Anders dan in Nederland kan men voor veel kleine kwaaltjes een beroep doen op de kennis van de apotheker en zijn medewerkers. De Franse apotheker beschouwt het niet echt als zijn taak om te letten op een mogelijk ongewenst samengaan van verschillende soorten medicijnen. Meer dan 2,5 miljard flesjes en doosjes met pillen gaan bij de Franse apotheker, die zelf zijn prijzen bepaalt van de niet door het ziekenfonds vergoede middelen, over de toonbank. En van het slikken van antibiotica krijgen de Fransen geen genoeg: er worden jaarlijks 80 miljoen recepten voor de bestrijding van keelpijn, angina en zelfs kleine griepjes uitgeschreven, ruim drie keer zoveel als in Nederland. Sommige artsen schrijven zelfs les antibiotiques voor bij bestrijding van virusziekten (zoals griep, keelontsteking, bronchitis), terwijl de werkzaamheid van de pillen alleen geldt voor bacteriële infecties. De resistentie tegen de algemeen voorkomende bacterie pneumokok (oor- en longontsteking, hersenvliesontsteking) ligt door het overvloedige penicillinegebruik in Frankrijk boven de 50%, tegen 3% in Nederland. Een derde van de Fransen heeft nog nooit gehoord van resistentie bij het te ruim gebruik van antibiotica. Uit onderzoek blijkt ook dat vier van de tien huisartsen recepten voor antibiotica voorschrijven onder druk van hun patiënten, zelfs als zij weten dat de middelen niet werken bij virale aandoeningen. Men spreekt nu eindelijk van een schadelijk misbruik van dit geneesmiddel en is met tamelijk groot succes bezig het gebruik terug te dringen. De 50 centimes die de Fransen uit eigen zak moeten betalen per doosje medicijnen, hebben nauwelijks het beoogde effect gesorteerd van een dalend pillengebruik. Slechts 12% zegt het slikgedrag te hebben gewijzigd. Veel mensen kopen alleen nog medicijnen die zijn voorgeschreven.
