Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Nu we dan toch afzwaaien naar antiek, dan ook maar wat plaatjes van een ander onderdeel van de housewiring, de telefoonaansluiting. Op het Franse platteland had en heeft men nog steeds ontzag voor de weergoden. Zeker wanneer die bliksemschichten naar beneden werpen. Ook France Télécom leek het verstandig, betalende clients verliezen aan electrocutie is slecht voor je goede naam en inkomsten, om een bliksembeveiliging aan te brengen in de huizen die het voorrecht genoten deze moderniteit geïnstalleerd te krijgen. Wat tegenwoordig de DTI heet, zag er ooit zo uit. Let wel: Propriété de l’Ëtat. Opengeschroefd zie je twee houders waar een eenvoudig gasontladingsbuisje in kan worden geplaatst. Twee draadjes naar buiten toe, de grond in. Overspanningen worden naar aarde afgevoerd. Een eenvoudige versie van een parafoudre systeem.
Wanneer je de zoekterm “ancien isolateur électrique” niet eens zo ver weggooit komt het google hondje al snel terug gerend met meer dan één hit in zijn gebit, zoals deze. Te verkopen als vintage in de sector décoration.
Aan de meeste diensten van ENEDIS hangt een prijskaartje. Voor de particulieren is dat eenvoudig op te zoeken in deze Catalogue des Prestations, voor bedrijven en professionals is er deze prijslijst.
Het blijft vermakelijk die automatisering. De aardigste vind ik nog steeds de telefoonrekening die Bouygues Telecom een cliente toestuurde van welgeteld € 11 721 000 000 000 000. Een bedrag dat bijna 600 keer groter was dan het totale BNP van Frankrijk in 2011. De helpdesk meende dat er niets fout kon zijn want die bedragen werden “automatiquement” berekend (dus onfeilbaar). De prélèvements zouden spoedig beginnen…….Uiteindelijk moest er op hoog niveau worden ingegrepen. We zullen maar vermoeden dat de helpdesk medewerkers niet te kampen hadden met jeugdtrauma’s opgelopen tijdens een onvrijwillig verblijf in een tamelijk gesloten instelling. Waar ze gedwongen werden de tafels tot en met tien uit hun hoofd te leren en die tot vervelens toe hardop en masse voor te moeten dragen. Gelukkig zijn er nu computers. En op de basisschool lesonderdelen als “begrijpend lezen”. Nu nog even aandacht voor begrijpend rekenen.
Of de EDF er door het gebruik van slimme meters geld op moet toeleggen bij de moderne energieverbruikers als led verlichting en apparatuur voorzien van een z. schakelende voeding valt nog te bezien. Ik ben nog geen onderzoek tegengekomen waarin het door LINKY gemeten verbruik wordt vergeleken met het werkelijke verbruik. Maar het in de Nederlandse verkiezingsstrijd wat ondergesneeuwde onderzoek door de TH Twente is vrij schokkend. Zeker 750.000 huishoudens in Nederland zijn uitgerust met een slimme meter die zijn naam geen eer aandoet. Vijf van de negen onderzochte types geven te veel aan. Niet zo slim dus, behalve misschien vanuit de optiek van de financiële afdelingen van de stroomleveranciers. Het wonder van de zichzelf vermenigvuldigende elektronen, wat gebeurt er toch in al die koperen kabels? We leveren de klant 4000 kilowatt af elektriciteitscentrale en ziet, verheugt u, we zien op de meter bij de klant dat hij er 5000 of meer ontvangen heeft. De Wonderbaarlijke Broodvermenigvuldiging in een eigentijds jasje
In het blad Computable gisteren een samenvatting van het wetenschappelijke onderzoek dat door de TH Twente is uitgevoerd. Ook nog een persbericht en een tv uitzending.
De oude draaischijfmeter was dus zo gek nog niet. Eigenlijk een soort draaimolen in een speeltuin. Waarbij sommige ouders voortdurend forse zetten geven aan de draaimolen, anderen zo nu en dan een klein zetje. Dat alles bij elkaar opgeteld resulteert in een hogere of lagere draaisnelheid. Alle krachten worden keurig uitgemiddeld. In technische termen: de bemonsteringsfrequentie is in feite oneindig hoog. De moderne meters werken op basis van steekproeven: zo nu en dan wordt er gemeten. Wanneer je meetmomenten (“sampling rate”) wat ongelukkig uitvallen worden er relatief veel kortdurende piekstromen gemeten om het wat simplistisch voor te stellen. Met de nieuwste generatie slimme meters in Nederland zou dit probleem naar verluidt moeten zijn opgelost. We wachten het volgende onderzoek eerst maar eens af alvorens opgelucht adem te halen.
De website Droit-Finances heeft een aardige toelichting bij de taxes-locales. Het zijn ingewikkelde berekeningen waarschuwen ze en wanneer je zou willen protesteren moet je dat heel precies en goed onderbouwd formuleren om enige kans van slagen te hebben.
Janv’s voorbeeld volgend – zoek de dode links en vervang ze door nieuwe – kwam ik onder ENEDIS vlag een serie documenten tegen met achtergrondinformatie. Compleet met stroomdiagrammen: niet voor de elektriciteit, maar hoe de bureaucratische regels in goede banen te geleiden. Hier en daar doet het me denken aan een cursus programmeren voor beginners. Toen de stroomproductie en het netwerkbeheer nog in één organisatie waren ondergebracht – de EDF oude stijl – bleef veel van dit soort geregel binnenskamers, bij de EDF. Met de splitsing in twee zelfstandige organisaties is het er niet eenvoudiger op geworden. Er is veel meer vaak tijdrovende afstemming nodig tussen de EDF en ENEDIS onderling, en een deel van die coördinatielasten lijkt te worden afgewenteld op de klanten.
Die fraaie pdf file van Janv is voor de elektraboeren bedoeld, voor een installation de production. Nu aan het kantoor van de ERDF het nieuwe naambordje ENEDIS hangt heeft het management gemeend allerlei zeer bruikbare en inzichtelijke brochures uit het verleden in de digitale prullenbak te moeten gooien. Die worden geleidelijk aan vervangen, vaak in een wat modernere opmaak. Maar meer over procedures dan over inhoud, schiet niet op. Over de aansluiting voor alleen maar elektragebruik kom je dan bij deze web-info terecht. Vialis heeft gelukkig zijn brochure over de branchement individuel nog bij het oude gelaten.
Omdat voor velen het verschil tussen een branchement van het type 1 en type 2 niet meteen op het netvlies staat is dat onderaan deze pagina nog een keer uitgetekend.
En wanneer je in een zogenaamde zone tendue een maison secondaire hebt staan, dan kunnen de tariefstijgingen stevig oplopen.
Te hoog, vergeleken waarmee? Buren met soortgelijke panden wat oppervlakte en staat van onderhoud betreft, of met andere dorpen? In het laatste geval loop je het risico dat de vergelijking niet helemaal opgaat. In een dorp niet zover bij ons vandaan betalen ze zeker 50 % meer aan belastingen. Een voortvarende maire daar vond het nodig dat er overal straatverlichting kwam: toen ze geulen begonnen te graven dacht ik eerst nog: ha, de roll-out van glasvezel begint, dat viel tegen. Overal verschenen straatlantaarns, die uit bezuinigingsoverwegingen ’s avonds hooguit een paar uurtjes branden. Het gemeentehuis werd helemaal gerenoveerd en nog wat van dit soort projecten. Oh ja, ook nog wat verkeersdrempels. Zou je er iemand in een tentje langs de weg neerzetten om het verkeer te tellen, dan zou die halverwege de dag uit pure verveling in slaap zijn gevallen.
Dus niet alleen je eigen huis speelt een rol, ook het meer of minder uitbundige uitgavenpatroon van lokale of regionale autoriteiten. En de teller loop zeker in Frankrijk al snel op voor dat soort door de overheid gefinancierde infrastructurele activiteiten. Voor het plaatsen van twee verkeersborden stond hier op de gemeentebegroting een bedrag van ongeveer € 1600 voor de DDE gereserveerd. Want alleen die departementale organisatie mag dat doen.
Er kan dus helaas geen detective worden geschreven met als titel: “The case of the missing manual”. Eerder een case van RTFM. Nou laat ik dat zelf vaak ook achterwege, behalve bij de reparatie van elektronische apparatuur. Dan kun je meestal niet zonder. Hoewel: defecte elco’s (electrolytische condensatoren) laten zich vaak visueel al opsporen. Deze vier in een high-end Samsung tv stonden iets bol, begonnen bijna te lekken. Slechts drie jaar oud. Voor een klein bedrag vier nieuwe van meer professionele komaf en toen was er weer een stevig 48-inch beeld.
Om nog wat verder af te dwalen, er is al genoeg serieuze praat op dit forum. Grappig: in de beginjaren van de pc constateerde één van de onderwijzers op een basisschool dat de aanpak tussen jongens en meisjes behoorlijk verschilde. De jongens begonnen meteen wat te rommelen, kijken wat er gebeurt, we zien wel waar het schip strandt. De meisjes waren voorzichtiger: eerst de gebruiksaanwijzing goed lezen, banger iets kapot te maken, en daarna pas achter het toetsenbord. Door de onderwijzers gevreesde commando’s in die tijd: del *.* en format c:.
Wimb, foto’s printen, perforator en in een ouderwetse Leitz ordner …….Nog nooit een ordner crash meegemaakt, werken ook zonder elektriciteit en naderhand kun je nog dingen (rev 1, rev 2) in de kantlijn erbij schrijven.
Bij noodstroominstallaties voor ziekenhuizen (een geheel eigen elektrische wereld) en datacenters zijn die automatisch: zodra het openbare net het laat afweten moet er razendsnel worden overgeschakeld. Industriële oplossingen over het algemeen, vergt een zeer stevig budget.
Over die nieuwe autoconsommation totale variant: Promotelec heeft er nog steeds dit berichtje over op de website staan met daarin de voorwaarden. Er wordt een vereenvoudigde procedure in het vooruitzicht gesteld. Een oude draaischijf meter is uit den boze: er moet een digitale meter aanwezig zijn of worden geïnstalleerd, want die kan niet terugdraaien.
Wanneer je ook nog gewoon aangesloten wil blijven op het stroomnet bestonden er er twee standaard varianten: alles terugleveren of gedeeltelijk zelf gebruiken en het overschot terugleveren. Voor beide is een goedkeuring nodig door de Consuel. De E(R)DF stelt het niet op prijs wanneer er zomaar een niet gekeurde externe stroomleverancier aan het net wordt gekoppeld.
Wanneer je niet aangesloten kunt worden of wilt zijn op het stroomnet is er de optie van volledige autonomie. Zie deze voorbeelden voor een site isolé. In feite sluit je de elektrische installatie dan aan op een variant van een noodstroom aggregaat, maar dan permanent. De enige combinatie mogelijkheid zou nog zijn om dan een inverseur de source te gebruiken, de standaard oplossing bij installaties die bij een stroomonderbreking het huisnet overschakelen naar de eigen stroomvoorziening. Of het een, of het ander. Tenzij je helemaal voor een integrale autonome laagspanningsvariant zou gaan.
Iets nieuws is een derde variant: een actie die de EDF / ENEDIS (voorheen ERDF) juni vorig jaar is gestart met een nieuwe autoconsommation variant. Inderdaad alles zelf gebruiken, niets terugleveren. Hier in de omgeving ken ik nog geen mensen die ervaring hebben opgedaan met de nieuwe, vereenvoudigde procedure die daarvoor is opgesteld door ENEDIS, de netwerkbeheerder.
Staatsruif: tot 2012 was het bijna een staatsgeheim waar de jaarlijkse 400 miljoen euro steun voor de Franse pers naar toe ging. Pas met een Décret van 13 april 2012 kwamen de cijfers boven water. LeMonde stond toen bovenaan en behoort nog steeds bij de kopgroep van het peleton. De laatste cijfers. En waren het niet twee journalisten van deze kwaliteitskrant die maandenlang bijna op schoot zaten bij Hollande om confidenties op te mogen tekenen? “Un président ne devrait pas dire ça“. Dus die onafhankelijkheid van de Franse pers, ik weet het niet. Wie laat zich voor wiens karretje spannen, welke speler op dit toneel van een Grieks drama krijgt wat van wie achter de coulissen ingefluisterd, in ruil voor welk schouderklopje, in ruil voor toekomstige promotie, ik weet het niet.
Staatsruif continued, integriteit & omstreken. Voor iemand die zoveel bewondering heeft voor De Gaulle is het jammer dat Fillon niet heeft kunnen breken met de gewoontes die de politieke klasse in Frankrijk klaarblijkelijk normaal is gaan vinden, een ruimhartig gebruik van onkostenvergoedingen. Toen De Gaulle, pas president en de nieuwe bewoner van het Élysée, voor de eerste keer de EDF facture daar onder ogen kreeg schrok hij, wel erg veel geld. Schoon schip werd er gemaakt: allerlei onduidelijke lieden die ooit onder vorige presidenten een (ere)functie hadden gekregen bleken nog steeds gebruikers te zijn van allerlei kantoorruimtes. U kunt vertrekken. Dat is dan zeg maar de reorganisatiebezem door de stal. Integriteit: hij stond er op dat zijn privévertrekken in het Ëlysée werden aangesloten op een afzonderlijke elektriciteitsmeter, rekening door hem persoonlijk te betalen. Ook zag hij af van een apart presidentieel salaris: “Mes revenus comme général de l’armée française sont largement suffisants” .
Een ander geluid: inmiddels wordt Bouygues verweten dat ze niet bepaald helder zijn met hun criteria om éligible te zijn. Nexinpact had daar een week geleden al een bericht over zag ik zojuist. Velen hebben te horen gekregen: computer says no, désolé.
Binnengekomen mededelingen, nu van de generatie die met Apple producten is opgegroeid: een test van de 4G box op de website van macgeneration.
Om mijn eerdere opmerking te herhalen: het is maatwerk tussen dimmer en ledlamp. Wanneer je ledlamp van het eenvoudigste type is (“mains dropper circuit”), zie dit schema en de eerdere link van Timo Breumelhof (een GU 10 type overigens), dan heb je met sommige dimmers best een kans op succes. De als dimbaar geadverteerden hebben vaak een wat andere regelelektronica om de leds aan te sturen, en dat kan het combineren met dimmers lastiger maken. Zowel Jako als o.g. kunnen zonder jouw dimbare bedlampje gedemonteerd te hebben en je pas verworven ledlamp onderworpen te hebben aan een destructief onderzoek daar op afstand pogen iets zinnigs over te zeggen, maar veel verder dan een “best guess” gaat dat niet. Period.
Inderdaad moesten we er maar geen inleiding van maken over het verschil tussen “leading edge” en “trailing edge” dimmers, de fase aansnijding. Voor de vuist weg: de standaard dimmers willen graag een belasting zien van minimaal 20 à 30 watt. Wanneer je ouderwetse gloeilampen hebt is dat geen probleem. Met leds die veel minder verbruiken krijg je zo’n dimmer niet gestart of krijg je knipperlicht effecten. In de praktijk blijkt ook de installatiebranche de subtiliteiten van de match tussen dimmer en type/merk ledlamp te onderschatten. Dan komen ze terug met een doos vol dimmers en via trial-and-error is het dan op een gegeven moment: bingo! Of krijgen ze op grotere projecten plotseling te maken met storingen en veel uitval van verlichting. En daarmee kun je stevig in de rode cijfers komen aan het eind van het jaar. Dus wanneer de professionals nu en dan de mist in gaan en op zoek moeten naar antwoorden, dan is het voor de gewone particuliere consument ook oppassen. Een oplossing af fabrikant, verlichting plus bijbehorende dimmer is dan nog het verstandigste voor je portemonnee. Tot nu toe nog zelden aangetroffen bij de bricomarchés en zeker niet in de bekende weekaanbiedingen.
Dat Elsevier artikel, want niet digitaal opgeslagen en traceerbaar, moet nog even op zich laten wachten. Wel een ereplaats voor mijn eerste led, toen alleen nog in rood verkrijgbaar Het bonnetje heb ik niet meer…..
En het antwoord is: een wel doordachte marketing strategie van een niet nader te noemen concern in het zuiden van Nederland. Na een aantal mislukte pogingen om energiezuinige lampen op de markt te brengen, eigenlijk miniatuur neonlamp technologie, mijn spaarlampen gingen toen al verrassend snel kapot ondanks de beloofde veel langere levensduur, is er buitengewoon handig ingespeeld op groene politieke sentimenten. Eerst ging Nederland overstag en met dat breekijzer kwamen ze makkelijk de voordeur van de EU in Brussel binnen. Een goed gedocumenteerd artikel heeft indertijd in Elsevier gestaan, heb het ergens bewaard, maar waar.
Het dimmen van led lampen blijft een probleem. Aan boord van zo’n 230 volt ledlamp zit het een en ander aan elektronica om te zorgen dat de aangeboden wisselstroom wordt omgezet in gelijkstroom. Er mag niet meer dan een paar volt gelijkspanning over één zo’n led chip staan bij een stroomsterkte van bijv. 10 mA. Daar zijn technisch gezien verschillende oplossingen voor en ook dimmers zijn er in vele soorten en maten. Het is dus steeds zoeken naar de juiste match. Ook voor de 12 volts ledlampjes is dat het geval. Voor de dames en heren die weten hoe een soldeerbout of een oscilloscoop er uitziet deze link nog maar eens te voorschijn gehaald over het maatwerk dat nodig is om de juiste elektronische transformator te kiezen. En dan hebben we het nog niet eens over het dimmen.
Met de levensduur van de ledchips zelf, indien van een A merk, zit het wel goed. Mijn eerste led, signaallampje voor een versterker, kocht ik na lang aarzelen in 1969 voor dacht ik veertien gulden en 80 cent. Merk Monsanto of Texas Instruments. Doet het nog steeds. De componenten in de benodigde regelelektronica voor de huidige generatie 230 volt ledlampen vormen de zwakste schakel denk ik. Kwestie van ontwerp, kwaliteit van de onderdelen en zorgvuldigheid tijdens het fabricageproces.
En wat was er mis met die oude gloeidraadlamp? Tijdens de donkere wintermaanden het voordeel van extra verwarming. En dat in een tijd dat de gasbel bij Slochteren leeg begint te raken. Te vroeg in de ban gedaan.
Graag zou ik die nieuwe serie – door wie gefabriceerd? – in een test mee laten lopen. In vorige tests hoorden de Aldi-ledlampen niet bij de kop van het peleton, integendeel. In het verleden behaalde resultaten geven geen garantie voor de toekomst, ik weet het. Niet al te snel generaliseren. Toe, geef ze een kans. Inderdaad, misschien hebben ze deze keer eerst zelf getest alvorens een bod uit te brengen op een paar containers uit de PRC. Maar toch, wanneer je dit leest ga je toch twijfelen aan het inkoopbeleid van deze firma met zijn wortels “outre-Rhin”. En dat mag best in een markteconomie waar je de politiek immers toch ook mag beoordelen op basis van een gezonde dosis democratisch wantrouwen.
Quote uit een testbericht van de Consumentenbond: “De enige Aldi-lamp die we tot nu toe getest hebben maakte het het bontst. Deze lamp kon namelijk niet eens meedoen aan de verlengde levensduurtest, omdat alle exemplaren al gesneuveld waren in onze normale test van 5.000 uur. Niet bepaald wat je verwacht als er ‘25 jaar’ op de verpakking staat.”
Si vous me permettez, Christian, een kleine aanvulling. Zolang de temperatuur in die schuur niet beneden nul komt is dat een prima oplossing. Het lastige van butagas is dat het beneden de nul graden vloeibaar wordt, dus onbruikbaar voor verwarming. Wat ik me ervan kan herinneren – een oude discussie hier op ’t forum – is dat de gasleveranciers aanbevelen de temperatuur niet beneden de vier graden boven nul te laten komen. Propaangas wordt pas beneden de min 44 graden vloeibaar.
Wat de leveranciers daarover te melden hebben komt ongeveer hier op neer. Butagas mag binnen, ventilatie blijft van belang, niet opslaan in een kelder. Propaan moet altijd buiten staan.
Rata, voordat je mij op m’n woord gelooft dat die parafoudre module die nu een oneindige weerstand heeft helemaal goed is, toch nog even de puntjes op de i. Dit soort speciale zenerdiodes kent drie “failure modes”. Of een kortsluiting (beneden de 1 Ohm), of hij ligt open van binnen, of iets er tussen in. Dat 71 Ohm type valt duidelijk in die laatste categorie. Een defecte open Fusadee parafoudre is helaas met de gewone multimeters niet makkelijk te onderscheiden van 100% fitte types. Dan heb je toch een hoogspanningsvoeding nodig of een isolatietester die naast 500 volt ook 1000 volt aan boord heeft als testspanning. Maar in de meerderheid van de schadegevallen ontstaat er een hele of halve kortsluiting.
Rata, levert het woord parafoudre ook niets op? Want dat is in de strikte zin van het woord geen zekering, fusible of disjoncteur. Of heeft Jako met zijn link de enige coulante verzekeringsmaatschappij te pakken?
Department measurement: hier nog een weerstandje van 70 Ohm aan de tand gevoeld. Zowel met een Fluke uit de T-5 serie (gevoed met 2 AA batterijtjes van 1,5 volt) als met een ABB meter (gevoed met standaard 9 volt blok batterij) wordt er slechts 0,037 volt losgelaten op dit meetobject, dus zeer ver onder de interventiedrempel van 800 volt van een gezonde transil diode zoals ingebouwd in een Fusadee parafoudre.
Dit is dus het defecte exemplaar. Dat exemplaar “buiten meetgebied” geleidt dus niet, en dat is ‘m geraden ook bij de 1 of 2 volt die er via je meetpennen op komt te staan. Die is heel, niet weggooien. Het defecte exemplaar ook nog eens meten met de meetpennen andersom, we draaien de plus en min om. Kijken wat er dan gebeurt. En bewaren, want dit is exhibit #1 voor de verzekeringsmaatschappij. Mooi metertje, ook die automatische bereikkeuze is handig. Veel minder kans dat je een verkeerd (te gevoelig) meetbereik kiest.
