In Europese richtlijnen en bij arresten van het Europese Hof van Justitie is het duidelijk: personen moeten alleen sociale lasten betalen in het land waar zij feitelijk wonen. Op het eerste gezicht lijkt daarom het besluit van de Franse overheid om bij de heffing van belasting op gemaakte overwinst bij de verkoop van niet-hoofdbewoningen, ook nog sociale lasten te gaan heffen. Deze heffingen zijn nu vastgesteld op 15,5% van de gemaakte plus-value en komen boven op de belasting van 19% voor personen afkomstig uit de Europese Unie.
Maar in Frankrijk heerst de opvatting dat de sociale lasten die geheven worden, niet moeten worden beschouwd als sociale premies, nodig om de sociale zekerheid te financieren. Het zijn vormen van belastingen en het heffen daarvan is derhalve niet is strijd met de Europese regelgeving, zo redeneert de Constitutionele Raad, te vergelijken met de Raad van State die wetten beoordeelt. Het Europese Hof dacht daar in 2000 anders over en beschouwde de heffingen CSG en CRDS wel degelijk als sociale heffingen ter financiering van de het Franse socialezekerheidsstelsel. En daarom kan het betalen van deze heffingen niet worden verlangd van niet-fiscaal ingezetenen, die in eigen land al sociale premies betalen. Het dubbel betalen is strijdig met Europese regels.
De Britse evenknie van Wonen en leven in Frankrijk, de website French Property, sprak met de Europese Commissie over de nieuwe lasten en daaruit bleek dat de Franse maatregel volgens Brussel niet als illegaal moet worden beschouwd. Een woordvoerster zegt dat de Franse sociale lasten op tal van inkomensbronnen worden gelegd, zoals op beleggingen, renteinkomsten en andere kapitaalwinsten. Zij worden niet alleen geheven op lonen, salarissen of pensioen. De heffingen zijn een onderdeel van het algemeen belastingsysteem. Over het algemeen wordt de sociale zekerheid niet uit de algemene middelen gefinancierd. De financiering van de ziektekostenverzekering bijvoorbeeld komt in principe niet uit deze algemene belastingheffen, maar uit specifieke heffingen. Daarom, aldus de woordvoerster van de Europese Commissie, zijn de nieuwe regels dat ook buitenlandse bezitters van tweede huizen bij verkoop sociale belasting moet afdragen, niet in strijd met het EU-beginsel van non-discriminatie.
Uit de opbouw van de 15,5% aan sociale lasten blijken er ook sociale voorzieningen te zijn die op het eerste gezicht wel degelijk lijken te worden medegefinancierd uit het totaal van de prélèvements sociaux, zoals de PS en de werkloosheidsfinanciering. De percentages van alle heffingen zijn per 1 juli 2012: de prélèvement social (PS) van 3,7%, de contribution de financement du revenu de solidarité active (RSA) de 1,1%, de CSG (10,2%) en de CRDS (0,5%.) Samen 15,5% derhalve aan sociale heffingen/belastingen. Deze prélèvements sociaux worden geheven op alle verkregen inkomsten; bij inkomen uit arbeid en op de uitkeringen worden alleen de CSG en CRDS ingehouden over 98,25% van de bruto betalingen. Op de Franse overheidssite Service.public staat onomwonden vermeld: La contribution sociale généralisée (CSG) et la contribution au remboursement de la dette sociale (CRDS) sont des prélèvements fiscaux destinés à diversifier les sources de financement de la sécurité sociale.
Anders dan bij kwesties als de invoering van de Zorgverzekeringswet in 2006 en de korting op de AOW-uitkeringen voor buitenlanders, leidt de nieuwe Franse maatregel niet tot massale protestacties. Noch bij de Britten, de grootste groep buitenlandse huizenbezitters in Frankrijk uit Engeland, noch bij de Nederlanders is voor zover bekend een juridische actie gestart om het Franse besluit te toetsen aan de Europese regelgeving.