Aangemaakte reacties
-
Berichten
-
Een dorpje in de Dordogne deed dat ook en mocht voor de rechter de degens kruisen met de ENEDIS. Helaas, un village condamné. Maar op procedurele gronden. Elders in Frankrijk lopen er nog diverse zaken, maar daar wordt vooralsnog een stap op de plaats gemaakt: “….Une dizaine de procédures en référé ont eu lieu en France, aboutissant à la suspension des délibérations dans l’attente d’un jugement sur le fond.”
De bodem van zand? Dan vermoed ik dat jouw ene buurman gedeeltelijk de waarheid spreekt: de vorige eigenaar hield inderdaad van eend, het type dat na een kort verblijf in de keuken en oven niet meer op eigen kracht op de feestelijk gedekte eettafel verschijnt. Want vijvers doen hun naam alleen eer aan wanneer ze altijd met water zijn gevuld. Om de natuur een handje te helpen gebruiken we daar bijvoorbeeld vijverfolie voor en zij met aandelen in de cementindustrie maken er een grote betonnen bak van.
Wat de oude 2007 regels betreft, die worden hier vermeld. Teksten waarvoor de auteurs nimmer voor enig boekenbal waar dan ook op deze aardbol zullen worden uitgenodigd. Taaie kost.
Cees, met die RT 2012 regels waren bouwondernemers indertijd niet blij. Heel wat klanten zagen af van une extension, omdat dan meteen het hele huis moest voldoen aan de nieuwe regels. Het oude forum is inmiddels ook via een gerichte Google search nauwelijks bereikbaar, dus nu slechts een heel kort antwoord. De door Hollande beloofde simplification van allerlei regels voor de bouw resulteerde inderdaad in een versoepeling. Of dat ook nog gevolgen had voor renovatiewerkzaamheden aan het dak zou ik niet weten.
Na dit positieve bericht over de ene hand die geeft nu iets over de andere hand die enige tijd later weer neemt. Het lijkt het erop dat de regels vanaf 1 januari 2017 weer zijn aangescherpt wanneer er sprake is van travaux importants, lees dit bericht. De oude 2007 regels worden hier genoemd, teksten waarvoor de auteurs nimmer voor enig boekenbal waar dan ook ter wereld zullen worden uitgenodigd.
Twee citaten daaruit:
“Cette obligation d’isolation lors de travaux importants s’applique à partir du 1er janvier 2017 (date du devis d’engagement de la prestation de maîtrise d’œuvre ou, à défaut, devis d’engagement de la prestation de travaux).”
“Le cas des réfections de toiture. Quels sont les travaux déclenchant l’obligation? Il s’agit de travaux de réfection de toiture ou installation d’une sur-toiture sur au moins 50% d’une toiture.
Quel est le niveau de performance à atteindre? L’isolation installée doit conduire à une performance thermique conforme à la règlementation thermique dite « élément pas élément » (arrêté du 3 mai 2007).”
Voer voor thermische liefhebbers is deze technische RT 2012 toelichting door Promotelec.
Cees, je vraag doet me denken aan een antwoord van een Amerikaan in een discussie op de Engelse website Pontnoir een jaar of zes geleden, over het probleem van “water penetration”. Ik laat deze Virtdave aan het woord:
” I agree–the pressure from water across a wall can be pretty huge. When we built our place in California, our building site was halfway up a hill– we followed the advice of the soils engineer and before laying the foundation had a deep (about 3 meters deep) trench cut uphill, with a perforated pipe at the bottom, to divert the runoff. Such a trench is called (in the USA) a French drain, so I imagine it’s not unknown in France. Digging such a drain is not too hard in the soil where we built there, but in Creuse it might be tricky due to the huge granite chunks which might complicate the task.”
Als ik jou was zou ik me twee keer bedenken alvorens die waterbuffer – want dat is het waarschijnlijk – in te ruilen voor andere plannen. Want voordat je het weet moet nog veel dieper gaan nadenken hoe van vochtproblemen af te komen en dat kan ingewikkeld en soms ook kostbaar worden. Zie bijvoorbeeld deze informatie van Siplast.
De Franse pers heeft niet alleen aandacht voor het presidentiële verkiezingscircus. De studie van de Universiteit van Twente is inmiddels ook in LDF op het radarscherm verschenen. In La Tribune en le Figaro werd daar aandacht aan besteed. De eerste reacties van de kant van ENEDIS en de verzamelde fabrikanten beginnen langzamerhand op gang te komen. In een gezamenlijk persbericht wordt er op gewezen dat de Nederlandse onderzoeksresultaten niet kunnen worden gegeneraliseerd naar de Franse slimme meter LINKY omdat er een andere meettechniek wordt gebruikt:
“Une étude de l’université néerlandaise a récemment mis en cause l’effet Hall et l’effet
Rogowski utilisés pour le comptage des données de consommation électrique.
Le compteur français « Linky » est certifié et ne peut être associé à cette étude.
Les constructeurs Sagemcom, Itron, ZIV et Elster développent des compteurs Linky qui
n’utilisent pas de capteurs à effet Hall ou Rogowski pour l’acquisition métrologique, car ils
reposent sur une mesure réalisée via un « shunt » (résistance de faible valeur) pour les
compteurs monophasés et/ou un transformateur de courant pour les compteurs triphasés.
Le constructeur Landis+Gyr utilise une méthode différente de mesure basée sur
une solution Embedded Coil qui garantit l’ensemble des exigences légales métrologiques
pour toutes les conditions représentatives du terrain. ”Het lakmoesproefje zou natuurlijk zijn om in een laboratorium een proefopstelling te maken met de moeilijke belastingen van tegenwoordig en met behulp van een power-analyzer te analyseren of het gemeten verbruik juist is. Maar dat zou volgens het persbericht geen enkel probleem moeten zijn gezien de gebruikte meettechniek. En omdat aan alle relevante normen wordt voldaan. Kou uit de lucht? Vermoedelijk wel, totdat het tegendeel uit onafhankelijk onderzoek zou blijken.
@ Hari Seldon: mijn bezwaren betroffen de eerste versies van de digitale belastingaangifte voor ondernemers, ruim tien jaar geleden. Ik weet dat ze hun leven inmiddels hebben verbeterd. in ieder geval voor de particulieren. Terwijl oeroude tekstverwerkingsprogramma’s uit de CPM en MS-DOS tijd als Wordstar allerlei doodgewone dingen al uitstekend beheersten (ctrl KD voor het saven van een tekst staat me bij) moest je bij dat door de Rijksoverheid ontwikkelde programma alles on-line doen. Ging er iets mis met de verbinding, of was de digitale brievenbus van de belastingdienst verstopt, dan was het terug naar af. Met één toetsaanslag verdampte alles als bij toverslag. Lost nights, lost weekends, lost money voor velen toen. En wat is er tegen programma’s die je in staat stellen zaken off-line in te vullen? Of hebben ze bij de belastingdienst inmiddels een steekproefmodel ontwikkeld waarbij wanneer je te vaak aan het corrigeren gaat je de verdenking op je laadt tot de statistische groep van potentiële fraudeurs te behoren? Kunt u misschien uitleggen waarom uw opgegeven inkomen in de laatste versie afwijkt van uw derde concept dat hoger uitkwam?
Ik mag dat wel, zo te horen een Haagse elektricien die een dure power analyzer van de zaak mee naar huis neemt. Ut zou zomâh in un zèstraat van duh Wèmarstraat kunnuh zèn. Om het telgedrag van z’n slimme meter te controleren die plotseling meent dat hij veel meer energie verbruikt dan vroeger. Ook andere ervaringen liegen er niet om. Het bekende kastje naar de muur spelletje tussen energieleveranciers en netbeheerders werd vandaag weer eens gedemonstreerd in deze uitzending van het tv programma Radar. Het bevoegd gezag – in deze vertegenwoordigd door de Autoriteit Consument en Markt – komt niet veel verder dan te zeggen dat oude meters verouderd zijn en dat slimme meters de toekomst hebben omdat ze energie helpen bezuinigen. Het aloude reclame verhaal dat door de Tweede Kamer indertijd voor zoete koek werd geslikt en door de Eerste Kamer niet helemaal werd geloofd.
Rata, misschien heb je nog iets aan de link die Système-D vanochtend bij me bezorgde: Dossier isolation des combles.
Jean, het is inderdaad jammer dat die rekensom in de coulissen blijft staan. Of dit nu bedoeld is om het de klant makkelijker te maken, ik weet het niet. Twee jaar geleden was die onduidelijkheid er ook en is de belastingdienst er van diverse kanten op gewezen dat dit voor verbetering vatbaar is. Ook al klopt het resultaat dat door de invisible hand achter de schermen wordt uitgerekend.
Maar net zoals met het eerste digitale aangifte traject, toen alleen nog voor ondernemers, je bent uren on-line, drukt op verzenden, en alles is plotseling weg, geen mogelijkheid van tussentijds saven of printen, helemaal van voren af aan opnieuw beginnen. Het duurt geruime tijd voordat een niet aan concurrentie onderhevige organisatie naar de wensen van z’n betalende klanten luistert.
Google had in 2009 een voor de consument uiterst bruikbare oplossing in petto: de Google Power meter. Al je verbruik meteen uitleesbaar, ook je complete geschiedenis. Omdat ieder elektrisch apparaat z’n eigen footprint heeft en dat na een leerperiode werd herkend kreeg je meteen een gedetailleerd inzicht. Geen duur communicatiesysteem naar je fournisseur d’énergie nodig om de doelstelling van minder energieverbruik onder oogbereik van de klant te brengen. Want de onwetende klant, goh, verbruik je stroom wanneer je het licht niet achter je uit doet, zou door de overheid en de energiemaatschappijen moeten worden begeleid in een bewustwordingsproces. Op weg naar de energie bewuste burger. Verder: geen privacy problemen, minder vatbaar voor het doomsday scenario zoals beschreven in Marc Olsberg’s boek “Black-out”.
Het experiment van Google heeft het niet gered. Te vroeg, te weinig animo bij de energieproducenten en netbeheerders die al hadden gekozen voor het concept van de “smart grid” waarin de slimme meter een noodzakelijke bouwsteen is, een beetje beducht voor concurrentie van de kant van het machtige Google als nieuwkomer op hun eigen speelterrein.
Rata, Jako, ach, klagen….In de aanloop naar wat ik maar noem het slimme meter debat in de Eerste Kamer heb ik me er nog druk om gemaakt, maar ik bespeur de neiging iets meer langs de zijlijn te gaan staan om het spel te observeren. Wat ik me met terugwerkende kracht wel afvraag, hadden ze in Engeland in 1964 misschien al een slimme meter? Dat dus niemand je open doet wanneer je aanbelt, lag de stroom er misschien uit? De volgende song tekst schoot me te binnen:” This happened once before, When I came to your door, No reply.” Terug naar de actualiteit van de eerste uitrol van Linky meters in 2010, speciaal voor Jako, dit artikel uit LeParisien. Er lijkt ondanks een vrij stevige stormloop van de Franse consumentenorganisaties in de jaren daarna tot op heden weinig veranderd te zijn.
Wie biedt meer? Wat had u gedacht van deze antieke groepenkast? Tot een jaar of vijf geleden nog in gebruik…..Je hebt eerbied voor het patrimoine of niet immers. Ter geruststelling: niet bij mij.
En dan zet ik de schijnwerper nog maar weer eens op dit artikeltje van Monumentenzorg over het gebruik van kalkmortels. Managements summary: cement maakt bij renovatie van traditionele gebouwen meer kapot dan je lief is.
Wanneer u dat te kort door de bocht vindt dan laat ik Jos Oskam – moet ergens in oud-archief staan, maar nog steeds zonder zoekmachine – aan het woord die het iets genuanceerder heeft verwoord:
“De moderne Portlandcement is prima geschikt voor de moderne bouwwijze, waarbij op een onvervormbaar (gewapend beton) fundament wordt gemetseld, en de vochthuishouding wordt gerealiseerd door middel van expliciete bouwkundige voorzieningen zoals dampkeringen, spouwen, geventileerde (kruip)ruimtes en dergelijke. Daarin past prima het gebruik van de onvervormbare en niet-vochtdoorlatende Portlandcement.
In oude gebouwen was de vochthuishouding meer impliciet, door het gebruik van ademende en poreuze materialen. Die gebouwen waren ook vaak minder robuust gefundeerd waardoor altijd enige beweging en “kruip” in de constructie voorkwam. In deze omstandigheden is de enigszins soepele en ademende kalkmortel helemaal op zijn plaats. Het is allemaal een kwestie van bouwkundige en materiaalkundige compatibiliteit.”Nu we dan toch afzwaaien naar antiek, dan ook maar wat plaatjes van een ander onderdeel van de housewiring, de telefoonaansluiting. Op het Franse platteland had en heeft men nog steeds ontzag voor de weergoden. Zeker wanneer die bliksemschichten naar beneden werpen. Ook France Télécom leek het verstandig, betalende clients verliezen aan electrocutie is slecht voor je goede naam en inkomsten, om een bliksembeveiliging aan te brengen in de huizen die het voorrecht genoten deze moderniteit geïnstalleerd te krijgen. Wat tegenwoordig de DTI heet, zag er ooit zo uit. Let wel: Propriété de l’Ëtat. Opengeschroefd zie je twee houders waar een eenvoudig gasontladingsbuisje in kan worden geplaatst. Twee draadjes naar buiten toe, de grond in. Overspanningen worden naar aarde afgevoerd. Een eenvoudige versie van een parafoudre systeem.
Wanneer je de zoekterm “ancien isolateur électrique” niet eens zo ver weggooit komt het google hondje al snel terug gerend met meer dan één hit in zijn gebit, zoals deze. Te verkopen als vintage in de sector décoration.
Aan de meeste diensten van ENEDIS hangt een prijskaartje. Voor de particulieren is dat eenvoudig op te zoeken in deze Catalogue des Prestations, voor bedrijven en professionals is er deze prijslijst.
Het blijft vermakelijk die automatisering. De aardigste vind ik nog steeds de telefoonrekening die Bouygues Telecom een cliente toestuurde van welgeteld € 11 721 000 000 000 000. Een bedrag dat bijna 600 keer groter was dan het totale BNP van Frankrijk in 2011. De helpdesk meende dat er niets fout kon zijn want die bedragen werden “automatiquement” berekend (dus onfeilbaar). De prélèvements zouden spoedig beginnen…….Uiteindelijk moest er op hoog niveau worden ingegrepen. We zullen maar vermoeden dat de helpdesk medewerkers niet te kampen hadden met jeugdtrauma’s opgelopen tijdens een onvrijwillig verblijf in een tamelijk gesloten instelling. Waar ze gedwongen werden de tafels tot en met tien uit hun hoofd te leren en die tot vervelens toe hardop en masse voor te moeten dragen. Gelukkig zijn er nu computers. En op de basisschool lesonderdelen als “begrijpend lezen”. Nu nog even aandacht voor begrijpend rekenen.
Of de EDF er door het gebruik van slimme meters geld op moet toeleggen bij de moderne energieverbruikers als led verlichting en apparatuur voorzien van een z. schakelende voeding valt nog te bezien. Ik ben nog geen onderzoek tegengekomen waarin het door LINKY gemeten verbruik wordt vergeleken met het werkelijke verbruik. Maar het in de Nederlandse verkiezingsstrijd wat ondergesneeuwde onderzoek door de TH Twente is vrij schokkend. Zeker 750.000 huishoudens in Nederland zijn uitgerust met een slimme meter die zijn naam geen eer aandoet. Vijf van de negen onderzochte types geven te veel aan. Niet zo slim dus, behalve misschien vanuit de optiek van de financiële afdelingen van de stroomleveranciers. Het wonder van de zichzelf vermenigvuldigende elektronen, wat gebeurt er toch in al die koperen kabels? We leveren de klant 4000 kilowatt af elektriciteitscentrale en ziet, verheugt u, we zien op de meter bij de klant dat hij er 5000 of meer ontvangen heeft. De Wonderbaarlijke Broodvermenigvuldiging in een eigentijds jasje
In het blad Computable gisteren een samenvatting van het wetenschappelijke onderzoek dat door de TH Twente is uitgevoerd. Ook nog een persbericht en een tv uitzending.
De oude draaischijfmeter was dus zo gek nog niet. Eigenlijk een soort draaimolen in een speeltuin. Waarbij sommige ouders voortdurend forse zetten geven aan de draaimolen, anderen zo nu en dan een klein zetje. Dat alles bij elkaar opgeteld resulteert in een hogere of lagere draaisnelheid. Alle krachten worden keurig uitgemiddeld. In technische termen: de bemonsteringsfrequentie is in feite oneindig hoog. De moderne meters werken op basis van steekproeven: zo nu en dan wordt er gemeten. Wanneer je meetmomenten (“sampling rate”) wat ongelukkig uitvallen worden er relatief veel kortdurende piekstromen gemeten om het wat simplistisch voor te stellen. Met de nieuwste generatie slimme meters in Nederland zou dit probleem naar verluidt moeten zijn opgelost. We wachten het volgende onderzoek eerst maar eens af alvorens opgelucht adem te halen.
Wat ik me zo nu en dan afvraag: lost een basisinkomen, het iets verminderen van het aantal ambtenaren de problemen van Frankrijk op zoals die langzamerhand een jaar of dertig aan geduldig papier worden toevertrouwd? Als hekkesluiters treffen we de heren Attali en Gallois aan. Herinnert zich deze nog, die onderhoudende discussie over “The French denial“? Ook de OESO houdt de lidstaten met enige regelmaat een spiegel voor: nog steeds aardig mijn gehavende exemplaar uit 1982 en voor wie denkt dat dit achterhaald is dan nog maar een link naar de OESO landenstudie uit 2015.
In 1959 wist Frankrijk zich nog te ontworstelen aan een economisch, politiek en budgettair moeras. Dus ze kunnen het, luctor et emergo, het zijn net Zeeuwen die Fransen. Maar in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. On verra. Ik vind het temmen van electronen al ingewikkeld genoeg.
De website Droit-Finances heeft een aardige toelichting bij de taxes-locales. Het zijn ingewikkelde berekeningen waarschuwen ze en wanneer je zou willen protesteren moet je dat heel precies en goed onderbouwd formuleren om enige kans van slagen te hebben.
Janv’s voorbeeld volgend – zoek de dode links en vervang ze door nieuwe – kwam ik onder ENEDIS vlag een serie documenten tegen met achtergrondinformatie. Compleet met stroomdiagrammen: niet voor de elektriciteit, maar hoe de bureaucratische regels in goede banen te geleiden. Hier en daar doet het me denken aan een cursus programmeren voor beginners. Toen de stroomproductie en het netwerkbeheer nog in één organisatie waren ondergebracht – de EDF oude stijl – bleef veel van dit soort geregel binnenskamers, bij de EDF. Met de splitsing in twee zelfstandige organisaties is het er niet eenvoudiger op geworden. Er is veel meer vaak tijdrovende afstemming nodig tussen de EDF en ENEDIS onderling, en een deel van die coördinatielasten lijkt te worden afgewenteld op de klanten.
Die fraaie pdf file van Janv is voor de elektraboeren bedoeld, voor een installation de production. Nu aan het kantoor van de ERDF het nieuwe naambordje ENEDIS hangt heeft het management gemeend allerlei zeer bruikbare en inzichtelijke brochures uit het verleden in de digitale prullenbak te moeten gooien. Die worden geleidelijk aan vervangen, vaak in een wat modernere opmaak. Maar meer over procedures dan over inhoud, schiet niet op. Over de aansluiting voor alleen maar elektragebruik kom je dan bij deze web-info terecht. Vialis heeft gelukkig zijn brochure over de branchement individuel nog bij het oude gelaten.
Omdat voor velen het verschil tussen een branchement van het type 1 en type 2 niet meteen op het netvlies staat is dat onderaan deze pagina nog een keer uitgetekend.
En wanneer je in een zogenaamde zone tendue een maison secondaire hebt staan, dan kunnen de tariefstijgingen stevig oplopen.
Te hoog, vergeleken waarmee? Buren met soortgelijke panden wat oppervlakte en staat van onderhoud betreft, of met andere dorpen? In het laatste geval loop je het risico dat de vergelijking niet helemaal opgaat. In een dorp niet zover bij ons vandaan betalen ze zeker 50 % meer aan belastingen. Een voortvarende maire daar vond het nodig dat er overal straatverlichting kwam: toen ze geulen begonnen te graven dacht ik eerst nog: ha, de roll-out van glasvezel begint, dat viel tegen. Overal verschenen straatlantaarns, die uit bezuinigingsoverwegingen ’s avonds hooguit een paar uurtjes branden. Het gemeentehuis werd helemaal gerenoveerd en nog wat van dit soort projecten. Oh ja, ook nog wat verkeersdrempels. Zou je er iemand in een tentje langs de weg neerzetten om het verkeer te tellen, dan zou die halverwege de dag uit pure verveling in slaap zijn gevallen.
Dus niet alleen je eigen huis speelt een rol, ook het meer of minder uitbundige uitgavenpatroon van lokale of regionale autoriteiten. En de teller loop zeker in Frankrijk al snel op voor dat soort door de overheid gefinancierde infrastructurele activiteiten. Voor het plaatsen van twee verkeersborden stond hier op de gemeentebegroting een bedrag van ongeveer € 1600 voor de DDE gereserveerd. Want alleen die departementale organisatie mag dat doen.
Er kan dus helaas geen detective worden geschreven met als titel: “The case of the missing manual”. Eerder een case van RTFM. Nou laat ik dat zelf vaak ook achterwege, behalve bij de reparatie van elektronische apparatuur. Dan kun je meestal niet zonder. Hoewel: defecte elco’s (electrolytische condensatoren) laten zich vaak visueel al opsporen. Deze vier in een high-end Samsung tv stonden iets bol, begonnen bijna te lekken. Slechts drie jaar oud. Voor een klein bedrag vier nieuwe van meer professionele komaf en toen was er weer een stevig 48-inch beeld.
Om nog wat verder af te dwalen, er is al genoeg serieuze praat op dit forum. Grappig: in de beginjaren van de pc constateerde één van de onderwijzers op een basisschool dat de aanpak tussen jongens en meisjes behoorlijk verschilde. De jongens begonnen meteen wat te rommelen, kijken wat er gebeurt, we zien wel waar het schip strandt. De meisjes waren voorzichtiger: eerst de gebruiksaanwijzing goed lezen, banger iets kapot te maken, en daarna pas achter het toetsenbord. Door de onderwijzers gevreesde commando’s in die tijd: del *.* en format c:.
Wimb, foto’s printen, perforator en in een ouderwetse Leitz ordner …….Nog nooit een ordner crash meegemaakt, werken ook zonder elektriciteit en naderhand kun je nog dingen (rev 1, rev 2) in de kantlijn erbij schrijven.
Bij noodstroominstallaties voor ziekenhuizen (een geheel eigen elektrische wereld) en datacenters zijn die automatisch: zodra het openbare net het laat afweten moet er razendsnel worden overgeschakeld. Industriële oplossingen over het algemeen, vergt een zeer stevig budget.
Over die nieuwe autoconsommation totale variant: Promotelec heeft er nog steeds dit berichtje over op de website staan met daarin de voorwaarden. Er wordt een vereenvoudigde procedure in het vooruitzicht gesteld. Een oude draaischijf meter is uit den boze: er moet een digitale meter aanwezig zijn of worden geïnstalleerd, want die kan niet terugdraaien.
