Het aantal Franse makelaarskantoren zonder kantoor is de laatste jaren niet onbelangrijk toegenomen. Deze virtuele bemiddelaars leveren makelaarsdiensten tegen aanzienlijk lagere tarieven dan de traditionele agences immobilières met hun kantoren en etalages volgehangen met foto’s van huizen in de verkoop. De courtages van de nieuwkomers liggen rond de maximaal 4% of – veel – lager. De gebruikelijke tarieven bij de verkoop van een Frans huis via bemiddeling van een ‘gewone’ makelaar liggen tussen de 5 en 7%…
Enkele namen van de nieuwe aanbieders van diensten via internet: Efficity, Capifrance, Drimki en Une maison bleue. Mede dankzij de ook in Frankrijk heersende huizencrisis, doen deze virtuele bemiddelaars goede zaken. Zij leveren vrijwel dezelfde diensten als de traditionele agents, maar verlangen commissies die uiteenlopen van 1 tot 4%. Het is aantrekkelijk voor huizenverkopers die veel geduld moeten hebben om hun pand verkocht te krijgen en niet zelfden hun vraagprijs moeten laten zakken, om met de nieuwe generatie huizenbemiddelaars in zee te gaan. In Frankrijk betaalt de verkoper de courtage aan de agent. Deze courtage wordt in de praktijk wel op de vraagprijs gelegd, zodat in feite de koper de commissie moet ophoesten. (Hoe het Franse systeem werkt is elders op de website te lezen).
Volgens Christophe du Pontavice is vorig jaar het volume van transacties van zijn Efficity verdubbeld, terwijl de verkopen landelijk gezien met meer dan 20% daalden. De virtuele agents kunnen goedkoop werken, omdat zij er geen duur kantoorpand op behoeven na te houden en in het land werken met mandataires immobiliers. Deze mensen gaan naar het te verkopen object en doen een taxatie en voor het overige ook hetzelfde als de makelaars met een kantoor. Anthony Perrat, stichter van Une maison bleue claimt dezelfde kwaliteit te kunnen leveren als een traditionele agent. Hij bezoekt ook de verkoper, doet een schatting van de prijs conform de markt in de omgeving en plaatst vervolgens een advertentie op één van de grotere verkoopwebsites zoals seloger.com en explorimmo.com. Hij regelt zo nodig de diagnoserapporten, verzamelt overige documentatie, regelt de bezichtigingen en onderhandelt met de mogelijke kopers. Bij Efficity wordt dezelfde methode gehanteerd en bedraagt de commissie 2,5% als om de diensten wordt gevraagd en 1% als de verkoper zelf de bezichtigingen en onderhandelingen doet.
De traditionele makelaars verzetten zich tegen deze vorm van concurreren. Zij zeggen dat weliswaar in hun kantoren commissies zijn geafficheerd die tot 7% kunnen gaan, maar in werkelijkheid betaalt de verkoper vaak minder aan courtage. De tarieven zijn namelijk onderhandelbaar, zegt de FNAIM, de grootste makelaarsorganisatie (Féderation nationale de l’immobilier). Een andere kritiekpunt van de fysieke makelaars is het ontbreken van voldoende deskundigheid bij de mandataires, aangetrokken door de virtuele makelaars. Alleen de internetaanbieder dient te beschikken over een carte professionnelle, niet de mandataires die in het land opereren. De FNAIM strijdt al langer tegen nieuwkomers die er andere werkwijzen op nahouden. Dat hebben niet lang geleden twee Nederlandse ondernemers – in het bezit van een carte professionnelle – in Frankrijk ondervonden die voor de rechter werden gesleept omdat zij ongeoorloofd het vak van agent immobilier zouden uitoefenen. Beide Nederlanders werden, na flink wat advocaatkosten, in het gelijk gesteld.
(Bron: Intérêts Privés, mei 2013).
