Dit onderwerp bevat 95 reacties, 16 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 10 jaren, 11 maanden geleden door 
-
Berichten
-
De Nederlandse overheid heeft besloten de gestopte uitkering MKOB aan Nederlanders in het buitenland met terugwerkende kracht toch uit te keren (zie ook het bericht van Jan de Voogd in deze rubriek). Zij heeft geen zin om verdere procedures te gaan volgen na op de vingers getikt te zijn door de Europese Commissie en een uitspraak van de Nederlandse rechtbank. Beide instellingen hebben geoordeeld dat de MKOB (Wet mogelijkheid koopkrachttegemoetkoming oudere belastingplichtigen) wel degelijk ook moet gelden voor Nederlanders die niet voor 90% belastingplichtig zijn in Nederland.
Bericht op de homepage.
Wim
Hallo Wim,
Ik heb het bericht met veel belangstelling gelezen. De miljoenen vliegen voorbij.
Wat betekent dit nu voor een echtpaar?
Met andere woorden, hoeveel krijgen we nabetaald?
Mijn excuses, naast digibeet ben ik ook financibeet. Ik denk niet dat dit woord bestaat, maar ik vind het wel aardig.Met vriendelijke groeten/Peter.
Je krijgt het verschil tussen de bedragen die jullie vóór 1 juni 2011 per maand ontvingen en die erna. Dat moet je dan vermenigvuldigen met het aantal maanden dat de toeslag is ingehouden. Als je het verschil niet meer weet, kan je ook op de site van de SVB kijken. Daar staan namelijk de bruto bedragen die AOWers in NL ontvangen. (Wel moet je er rekening mee houden dat de toeslag per 1 januari 2013 met een paar euro is verminderd.) Daar komt de wettelijke rente bovenop. Die is iets ingewikkelder om te berekenen, deze rente wordt namelijk ieder jaar opnieuw vastgesteld. Voor 2011 was het nog 4%, voor 2012 en 2013 is het 3%.
Op het totale bedrag is die wettelijke rente natuurlijk peanuts, maar het is altijd meer dan een spaarbank zou hebben uitbetaald, als je überhaupt die toeslag iedere maand zou hebben gespaard (ik waarschijnlijk niet). Ik vind, nu het zo afloopt, dat gedwongen sparen achteraf best wel leuk. Want al hadden we er recht op, het voelt nu toch een beetje aan als een onverwacht voordeeltje! En hoeveel het precies gaat worden, kan me eigenlijk weinig schelen. Voor een alleenstaande komt het min of meer neer op tweemaal vakantiegeld in één jaar. Dat zal, neem ik aan, dus ook wel voor echtparen gelden. Leuk toch?
1 Dit is niet leuk maar rechtvaardig! 😉
2 Deze fout van de dienaren van het volk (ambtenaren en regering) komt de toch al inleverende groep 65plussers duur te staan De gehele groep zal uiteindelijk de kosten van deze reparatie uit eigen zak moeten bijlappen. Min of meer een sigaar uit eigen doos! 🙁Tsja, er komen meer ’trekkers’ bij, maar de hoeveelheid geld neemt niet toe.
Sterker nog, het betreft hier een zuiver omslagstelsel. De huidige groep werkenden in Nederland moet dit betalen en die groep is juist gekrompen. De AOW uitkering zou dus eigenlijk nog flink verder omlaag moeten om de premiedruk niet nog verder te verhogen.
Met de nu voorgestelde maatregelen voor MKOB wordt een onhoudbare situatie rechtgetrokken, namelijk internationaalrechtelijk niet toelaatbare discriminatie van emigranten t.o.v. niet migranten wordt opgeheven (met terugwerkende kracht). Dat is voor de emigranten geen sigaar uit eigen doos. Wel gaat dit ten koste van het niveau van de tegemoetkomingen van in Nederland wonende AOWers. Is dit rechtvaardig t.o.v. hen? Daarbij moet worden afgewogen om welke redenen de Aow-tegemoetkoming, later MKOB, werd ingesteld (als reparatie voor koopkrachtvelies vanwege fiscale – en volgens mij ook andere- beleidsmaatregelen die op ongunstige manier doorwerkten op de koopkracht van ouderen) tegen het algemeen belang (waaronder de noodzaak de overheidsfianncien op orde te brengen).
Het is op eerste plaats aan groepen die in Nederland belangen van ouderen behartigen dit te bezien (ANBO, 50plus etc.) en daar eventueel aktie op te ondernemen.@Jako: U wenst de premiedruk omlaag in Nederland, kennelijk om het AOWpensioen te verlagen. U geeft daarvoor m.i. onvoldoende argumenten. De verhouding in loonontwikkeling en ontwikkeling AOW is niet dusdanig scheef dat dit nodig zou zijn. Bovendien hebben Nederlandse kabinetten al andere maatregelen getroffen om de AOW financierbaar te houden (zoals de verhoging van de AOW-leeftijd).
Merk ten slotte op dat de vroegere aow-tegemoetkoming, de huidige MKOB en (vermoedelijk) de komende nieuwe AOWtegemoetkoming niet uit de AOWpremies worden betaald maar uit de algemene middelen.Goh, ja de algemene middelen. En dan drukt het niet op de besteedbare inkomen van de werkende bevolking?
Ambtelijke redenering: verschuiven naar een ander potje maakt het goed.
Door de vergrijzing loopt de premiedruk in Nederland ontoelaatbaar hoog op en daalt het besteedbaar inkomen van de werkende bevolking. Het effect op de economie, versterkt door huizenmarkt etc. , weegt als een loden last. De genomen maatregelen hebben vooral invloed op een te verre toekomst en zijn ontoereikend. NL weigert te accepteren dat het zich de huidige verzorgingsstaat niet meer kan permitteren. (en is daar niet uniek in)
Weliswaar is de ouderdomsregeling in Frankrijk slechter geregeld (vrijwel uitsluitend omslagsysteem), maar de bevolkingsgroei maakt dit model voorlopig nog houdbaar.
U springt wel erg van de hak op de tak. Eerst hadden we het slechts over de mkob/aow-tegemoetkoming (precies het onderwerp van deze draad), toen begon u over een te hoge (AOW)premiedruk, nu over de dreiging van een te laag besteedbaar inkomen voor de werkende bevolking, en vervolgens nog eens over de onhoudbare verzorgingsstaat in het algemeen. En dat alles naar aanleiding van het mijns inziens volkomen terechte besluit van het kabinet een einde te maken aan de onterechte discriminatie van oudere emigranten mbt een tamelijk klein recht (namelijk ong. 350 Euro per jaar aan tegemoetkoming, ook al is dat budgettair dan aan het oplopen tot ong. 300 miljoen Euro).
Voor geen van uw stellingen voert u overigens behoorlijk bewijs aan: het zijn daarom slechts stelligheden die, zonder dat bewijs – of althans een navolgbare argumentatie – naast ons neergelegd kunnen worden. Dit dus nog afgezien van het feit van uw hak op de tak springen als zodanig in een discussie.Dag Peter, ik lees net op Uitpandigen.nl, dat Jan de Voogd het bedrag dat we bruto gaan ontvangen schat op ongeveer € 780 voor alleenstaanden en € 1560 voor gehuwden en samenwonenden. En wat Robert Rozemond ook moge beweren, ik blijf dat héél erg leuk vinden. Jako vindt dat niet zo goed voor de NL economie, maar we zijn toevallig wel geëmigreerd en ik hoef me daar helemaal geen zorgen meer over te maken. Bovendien dragen de EU verdragsgerechtigden al heel veel bij aan de NL economie, dmv de hoge AWBZ-premie die ze jaar in jaar uit (zg uit “solidariteit”) gedwongen moeten ophoesten maar waar ze, als ze AWBZ-zorg nodig hebben geen enkel recht aan kunnen ontlenen.
Dat is het gevolg van EU-recht en ik ben blij dat een ander gevolg van EU-regels nu ook een keer in het voordeel werkt voor de EU-Nederlanders. Gelijke monniken gelijke kappen en als ze nu niet zo’n enorme uitgave hadden willen doen, hadden ze in 2011 maar naar de Raad van State moeten luisteren, die toen al riep dat de Wet MKOB, die emigranten uitsloot van de tegemoetkoming, in strijd was met EU-recht. Dat de NL regering nu zit met de gebakken wettelijke-renteperen, daar kan ik in ieder geval niet mee zitten.
Maar je betaalt geen premie Bosbess en ja, je hebt sinds 2010 wel degelijk AWBZ rechten. Ik zeg het even kort door de bocht, Jan de Voogd kan het zonder twijfel beter en nauwkeuriger uitleggen, maar ik vind dat je niet zo maar wat kan roeptoeteren.
Een pakketvergelijking tussen AWBZzorg in Nederland en vergelijkbare zorg in Frankrijk is nog nooit gemaakt. Dat er in Frankrijk onder het wettelijke stelsel in het geheel geen AWBZzorg zou bestaan is zeer onaannemelijk (er zitten bijvoorbeeld ook zaken als vaccinaties, hielprikken, geriatrische en psychiatrische zorg en langdurige ziekenhuisverpleging in de AWBZ). Voor een goede vergelijking dienen de ZVWzorg en de AWBZzorg overigens bij elkaar te worden genomen, omdat dat onderscheid tamelijk willekeurig is vanuit internationaal perspectief bezien.
De AWBZ onderscheidt 5 soorten zorg, die ‘functies’ worden genoemd (zie website van bijv. Achmea) .
1. Persoonlijke verzorging – als u thuis hulp nodig heeft bij de dagelijkse verzorging. Denk aan douchen, aankleden, scheren, pillen innemen, ogen druppelen of naar de wc gaan.
2. Verpleging – als u thuis medische hulp nodig heeft. Bijvoorbeeld wondverzorging en injecties, of hulp bij zelf leren injecteren.
3. Begeleiding – iemand ondersteunt u in het dagelijkse leven, bijvoorbeeld bij het indelen van de dag. Begeleiding kan in een groep of persoonlijk.
4. Behandeling – hierbij gaat het om herstel of verbeteren van uw aandoening en voorkomen dat uw aandoening erger wordt. Voorbeeld: opnieuw leren lopen na een hersenbloeding. Behandeling kan ook gaan om het verbeteren van uw vaardigheden of gedrag. Voorbeeld: leren omgaan met woedeaanvallen.
5. Verblijf* – als u niet meer zelfstandig kunt blijven wonen. Denk aan een tijdelijk of blijvend verblijf in een verpleeg- of verzorgingshuis.* Indicaties met de functie ‘verblijf’ zijn beschreven in zogenaamde zorgzwaartepakketten. In een zorgzwaartepakket staat beschreven welke zorg een bewoner van een instelling nodig heeft.
Voor verdere informatie zie ook:
http://www.cvz.nl/zorgpakket/awbz-kompas/awbz-kompas.htmlWat betreft die premiebetaling voor AWBZzorg door verdragsgerechtigden in het buitenland. Zoals zowel de overheid als ook rechters al vaak hebben uitgesproken: de verdragsgerechtigde betaalt geen AWBZpremie maar een bijdrage krachtens art. 69 ZVW. Deze ondeelbare bijdrage bevat ook een AWBZcomponent (nasst eeen ZVWcomponent). Het verschil in aanspraak tussen enerzijds wettelijke zorg in Frankrijk en anderzijds de SOM van zorg krachtens ZVW en AWBZ in Nederland wordt geacht te zijn weergegeven in de woonlandfactor. Dit beginsel is al diverse malen en consistent door de Nederlandse rechter als redelijk en rechtmatig beoordeeld. Verdragsgerechtigden met een laag inkomen betalen geen of nauwelijks de AWBZcomponent door de werking van het AWBZdeel in hun heffingskorting.
De discussie is wel alle kanten aan het opwaaien. Daarom nog maar even een aantal zaken “high-lighten” die het onderwerp betreffen.
1 Wat we ook mogen vinden van de EEG, een van de principes is vrij verkeer (mens en goederen)tussen de lidstaten. Dus(gesimplificeerd) allerlei regelingen die dit belemmeren zijn uit den bozen. Ergo het korten is onrechtvaardig. Terecht wordt dit hersteld. Als je daar blij van wordt prima. (quote: het was je eigen spaarpot).
2 Niet alleen de achterblijvers in Nederland moeten de reparatie mee betalen. Ook degene die naar het buitenland zijn vertrokken. Uiteraard was de korting vanwege alle begrotingsperikelen toch wel doorgevoerd.
De AOW is in “the mind” nog een omslagstelsel. Vele kabinetten geleden is de AOW echter “gefiscaliseerd” waarbij in de eerste en tweede belastingschijf de premie al die jaren lang is bevroren. Of te wel de AOW wordt betaald uit de algemene middelen. Het is al heel lang bekend dat de groep werkende te klein zou worden om draagvlak te houden voor een zuiver omslagstelsel. Daarom betaalt een ieder, dus ook de AOWtrekker, mee aan de AOW. Behalve zij die in het buitenland hun inkomstenbelasting betalen. En dat Bosbess is pas echt grappig.@Robert-Rozemond. Wat betreft de financiering van de AOW zou ik zeggen it de dat de AOW ten dele wordt betaald uit de algemene middelen, maar grotendeels nog steeds uit het AOWfonds dat met AOW-premies wordt gevuld. Dat is op basis van een omslagstselsel. De AOW is dus niet volledig gefiscaliseerd.
Bovendien moet onderscheid gemaakt worden in die fiscalisering tussen de bijpassing als zodanig vanuit de schatkist en de ana voorwaarden gebonden houdbaarheidsbijdrage die voor degenen die geboren zijn na 1945 enige jaren geleden werd ingevoerd.Wat betreft uw punt 1. De MKOB tegemoetkoming wordt uit de alggemene middelen bekostigd. Dat is dus niet de “eigen spaarpot”. Zou deze uit het AOWfonds bekostigd worden, dan zou het ook niet uit je eigen spaarpot zijn aangezien de AOW niet gebaseerd is op een kapitaaldekkingsstelsel.
Bedankt Robert dat je de discussie weer hebt teruggebracht tot de MKOB. Door een zijdelingse opmerking van mij tegen Jako, waarom ik er niet mee kan zitten dat de NL regering nu een financiële aderlating moet ondergaan, belandden we plotseling midden in de AWBZ-systematiek en de verdragsgerechtigden-problematiek.
Ik had geen idee dat de AOW gedeeltelijk uit de algemene middelen wordt betaald, ’t verbaast me dat Jako dat kennelijk ook niet weet. Je zult het misschien merkwaardig vinden, maar ik ben en blijf voor gelijke monniken, gelijke kappen. Dus als AOWers in NL moeten bijdragen aan de financiering van de AOW, zou dat eigenlijk voor alle AOWers moeten gelden, ook de geëmigreerden. Maar je kunt natuurlijk ook redeneren dat AOWers in Nederland extra heffingskortingen genieten, die wij niet hebben. En dat ze allerlei aftrekposten kunnen opvoeren, die in andere landen niet bestaan. Maar dat zijn dan de (al dan niet voorziene) voor- en nadelen van emigreren, waar wij voor hebben gekozen.
Met mijn zijdelingse opmerking gaf ik uiting aan mijn onvrede over de systematiek waarbij verdragsgerechtigden dmv een ingewikkeld stelsel van verordeningen, wetten en andere regelgeving aan NL gebonden blijven. Van een keuzemogelijkheid is voor deze zg. “verdragsgerechtigden” geen enkele sprake. Ze zitten aan NL vast, of ze willen of niet. Daarom was het voor hen dubbel onrechtvaardig, dat juist hun het recht op toeslag werd ontnomen. Risicoloos voor de NL politiek, want ze vormen nauwelijks stemvee. Ik dank de hemel dat ik sinds een jaar niet meer verdragsgerechtigd ben en met NL niets meer heb te maken. Dat ik daarvoor heb moeten investeren in een eigen bedrijfje kan me niet schelen. Ik vind het zelfs een uitdaging en ik voel me bevrijd en écht geëmigreerd. En ik geniet met volle teugen van de gasten die ik mag herbergen in mijn kleine chambre d’hôte d’étape, waarin ik een onverwacht extraatje van € 780 goed kan gebruiken. Het voelt als een geschenk uit de hemel.
En dat hebben we allemaal te danken aan mensen die zich niet wilden neerleggen bij de onrechtvaardige maatregel en aan de SBNGB die hen met raad en daad bijstond. De SBNGB en ook Jan de Voogd, die met zijn onmetelijke kennis van zaken niet moe wordt om iedereen steeds weer te informeren, riepen bovendien iedereen op om bezwaar aan te tekenen, waardoor de SVB werd overspoeld met vele duizenden bezwaarschriften. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, zal het kabinet hebben gedacht. Een wijs besluit, al vind ik het niet terecht en ook bepaald niet “grappig”, dat de AOWers in NL via een verlaging van de toeslag nu moeten bloeden voor onze rechtsgelijkheid.
Jan, ik zie nu pas je laatste reactie. Ik denk dat Robert met “eigen spaarpot” bedoelt, dat we al die tijd recht hebben gehad op die toeslag, maar hem niet kregen uitgekeerd. Dus wat ik eerder “gedwongen sparen” noemde.
Terecht, hulde aan de ICNG (en alle Jannen zonder vrees). Zonder massaal protest en gerechtelijke procedures was dit onrecht nooit recht gezet.
Het natuurlijk volkomen terecht dat er niet mag worden gediscrimineerd op het woonland van de aow gerechtigde. Ik reageerde echter op de opmerking van ‘robert-rozenmond’ dat het een sigaar uit eigen doos is voor de ’toch al inleverende groep 65 plussers’.
Dat is m.i. onjuist. De groep 65 plussers wordt zelfs extreem ontzien ten koste van de beroepsbevolking en dus de economie als totaal. Een perverse prikkel: niet-werkenden krijgen inflatie correctie, werkenden niet. Je kunt dus beter niet werken.
De reden dat ik de berg argumenten niet aandraag is de enorme publieke discussie onder economen en bedrijven (zie bv pensioenkeuze Shell) in de media en diverse praatprogramma’s over het pensioenstelsel, ook gisteren nog. Het gaat te ver om dat alles hier te herhalen.
Wat er al-dan-niet uit algemene middelen komt is in het totaal plaatje oninteressant. Alle tekorten worden uiteindelijk vanuit de algemene middelen aangevuld. De overheid haalt dat weer bij de burger door lastenverzwaring.
OK Jako, over de toeslag-nabetaling zijn we het dus eens. Maar je perverse prikkel begrijp ik niet helemaal: “Niet-werkenden krijgen inflatie-correctie, werkenden niet. Je kunt dus beter niet werken.”
Ten eerste krijgen werkenden ieder jaar een inflatie-correctie in de vorm van een (geringe) verhoging van het minimumloon. AOWers, die daaraan gekoppeld zijn (hopelijk heb ik het goed) krijgen daardoor ook een geringe verhoging. Maar de toeslag is iets anders. Die is bedoeld om de koopkracht van ouderen wat op te krikken. Nu zou ik er wel voor zijn, dat dit extraatje zou worden beperkt tot mensen die alléén maar AOW hebben, of hooguit nog een heel klein pensioentje erbij, en ook zou worden uitgebreid tot bijstand-“genieters”. Maar daar heeft de wetgever in zijn wijsheid niet voor gekozen, zoals ook nog steeds iedereen, ongeacht inkomen, kinderbijslag ontvangt. Maar ik moet een beetje uitkijken met m’n zijsprongetjes.
Dat je beter niet kunt werken dan wel, lijkt me een zwaar overdreven conclusie. Voor veel ouderen geldt dat, de meesten hebben hun hele leven gewerkt en bijgedragen aan de schatkist, maar het geldt zeker niet voor alle ouderen. Ik ken er genoeg die graag nog steeds aktief zijn, soms als vrijwilliger, soms betaald, soms als zelfstandige. En voor jonge mensen is het absoluut niet waar, werklozen zijn geen luierikken die hun hand ophouden, maar zielepieten zonder maatschappelijke kontakten, zonder vooruitzichten en zonder voldoende middelen van bestaan. Dat geldt uiteraard niet voor degenen die vrijwillig kiezen voor een werkeloos leven en zich in ruil daarvoor tevreden stellen met een bijzonder laag (bijstands)inkomen. En zelfs dat wordt hun ontnomen als ze geen werk aanvaarden.
Als je, zoals jij doet, alles van de (macro)economische kant bekijkt en niet van de menselijke, dan wil ik daarin wel gedeeltelijk meegaan, maar leg me dan eerst eens uit waarom de koopkrachttoeslag voor alle ouderen geldt, ook die met hoge pensioenen. En waarom de kinderbijslag aan alle ouders wordt uitgekeerd, ook aan ouders met hoge inkomens. Hetzelfde geldt uiteraard ook voor de AOW.
Over de verhouding in de ontwikkeling in de AOW en de loonontwikkeling valt veel te zeggen. Die lopen de laatste 20 jaren, althans tot het begin van de financiele crisis, min of meer in de pas met elkaar. Zie dit artikel gebaseerd op CPB-onderzoek, bijvoorbeeld:
http://www.mejudice.nl/artikelen/detail/een-welvaartsvaste-aow-droom-of-werkelijkheid
Over de toekomstige financierbaarheid van de AOW valt ook veel te zeggen. Dat de vergrijzing voor problemen stelt is duidelijk en achtereenvolgende kabinetten anticiperen (misschien te laat) daar ook op. Is dat voldoende? Daar valt ook over te discussieren.
Hoe dan ook is de vraag naar de verdeling van welvaart tussen generaties (ouderen versus werkenden) niet slechts op de analyse van de AOW-ontwikkeling te baseren. Veel belangrijker zijn volgens mij de verdelingen tussen de generaties als je ook andere pensioenen, uitkeringen en vermogen erbij betrekt.
Met daarbij sinds 2007 vrij turbulente veranderingen in inkomens- en vermogensontwikkelingen bij diverse groepen, zeker niet zondermeer ten voordele van ouderen. Vooral het niet indexeren of korten van veel bedrijfspensioenen is daarbij van belang.Maar we zijn wel daarmee ver afgedwaald van de export van de MKOB buiten Nederland.
Hoewel al een paar jaren oud lijkt me dit nog de beste studie over de verdeling van welvaart over (Nederlandse) generaties, het profijt hebben van de overheid en het houdbaarheidstekort van de overheidsfiancien.
Zie met name figuur 5.5. waar het profijt van de overheid over de levenscyclus geschetst wordt. Die is (naar verwachting, ten dele al gerealiseerd) toenemend in de generaties die tot in het midden jaren tachtig geboren zijn en daalt daarna vrij sterk, hoewel er steeds een positief profijt zal blijven.
In dat profijt van de overheid zit van alles : ook uitkeringen, waaronder de AOW. zie op http://www.cpb.nl:CPB, No 86
juni, 2010
Vergrijzing verdeeld
Toekomst van de Nederlandse Overheidsfinanciën
Albert van der Horst, Leon Bettendorf, Nick Draper, Casper van Ewijk, Ruud de Mooij enDan ook nog maar het ISBN nummer: ISBN 978-90-5833-460-2
Als je googelt op “vergijzing verdeeld”, krijg je het onder de website cpb.nl al voor op de eerste bladzijde van je resultaten.@Bosbess: Werkenden krijgen echt niet automatisch inflatie correctie, dat was vroeger voorbehouden aan ambtenaren, maar zelfs die stonden al een paar jaar stil en krijgen nu 1 %. Dit ‘natuurlijk’ los van de automatische trede verhoging in de schaal. Ambtenaren dragen echter (economisch bezien) niets bij aan de economie, maar zijn slechts een noodzakelijke kostenpost. Voor de rest van de beroepsbevolking is het elk jaar een onderhandeling tussen werkgever en werknemer. Individueel of via de vakbonden.
Het opkrikken van de koopkracht van ouderen (en andere uitkeringstrekkers) komt nog bovenop het gebrek aan inflatie correctie. De beroepsbevolking wordt dus dubbel ‘gepakt’: Bruto geen verhoging en netto een verlaging van het salaris door het verhogen van de premiedruk.
Natuurlijk is het niet zo dat niet-werken echt beter betaald, maar voor de beroepsbevolking voelt dat wel zo. Uitkeringen worden gecompenseerd maar salarissen niet terwijl het verhogen van die uitkeringen wordt betaald door extra premiedruk op die salarissen.
Als daarnaast je huis ‘onder water’ staat, dan stopt een degelijk gezin met uitgeven van geld.
Ook de stelling dat veel ouderen hebben bijgedragen aan de de schatkist is een illusie. Slechts 10% van de NL beroepsbevolking betaalt netto belasting, 90% krijgt minimaal net zo veel terug als er betaald wordt. Met name de huidige ouderen hebben relatief weinig betaald doordat de verhouding jongeren/ouderen in ‘hun tijd’ nog erg gunstig was terwijl ze zelf nog een gegarandeerde eindloonregeling hebben.
‘jonge’ ouderen hebben een niet-gegarandeerde middelloonregeling, terwijl gedurende het werkzame leven een groter deel van het loon is verdampt aan aow premie.
Alhoewel de discussie wat devieert, blijft hij interessant.
Veel gepensoneerden zijn rijker dan werkenden. Vooral jonge babyboomers. Hun hardwerkende nazaten moeten nog afwachten of er nog wat overblijft nadat Pa en Ma de bloemetjes na VUT of pensioen hebben buitengezet.
Fransen reageren zeer verbaasd als ik vertel dat elk jaar aanwezigheid in NL tussen 15 en 65 jaar 2% AOW-recht oplevert. Grote ogen: daar hoef je dus niet eens voor te werken. Nee dus.
En of als het met de ouders financieel slecht gaat de kinderen moeten bijspringen. Nee dus. Weer grote ogen. Wel moet het huis dan opgegeten worden. Opnieuw grote ogen.
Of dit systeem voor de toekomst nog werkbaar is? Antwoord: discussie want Nederlanders kunnen rekeken als de beste. Maar hebben soms moeite met de uitkomsten. “Hadden jullie dat niet eerder kunnen bedenken” is dan de vraag. Immers staan de Bataven bekend om hun pro-activiteit. En dan wijs ik maar op Christen-Democratische politiek die het vrouwvolk jarenlang aan het aanrecht vastketende. Als ik echt lef heb, dan durf ik te noemen dat veel Nederlandse vrouwen gewoon niet fulltime werken omdat ze daar geen zin in hebben. Dat zelfs een minister dat hardop heeft durven zeggen.Steven
“Vergrijzing verdeeld” gedownload. Ik schrok me dood toen ik het aantal bladzijden zag (138). Maar het begon interessant, met dezelfde onderwerpen die Jako hierboven noemt, al zou ik echt niet weten hoe je alle problemen die in de toekomst kunnen opdoemen zou moeten oplossen. Iedere oplossing leidt namelijk tot weer een ander probleem. Helaas belandde ik al gauw in de voor mij onmogelijk te vatten terminologie, grafieken en tabellen die mij tenslotte deden afhaken. Daar ben ik te dom, te lui of allebei voor. Wie wil er in vredesnaam nog in een regering zitten? Of (minister-)president zijn? Vreselijk. Ik zou zeggen: als ze me missen dan ben ik vissen.
Tja, vergelijking van het NL en het franse systeem. Alsof het zo ideaal is, dat veel franse vrouwen die hun hele leven tegen kost en inwoning hebben gezwoegd in dienst van man en kinderen op hun oude dag, als ze alleen zijn komen te staan, geen nagel hebben om aan hun gat te krabben, omdat ze zogenaamd niet hebben gewerkt. Of dat de jonge generatie vrouwen (zoals mijn huisarts), vaak nog met heel kleine kinderen, hele dagen uit werken gaan. Ik heb dat in NL gezien bij jongere collega’s, het gehol, gevlieg en geregel om het hele spul ’s morgens vroeg crecheklaar te krijgen, door weer en wind af te voeren en dan halsoverkop naar je werk. Aan het eind van de werkdag alles weer andersom en ’s avonds uitgeput in een stoel ploffen om weer bij te komen voor de volgende dag. Vrouwen aan het aanrecht ketenen is natuurlijk uit den boze, maar kinderen zouden zeker tot ze naar school gaan, altijd moeten kunnen rekenen op minimaal één ouder thuis, die alle rust en aandacht voor ze heeft.
Kinderen verplicht voor de ouders zorgen, althans bijdragen, ook zoiets. In de generatie van mijn ouders was dat in NL nog verplicht (tot de AOW kwam). Ik herinner me nog levendig de woordenwisselingen en de haat en nijd tussen broers en zusters (en niet te vergeten hun resp. echtgenoten), die elkaar verweten de boel te beduvelen, zodat een ander meer moest betalen. En mijn opa, die ik dan bij de ene tante in z’n leunstoel zag zitten en na een tijdje weer bij een andere.
Nogmaals, macro-economisch zal dat in LDF allemaal wel beter kloppen, hoewel ze daar ook wel eens iets aan hun pensioenstelsel mogen doen, maar menselijk gezien schort er nogal wat aan. En gaat het in Frankrijk beter dan in NL? Of andersom? Welnee, alle economen en politici ten spijt gaat de natuurwet van de economie gewoon z’n eigen gang. Net als in het hele leven: de mens wikt, maar het lot beschikt.
En nu ga ik zometeen de hele avond naar een spannende film zitten kijken en morgenvroeg vertrek ik samen met m’n kinderen naar Marseille voor nieuwe paspoorten. Dan hebben we weer vijf jaar uitstel van de reis naar Parijs. Ik wens jullie een plezierige voortzetting.
En toch heeft Nederland, alle problemen ten spijt (die overigens weinig met AOW te maken hebben) nog steeds één van de meest robuuste en bewonderde pensioensystemen ter wereld.
Daar kan Frankrijk nog een puntje aan zuigen.@Bosbess. Ik had je aangeraden naar figuur 5.5. te kijken in dat CPB-rapport, dat het meest betrekkening had op wat Jako aankaartte. De rest is ook interessant, maar inderdaad wel erg technisch zo af en toe.
Goeiemorgen Jan, opnieuw eindeloos doorgescrold en alle tabellen en grafieken en tabellen aan me voorbij zien vliegen tot ik belandde bij 5.5. Geloof me of niet: ik ben duidelijk dysgrafiekisch, het zegt me (vrijwel) niets. Dus maar weer gelezen. Maar wat moet ik er mee dat sommige generaties méér van de overheid profiteren dan andere, wat veroorzaakt wordt door naoorlogse periode, eindige gasbel en andere toevallige factoren? Wil men daar dan iets tegen doen en wat dan? Sommige mensen profiteren in het leven ook meer van toevallige factoren dan anderen, te beginnen bij de ouders waaruit en het milieu waarin je wordt geboren, er zal nooit gelijkheid bestaan.
Maar goed, laten we aannemen dat “ze” willen proberen om, net als in het leven de ongelijkheid wat terug te brengen. De huidige modekreet is dat we onze problemen vooral niet mogen doorschuiven naar een volgende generatie. Ik vraag me dan af: “Waarom niet?” Dat is zolang als de mensheid bestaat altijd gebeurd. Onze generatie zat ook niet te wachten op nóg een wereldoorlog, maar die erfden we gewoon. En toen die eenmaal voorbij was hebben de mensen in die tijd gewoon aan zichzelf gedacht, ze wilden zich weer herstellen en het beter krijgen. Daar profiteert de volgende generatie dan ook weer van mee. Maar tegenwoordig moeten we dubbel bloeden: ten eerste moeten onze eigen problemen worden opgelost en bovendien moeten we ook nog voorkomen dat de volgende generatie ze gaat krijgen.
Enfin, dit staat voor jou ongetwijfeld bol van de kromme redeneringen, maar het is ook echt allemaal veel te ingewikkeld voor een normaal mens. En al die berekeningen en tabellen en grafieken zijn waarschijnlijk geweldig voer voor statistici en voor ingewijden die iets willen bewijzen, maar er hoeft maar één kinkje in de kabel te komen en dan zijn ze op slag allemaal waardeloos en zakt het hele grafiekenkaartenhuis in elkaar.
Wat voor ons, gepensioneerden in Frankrijk anno nu, van belang is: wij hebben ons hele leven bijgedragen uit solidariteit met de ouderen van toen om hun AOW en ziektekosten te kunnen betalen. Ons werd in het vooruitzicht gesteld, dat eenmaal ook wij aan de beurt zouden komen. Maar nu de tijd daar is eist NL opnieuw dat we solidair zijn, nu met onze eigen leeftijdgenoten in NL, alleen omdat we zijn geëmigreerd. En dat Jan, heb ik maar al te goed begrepen.
” Maar wat moet ik er mee dat sommige generaties méér van de overheid profiteren dan andere, wat veroorzaakt wordt door naoorlogse periode, eindige gasbel en andere toevallige factoren? Wil men daar dan iets tegen doen en wat dan? Sommige mensen profiteren in het leven ook meer van toevallige factoren dan anderen, te beginnen bij de ouders waaruit en het milieu waarin je wordt geboren, er zal nooit gelijkheid bestaan.”
Eigenlijk vind ik dat ook wel: sommige mensen (in dit geval: generaties) profiteren nu eenmaal meer van het leven , en ook van de overheid- dus van anderen die de belastingen opbrengen, dan andere. Aan de andere kant is het ook niet zo gek om te kijken hoe lusten en lasten verdeeld zijn over generaties, en daarin wat verandering (middels inkomenspolitiek) aan te brengen als het al te onevenwichtig wordt. Dit allemaal n.a.v. Jako die vindt dat de huidige generatie werkenden veel te veel belast wordt ten gunste van de huidige generatie ouderen. Die grafiek 5.5. , met de begeleidende tekst, heb ik aanbevolen om te laten zien dat dit wat genuanceerder ligt. De geboortegeneraties tot in de jaren tachtig lijken in toenemende mate te profiteren van de overheid, over hun levenscyclus gezien, en daarna neemt het weer snel af. De vooroorlogse generatie , de alleroudsten dus in Nederland, hebben zelfs een negatief profijt van de overheid (over hun hele leven gerekend). Het nemen van beleidsmaatregelen om dat wat anders te gaan verdelen is daarmee nog niet zo veel eenvoudiger geworden. Verhoging eigen bijdragen voor AWBZ en WMO ligt wel voor de hand, en die trend is allang ingezet (terzijde: voor verdragsgerechtigden in het buitenland zal dat gemiddeld ongeveer neutraal uitpakken op hun verdragsbijdrage aan CvZ). Ingrijpen in de systematiek van de AOW ligt minder voor de hand, bijvoorbeeld omdat je daarmee juist die alleroudste generatie treft (die minder pensioenrechten opbouwde). De huidige trend van (bedrijfs)pensioenverlagingen, waarmee het CPB waarschijnlijk nog onvoldoende rekening hield, doet aan de koopkracht van de huidige generatie ouderen flink af. Daar staat tegenover dat de pensioenvooruitzichten voor jongeren ook aan het dalen zijn, maar afhankelijk van de economische ontwikkeling in de toekomst zou daar nog verandering in kunnen komen. De loonontwikkeling, inclusief incidentele, is voor de werkenden de laatste jaren nog wel gunstiger geweest dan de ontwikkeling in de ouderdomspensioenen. Aan de andere kant stijgt de werkloosheid sterk zodat daar voor veel (met name) jongeren juist een sterk negatief inkomens- en koopkrachteffect uit voortkomt. Kortom: er zijn nogal wat gezichtspunten te hanteren.
Maatwerk in het inkomensbeleid blijft echter nodig, en de stelling “ouderen profiteren ten koste van werkenden” lijkt me te ongenuanceerd.Wat je laatste alinea betreft, heb je ten dele gelijk. De middels de verdragsbijdrage verzamelde gelden gaan in het Zorgverzekeringsfonds waaruit de zorg in Nederland van zowel de aldaar wonende ouderen en jongeren bekostigd wordt. Aangezien de ouderen daar meer kosten dan ze bijdragen draag je dus bij aan de Nederlandse verzekeringssolidariteit. Maar dat is slechts een deel van het verhaal. Dat doe je namelijk ook voor de woonlandzorg die de verdragsgerechtigden in je eigen woonland en elders krachtens de Verordening en verdragen gebruiken. Dat laatste werd benadrukt door het EHvJ in zijn arrest C-345/09. Ook daar is sprake van verzekeringssolidariteit (dus per saldo vanuit Nederland), omdat de kosten van de woonlandzorg (plus een beetje pensioenlandzorg in Nederland etc.) voor verdragsgerechtigden hoger zijn dan hun bijdragen. Althans daar lijkt het tot heden op wat de gepubliceerde cijfers betreft (lopen tot 1 mei 2010). Het wachten is op wat nieuwere voor de EU/EER. Maar niet aan te nemen is dan dat het tot een veel andere conclusie zal leiden.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
