Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Blij dat ik geen ITer ben. Ik heb een emailadres ontvangen van SFR, dat ik moet gebruiken als identifiant: Dinges@sfr.fr, dus ze hebben ook een emailservice. Je kunt zelf een ander emailadres aanmaken om voor je correspondentie te gebruiken.
Alle prijzen kennen algemene verhogingen. AOW en pensioen gaan daar respectievelijk gering en helemaal niet in mee. Dus probeer ik het zelf te doen. M’n dochter zei: “Als het me niet meer bevalt, stap ik weer over naar een ander.” En zo is het.
Wat de simpelheid van het kastje betreft: uitermate geschikt voor de doorsnee gebruiker, zoals ik. Wat zou je er trouwens aan willen regelen? Ik niks. Als het maar gemakkelijk is aan te sluiten en als het maar werkt. Als het niet werkt, kun je met onmiddellijke ingang opzeggen. Ook mooi.
Jako, goed dat je het even hebt gecheckt, want een vriendin van me is ook geïnteresseerd. Bij mij is de lijn nog niet omgezet, gebeurt volgende week. Maar bij mijn dochter werkt SFR Red prima (woont wel in Alès). En het is inderdaad buitengewoon voordelig. Ben benieuwd of je het gaat proberen. SFR neemt ook de eventuele vertrekkosten bij je oude provider (bij Free 50 euro!) voor haar rekening. En je krijgt een splinternieuw (fraai, klein) kastje of hoe zoiets heet.
Jako, ik begrijp niet waarom je op Orange bent aangewezen wanneer je niet gedegroepeerd bent. Toen ik hier kwam wonen (8 jaar geleden) was het hier ook niet gedegroepeerd. Orange kon mij geen ADSL + telefoon leveren, SFR wel. Na een paar jaar werd ik gedegroepeerd en SFR ging vrolijk verder. Paar jaar geleden overgestapt naar Free. Nu ben ik weer terug overgestapt naar SFR Red, 10 euro per maand (voor altijd). Bij Free gebleven met Mobiel à 2 euro p.m. Totaal klaar voor 12 euro p.m. De SFR aanbieding was verlengd t/m 6 juni, maar misschien nog een keer verlengd?
Jako, ik was nog vergeten te melden dat ik ergens ooit heb gelezen dat het verschil tussen duur en goedkoop “witgoed” voornamelijk in de buitenkant zit en niet in het functioneren. Mieles zijn dus in het algemeen robuuster en zwaarder, volgens dat artikel.
Dat vind ik wel van belang voor bijvoorbeeld een wasmachine, met name wat betreft de ophanging van de trommel. Want wanneer het ding bij een iets onevenwichtige lading of een dik, zwaar badlaken door de hele ruimte wandelt en de trommel daarna enigszins uit het lood is, kan je je lol op. Dat gebeurde mij met mijn (voor mijn doen dure) LG.
De goedkope Whirlpool die ik nu heb is daarom een verademing: staat als aan de grond genageld en de trommel draait zonder schokken en lawaai rond, ook bij centrifugeren op 1400 toeren. Achteraf was ik blij dat de LG het eindelijk had begeven.
Maar inderdaad heb jij wel veel pech gehad met je apparaten. Zie ook de vaatwassers op Kieskeurig.nl waarvan diverse ook in Frankrijk te koop zijn.
Uit jarenlange ervaring kan ik het verhaal van Jos alleen maar bevestigen. Ik heb vrijwel altijd goedkope merken gekocht, Candy en Indesit in Nederland. Gingen altijd vele jaren mee. Als ze het begaven kocht ik een nieuwe. Voor mij geen ellende met dure reparaties. Ook nooit extra garantie gekocht.
Het laatste wat ik in NL kocht waren een Bosch koel-vriescombinatie en een LG-wasmachine (7 kg), beide aanbiedingen. Aanbiedingen zijn vaak wat oudere modellen, maar ik hoef niet zo nodig de nieuwste. De Bosch werkt nog steeds, de LG begaf het vorig jaar na 12 jaar trouwe dienst (maar ik was niet vaak). Vervangen door een aanbieding Whirlpool (7 kg).
In Frankrijk heb ik een nieuwe vaatwasser gekocht bij de Cora, de goedkoopste die ze hadden (merk Altus), doet het na 8 jaar nog steeds uitstekend. Verdomde het op een gegeven moment, maar zoonlief ontdekte de oorzaak: het grijze plastic filter onderin was aan de onderkant (dus onzichtbaar) verstopt door opgehoopt vet en vuil. Hij heeft me laten zien hoe ik het filter moet verwijderen en schoonmaken en dat doe ik nu dus regelmatig.
Ik kocht er ook een inductiekookplaat van Candy, die het vorig jaar na 7 jaar al begaf. Toch weer een goedkope (Brandt) gekocht bij Cdiscount. Aangesloten door mijn zoon.
Wat Que Choisir betreft: ik overweeg om mijn lidmaatschap op te zeggen. Reden: bij de tests komen de duurste merken er steevast als beste uit. Dat kan ik zelf ook wel bedenken. Als ik een nieuwe aankoop overweeg en dus de tijd heb kijk ik liever op Kieskeurig.nl, waar uitgebreide aanwijzingen staan op welke eigenschappen je moet letten en met veel gebruikersrecensies. Wanneer ik dan mijn keuze heb bepaald kijk ik waar in Frankrijk deze het goedkoopste wordt aangeboden.
Succes met de aankoop.
Ik heet geen Cees, maar ik het het artikeltje van Henri ook maar eens opgeslagen. Daarmee blijkt Henri de discussie over het universele basisloon toch weer te hebben geopend. Eens komt het er, daar ben ik van overtuigd.
Al die verschillende wetten, regels, overheidsinstellingen en controle-organen die allemaal een ander uitkeringkje dienen, moeten gemakkelijk kunnen worden vervangen door één uitkering, zonder verplichtingen, dus zonder controle, zonder dure gebouwen plus onderhoud, voortdurend wijzigende administratie plus bijbehorend personeel (waaronder rechters, OM en door de overheid betaalde advocaten vanwege de eindeloze stroom aan bezwaar-, beroeps- en strafprocedures). En vergeet niet de klachten over al die instellingen bij de Nationale Ombudsman.
Felix, je kunt niet zeggen dat langs de kust Fransen niet de aardigste zijn. Waar ook ter wereld vind je overal aardige en minder aardige mensen. Misschien dat ze in toeristische gebieden wat minder toeschietelijk zijn, omdat ze ’s zomers worden overspoeld door mensenmassa’s en toeristen zich niet altijd even respectvol gedragen. Maar in wezen word je overal geaccepteerd wanneer je niet een bedreiging vormt voor hun manier van leven.
Toen ik voor de tweede keer met de makelaar mijn huis bezocht en we naar buiten liepen, kwamen er al meteen twee vrouwen op me af, die vroegen of ik hier kwam wonen. Toen ik antwoordde: “Waarschijnlijk wel”, zeiden ze dat ik dan lid kon worden van “de club”. En dat speelde in de Cevennen, waar ze ook bepaald niet bekend staan om hun openheid naar de buitenwereld.
Nu, acht jaar later, ben ik helemaal opgenomen en zelfs lid van de gemeenteraad, al blijf ik natuurlijk altijd La Hollandaise. Alle nieuwtjes hoor ik uit de eerste hand van buurman Michel, ons wandelende dorpsblad. Ik zie en spreek hem altijd wanneer ik met hondje Pico langs zijn huis kom en zo word ik dagelijks bijgepraat over alle “wetenswaardigheden”: hartaanvallen, zelfmoorden, verkeersongevallen, overlijdens, huizen te koop en te huur, wie wat over wie of wat heeft gezegd, enzovoort.
Cees, wellicht is dit dé methode om Fransen meer werklust te bezorgen?
Dat laatste Jeroen, het veranderen van bank, is door de loi Macron (2015) veel gemakkelijker geworden. Zie hier.
Meer info op deze website.
Voor Frankrijk zie deze website.
Het verschil tussen de twee pagina’s is niet alleen de taal. De eerste (in het Engels) geldt alleen voor Duitsland. In Duitsland wonend kun je ook beleggen, een persoonlijke lening afsluiten, rood staan en sparen (met links naar de diverse onderwerpen). Verzekeren is “on the way”.
De tweede (in het Frans) meldt dat lenen, sparen en verzekeren binnenkort mogelijk worden. Dus niet: beleggen en rood staan.
Ik zeg niet Cees, dat het in Frankrijk allemaal zo ideaal is. Ik haat het bij iedere verandering platgooien van de hele economie, ik haat het onpraktische en omslachtige denken van Fransen, hun moeite met het meekomen in en het aanpassen aan de nieuwe tijd. Dat je in een bouwmarkt komt en de verf die je wilt hebben blijkt een leeg vak te zijn. Je roept de verkoper en je vraagt wanneer die verf weer beschikbaar is. Antwoord: Hoeveel heeft u er nodig? Ik: Geen idee, maar dit vak is leeg, dat moet toch worden aangevuld? Jullie hebben toch computers? Waarop de arme jongen antwoordt, dat ik gelijk heb maar dat de eigenaar daar over gaat.
Ander voorbeeld: In een andere bouwmarkt hangt iets héél hoog. Ik haal ergens een kruk en pak het om te bekijken. Ondertussen neemt iemand de kruk weg. Ik leg het product dus maar op de grond. Een week later kom ik er weer en het ding ligt nog op precies dezelfde plaats. Dat zijn dingen waar ik niet goed van word.
Maar het heeft volgens mij niet te maken met werklust, maar met organisatietalent en efficiënt kunnen denken. Mijn zoon werkt ergens en hij zegt: “Als ze ergens een spijker in moeten slaan, staan ze eerst een half uur te delibereren waar en hoe precies. In de gemeenteraad idem dito: eindeloze discussies over helemaal niets, wat je met één hamerslag en binnen vijf minuten kunt afhandelen en waarvan je van tevoren de uitslag al weet. Daar word je doodmoe van. Alles moet ingewikkeld, anders deugt het niet.
Ik ben het niet met je eens Cees, dat Fransen niet willen werken. Waar haal je dat in vredesnaam vandaan? Ongetwijfeld zijn er Fransen die niet willen werken, evenals er Nederlanders zijn die daar een broertje dood aan hebben. Maar als ik zie hoe sommige ouderen in de bloedhitte de hele dag in de brandende zon aan de weg staan te werken, hoe oudere mensen nog in de horeca bedienen (wat zwaar werk is zoals ik uit eigen ervaring weet), dan vraag ik me af waar je de moed vandaan haalt om te beweren dat Fransen niet willen werken.
Uit diverse proeven in verschillende landen is bovendien gebleken dat mensen die een basisinkomen ontvangen bepaald niet de hele dag op de bank gaan zitten of in bed blijven liggen. Wanneer ze nog kunnen gaan ze bijvoorbeeld studeren, vrijwilligerswerk doen, mantelzorgen enzovoort. Ieder gezond mens zoekt een zinvolle bezigheid, ook al is niet iedereen het er altijd over eens wat zinvol is. Maar dat hoeft ook niet.
Zie bijvoorbeeld het artikel dat ik in januari jl. op Nederlanders.fr heb geschreven over het basisinkomen. Lees ook de commentaren eronder. Dan kun je misschien begrijpen dat het systeem zichzelf terugbetaalt en zelfs rekening houdt met mensen die echt helemaal niets willen uitvreten. En dan praten we verder.
Helemaal mee eens, vooral met het laatste. Maar Macron is tegen een universeel basisinkomen. Hij denkt nog steeds dat (vrijwel) volledige werkgelegenheid mogelijk is. Een illusie.
De franse senaat zou dit jaar een proefproject Basisinkomen opstarten in diverse gebieden, maar volgens mij hebben ze vanwege de verkiezingskoorts alles op sterk water gezet. En van uitstel komt afstel. Jammer.
Ik ben er eerlijk gezegd ook niet ontevreden mee, maar net als jij Henri, heb ik me wel afgevraagd hoe je met zo’n stel sterk uiteenlopende figuren moet regeren. In Nederland slaagden ze er al niet eens in om het in het algemeen eens te worden. Hier zitten ze nu gedwongen bij elkaar. Worden dat, ondanks het feit dat Macron uiteraard bepaalde eisen en voorwaarden heeft gesteld, niet vele konten tegen de krib? Wat helpt is dat de twee die afkomstig zijn van LR door hun eigen partij meteen op straat zijn gezet. Die hoeven zich dus van partijstandpunten niets meer aan te trekken.
Ik las wel dat er nogal wat associations zijn die zich grote zorgen maken over het ontbreken van een aantal ministeries/staatssecretariaten, waaronder enkele die door Macron uitdrukkelijk waren toegezegd of die onder Hollande wél bestonden. Zo is er geen ministerie van Emancipatie (toegezegd door Macron), geen ministerie van Logement (is er altijd geweest) en van Familie (bestond onder Hollande). Ook ontbreken ministeries van Jeugdzaken en Ouderenzaken. In de Midi Libre staat een overzicht van alle ministeries/staatssecretariaten met alle ministers/staatssecretarissen plus korte beschrijving en hun portret. Dat presidenten zelf mogen bepalen hoeveel en welke ministeries er onder hun regering zijn blijkt uit de volgende illustratie onderaan het artikel:
Dankjewel Jako, dat scheelt weer een aantal uren wachten op niks. President Troptard is leuk, zelf bedacht of uit de krant?
Inderdaad Jako, dat begreep ik later ook. De bekendmaking zou plaatsvinden tussen 9 en 12. Dus al die journalisten maar wachten en de tijd op tv maar volkletsen. Zelf keek ik af en toe op de Midi Libre of er al een naam bekend was. Niets. Om kwart over twee zette ik BFMTV maar eens aan en toen zag ik dat de bekendmaking om half drie zou zijn.
En die tv-commentatoren maar kletsen en kletsen, en zichzelf en anderen maar herhalen. Ik werd er gek van. Hoeveel arbeidsuren zijn niet verloren gegaan door dat eindeloze wachten, ook van het personeel van het Elysée? Hopelijk is dit niet de manier waarop de nieuwe regering gaat “doorpakken”, want dan verandert er dus helemaal niets. Wat een ongelooflijk inefficiënte en klungelige vertoning.
Het is dus Edouard Philippe geworden, de naam die al enkele dagen de ronde deed. Ik ben blij dat het een jong persoon is. Dat hij afkomstig is van de Republikeinen (vriend van Juppé) toont dat het Macron menens is met zijn streven om links en rechts bij elkaar te brengen. Tot nu toe waren alle kandidaten van En Marche voor de législatives afkomstig van links.
Inhoudelijk zal Macron zeker zijn eisen hebben gesteld aan Philippe. En nu maar weer afwachten met welke ministers deze morgen aan het eind van de middag komt.
De bekendmaking was trouwens ook weer eindeloos wachten. Zelfs de franse journalisten werden ongeduldig! Om half drie zou de bekendmaking zijn en net even voor drieën kwam de secretaris-generaal van het Elysée naar het spreekgestoelte en sprak zoiets als: “Edouard Philippe premier ministre”, waarop hij weer naar binnen verdween. Krankzinnige vertoning voor een feit dat Macron al dagen in zijn hoofd had. Kennelijk wordt het in Frankrijk nog steeds beschouwd als teken van belangrijkheid om anderen lang te laten wachten voor niks.
Ik heb ook gekeken, op m’n laptop via BFMTV, hoewel ik vandaag een gast krijg in mijn sjambredootje, wat altijd veel werk meebrengt. Maar het was echt de moeite waard!
Het geduld van Fransen is ongelooflijk. Allereerst ging Macron al te laat van huis. Het onderhoud tussen Hollande en Macron zou een half uur duren, maar het duurde ruim een uur. En al die tijd moesten al die mensen daar maar staan wachten! Hoe houden ze het vol om uren lang te staan. Dat had ik nooit gekund. En later stond iedereen in de stromende regen te wachten bij de Arc de Triomph, al die onbeweeglijke kerels in die apenpakjes werden kletsnat. Het publiek had paraplu’s. Sommigen hadden hun kinderen meegenomen. Die worden al vroeg getraind in geduld. Dat is me trouwens al eerder opgevallen van franse kindertjes.
Je zou zomaar gelijk kunnen hebben, dat Collomb misschien premier wordt. Dan zit Lyon zonder burgemeester. Ik vind hem best sympa. Morgen weten we het.
Mooie website hebben we nu, hè Cees?
Sorry voor mijn fout mbt. Carole Delga. Inderdaad, ook ik vind dat ze het heel goed doet. De juiste (sympathieke) persoon op de juiste plaats. Voor haar zie ik een verdere politieke carrière in het verschiet.
Ik heb de brief van Fillon ook een keer naar m’n ziektekostenverzekering gestuurd. Die stuurden me altijd brieven met Mademoiselle, wat ik als moeder en grootmoeder niet op prijs stelde. Sinds die tijd zijn de brieven geadresseerd aan Madame. Er wordt ook nog altijd verschil gemaakt tussen gescheiden vrouwen en weduwen. De eerste zijn Mademoiselle, de tweede Madame. Zoals gezegd is het een ernstige inbreuk op de privacy van vrouwen, waar mannen nooit mee te maken hebben.
Mooi verhaal van de nooit-getrouwde dame! Ook ik zeg tegen jonge mensen (bv. in de supermarkt) altijd mevrouw en eerlijk gezegd hebben ze nog nooit verschrikt gekeken. Dat komt misschien ook doordat ze allang geen tiener meer zijn al schat ik ze wel zo in. Heeft te maken met mijn leeftijd. Ze zeggen toch altijd dat je pas echt oud wordt wanneer je vindt dat ze tegenwoordig van die jonge politieagenten hebben?
Macron. Als ik z’n moeder was zou ik niet goed slapen. Wat een ongelooflijk ambitieuze doelen heeft hij zichzelf gesteld! En van de 428 kandidaten die nu zijn bekendgemaakt is er niet één van rechterzijde. Geen wonder dat Bayrou het er niet mee eens is. Ik hoop niet dat Macron door de 20.000 (!) vrijwillige aanmeldingen zijn kansen te hoog inschat en er als vaststaand van uitgaat dat hij een parlementaire meerderheid zal halen, ook al geven de peilingen voorlopig aan dat de meerderheid van de franse kiesgerechtigden op la REM wil stemmen.
Veel zal inderdaad afhangen van de persoon van de premier en van de aantredende ministersploeg. Maandag weten we meer.
Heren! Alle vrouwen, getrouwd of niet, behoren te worden aangesproken met mevrouw. Het gaat namelijk in het algemeen geen mens iets aan of je getrouwd bent of niet. Dat heeft altijd al gegolden voor mannen en dat geldt al vele jaren ook voor vrouwen.
Ongetrouwde mannen worden altijd aangesproken met meneer of monsieur en niet met jongeheer of jeun’homme. In Nederland wordt dat onderscheid allang niet meer gemaakt, maar het is kennelijk moeilijk uit te roeien. In Frankrijk is het François Fillon geweest die, toen hij nog premier was, in 2012 aan diverse officiële franse instanties de volgende herinneringsbrief heeft gestuurd:
Paris, le 21 février 2012
à
Monsieur le ministre d’Etat,
Mesdames et Messieurs les ministres,
Mesdames et Messieurs les Secrétaires d’Etat,
Messieurs les préfets de région,
Mesdames et Messieurs les préfets de départementObjet: Suppression des termes “Mademoiselle”, “nom de jeune fille”, “nom patronymique”, “nom d’épouse” et “nom d’époux” des formulaires et correspondances des administrations
L’attention des administrations a été appelées à diverses reprises sur la persistance dans leurs formulaires ou correspondances de termes se référant, sans justification ni nécessité, à la situation matrimoniale des femmes.
Par le passé, plusieurs circulaires ont appelé les administrations à éviter l’emploi à toute précision ou appellation de cette nature.
Les préconisations de ces circulaires méritent aujourd’hui d’être réaffirmées et prolongées pour tenir compte des évolutions de la législation.
1. Les civilités “Madame” ou “Mademoiselle” ne constituent pas un élément de l’état civil des intéressées. Le choix de l’une ou de l’autre n’est commandé par aucune disposition législative ou réglementaire. L’emploi de la civilité “Madame” devra donc être privilégié comme l’équivalent de “Monsieur” pour les hommes, qui ne préjuge pas du statut marital de ces derniers.
2. Le terme “nom de jeune fille” apparaît inappropié notamment au regard de la possibilité reconnue à un homme marié de prendre le nom de son épouse comme nom d’usage. Celui de “nom patronymique” a quant à lui vocation à disparaître à la suite de l’intervention de la loi du 4 mars 2002 relative au nom de famille qui a retenu cette dernière expression pour la modification des dispositions du code civil. L’emploi du terme “nom de famille” devra donc être privilégié.
3. L’emploi des mentions “nom d’époux” ou “nom d’épouse” ne permet pas de tenir compte de manière adéquate de la situation des personnes veuves ou divorcées ayant conservé, à titre de nom d’usage, le nom de leur conjoint. L’emploi du terme “nom d’usage” devra ainsi être privilégié.
Vous voudrez bien, en conséquence, donner instruction aux services placés sous votre autorité d’éliminer autant que possible de leurs formulaires et correspondances les termes “Mademoiselle”, “nom de jeune fille”, “nom patronymique”, “nom d’épouse” et “nom d’époux”, en leur substituant respectivement les termes “Madame”, “nom de famille” et “nom d’usage”. Les formulaires déjà édités pourront néanmoins être utilisés jusqu’à épuisement des stocks.
François FILLON
De brief is historisch ook interessant omdat eruit blijkt dat destijds
1. het homohuwelijk nog niet was ingevoerd en
2. nog geen enkele regio in Frankrijk een vrouwelijke préfet had.Occitanië heeft nu een vrouwelijke préfet, madame Carole Delga. Wel wordt in de brief de wettelijke mogelijkheid genoemd voor een man om de naam van zijn vrouw te gebruiken.
Nounou Hari, ik vind de woorden van Cees beslist geen aanleiding om van “persoonlijke aanvalsmodus” te spreken. Ook ik heb altijd uit wat je hier schrijft de indruk gekregen dat je meer neigt naar Wilders en LePen, kortom dat je een heel eind rechts van het midden zit. Dat is je goed recht, maar het is óns recht om dat te constateren. En dat doet Cees, niet aanvallend maar integendeel heel neutraal.
Wat je schrijft over RT en over VK, Trouw en GD geeft mij ook bepaald geen hoge dunk van je veelzijdige politieke interesse en belezenheid.
Inderdaad Cees, vrijblijvend schreeuwen vanaf de zijlijn, veel gemakkelijker. Daar oogst je de minste kritiek mee. Nu nog even haar officiële standpunten wat verwateren en dan kan ze weer meedoen met de Législatives. Vervolgens weer alles bekritiseren, samen met haar extreem-linkse tegenhanger Mélenchon. Wat een land!
Helemaal waar Cees. Een mede-gemeenteraadslid zei gisteren: “Bij Législatives stem ik op iemand die mijn regio het beste vertegenwoordigt.” Zelf vind ik dat niet zo’n slimme opmerking en keuze, want het parlement gaat over landelijke belangen, niet over plaatselijke belangen. Maar het districtenstelsel zorgt er uiteraard voor dat mensen zo gaan denken.
We kunnen alleen maar hopen dat Macron zijn En Marche! zodanig van de grond weet te krijgen dat hij een meerderheid haalt in het parlement. Hij heeft zijn kiezers daar dringend om gevraagd tijdens zijn toespraak bij het Louvre: “Ik heb jullie nog nodig!” De eerste peilingen wijzen uit dat veel van zijn kiezers van plan zijn ook bij de Législatives op hem te stemmen.
Misschien weet je het al, maar voor de zekerheid meld ik het nog even. Vanavond om 21.00 uur op TF1 een documentaire getiteld “Emmanuel Macron, les coulisses d’une victoire”. Gedurende 200 dagen van de campagne is Macron gevolgd door de filmploeg van Yann L’Hénoret. Zelf droeg Macron voortdurend een microfoon. De filmer had als voorwaarde gesteld dat geen enkele deur voor hem gesloten zou blijven, behalve privé-deuren. Macron stemde daar mee in. Het resultaat is een film waarin Macron, die de camera en de microfoon totaal vergat, zichzelf laat zien. Hij kon zijn microfoon uitschakelen, maar dat heeft hij volgens de filmer geen enkele keer gedaan, behalve op privé-momenten. Zie hier.
Cees, inderdaad loop ik over van vreugde en ik krijg het europese volkslied, op de maten waarvan Macron gisteravond naar het podium liep, niet meer uit m’n hoofd.
Daarnet bij de herdenking van het einde van de 2e wereldoorlog kwam ik een goede vriend van me tegen die altijd UMP en Les Républicains heeft gestemd. Nu heeft hij op Macron gestemd. Hij zei: “Ik ben rechts, maar met de Législatives ga ik op de socialisten stemmen.” Ik zei: “Je kunt ook op En Marche! stemmen.” Hij wist niet dat dat mogelijk was, omdat voor hem En Marche! een politieke beweging is en geen politieke partij.
Daar ligt dus nog een taak voor het campagneteam van En Marche!.
je kunt de uitslag ook bekijken vanuit het standpunt van Mélenchon: LePen is op de derde plaats geëindigd. Macron is winnaar, niet-, blanco- en ongeldig-stemmers samen op twee en LePen op drie. Hij bedoelde natuurlijk dat alle mensen die niet waren gaan stemmen of blanco hadden gestemd eigenlijk een stem op hém hadden uitgebracht. Hij heeft enigszins gelijk: wanneer hij niet zo’n radicaal anti-EU standpunt had verkondigd had hij misschien in de tweede ronde wel tegenover Macron gestaan. De uitslag had dan waarschijnlijk niet zulke grote verschillen getoond.
Gisteren las ik een mooie uitspraak van een franse vrouw: Frankrijk heeft altijd goed voor de arbeiders gezorgd, maar het heeft de arbeid vergeten.
Hopelijk gaat dat met Macron veranderen.
Klopt niet Cees, lesoir.be heeft de laatste cijfers op basis van exit polls. Deze zijn weliswaar verboden in Frankrijk, maar ze doen het toch. En ze geven het vervolgens door aan lesoir.be en letemps.ch.
Nu de uitslag ongeveer bekend is zie je het ook op de websites van de franse media. Ik kijk momenteel naar bfmtv.com. De percentages staan momenteel op 65,9 voor Macron en 34,1 voor LePen.
Helaas woon ik in LePen-gebied. In onze gemeente, waar ik als conseillère municipale bij de dépouillement aanwezig moest zijn, zijn de cijfers:
LePen 98
Macron 82
Blanc 34
Nul 8En dat zal voor het hele departement ongeveer hetzelfde zijn.
Wij smeden geen complottheorieën en om op de hoogte te zijn van de feitelijke situatie hoef je je niet in het centrum van de macht te bevinden. Iedereen die kranten leest weet dat LePen 9 miljoen euro (campagne)schuld heeft bij een russische bank, die eigendom is van een vriend van Poetin. Deze bank staat op het punt failliet te gaan en heeft daarom al in januari van dit jaar LePen dringend verzocht om haar schuld terug te betalen. Dat kunnen ze wel vergeten wanneer LePen morgen verliest.
Macron heeft niet alleen in de privésector gewerkt, maar hij heeft deze, nadat hij er het nodige had geleerd wat hem als president te pas zal komen, vrijwillig verlaten om in dienst te treden van de franse regering, die hem heel wat minder betaalde dan hij als bankemployé ontving.
Bovendien Hari, is het wel een erg simpele discussietechniek om de gemotiveerde argumenten van iemand die er anders over denkt “belachelijk” te noemen. Doet me denken aan de discussietechniek van Blondie, woensdagavond.
Had nog nooit van de man gehoord. Heb hem dus gegoogeld. Volgens de Wiki de belangrijkste econoom van het FN, gespecialiseerd in de financiële markt. Tegen het bestaande bankwezen. Het idee van een nationale munt naast de euro is van hem afkomstig. Kennelijk heeft hij het LePen niet goed kunnen uitleggen want in het debat stond ze met haar mond vol tanden toen Macron doorvroeg.
Inderdaad heeft de man een onsympathiek en arrogant uitgestreken smoelwerk, maar smoelwerken zeggen niets. Net zo min als driedelige kostuums en diplomatenkoffertjes. En ongetwijfeld weet hij op economisch gebied veel meer dan ik.
Vanmorgen komt L’Express met een eigen sondage (dd. 4 mei) van Elabe. Daarin stijgt Macron tot 62% (tegenover 38% voor LePen). Deze stijging is volgens de krant vooral te danken aan Mélenchon-stemmers die na het debat overwegen om toch op Macron te stemmen.
