40 jaar doodsstrijd van de franse staat

@cees,
Jij vindt het zelf niet erg, maar je leest niet serieus over economische zaken. En dat wreekt zich. Ik zeg zeker niet dat Economie een moeilijke wetenschap is. Het is misschien wel moeilijk, maar het is hooguit een technisch vak, vooral bestaande uit veel weetjes aangevuld met verhaaltjes van mensen die zich ‘econoom’ voelen. Jij hebt geen belangstelling voor de weetjes en en de manier waarop je die weetjes moet combineren.. Dat weet omdat jij niet zo lang geleden dat boek ‘Economy in One lesson’ zo luidkeels verwierp als Bullsh*t. Door jouw evidente gebrek aan kennis, moet ik helaas toegeven – met alle respect overigens – dat jij met zevenmijls laarzen door een economische discussie rent , maar vooral dat het voor anderen weinig zin heeft erop te reageren. Zo heb jij geen enkel idee hoe werkgevers en werknemers op elkaar reageren. Jouw eigen ervaringen zijn niet meer dan dat: eigen ervaringen en standpunten. Desondanks: blijf nadenken maar luister wel naar anderen.

Cees,
Ik denk dat ik al zie waarin mijn communicatie met jou vastloopt. Jouw schets van het gebeuren is een scenario’d, dat zou kunnen gebeuren, maar ook jij geeft daar geen argumenten voor. Ik geef je een voorbeeld uit Singapore. Veel mensen werken daar voor EUR 350 per maand, omdat ze oud zijn en niet hebben gespaard of ondat ze weinig talenten hebben. De Vakbond heeft zelfs een soort eigen AH waar ze oude en gediskwalificeerde mensen een baan aanbieden voor EUR 400 per maand. En die mensen werken allemaal zeer hard. Een verschil aan met Frankrijk: hier zouden ze edele delen van hun lijf staken. Jongens van mijn zaak detacheerde ik in Singapore en die kregen 9000 EUR per maand netto uitgekeerd van de bedrijven waar ik ze had neergezt. De werkgevers zijn gewend dat ze marktconform moeten betalen willen ze zelf averleven. Het probleem is, dat er zoals jij ook noemt mensen door het putje dreigen weg te spoelen. Is dat erg? Jaker ! Is dat te voorkomen, Misschien, maar dat hangt alleen van die mensen zelf af. Dat kan je als smenleving niet oplossen. Alleen weten we al jaren dat subsidies en zochte hand niet werken. Daarvan kijg je luie mensen en bedrijven. Ik denk dat het onteigenen van bijvoorbeeld de autoroute even ingrijpend is, als het minimumloon verlagen, alleen geeft dat laatste positieve impulsen aan de toekomst.
Je moet niet denken, dat de wereld zo makkelijk verbeterbaar is. Frankrijk is vastgegroeid en dichtgeslibt. Dat moet je aanpakken, maar dat gaat dan wel tenkoste van de minderbedeelden werknemers en zwakkere bedrijven
Wij zitten nog met een bevolking die denkt vooral rechten te hebben op van alles en nogwat. Lees maar wat Bosbes soms zegt over medische zorg en over compensaties bij haar AOW. Naar mijn bescheiden mening heb je geen rechten, zeker niet op zorg als je niet productief meer bent. Mijn beeld is natuurlijk heel lullig voor mensen anno 2013. Maar ik heb nooit gezegd dat mensen in het algemeen, maar mensen in Frankrijk in het bijzonder acht nadenken. Jij moet dat kunnen begrijpen als je over de Joden en de palestijnen nadenkt.Ook daar zijn alleen maar vragen en geen leuke antwoorden.
Denk jij dat Amerikaanse toestanden zo slecht zijn, of dat die ueberhaupt kunnen worden voorzien van een silvery lining?
Ik ben uit een eerdere tijd en heb weinig op met de hedendaagse rechtecultuur.Ik vind dat we een recht hebben en dat is vrije verstrekking van een Drion pil.
Doe je best en ga eindelijk eens trouwen 😀 want voor je het weet ben je een oude vrijster 🙁

HansPiet

Ik vind het nogal beschamend te lezen dat iemand die (schijnbaar) uit de periode komt waar men de hervormingen voor een beter en zekerder leven heeft opgebouwd, nu roept dat we maar weer terug moeten naar die “goeie ouwe tijd”.
Laat ik even met je door jouw schrijven heen lopen hans;
Je zegt dat ik geen bewijzen heb voor mijn argumenten.
Ten eerste heb ik het bewijs wel degelijk genoemd door te schrijven dat de tva verlaging een fiasco is geweest, en ik aan de hand daarvan voldoende redenen heb om aan te nemen dat als er een loonsverlaging zou komen de uitwerking hetzelfde zal zijn.
Ten tweede ben ik me zeer bewust van het niveau tussen directeur en personeel.
In Nederland was en ben je een knecht, de baas hield van je, de baas vertroetelde je nog net niet, maar hij had het beste met je voor, ben je ziek, krijg je een bloemetje.
Hans, ik weet niet of je enigszins de franse arbeider kent maar die worden verre van vertroeteld, krijgen geen bloemetje, en zijn gewoon een nummer zoveel aan eindeloze lopende banden bij alstom, benneteau, of carefour.
Als bedrijven al een schijnboekhouding hebben in Amsterdam om de belasting te ontduiken, al met zwartwerkers werken, waar zelfmoord schering en inslag is, waar je alleen maar kunt komen werken met een tijdelijk contract en ze je daarna weer de straat op schoppen.
Let wel, je hebt het over de smic, de jongens en meiden die ter nauwernood een diploma hebben gehaald, de laagste in de society, maar wel een hele grote groep.
Met deze mentaliteit van werkgevers, en ook werknemers want ik ben er van overtuigd dat er veel jongens en meiden zijn die zich wél omhoog kunnen werken, ben ik bang dat je jouw plan uit kunt zien lopen op een drama, dus, moet je een tegenplan hebben, en dat kost geld.
Ik moet me baseren op oude cijfers maar er werkte in 2009 bijna 15% van de arbeiders met een smic.
Werkzaam in (hoe kan het ook anders) de beroemde horeca met haar tva verlaging, en kleine bedrijfjes met minder dan 10 werknemers.
Mijn nekharen gaan overeind staan, juist die groep die het makkelijkste de loonslaaf misbruiken.
Als je deze 4 miljoen die al armzalig rond moet komen, verder snijd, wat zijn dan de gevolgen?
En wat te doen met de chômage, die er dan ver bovenuit steekt?
Immers zou ik zeggen, val dood met je werk, ik ga de ww in.
Dan Singapore;
Ik ben in Singapore geweest ik was shocked dat oude mensen zich nog te pletter werken voor een hongerloon, dit allemaal om een economie draaiende te houden?
Singapore is een van de rijkste ter wereld, met een salaris niveau van een derde-wereld-land, laat me toch niet lachen, dáár wil je toch geen voorbeeld aan nemen?
Waarom vertel je er niet bij dat er geen aow bestaat, waarom vertel je er niet bij dat als je niet meer kunt werken je opgevangen moet worden door de familie?
Laat ik iets anders zeggen, volgens een ouderwets systeem gaan de grootouders naar de kleinkinderen om hun oude dag (na arbeid) uit te zitten tot ze dood gaan.
Zo vind je in huizen drie generaties mensen, jaja, wat een geweldig land zeg, en dat allemaal voor die economie (ben vaak genoeg in Singapore-city geweest om te zien wat men niet wil zien.
Hoe waarachtig, het lijkt de kibboets wel, ook daar werkten wij voor 350 shekel om de staat te financieren, en wat is er van over?
Van de 3700 kibboetsiem die er ooit bestonden, zijn er nog een honderdtal over, vaak uit religieuze zionistische overtuigingen.
Israel had tegelijk een massa immigranten te verwerken, russen, ethiopiërs, men had dus heel veel geld nodig om deze mensen een normale levenstandaard te geven.
Ik ben zelf een van de lieden die de nacht van 24 mei 1991 voor de shabat begon, duizenden mensen wegsmokkelde door de woestijnen van Ethiopië, naar het beloofde land (zeven baby’s zijn geboren tijdens dit geheime transport. Zeven “Sheba” is een heilig getal)
Gelukkig waren er miljoenen dollars die de ene immigratie –kibboets – stad – kon betalen, en de andere immigranten zonder geld en banen, te bekostigen.
Wat jij wilt doen is juist terug gaan naar de kibboets om het land te redden maar met dezelfde levenstandaard als nu.

Hans, het aantal mensen dat “door het putje” dreigt weg spoelen tegenover een economie die opgebeurd moet worden zonder na te denken wat we met die miljoenen mensen gaan doen die A. voor de chômage gaan kiezen (en dus nog meer kosten) of B. helemaal aan lager wal raken en de secu nog meer kosten te eindigen bij SDF, lijkt mij een domme zet.
Ik wil geen verantwoordelijke zijn dat op m’n geweten te hebben.
Ik vind deze discussie een beetje een piswedstrijd van “wie heeft de beste boeken gelezen” zoals vaak door jullie gevoerde politieke discussies zonder kant nog wal te raken dan alleen te eindigen met het aanwijzen van een schuldige, meestal Hollande.

Trouwens ik heb veel boeken gelezen over moderne economieën en ook oudere, bijvoorbeeld Guy Laroque en Bernard Salanié.
Ik lees literateur van en over zakenmensen, ik loop er niet te koop mee, en ik schrijf/kopieer al helemaal niet in dure woorden, ik ben een man die met de handen werkt en een briefje schrijft wat normaal mens lezen kan.
Niettemin vind ik het interessant wat jullie zeggen en beweren, alleen siert het je niet iemand die er anders over denkt te betichten dat hij/zij geen kennis van economie heeft.
Mijns inziens mag je in Frankrijk helemaal niet aan de smic zitten, maar moet je bezuinigen waar de “hulp” als een “gemak” wordt gezien, en je mag gerust “gemak” vervangen door “genot”.
Dat betekend bezuinigen op het belachelijke aantal gratis taxiritten met een ambulance, bezuinigen op de giften voor wat al niet (brille, enz) bezuinigen op dokters (men holt er zo graag naar toe maar in de zomervakantie zie je niemand, dan liggen ze aan het strand) bezuinigen op medicijnen, en zeker bezuinigen op chômage.
Ik heb verschillende Duitse rapporten gelezen, van de kosten van de overheid tot het sociale stelsel, daar zou Frankrijk een voorbeeld aan moeten nemen.
Ik hoor ja al roepen “in Duitsland hebben ze geen “mindestlohn”, idd, maar in Duitsland is een arbeider om trots op te zijn, en geen con zoals hier.

Bedankt Bosbess, hieruit komt al weer een hoop meer tevoorschijn dat ik in mijn beweringen gelijk heb.

Iid, boeken zijn niet m’n favoriet, maar dan heb ik het over boeken waar jullie mee aan komen zwaaien van oud-geleerden en oud-economen.
Zoals ik al zei, je kunt de economie niet vergelijken met een oude crisis met de oplossing daarbij, immers hebben beiden crisis min of meer geleid to een oorlog en dat willen we nu juist niet.
Jouw link –daarvoor bedankt, ik zal hem uitprinten en gebruiken- geeft exact weer waar de fout zit.
Smic, lager, en ik kan nou niet echt zeggen dat het leven in Frankrijk goedkoper is, of je moet een moestuin en een geit hebben.
Werkeloosheid, om te gillen, stakingsdagen, vertrouwen in de medemens, aow, en dan rolt uiteraad het hogere aantal armoedegrenspercentage als antwoord in de bus.
Met andere woorden, de schoen wringt hem in het vertrouwen, het aantal werkelozen (er zijn genoeg banen waar geen mensen voor gevonden worden) de lage salarissen en de hoge kosten.
Ik ben er van overtuigd dat als men de relatiesfeer op de werkvloer verbetert (lees hierover de stukjes die Steven vermeld met zijn ervaringen) de kloof tussen baas en personeel verwijderd, en de lonen optrekt en tevens de uitkeringen inkrimpt, en voorál het ontslagrecht versoepeld, er snel een hele grote groep mensen zal zijn die zegt aan de gang te willen en te kunnen.
Negenhonderd euro chômage in de maand, ze gaan (en ik lieg niet) naar de interim en pôle emploi, worden gevraagd zich aan het sollicitatiegedrag te houden, daarna moeten ze een baan nemen, maar ze gaan tijdens het interview zitten gapen (een vertelde dat hij bij de vrouw die het interview afnam zijn neus uitpeuterde) en vervolgens krijgt pole emploi een mailtje, deze kandidaat is niet geschikt voor ons team.
Ik kan je tientallen voorbeelden geven, ik ben er zelfs mee naar pole emploi geweest, ik vroeg ze op te treden in naam van de democratie en de arbeidsomstandigheden, hun antwoord was zeer kort en duidelijk.
“geachte meneer cees, in Nederland is het misschien gebruikelijk maar in in frankrijk niet; omwille van de privacy hebben noch ik, noch een controleur niets te zoeken in het leven van een bedrijfseigenaar zolang deze geen strafbaar feit heeft ondergaan.”
Op de vraag hoe je zonder te controleren kunt weten of een bedrijf een strafbaar feit ondergaat haalde men de schouders op met de woorden; “jullie werken dus met verraders?”
De burgemeester hier weet niet eens hoeveel mensen er in zijn dorp werkeloos zijn, en wie.
Met andere woorden, men is zo vrij als een vogeltje en niemand die er wat van zegt.
De staat keert per direct de uitkering uit, de gemeente staat buiten spel.
In nl wordt de gemeente door de overheid op het matje geroepen, en de burgemeester is verantwoordelijk voor zijn werkelozen.
De burgemeester wordt dus min of meer ook aangekeken als er een hoop werkelozen zijn, en hij wil herkozen worden, dus hij gaat daar aan werken.
Hier zal het de burgemeester een betterave wezen al zit het halve dorp in de steun.
Mensen die geen werk hebben betalen geen impots, SDF al helemaal nooit.
Moet veranderen, iedereen moet belasting betalen, al is het maar één euro.
Door het betalen van belasting voel je je mede verantwoordelijk voor de maatschappij, en trouwens, zei mijn partner tegen een SDF “waarom zou ik in de stress moeten liggen in mei voor het betalen van enkele duizenden euros en jij hoeft nog geen centimes te betalen en slaapt lekker, lig ook maar eens wakker!”
Kortom, het hele franse systeem is zo verrot als maar kan, er wordt door zowel links al rechts gejat bij de vleet en het is altijd de ander die het gedaan heeft.
Ze klagen over de vele werkelozen maar gaan aan de haal met zwartwerkers die een uitkering hebben en het werk veel goedkoper doen dan een bedrijf, die maar meer en meer impots moet betalen.
Om terug te komen dus op de bewering van HansP dat de smic naar beneden moet…
Het zou dramatisch worden voor een land met deze mentaliteit die nul komma nul over heeft voor de medemens, nul komma nul vertrouwen heeft in de medemens, en je achter je rug om een oor aan naait.
Men zou een enorme stijging zien van chômage, en dat is zeker op dit moment niet door de belastingbetaler op te hoesten.
De enige manier is de arbeidsmarkt los te trekken door arbeid aangenaam te maken, maar ja, of dat kan in Frankrijk?????