Toen ik vorige week mijn inmiddels zeven jaar oude exemplaar van “Le manuel de la renovation” uit de kast opdiepte dacht ik: nog steeds actueel. Voor het probleem van de verzakkende keukenvloer dat hier onlangs op het forum verscheen nog even gekeken naar wat ze te melden hebben als alternatief voor het storten van een betonvloertje, in dit geval une chape chanvre et chaux. Voor de liefhebbers iets om nog een keer te scoren op een vide greniers of op Amazon dacht ik. Het blijkt nog steeds nieuw in de handel verkrijgbaar te zijn. Nu ook de meeste bezitters van une maison secondaire langzamerhand weer terug op honk zijn is het immers tijd voor grote en kleine bouwvak klussen of voor une pause réflexion: hoe gaan we dat aanpakken.
Alvorens de hele tegelvloer eruit te tikken is het misschien handig om rondom het huis eens te kijken of er in de muurvoet onder het maaiveld geen gaten zijn die als toegangstunnel dienen voor het gravende gedierte des velds. In de loop der tijd heeft een zand/leem mortel daar het meest te lijden, ook door vocht en wortels die menen daar een stevige verankering te kunnen vinden. Ik heb bij ons huis diverse meters muur tot een diepte van 20 à 30 centimeter open gegraven en gaten gevuld met een stevige kalkmortel.
Gresbuis: ik dacht nog even, goh, ouderwets, lag ook als rioleringspijp in de grond bij mijn ouderlijk huis. Joost de Vree heeft die misvatting zojuist gecorrigeerd.
Eens met Jos z’n pleidooi voor een ademende kalkvloer. Lastige is dat je dan in sommige gevallen – afhankelijk van de vochthuishouding – toch tot een behoorlijke diepte moet uitgraven. Eerst een dikke laag grind (hérisson) met evt. drainage erin verwerkt (20 à 25 cm) en daarna une chape chanvre et chaux (15 à 20 cm). Aldus “Le manuel de la renovation” (ISBN: 978-2-7072-0653-4) in 2010 uitgegeven door het blad “Maison et travaux”. Wanneer de fundering niet al te veel voorstelt moet je met dat uitgraven voorzichtig zijn: je moet voorkomen dat door het wegvallen van de gronddruk aan één kant de boel gaat schuiven. Bij een verbouwingsklus waar ik een keer bij heb staan kijken werd daarom eerst – stapsgewijs – een betonnen rand met wapening (30 x 30 cm) gestort. Strak langs de binnenkant van wat we met een eufemisme de fundering zullen noemen.
Wat me nog te binnen schiet, de sector moderne bouwmaterialen. Er zijn in Nederland en Duitsland zeer vormvaste kunststof bouwplaten in diverse diktes verkrijgbaar waarvan één zijde geschikt is om op te tegelen. Om tijdwinst te boeken – niet eerst een vloertje storten – gebruikt in een modern appartement, betonnen ondergrond. Ook te gebruiken op een minder stabiele ondergrond als een houten vloer. Wat foto’s ter illustratie: plaatmateriaal, detail, opbouw, resultaat.
Maar wel hetzelfde nadeel als met beton waar Jos al op wijst: opstijgend vocht zal nu langs de muren pogen hoger sferen te bereiken. Maar als ondergrond, en als zijwanden, voor een badkamer op een verdiepingsvloer nog wel een aardig alternatief voor een vloer met lewisplaten en wandjes met groen gipsplaat.
NoëSleutelbeheerder
Bonjour Wim3,
Als u niet al te veel nodig hebt kunt u hier eens kijken voor kant-en-klaar.Hier staat overigens veel nuttige informatie over het werken met hennepbeton.
In het geval van vele kubieke meters zou ik zelf de ingrediënten in het groot inkopen: luchtkalk, eventueel pouzzolane, hennep. Pouzzolane en luchtkalk vindt u bij elk tuincentrum en behoorlijke brico. De hennep oftewel chenevotte vindt u bij de eco-bouwmarkten.
Salutations, Jos
NoëSleutelbeheerder
Bonjour Frans,
Opvullen is inderdaad niet noodzakelijk voor de draagkracht. Echter, ik heb in de loop der jaren redelijk bittere ervaringen opgedaan met holle ruimtes in oude FR huizen. Die oefenen een magische aantrekkingskracht uit op medebewoners die je liever niet in je huis wilt hebben. Muizen, loirs, renettes, mieren, mijten, whatever.
Ik probeer holle ruimtes dan ook altijd zo veel mogelijk op te vullen, en wel met materiaal waar deze beestjes niet van houden. Zo is polystyreen (“piepschuim”) te allen tijde te vermijden. Maar er zijn meer materialen waar beestjes graag of gemakkelijk in nestelen. En als ze er éénmaal zitten, zie ze dan maar eens weg te krijgen!
De holle ruimtes in het geval van deze balken zou je prima kunnen opvullen met hennepbeton, ook wel limecrete of beton de chanvre genoemd. Dat spul is uitstekend compatibel met hout en onaantrekkelijk voor beestjes.
Salutations, Jos
NoëSleutelbeheerder
Bonjour ratatouille,
Quote:
Quote uit ratatouille op 21/03/2014 17:15
…Ik weet niet of vraagsteller Jos een isolatie wil of alleen een strakke afwerking.
Ik ben niet de beginner van deze draad, maar vraagsteller Jos wil de nodige binnenmuren realiseren. Oorspronkelijk plan was cellenbeton maar ik neig steeds meer naar metalstud met wat hoogwaardiger plaatmateriaal dan gipskarton. Met steenwol voor akoestische en thermische isolatie.
Mijn buitenmuren zijn deels prachtig gerenoveerde murs en pierre en deels vakwerkmuren met van binnen glad afgewerkte chaux/chanvre. Dus die laat ik lekker zo.
Kortom mijn interesse is niet a priori isolatie maar fraaie en solide binnenmuren. En de afwerking hoeft niet eens superstrak te zijn want de finish wordt waarschijnlijk glasvlies in een rustieke structuur.
Salutations, Jos