Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Neen, Mimi, machteloos staan we niet. En angst was nooit ’n goede raadgever.
Gewoon dóórgaan met geven, belangeloos, want eens is ’t onze beurt.
En wellicht andere F kranten lezen.
Peter.
Met gemengde gevoelens kijk ik steeds naar de tv-beelden van al die vluchtelingen. Ik kwam als kleuter met mijn ouders uit Indonesië dat onafhankelijk werd. Mijn ouders waren allebei opgegroeid in Indië en geïnterneerd in Jappenkampen. Ze hadden de politionele acties – hoe je er dan ook tegen aankijkt – nog vers in het geheugen. We kwamen berooid aan met zoveel Nederlanders die hun land, huis, bezit, jeugd en vrienden achterlieten. We kwamen weliswaar met een veilige en luxe schuit maar het onthaal was uiterst kil. We konden eerst wonen boven de dierenartspraktijk van mijn opa en kregen daarna een huis in een wijk voor gerepatrieerden in een Brabants dorp waar de bevolking ons niet echt warm verwelkomde. Mijn vader werkte direct weer in rijksdienst en mijn ouders moesten een hoge lening afsluiten om het huis in te richten. Maar doordat we Nederlanders waren gingen we een goede toekomst tegemoet. Dan ben je dankbaar voor je taaie ouders en voor je leven in Nederland. En mijn ouders waren in de gelegenheid nog decennialang warme banden met hun land van herkomst te onderhouden ook op het ondersteunende en culturele vlak. Wij kinderen kregen twee culturen met de rijstepap-lepel ingegoten, een rijkdom.
Tja, denk je dan, hoe moet het nu met die vluchtelingen die de Nederlandse taal niet beheersen, geen Nederlands paspoort hebben, een niet Westers geloof hebben, niet direct in het arbeidscircuit komen, geen leningen kunnen afsluiten en een zwaar beroep doen op de Europese economie gedurende tientallen jaren.
Dan kan het gebeuren, dat je je drukker gaat maken over de economie dan over de vluchtelingen. Het Nederland-herrijst-gevoel van de laatste Prinsjesdag smelt dan als sneeuw voor de zon. Hoe moet het nu met onze pensioenen en nazaten hoor je dan om je heen.Gisteren lunchte hier op ons vredige en zonnige terras een hoogbejaarde vriendin. Als 14-jarige beleefde ze de bombardementen in Rotterdam. Vluchten, was toen haar gedachte, vluchten! Haar emotie zette me aan het denken. Ze kon niet vluchten, maar ze kreeg wel de kans om mee te werken aan het nieuwe Nederland. Luctor et emergo, geweldig! Maar mijn generatie deed daar weinig aan en plukte er alleen de vruchten van, de gepamperde jonge senioren die nu denken: laten al die jonge vluchtelingen ter plekke strijden voor hun toekomst en niet hier hun hand ophouden.
Zigzaggende emoties die je nog niet in het gareel krijgt, zeker niet wanneer je kleine kindertjes ziet die aan de hand van hun ouders kilometers te voet en bus in bus uit afleggen nadat ze de gammele bootjes overleefden. Van die hummels wordt verwacht dat ze vergrijzende Europa gaan redden.Wat kun je doen? Kennissen in Nederland namen eens een uit Joegoslavië gevlucht gezin op. De ouders werkten mee in hun bedrijf als erkende werknemers. De kinderen gingen naar school en studeerden aan universiteiten. De ouders keerden welvarend maar door heimwee gevoed terug, de kinderen bleven als Nederlanders in goede positie en bezoeken hun ouders in vakanties. Een succesverhaal! Hoeveel van die verhalen zijn er? Die Nederlandse kennissen hielpen die kinderen met huiswerk, groeien door het gepuber heen, met rijbewijzen en Nederlander worden.
Een vakantiehuis in Frankrijk of Nederland beschikbaar stellen is een vriendelijk gebaar, zeker als je dat non-profit doet. Maar voor hoelang en met welke begeleiding? Kun je de vluchtelingen in je vakantiehuis ook een toekomst bieden? Met de eerste nood lenigen, ben je er nog niet.
Ik denk dat we allemaal met zigzaggende emoties wachten op een verlossend beleid dat de stroom vluchtelingen terugbrengt en een toekomst kan bieden aan de reeds aangekomen vluchtelingen. Een land dat voor 160 miljoen euro’s twee Rembrandts koopt, vindt vast wel weer een oplossing voor vluchtelingen, hoewel steeds meer Nederlanders wegens het eigen risico ernstige gezondheidsproblemen veronachtzamen.Hier op mijn rustige stekje in Frankrijk blijf ik kijken naar de tv-beelden en wachten op de verantwoordelijke leiders in Europa, wetende dat les Rothschild nog rijker werden en we hier een te veronachtzamen eigen risico hebben.
Als je je vakantiehuis beschikbaar wilt en kunt stellen, gewoon doen.
Als je wilt storten of als vrijwilliger bij het Rode Kruis wilt werken, gewoon doen.
Als je nog goed bruikbare spullen wilt schenken, die je niet al gaf aan andere instanties, gewoon doen.
Als je toch al gewend was extra inkopen te doen voor de winkelwagentjes voor goede doelen, gewoon doorgaan ook voor de nieuwe daklozen.
Maar al met al staan we toch machteloos, met bijna lege handen en vrees voor een enorm probleem dat Europa nu moet oplossen al dan niet met positieve en negatieve burgerinitiatieven.
We staan aan het begin van een nieuw hoofdstuk van de geschiedenis waarvan we de laatste paragraaf niet kunnen voorspellen en waaraan we weinig kunnen veranderen, hoe dan ook.
En het blijft afwachten in hoeverre we er persoonlijk mee geconfronteerd worden in zo’n groot land als Frankrijk, waar wij als gelukzoekers wel altijd welkom waren …
Wellicht melden zich hier straks forumleden die de waarde van hun Franse huis zien dalen doordat buren hun tweede huizen of gemeentes hun centres loisirs open stelden voor vluchtelingen.Ik weet niet, of het een objectief waarnemen is, maar de Franse media besteden minder aandacht aan de onderhavige problematiek dan de Nederlandse. En de Fransen om ons heen praten liever over het Griekse probleem dan over de immense vluchtelingenstroom.
Christian ,
Je mag mij mij op herexamen.
Net als 60 jaar geleden: lukt het je om de auto met een arm aan te slingeren, dan ben je bij mij geslaagd. De Citroen GSA had nog zo’n mogelijkheid, neem je die dan ook mee?Geen idee, Christian. Straks ga ik op voor m’n Franse vaarbewijs. Cursussen die worden gegeven door autorijschoolhouders.
Als je om je heen vraagt voor ’n goed adres, word je gecorrigeerd : “je vraagt niet bij wie je je vaarbewijs hebt gehaald, je vraagt bij wie je je vaarbewijs hebt gekocht.”Off topic ? Sorry.
Peter.
P.S. In Het Noorden bemoeide die Algemeene Nederlandsche Wielrijders Bond zich toch ook met van alles en nog wat ? En tot op heden vindt deze bond dat ze overal ’n mening over mogen hebben.
Frans, dat lijkt me jouw interpretatie. Inderdaad, ik exploiteer noch gîtes noch chambres. Maar anders wist ik ’t wel.
Wat ik dan wel doe ? Dat wil je helemaal niet weten, en dat gaat bovendien niemand iets aan.Nog ’n cliché : think global, act local.
Peter.
Alleen, Peter, lijkt jouw voorstel zoals je het verwoordt meer op: ask not what your country can do for you, ask what your neighbour can do for your country.
FransBeste ppa,
Als het je doel is een flatje te huren dan kan ik je niet helpen. Wel heb ik een andere suggestie die ik je via een privé bericht toestuur.
Jan Joost
“(…) ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country” (J.F. Kennedy, 20/I/61)
Peter.
Het is een aanmoedigend idee, ik begrijp je zorgen. Maar de meeste vakantiehuizen zijn van particulieren, dat is lastig onderhandelen. Maar de grote ‘ketens’ zouden het misschien ook wel commercieel aan het coa kunnen verhuren. Want gewoonlijk worden er redelijke deals gemaakt. Hoewel de meeste kerstboekingen al afgesloten zijn, dus alleen heel tijdelijk zou kunnen?
Er zijn zelfs hele receptenboeken te vinden in de bibliotheek, kopiëren naar keuze.
De zoektocht en de adviezen zijn nut in het algemeen.Toch kan er verwacht worden dat vragenstellers ook zelf onderzoek doen. Een huis zoeken in een fris deel van Frankrijk en dan -na vele verbouwvragen- tot de conclusie komen dat het koud is in de winter. Dat had hij met 2 minuten internet zoeken al kunnen weten.
Waarom hij niets verteld over zijn huis in Zuid Spanje, maar hier wel ons aan het werk zet, is ook niet ok. De volgorde der dingen dus. Ook voor de volgende keer.
RATATOUILLE n. f. est probablement formé (1778) sur le verbe touiller* autour duquel s’est formé
dans les patois un ensemble foisonnant de verbes expressifs, quelquefois avec des syllabes de
renforcement comme fertouiller, tantouiller, entouiller, tartouiller, tatouiller, ratouiller, patouiller,
et dont la signification tourne autour de « se vautrer, agiter un liquide, tremper, salir ». P. Guiraud,
en acceptant le croisement avec touiller, fait de ratatouille le déverbal d’un °ratatouiller, doublet de
ratatiner*, qui serait formé de re- à valeur intensive et perfective, de la racine tatt- « tripoter » et de
l’élément -ouiller à valeur fréquentative.
. Le mot a d’abord désigné péjorativement un ragoût grossier, sens qui s’est élargi à « mauvaise
nourriture ». En gardant sa valeur péjorative, il a pris le sens figuré de « mélange douteux,
suspect » (1880). . Celui de « volée de coups, raclée » (XXe s.) est en rapport avec tatouille.
¦ En cuisine, le mot a aussi le sens non péjoratif de « ragoût », s’appliquant au XIXe à divers
types de plats régionaux, et au XXe s. à l’un d’entre eux, fait de légumes cuits, appelé ratatouille
niçoise ou simplement ratatouille.
. Le mot est abrégé familièrement en RATA n. m. (1828), mot qui a désigné un ragoût de pommes
de terre et de haricots, puis péjorativement un mélange de viande et de légumes servis à l’armée
(fin XIXe s.). La locution figurée ne pas s’endormir sur le rata signifie « être diligent » (1928) ; elle
a vieilli. Rata désigne en général une mauvaise pitance (1833) ; en ce sens, il s’est employé au
féminin. Légèrement archaïque, il fait aujourd’hui allusion à un ordinaire militaire déplaisantBron: Dictionnaire Historique de la Langue Francaise – A. Rey (Le Robert, 2011)
Hoor je het ook eens van een ander.
janv
Eens met Marietta.
Niet iedereen maakt meteen de juiste keuze. De een koopt impulsief en is dan teleurgesteld. Een ander koopt ook op het buikgevoel af en is achteraf gelukkig.
En dan zijn er ook mensen die alles tot in de puntjes uit willen zoeken vóór zij kopen – zie JSwaal.
Ik wil niet zeggen tot welke van die groepen ik hoor, maar laat iedereen toch zijn eigen keuze maken.
En van die manier van kiezen kunnen anderen toch ook iets leren? Het netzo doen of juist met andere prioriteiten. De door JSwaal aangedragen problemen zijn toch ook uit zuiver bouwkundig oogpunt interessant – en leerzaam.
Laat ons toch tolerant zijn!
Dit is een forum en geen sekte.Beste mensen, blijven we hoffelijk? JSwaal het is inderdaad wel een beetje zurig als men meehelpt denken, daar tijd en energie in steekt en de hele boel gaat niet door… Dat men zich wat bij de neus genomen voelt is niet verwonderlijk…
Maar hopelijk hebben anderen dan wel iets aan de adviezen en inschattingen van de ervaren klussers.[quote quote=159713]Uw zogenaamde huizen en bouwkundige vragen[/quote]
Wilt u deze insinuaties corrigeren svp?
Sleutelbeheerder? Is dit wat u wilt op uw forum?
JS
Alles is hier op het forum na te lezen.
Uw zogenaamde huizen en bouwkundige vragen over warmtepomp verwarming, scheuren etc.
Of u wel of niet een paar millimeter stripje moet aanbrengen bij de nieuwe vloer die u wilt aanbrengen.JSWaal: ‘ Ik zie ook nog niet helemaal wat je aan de rand van de vloer rondom precies doet, hou je daar met bijvoorbeeld met een strip polystyreen een randje van een paar mm vrij tussen nieuwe vloer en bestaande muur?’
De meeste mensen haakten af, en nu ik ook.
Vergeet u niet uw profiel aan te passen?Een opname is zelfs niet nodig, een timer met een zap lijkt me al voldoende (timer type=’zap’ ipv ‘opname’). Maandelijks kan geloof ik niet standaard, maar elke week om 05:00 -05:05 uur o.i.d, daar zul je niet snel last van hebben. Wel de optie aanzetten dat ‘zap’ de box uit standby haalt. Er is ook een plugin beschikbaar onder de groene knop,die bedoelt is om de epg te updaten, en die ‘s-nachts langs door jou ingestelde zenders zapt. Maar dat lijkt me een overkill voor deze situatie.
Wederom dank Jako voor je deskundige adviezen. Het maandelijks omwisselen van de kaarten ben ik inderdaad aan het testen.
Ik dacht nog aan een ander trucje. Ik heb dus een Solo2 en dus twee tuners.
Ik zou in de CI exclusieflijst een tweede (CD) zender op kunnen nemen (één waar ik toch nooit naar kijk en dat zijn er nog al wat….smile) en daar maandelijks een korte opname mee kunnen doen, automatisch te programmeren voor lange tijd. Ik zou dan niet meer hoeven wisselen en omdat ik regelmatig echte opnames doe, kom ik dan vanzelf er wel toe eens in de zoveel tijd die lijst te schonen. 5 minuten per keer, één keer per maand lijkt me dan OK. Kan ik het ook niet vergeten, vandaar.Goed idee? Of mis ik een essentieel punt?
Ik heb me nooit uitgelaten over details als tegels of scheurtjes, of heetwaterbronnen, u insinueert, verdraait de boel of u verwart me met iemand anders. De vragen en twijfels waren eerlijk. En als u geen zin heeft in meedenken, of het te veel vragen vindt, dan maar niet. Even goede vrienden hoor. Of niet, natuurlijk.
JS
Ik ga me niet herhalen. Als je mensen iedere keer, bij verschillende huizen laat meedenken over de heetwaterbron verwarming van je te kopen FR huis, het op te vullen scheurtje in de muur, welke tegels passen in de keuken,etc. en besluit om in Zuid Spanje een huis te kopen en daar niets over te vertellen of te vragen, krijg je zo’n -vriendelijke- reactie.
Jammer, dat het je niet aanspreekt, maar heel vreemd dat je geen spoor van kritiek op je handelen accepteert. Overigens zag ik dit al een jaar geleden aankomen, dat het vooral virtuele vragen en huizen waren, ik geloofde er niet (meer) in, en zie.
Ik neem aan dat je je plek op het Spanje forum al gevonden hebt. Aire acondicionado eléctrico, zijn goede zoekwoorden.
De volgorde der dingen. Waarom niet Curacao? Lekkere winters.
