Het debat rond het levenseinde wordt scherper in Frankrijk. Voor- en tegenstanders slijpen hun messen en de sfeer raakt gespannen. Aan de linkervleugel stemden 122 afgevaardigden voor een amendement pro-euthanasie. Rechts hebben de afgevaardigden van l’Entente parlementaire pour la Famille ongeveer 1000 amendementen ingediend.
Dinsdag en woensdag aanstaande wordt het gevoelige onderwerp van het levenseinde in het parlement behandeld. Tien jaar na de loi Leonetti ligt er een nieuw wetsontwerp, voorbereid door het duo Alain Claeys (PS) et Jean Leonetti (UMP). De tekst wil 2 rechten van de patiënt vastleggen: het recht op een diepe en voortdurende sedatie voor zieken die ondraaglijk lijden en van wie de levensverwachting kort is, en het recht om zijn wensen gerespecteerd te zien worden aan het eind van het leven, dankzij vooraf vastgelegde en dwingende directieven.
Dit voorstel van ‘evenwicht’, dat mocht rekenen op de steun van het staatshoofd, betekent een teleurstelling voor de voorstanders van actieve euthanasie en het verontrust degenen die de huidige situatie willen behouden. Hoewel de tekst wordt ondersteund door het gros van de leden van de UMP en van de PS, zijn de afgevaardigden van die partijen vrij om over dit maatschappelijke onderwerp voor of tegen te stemmen, omdat het geweten en de persoonlijke overtuiging in het geding is.
Degenen die ontevreden zijn over het wetsontwerp zijn in de aanloop naar het debat talrijker geworden. Zo hebben 122 van de 286 gedeputeerden van de PS een amendement ondertekend, waarin euthanasie en hulp bij zelfdoding gelegaliseerd zouden worden. Dit cijfer geeft aan dat een consensus, zo gewenst door François Hollande, binnen de PS niet mogelijk is. Het amendement zou moeten regelen dat alle patiënten ‘in vergevorderd of terminaal stadium van een ongeneeslijke ziekte die een ondraaglijk fysiek of psychisch lijden veroorzaakt’ actieve medische assistentie zouden kunnen vragen om te sterven. Deze te herroepen vraag zou moeten worden bekeken door een groep van drie artsen. Na hun akkoord zou de dodelijke dosis van het sederende middel worden toegediend, ofwel door de patiënt zelf in het bijzijn van de arts, ofwel door de arts, en dat binnen 4 dagen na het akkoord op de vraag van de patiënt.
Ook de groenen en radicaal links zijn voor het toevoegen van het amendement zodat de wet ook actieve euthanasie zal regelen. Als deze toevoeging echter gestand houdt, zo verklaarden de schrijvers van het wetsontwerp Claeys en Leonetti, zullen ze deze niet meer kunnen verdedigen. Hun argument is dat euthanasie niet het antwoord mag zijn op het ‘mal mourir’, waar palliatieve zorg dat wel zou moeten zijn.
Ook de Entente parlementaire pour la famille, een partij die zich al niet aflatend heeft laten horen tegen de ‘mariage pour tous’ (homohuwelijk) en de ‘ loi famille’ heeft inmiddels meer dan 1000 amendementen ingediend, om zodoende meer nadruk te leggen op het belang van een goede palliatieve zorg en om alle dubbelzinnigheid en onduidelijkheid uit de tekst te halen.
Intussen roepen de actiegroep ‘soulager mais pas tuer’ (verlichten maar niet doden) en de ADMD (Association pour le droit de mourir dans la dignité, vereniging voor het recht op waardig sterven) op tot actie. De eerste spreekt van een ‘dreiging van euthanasie’, de tweede van ‘hypocrisie en onmenselijkheid’. Dinsdag en woensdag zal het debat plaatsvinden onder leiding van voorzitter van de Assemblee Claude Bartolone (PS), die zich overigens eind november zelf voor het legaliseren van hulp bij zelfdoding en euthanasie heeft uitgesproken.
