmee we niet de weg op kunnen. Uitgevoerd en niet meer ingevoerd. We willen ook op een nette manier van hem af. Compleet met inboedel! Hij staat in een winterstalling in Vézac, onder Sarlat, Dordogne. U schrijft dat u misschien transport kunt regelen. Ik ben helemaal nieuw op deze site… Heeft u of iemand een tip mbt vervoer? Auto ambulance, oid? Hartelijke groet, Tim en Josien
[quote quote=159462]Eerste wereldoorlog, tweede wereldoorlog – hopelijk nooit meer oorlog in Europa.[/quote]
Christian, sorry, maar ik moet je corrigeren. WO I, WO II, en wat voor oorlogen heeft Europa daarna wel niet gekend ?
En die oorlogen ‘buiten’ Europa raken Europa rechtstreeks. Of wil je al die ellende elders bagatelliseren ? Ik noem slechts ‘Calais’, ‘Griekenland’, ‘Lampedusa’ als pars pro toto.Dus : nooit meer oorlog, ja. Ik bid met jou.
Peter.
Ppa,
er zijn zo veel merken van pompen. Kijk bij de dichstbijzijnde brico of Weldom, die hebben meestal een voldoende keuze, en ook met clapet anti-retour.
En let op de juiste opvoerhoogte [m] en débiet [m³/h, liters/h].Ander vraagje: ben bezig van koken op gas, om te schakelen op keramische kookplaat. Legde achter de meter zelf een oa. 32A beveiligde stoppenkast aan. Maar of het à la Norme is? Waar vind ik die? En moet ik nu een ander Edf abonnement, wegens hoger verbruik, aanvragen?
Moet ook mijn riool à la Norme maken. Helaas begaf mijn pomp systeem het dat het restwater uit mijn (laatste be)zinkput in mijn wei moet pompen. Weet iemand een goed typemerk dompelpomp? Het hoogte verschil is +\_ 4m, met terugstroom blokkeerklep?
Alvast mijn dankbetuiging aan allen die hier iets zinnigs over willen melden.
PpaSteven,
niets nieuws, en natuurlijk was er ook censuur. Ik heb net een aantal brieven van mijn vader uit de tweede wereldoorlog nagelezen. Als hij iets veroordeelde schreef hij er een groot lof in Nazi-termen bij, bijvoorbeeld bij de gruweldaden tegen de civiele bevolking: ‘Natürlich sind wir die Herrenmenschen.’ Dan wist iedereen dat hij het tegendeel bedoelde. Joden schreven ook uit de concentratiekampen: Uns geht es sehr, sehr gut.
In dit licht moet men, denk ik, de brieven naar het thuisfront zien.
Eerste wereldoorlog, tweede wereldoorlog – hopelijk nooit meer oorlog in Europa.Nog twee dingen die ik en paar jaar geleden gekocht, opgeknapt en in gebruik genomen heb:
Een lessenaar (onderstel eiken, opbouw grenen):
en een classeur pour documents, uit de lerarenkamer:
Het verhaal hierachter is:
Toen onze dorpsschool nieuw mobilair kreeg en het oude eigenlijk naar de déchetterie afgevoerd zou worden, vroegen de scholieren of zij dat spul niet op de vide-greniers mochten verkopen. Gezegd, toestemming gekregen, gedaan. De stoel van de onderwijzer haalde de hoofdprijs, de dorpsbewoners overboden elkaar – niets afdingen, het ging steeds omhoog. Wilde iedereen op de stoel van zijn vroegere meester zitten?U ziet hier dat mijn lessenaar nog de twee inktpotjes heeft, en het grappige is dat voor losse inktpotjes ongelooflijke prijzen betaald werden.
Terwijl ik mijn bankje voor €8 kreeg betaalden sommige oude dorpsbewoners €5 voor een enkel inktpotje, en hoe meer ingedroogde inkt erin was hoe hoger de prijs!
De kinderen hebben het ingenomen geld dan aan een goed doel gegeven: opvang en sterilisatie van zwerfkatten en -honden. De niet verkochte stukken werden op de Feu de St.Jean verbrand.Nog iets ter ondersteuning van mijn stelling soms is een onderdeel meer waard dan het geheel. Ik kocht een oude klerenkast, aangeboden voor € 25, voor € 18. Maar die had in zijn deur een spiegel van 80x125cm, helemaal gaaf. Ik heb de deur eruit gehaald, een beetje bijgewerkt, en wij hebben nu een spiegel die anders 50 à 60€ gekost zou hebben (ik heb prijzen opgevraagd en kwam op 58 tot 66€/m²). De rest van de kast heb ik verzaagd tot openhaardhout, met uitzondering van een paar dikke stukken eikenhout die ik voor iets anders kan gebruiken.
Hier onze stand op de laatste vide-greniers van ons dorp. Omdat onze straat ook tot de aangewezen verkooplocaties hoort konden wij ons stalletje direct voor ons huis neerzetten.
En wat hebben wij deze keer gekocht?
Twee Creuset-pannen, een voor onszelf en een voor onze schoondochter. Gebruikt, in goede staat, kostten elk €40, maar in NL betaal je voor nieuwe vaak meerdere honderd €, kijk bijv. bij deze winkel.
Na uitkoken met azijn zagen ze er bijna nieuw uit.Over beperkingen in het franse systeem om via internet aangifte te doen.
zie in dit verband : Forums › Geldzaken › De belastingen: ook in Frankrijk wordt het er niet leuker op
We waren deze zomer nog maar net aangekomen of “ons dorp” had z’n jaarlijkse Brocante / Vide Grenier. Als klein dorp (49 inwoners) valt het niet mee om een plaatsje op de agenda te veroveren maar de slimmerds kozen voor Quatorze Juillet, viel nu op een dinsdag, iedereen heeft vrij behalve de standhouders, de warme bakkers en andere uitbaters.
Dit was de 10e Vide Greniers, de eigen voorraad begint duidelijk af te nemen, het is nog niet echt op, het zijn een paar enthousiaste lokalen die wat bij elkaar hebben geschraapt. Daarnaast mensen uit omliggende dorpen die wat handel hebben en een beperkt aantal professionele handelaren. Het was mooi weer (natuurlijk), heel gezellig, de Buvette liep als een trein met vooral de koele mousserende Clairette (Crémant of Tradition) en er kwam best veel volk uit de wijde omtrek. Het valt op dat de Fransen altijd wel wat kopen, de toeristen komen vooral kijken. Maar in het algemeen was de handel best goed.
Zelf hebben we een oud geblazen groen vaasje gekocht maar het pièce de résistance dat ik graag wil tonen is de bowl voor fruitsalade die bij een stand met vooral schalen en terrines zeer uit de toon viel. Wij vielen er op en nu pronkt ie op onze ontbijttafel, de kosten ….. na enig heen en weer praten ….. 8 Euri en wij zijn er blij mee!
Jos, geen stemming maken, de discussie hierover hebben we uit en te na gehad.
Sommige dingen zijn nu eenmaal zo, zijn nu eenmaal zo verworden.Overigens kan zelfs Mr Hollande hier weinig aan doen, je moet hiervoor echt bij vrindje Rutte c.s. zijn.
Peter.
Goedenavond Jos,
Tja de sluiting van de consulaten heeft gevolgen voor ons.
Overigens is 7 dagen niet nodig. Als je bijvoorbeeld maandagmorgen een afspraak hebt op Schiphol is je paspoort normaal gesproken klaar op donderdag en bij een spoedprocedure zelfs al op woensdag.
Je kan ook naar de ambassades in Parijs, Milaan en/of Barcelona, hoelang het daar duurt weet ik niet.
Groet, Krelis
