In 2012 hebben de lokale overheden zich tamelijk bedaard getoond bij het verhogen van de onroerendgoedbelastingen, zoals taxe foncière en taxe d’habitation. Ook in 2013 vallen geen spectaculaire wijzigingen, lees verhogingen, te verwachten van de tarieven van deze heffingen. Immers in 2014 zijn er gemeenteraadsverkiezingen.
Na het aantreden van de nieuwe besturen in dat jaar zullen de grondslagen voor de lokale belastingen aanzienlijk worden opgetrokken. Bovendien bestaat er een plan om ook de inkomens te betrekken bij de bepaling van de hoogte van de tarieven. In de laatste jaren is de optrekking van de grondslag voor de belastingen, de theoretische huurwaarde, steeds met 1,8% per jaar opgetrokken. Mede als gevolg van de forse tariefverhogingen die gemeenten, departementen en regio’s tot 2010 doorvoerden, zijn de tarieven van 2005 tot 2010 met gemiddeld 22% gestegen bij een inflatie in die periode van 8%.
Na 2014 zal het gedaan zijn met de bescheiden verhogingen die in de jaren 2012 en 2013 zullen zijn vastgesteld. De inkomstenbron voor gemeenten uit de afgeschafte taxe professionnelle is met de invoering in 2010 van de Contribution économique territoriale (CET) flink opgedroogd. Bovendien is de gemeentelijke autonomie bij deze heffing op plaatselijke ondernemingen verdwenen. De vermindering van deze inkomsten, nog versterkt door de economische crisis en de ingezakte woningmarkt (minder overdrachtsbelasting), zal moeten worden gecompenseerd door de huishoudens. In 2011 zorgde de overdrachtsbelasting van ruim 5% voor € 11,4 miljard inkomsten voor de lokale overheden.
In 2014 zal ernst worden gemaakt met de grondige herziening van de vaststelling van de huurwaarde. Deze huurwaarde is nog gebaseerd op oude economische cijfers die in geen verhouding meer staan tot de werkelijke actuele economische waarde. Deze herwaardering is al begonnen voor bedrijfspanden. Maar de 40 miljoen belastbare woonhuizen komen ook aan de beurt. Cijferaars op het ministerie van Financiën houden er rekening mee dat de taxe foncière en de taxe d’habitation zullen verdubbelen of voor sommige categorieën zelfs kunnen verviervoudigen. Daarom denkt Bercy, zoals het ministerie van Financiën wordt genoemd naar de straat van vestiging in Parijs, aan het uitsmeren van de hervorming over enkele jaren.
De regering overweegt ook om het inkomen een rol te laten spelen bij de vaststelling van de taxe d’habitation, de woonbelasting voor eigenaren en huurders. Want er moet meer geld worden doorgesluisd naar de lokale overheden die steeds meer taken krijgen toebedeeld, zoals de financiering van de APA (zorg voor afhankelijken), de middelbare scholen en de nieuwe werkloosheid RSA. Bij de rijksoverheid vermindert het aantal ambtenaren enigszins, maar bij de gemeenten, departementen en regio’s nemen de personeelsaantal explosief toe.
