Op 9 september 2012 verscheen op Wonen en leven in Frankrijk al een artikel over de mogelijke onwettigheid van de heffing van 15,5% sociale lasten op de overwaarde (plus-value) van een tweede huis in Frankrijk voor niet-ingezetenen. President Hollande voerde de heffing in, zonder twijfel gemotiveerd door de deplorabele staat van de Franse schatkist. De heffing is aanhangig gemaakt bij het Europese Hof van justitie. Sindsdien zijn vele bezwaarschriften tegen de heffing ingediend.
Als u in 2012 of later uw Franse tweede huis (goed) hebt verkocht, dan kan het zijn dat u behalve de ‘normale’ plus-value van 19% (belasting op de overwaarde, die ooit in het leven is geroepen om speculatie tegen te gaan) ook 15,5% bijdrage aan de sociale kas van Frankrijk hebt betaald. Als niet-Frans ingezetene is men in eigen land fiscaal woonachtig en betaalt daar dus belasting en sociale lasten en niet in Frankrijk. Om de schijn van dubbele fiscale heffingen te vermijden hebben de Franse beleidsmakers de bijdrage niet ‘sociale heffing’ maar ‘bijdrage aan de sociale kas’ genoemd. Het effect is echter hetzelfde. En het protest is luid en duidelijk doorgedrongen tot de Europese burelen. De advocaat generaal van het Europese Hof heeft zich op het standpunt gesteld dat de heffing onwettig is.
De Europese Commissie bereidt nu een rechtszaak voor en er lijkt voor de vele verkopers die bezwaar hebben aangetekend tegen de heffing, licht aan de horizon. Maar niet te vroeg gejuicht: Frankrijk heeft er al eerder blijk van gegeven de Europese verordeningen op eigen wijze te interpreteren.
Het loont in ieder geval de moeite bezwaar aan te tekenen tegen de heffing van de ‘sociale bijdrage’. Bezwaar aantekenen kan tot 31 december van het tweede jaar na de overdracht. Vindt de overdracht bijvoorbeeld plaats op 1 april 2013, dan hebt u tot 31 december 2015 de tijd om het bezwaar in te dienen. U kunt ons mailen voor een voorbeeld van een bezwaarschrift. Let op: bij het indienen van het bezwaar moet u domicilie kiezen in Frankrijk. Dit wil zeggen dat u een Frans adres kiest (van een jurist of desgewenst van kennissen) vanwaar en waarheen de correspondentie met de overheid plaatsvindt – dit is uw ‘representant fiscal’. De notaris, bij wie de verkoopakte passeert, kan u informeren over deze fiscale vertegenwoordiger.