Dit onderwerp bevat 47 reacties, 17 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 4 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Dag!
Graag had ik als eerste bijdrage iets vrolijkers gemeld, maar nu wil ik eerst even een frustratie van mij af schrijven. Ik kijk nu ongeveer een jaar rond naar een huis in Frankrijk, en dat doe ik middels de bekende websites als green-acres, trovit immo, etc etc.
Zo af en toe kom ik dan iets tegen dat me aanstaat, en dan vul ik in mijn beste Frans het contactformuliertje in, of ik stuur een mail. En dan: meestal niks. Of, niet meer dan een obligate mail terug met foto’s die ik op de website al had gezien, zonder dat vragen over de chauffage, cave, garage of isolatie worden beantwoord.
Wat de makelaars al helemáál niet kwijt willen is de lokatie van een huis. Héél irritant. In Nederland zijn we gewend dat een huis verkocht wordt door één makelaar, zonder concurrentie van andere makelaars. Het adres is dan dus niet geheim. In Frankrijk wel, daar kan een huis door een willekeurige makelaar, of de eigenaar zelf, worden verkocht. Er is dus concurrentie, want de ander zou de fee eens kunnen opstrijken. Ik ben erg goed geworden met minieme aanwijzingen uit een advertentie met Google Maps en Google Earth huizen terug te vinden. Als een huis 20 minuten van plaats x is en 5 minuten van plaats y, dan weet ik genoeg. De kleur en vorm van het dak verklappen dan de rest wel. Erg nuttig. Zo kunnen huizen die geadverteerd worden met “cadre bucolique” en “verdoyant” en “calme totale” vlak naast een open mijn, een cross-terrein, of een Route National liggen (serieus), en dan haak ik af.
Zijn de Franse makelaars dan niet geinteresseerd in buitenlandse klanten? Kan ik me wel voorstellen. Het is natuurlijk makkelijker als iemand 10 km verderop met een koffer geld meteen het huis koopt dan wanneer je met een slecht Frans sprekende Nederlander moet communiceren die 1200 km verderop achter z’n computer zit.. Maar, wil je nou een huis verkopen of niet? Ik ben toch wel erg verbaasd over makelaars die antwoorden met: “al uw vragen kunnen worden beantwoord middels een visite”, of platweg: “dit huis beantwoordt niet aan uw wensen”. (Alsof mevrouw Catherine (&@#$6*Grr!) Taillefer van IADFrance daar over gaat.) Als ze al antwoorden, dat is. En dan staat zo’n huis een maand of drie vier later nog steeds geadverteerd. (Wat overigens niet betekent dat het nog te koop is; verkochte huizen verwijderen is ook zo wat.)
Doe ik het verkeerd? Is mijn Frans te Google-translaterig? (Ik zeg er bij dat mijn Frans niet heel geweldig is.) Ik zeg netjes bonjour, en de naam van de makelaar in helemaal hoofdletters, en stel vragen of de chauffage, de fosse septique, de isolatie, de numeros cadastrale (die ze zelden kwijt willen), vraag fotootjes van badkamers en keukens als die niet op de website staan, wat meestal betekent dat het totale wanhoop is, gewoon vervangen moet worden. Niet erg, maar ik wil het wel graag weten.
Misschien werkt het gewoon niet, on-line, en werkt het alleen maar echt persoonlijk, en nadat je de makelaar hebt volgegoten met een pastis of drie? Maar, ik kan niet elke week afreizen omdat ik denk een leuk huis gezien te hebben, hoezeer ik een pastis ook kan waarderen. En ik reis niet af als ik niet precies weet wat ik kan verwachten. Ziedaar een patstelling.
Informatie vragen over huizen die op ebay of marktplaats door de eigenaren zelf worden geadverteerd gaat overigens een stuk beter, maar dat is helaas maar een klein deel van het aanbod.
Ik ben benieuwd naar jullie ideeen en belevenissen op dit gebied!
Alvast dank,
Jan S.
Dag Jan.
Dat zijn een heleboel vragen, laat ik je deelgenoot maken van onze ervaringen. Rijp en groen door elkaar. Punt 1: wij hebben er ruim twee jaar over gedaan, en wij konden om de haverklap naar Toulouse vliegen want we werkten bij de KLM. Eén jaar is dus relatief gering… Nu ga ik een beetje overdrijven: de ècht leuke objecten worden lokaal verkocht, als langeafstandsgegadigde heb je niet veel kans, verders: interessante objecten worden vaak door notarissen verkocht, en niet door makelaars, vaak erfenissen, de notaris hier heeft meer petten op dan zijn Nederlandse collega. Voorts: makelaars hebben hier zelden het alleenverkooprecht, de gebrekkige Franse handelsgeest doet de verkoper zijn object bij alle denkbare makelaars in de etalage te zetten waardoor die makelaars dus allemaal bijna geen moeite meer doen, en dus ook nauwelijks bekend zijn met wat ze aanbieden en je vragen over details ook niet kunnen beantwoorden. Tevens: een zoekmakelaar is hier bijna onbekend, de klant moet maar langskomen. De courtages zijn erg hoog waardoor verkopers geneigd zijn ondershands een dealtje te doen, daarom doen makelaars zo schimmig over de lokatie, soms liegen ze er een compleet departement naast. Met die zeer hoge courtage hoeven ze maar vier vijf keer per jaar iets te verkopen en kunnen ze weer een paar weken naar Guadeloupe op vakantie, aan die methodiek wordt niet getornd ook al gaan de makelaars hier en masse failliet momenteel. Met al die nadelen opgeteld: als een object uiteindelijk dan op Internet verschijnt, is het misschien al bijna een winkeldochter. Tientallen keren zijn wij voor een weekje heen en weer gevlogen om de ene na de andere ruine te aanschouwen, schilderachtig gelegen naast de snelweg of de varkensfabriek, ik had het bijna opgegeven. Nogmaals ik overdrijf wat en generaliseren is altijd fout maar zo lopen de hazen wel zo ongeveer. Het allerbeste wat je kunt doen is je spullen pakken en voor geruime tijd wat huren in je favoriete gebied, als dat überhaupt mogelijk is natuurlijk. Een tussenstap dus, en een niks niet leuke maar je zit veel dichter op het vuur, je leert mensen en mores kennen.
Succes, Bert (Tarn)
Zo Jan jij bent het ff kwijt heerlijk zo’n forum.
Ik vroeg me af waar je aan het zoeken bent in Frankrijk.
Wij hebben bewust gekeken naar sites van makelaars waar je met Engels en Nederlands terecht kan. Frans is een moeilijke taal maar alles is te leren. Wij kwamen bij een Nederlandse makelaar terecht in Luzy Bourgondie. Contact met Nederlandse snelheid en met lange Franse nazorg. Ik heb een leuk huisje gevonden onder Autun en ik ga nu trouw elke donderdag naar Franse les en ik vind het hartstikke leuk maar nog steeds erg moeilijk. Komt er nog bij dat in het dorp bij ons een dialect wordt gesproken waar Fries kinderspel is. Je kunt ook een bemiddelaar in Nederland in de hand nemen maar dat kost geld. Of een Nederlands sprekende makelaar die voor jou het werk doet. Zij gaat voor je het werk doen en wordt door de verkoopmakelaar betaald (wel even navragen). O ja en wen er maar vast aan alle afspraken zijn in Frankrijk vrijblijvend bij ons was zelfs de afspraak met de burgemeester totaal vergeten
Suc6 in het heerlijke Franse land
Groet FransWelkom op de Franse huizenmarkt, Jan!
Je hebt een aardige verzameling ervaringen opgedaan en met die van Bert erbij is een redelijk accuraat beeld geschetst van de gemiddelde ervaring van Nederlandse huizenkopers in Frankrijk. Het kan beter, veel beter, maar het kan ook nog veel erger.
Ik hou me bezig met de begeleiding van mensen die uiteindelijk een huis vinden (op welke manier dan ook) dat wel aan hun eisen voldoet. Dan zul je merken dat de makelaar ineens een hele andere persoon wordt. Hij hangt dagelijks aan de e-mail. Hij kan ineens Engels! Hij gaat voor alles zorgen, maar wel snel een handtekening onder een zelf in elkaar geknutseld contract, want er staan immers vier andere klanten te wachten die maar al te graag het huis willen kopen en wel voor de vraagprijs en tegen cash…Er gaan jaarlijks zo’n 80 koopcontracten door mijn handen en makelaars zijn in dit geval vaak alleen maar lastig. Immers een goed compromis de vente haalt meedogenloos alle zaken eruit die een verkoper of zijn makelaar liever verborgen hadden gehouden. In één op de drie dossiers heb ik mot met een makelaar. Daarnaast zijn er makelaars, Fransen, Nederlanders, Engelsen, die uitstekend werk verrichten, weten waar ze het over hebben en vooral eerlijk zijn over de huizen die ze aanbieden. Het is een genot om met zo’n makelaar te mogen werken.Maar je bent een goed voorbeeld van wat de Franse onroerend goed markt staat te wachten. De informatievoorsprong van makelaars wordt elk jaar kleiner dankzij o.a. Google Maps en andere software. Veel makelaars hebben maar 1 voordeel: zij weten het adres van de verkoper en de huizenzoeker weet dat niet. Veel makelaars zijn van mening dat die informatie 7% van de koopprijs waard is! Deze makelaars zullen verdwijnen. De vraag is niet of, de vraag is wanneer.
Dus hou vol, er staan zoveel mooie huizen te koop in Frankrijk, ooit zul je je droomhuis vinden. Laat dan wel het compromis de vente lezen door iemand die eerder zo’n ding in handen heeft gehad. Het grote gevaar van een compromis de vente is immers dat wat is weggelaten, niet zo zeer dat wat er staat…
Wim
Probeer het eens via de notaris.
Immonot.com l’immobilier des notaires
Trouver un logement sur le marché immobilier des notaires
janv
Zie je mailbox voor wat links. Allemaal erg herkenbaar. Vooral die google streetview search. Kerkje op de achtergrond, andere site weer nieuwe foto’s, hoe lopen die stroomkabels. Daar een brug, dan moet het dat huis zijn… 😮
Locatie is soms kilometers ver weg, altijd in een ander dorp, maar met wat detective werk kan je heel veel huizen toch vinden. Maar even een kort antwoord: nee ze zitten niet op je te wachten, brieven en ook faxen (iets beter) worden zelden beantwoord, mail al helemaal niet. Bellen is de enige manier. En de beste manier is ter plaatse in je wensgebied gaan rondrijden en vragen bij de bakker, kroeg of de postbode. En dat langzaam aan, beetje inleiden, praatje over het weer etc. En direct kopen van de eigenaar scheelt je die bonus waar die makelaars niets voor hebben gedaan (in jouw ogen). succes
.
Dank allen voor de links en de reacties! Het is dus herkenbaar… Ik weet natuurlijk ook wel dat een huis kopen niet simpel is, maar juist daarom zou je verwachten dat er wat serieuzer informatie en service geleverd zou worden. (Straks maak ik nog een flauw grapje.) Het gáát immers wel ergens over. Véél geld, en de plek van je leven. Het gaat niet om een pak melk.
Ik lees ook dat de beste manier is ter plaatse te gaan kijken. Snap ik natuurlijk, en zou ik wel willen. Maar ik kan (voorlopig) niet ter plaatse rondkijken, er moet nog een paar jaar gewerkt worden. En, ik heb niet maar één bepaalde plek waar ik persé wil zijn. Waar ik mijn huis vind zal ik wonen. Zo’n beetje de onderste helft Frankrijk is goed, het is eigenlijk overal wel leuk. Bergen zijn goed, bos, of vlak bij zee.. Gelukkig heb ik een paar jaar de tijd en geen enorme haast, al zou het wel erg leuk zijn nu al een huis te vinden. Dan heb je een vakantiebestemming, en kan je de notenbomen planten die je over 5 jaar wil.
Bellen is zeker een goede methode, en een lekker makelaar-dwingende, maar daar is mijn Frans nog niet goed genoeg voor. Ik kan het onderhand behoorlijk lezen, en anders is er Google Translate. Ook voor het schrijven. (Aardig om met je Nederlandse en Engelse woorden te spelen tot het juiste Franse woord op de goede plek staat.) Maar, er zullen ongetwijfeld kromme zinnen in mijn briefjes sluipen.
Er zijn ook makelaars die wèl reageren hoor, meestal Engelse, en zelfs zo dienstbaar zijn dat ik me bijna in verlegenheid gebracht voel. Makelaars moeten af en toe kopers ook wel haten: heb je als makelaar een huis in de aanbieding dat aan àlle eisen voldoet, kopen ze het toch niet, omdat de kleur van het dak ze tegenstaat, bijvoorbeeld. Of, ze vallen opeens voor een huis dat op geen enkele manier aan de eisen voldoet. (Ben ik af en toe ook schuldig aan.)
Ik ben wel verbaasd over de petten van de notaris… Op wat voor manier kan je daar nou weer mee het schip in gaan..
Het proces van huis-in-FR kopen is me nu een beetje bekend, en dat het een langdurig proces is weet ik ook. Ook dat er in Frankrijk geen “verborgen gebreken” aan huizen bestaan: koop gesloten, is het verder jouw probleem. Ik zal ook niet kopen zonder voorwaarden van technische keuring, en een daar aan gekoppelde maximale kostenpost, op te nemen in het contract. Ik weet ook dat de fosses septique bijna overal vervangen moeten worden, i.v.m. nieuwe regels, binnen een jaar(?) door de nieuwe eigenaar. Toch een kostenpost van een 6 à 7000 euro. Ook voor de leek onzichtbare houtrot kan een lelijke spelbreker zijn.
Google search/maps/earth/streetview/translate zijn geweldig voor huizenspeurders! Maar er kan nog wel wat worden verbeterd. Bijvoorbeeld dat riviertjes in satelliet-mode onzichtbaar zijn, zodat je de hele tijd moet wisselen tussen “map” en “earth”.
(Tip: satellietschotels op huizen wijzen altijd ongeveer naar het zuiden.)
Wat betreft de communicatie met makelaars: ik leg altijd in een paar zinnetjes uit wat ik zoek, en stel dan een vraag of vier, vijf, over chauffage, staat van het huis, staat van keuken, badkamer, fotos, lokatie, en vertel dat mijn Frans niet héél goed is. Is dat allemaal te direkt? Is het beter eerst een aardig mailtje te schrijven met niks erin, behalve dat het huis je leuk lijkt, en hoe-gaat-het-met-u? Ik ben immers maar een botte Hollander, en dus lelijk gehandicapped wat dat betreft..
Jan,
Je gebruikt Goorgle Earth, dat is inderdaad deels nogal verouderd en soms niet mooi gedetailleerd. Kijk of je Geoportail.fr een nuttig alternatief vindt.
Ik begrijp de patstelling, niet willen afreizen als je niet weet wat er preceis te koop is in dat gebied, en andersom niet erachter kunnen komen wat actueel te koop is.
Je zou erover kunnen denken om eerst globaal een gebied aan te geven waar je wilt komen wonen, en vervolgens kijken of je in dat gebied aankoopbegeleiding kunt krijgen.
Wilm
Quote:Quote uit Chambres dHotes Les Vieilles Tantes op 8/03/2013 08:25Ik hoor jullie ook over Google, dat is toch niet direct?
..
Je zult maar een huis zien, vrijheid om een groot terrein, ach helaas, twee jaar geleden zijn de gens de voyage er naast neergestreken.
En als Jan nou zegt in welke streek ongeveer, er zijn hier honderden mensen op de site waarvan er vast wel een in de buurt.
Ik heb zo een poos geleden een prachtig kasteeltje gevonden voor een Belgisch koppel.Ik ga natuurlijk wel ter plekke kijken als ik iets gevonden heb! Ik heb helaas(?) niet maar één plek in Frankrijk waar ik persé wil wonen. Het gaat me om het huis, het terrein en de omgeving. Kasteeltjes zijn ook goed 🙂 Qua regio kijk ik in de onderste helft Frankrijk, Poitou-Charentes, Limousin, Auvergne, Rhone-Alpes (speciaal Ardeche), Languedoc Roussillon (speciaal Aude en Pyrennees Orientales), Aquitane.. Provence, Cote d’Azur en Drome zijn natuurlijk ook erg leuk, maar naar verhouding wel duur.
Ik wil rust en groen, landelijk, eco-wonen, zonnepanelen, warmtepomp, eigen haardhout, dus een lap grond van 1ha+ met veel bos zou geweldig zijn. Kippen, potager, fruitbomen, noten.. Traversé par ruisseau, of zelfs watervalletjes, vind ik helemaal fantastisch. Maisons en pierre/caractere/architecte/earthship, allemaal interessant. Watermolens/hydro-electricité: prima.
Het hoeft allemaal niet luxe te zijn. Eén gedeelde badkamer is genoeg. Schilderen en tegelen: ok. Keuken en badkamer vervangen: kan. Maar ik ga (voorlopig) ook geen ruines herbouwen. Hoewel ik eens bij een uitgebrand kasteeltje heb staan fantaseren..
.
Quote:Quote uit wilm op 8/03/2013 09:25
Jan,Je gebruikt Goorgle Earth, dat is inderdaad deels nogal verouderd en soms niet mooi gedetailleerd. Kijk of je Geoportail.fr een nuttig alternatief vindt.
Goeie tip, dank! Ik ken geoportail, het heeft een hogere resolutie, en ook kadasterkaarten. Heel bruikbaar. Maar, het is ook te traag om een huis te vinden als je niet precies weet waar het is.
Het leuke van de Google spullen is dat ze razendsnel zijn. Soms zelfs te snel als het beeld weer eens onder je muis vandaan zoeft of omklapt precies zoals je niet wilt… En streetview is er alleen bij Google.
Dat de beelden een paar jaar oud zijn heb ik nog niet als probleem ervaren. Ik heb zelfs wel eens huizen gezien met beelden uit 2010, met het bord “a vendre” er al op 🙂 Informatie komt soms uit onverwachte hoeken.
Quote:Quote uit Chambres dHotes Les Vieilles Tantes op 8/03/2013 09:39
“ik heb niet maar één bepaalde plek waar ik persé wil zijn. Waar ik mijn huis vind zal ik wonen. Zo’n beetje de onderste helft Frankrijk is goed, het is eigenlijk overal wel leuk.
…
Ik denk dat je een grote fout maakt te zeggen dat je het niet uitmaakt, of je moet een volstrekte eenling (kluizenaar) zijn.Wat akelig dat je niet op de plek zit die je had gehoopt te vinden..! Kan je er nog weg..?
Ik begrijp je punt wel. Ik ken Frankrijk natuurlijk niet tot in alle hoekjes, en ik ben niet van plan als kluizenaar te leven. En dat ook Frankrijk vol met Fransen (en Nederlanders) zit weet ik ook. Het is één van redenen dat ik landelijk wil wonen, een beetje autonoom, en met een flinke lap grond, o.a. om buren op afstand te hebben.
Aan de andere kant, zo’n sociaal dier ben ik (zijn wij) nou ook weer niet. We zeggen gedag tegen de buren, en als we één keer per jaar samen eten is het veel. Verder maakt Utrecht of Groningen mij ook niet zo erg veel uit. Ik ben het meest van de tijd thuis. Mijn leven is 90-95% in en rond mijn huis. In Frankrijk zal dat niet anders zijn.
Voorlopig kan ik niet anders dan kijken naar huizen die me aanstaan, en vervolgens zien of de omgeving ook prettig is voor ons. Dat stadium heb ik nu, na bijna een jaar zoeken, echter pas één keer bereikt, maar werd het huis dat ik wilde bekijken verkocht op de dag dat ik de vliegtickets had gekocht. (Ryan Air, dus de schade was beperkt.)
Tot nu toe is het grootste obstakel nog steeds.. de makelaars!
.
I.h.a. zou ik zeggen, ga eerst een tijdje ergens wonen, in een vakantiehuis of caravan o.i.d. Zo leer je de omgeving kennen en kun je op je gemak zoeken naar een object. Ook in een prettige streek kun je iets gekocht hebben zonder voldoende info vooraf, en dan blijkt net buurman Bolderbast naast je te wonen. Bezint eer ge begint…
JSWaal, je legt zelf de vinger op de zere plek: dat franse makelaarsysteem is moordend. Voor de makelaars, wel te verstaan. Ik heb zelf, toen ik nog een huis zocht, de vreemdste staaltjes meegemaakt. En ik woonde al in de regio waar ik me wilde vestigen! Als ik hier makelaar was, en de een of andere Nederlander zou mij uit Verweggistan (wat NL voor Fransen is) benaderen, dan zou ik er ook niet veel moeite voor willen doen. Kom maar hier, dan gaan we kijken als je werkelijk zo geïnteresseerd bent, zou ik denken, door schade en schande wijs geworden. Twee voorbeelden:
1. Samen met een makelaar die veel moeite voor me deed, bezocht ik een huis. Dat nam veel tijd in beslag, want een heel eind verderop hoorde er ook nog een stuk grond bij. Het beviel me. Tweede bezoek (met kinderen en schoongebroed), de eigenaar zou ook aanwezig zijn. Iedereen akkoord, ik doe een bod. Op dat moment komt een andere makelaar met klanten aanzetten (ook tweede bezoek). Even afwachten, zeiden de eigenaars. Na bezichtiging bood de andere klant 2000 euro meer. Weg huis, weg alle moeite en provisie. Gelukkig voor mij vond ik een maand later een veel mooier huis via een andere makelaar. Koud had ik het koopcontract getekend of de eerste makelaar belde me op: of ik nog belangstelling had voor het eerste huis, want de kopers hadden de hypotheek niet rondgekregen. Twee makelaars zonder provisie.
2. Leuk huis gevonden. Ik bood 10% onder de vraagprijs. De makelaar zei dat de eigenaar akkoord was en ik tekende het koopcontract. Word ik een paar dagen later door de makelaar gebeld, dat de eigenaar van gedachten is veranderd en vasthoudt aan de vraagprijs. Woedend heb ik geweigerd. Later kwam ik toevallig een ex-medewerker van de makelaar tegen, die zei dat dat de normale tactiek was van deze makelaar. En dé oplossing voor het wurgsysteem. Kopers hebben zich vaak al zó verheugd op het nieuwe huis dat ze alsnog akkoord gaan en het is de enige manier om de concurrentie buiten spel te zetten.
Ik ben het er dan ook niet mee eens dat ze enkel en alleen vanwege het geheime adres 7% provisie vragen. Makelaar lijkt me een heel leuk en interessant beroep, maar niet in Frankrijk. En dan heb ik het nog niet eens over de met name NL vakantiegangers, die zich op een regenachtige dag doodvervelen en dan gezellig met een makelaar huizen gaan bekijken, zonder zelfs maar de geringste bedoeling om er een te kopen.
Wat jij zoekt, JSWaal, is volgens mij het goedkoopste te vinden in de Limousin, maar er zijn vast meer streken in Frankrijk waar zoiets betaalbaar is. Verder wil je waarschijnlijk een beter klimaat dan het nederlandse. Huizen zoeken via internet is prima, maar vinden is iets anders, zeker als je ver weg zit. Net als anderen hierboven zeg ik: kom kijken, zoek hier op internet (bv Leboncoin.fr), praat met makelaars en met anderen. Proef waar je je thuis zou kunnen voelen. Frankrijk is prachtig, het is hier heerlijk, maar wél heel anders, in veel meer opzichten. Dat moet je kunnen accepteren. Ik wens je toe dat je op een dag net als wij als god in Frankrijk zult kunnen leven.
Beste Jan,
Met jouw voorkeuren, namelijk totaal geen voorkeur(?), moet het toch mogelijk zijn om iets passends te vinden. Maar nu even serieuzer: het lijkt me dat je toch eerst moet laten uitkristalliseren wat je wilt, waar enzovoorts.
Oftewel: ik begrijp je beklag over de makelaars en hun werkwijze, maar vraag me inmiddels ook af hoe een makelaar jou moet bedienen. Met welke criteria selecteer je de advertenties op dit moment?
Volg de raad op die door diverse mensen al is gegeven: ga daadwerkelijk op pad, en ervaar het verschil tussen de diverse regio’s, probeer ook winter en najaar bij je zoektocht te betrekken. Voel hoe het is om in de winter op een berg te wonen, of in de zomer in een toeristisch gebied.
Pas na de keuze van je regio kun je echt op zoek naar een huis.
Succes,
WilmJe moet een keuze maken anders blijf je zweven. Een prioriteiten lijstje maken (waar je later in moet strepen..) Ik denk dat deze vragen ook onderdeel zijn van je proces ‘ik wil in Frankrijk wonen, maar ben er nog niet uit.’ Geeft niet, maar inderdaad is het dan moeilijk je te helpen, en makelaars verdoen veel tijd aan het beantwoorden van vragen die tot niets leiden. En daardoor antwoorden ze weer niet!
Quote:Quote uit wilm op 8/03/2013 13:43
Beste Jan,Met jouw voorkeuren, namelijk totaal geen voorkeur(?), moet het toch mogelijk zijn om iets passends te vinden.
Oftewel: ik begrijp je beklag over de makelaars en hun werkwijze, maar vraag me inmiddels ook af hoe een makelaar jou moet bedienen. Met welke criteria selecteer je de advertenties op dit moment?
..
Pas na de keuze van je regio kun je echt op zoek naar een huis.Voor de makelaar is dit toch helemaal geen issue? Die moet er gewoon van uitgaan dat als ik interesse toon voor een huis, ik er ook wil wonen, en in de regio.
Ik heb nog geen makelaar gesproken die me gevraagd heeft of ik echt wel in de streek wil wonen 🙂
Quote:Quote uit ratatouille op 8/03/2013 15:58
Je moet een keuze maken anders blijf je zweven. Een prioriteiten lijstje maken (waar je later in moet strepen..) Ik denk dat deze vragen ook onderdeel zijn van je proces ‘ik wil in Frankrijk wonen, maar ben er nog niet uit.’ Geeft niet, maar inderdaad is het dan moeilijk je te helpen, en makelaars verdoen veel tijd aan het beantwoorden van vragen die tot niets leiden. En daardoor antwoorden ze weer niet!Ja, maar dat is mijn verantwoordelijkheid, niet die van de makelaar. De taak van de makelaar is een huis verkopen, niet zich druk maken over mijn keus voor een streek. Ik ben overigens nog geen makelaar tegengekomen die zich druk maakt om mijn keus voor een regio.
Jan, langzamerhand ben ik erg benieuwd hoeveel makelaars je al aan het werk gezet hebt c.q. geprobeerd hebt aan het werk te krijgen.
Je doet je beklag over (het systeem van) de makelaars, maar als je met de makelaars op dezelfde manier omgegaat als met “ons”, (mensen reageren goed bedoeld op je verhaal, maar zelf weet je steeds alles beter) dan kan ik me goed indenken dat ze afhaken.Niettemin succes met je tocht. Ik ben erg benieuwd naar wat eruit gaat komen.
Wilm
Wat een onaardige reactie..
Ik zie echt niet wat een makelaar te maken heeft met mijn flexibiliteit in keus voor een regio, noch hoe dat de goede adviezen van mensen op het forum ontkent.Jan,
Je moet die makelaars een scan van wat Platinum/Black Credit Cards en een bankafschift met veel geld erop toesturen, dan krijg je hun interesse wel. Ik weet, het is nog al proleterig gedrag, maar ik kan me voorstellen dat menig makelaar te veel te maken heeft met zoals bosbess omschrijft “die zich op een regenachtige dag doodvervelen en dan gezellig met een makelaar huizen gaan bekijken” en om het allemaal nog veel leuker te maken mijn ouders zijn sinds ik op de middelbare school zat op zoek naar een huis/apartement in Frankrijk. We kennen min of meer het hele land nu wel. Een land waar we weer iedere keer met zeer veel plezier naar toe gaan. Tot op de dag van vandaag nog niks gekocht. En iedere keer zijn we daar maar weer wat blij om. De hoofdreden is dat we het er met z’n allen over eens zijn dat we echt alleen iets willen kopen, als we er ook echt voor langere periodes gaan zitten en tot nu toe is dat besluit nog niet genomen. Anderen die we wel kennen die een vakantiehuis in Frankrijk hebben, hebben er overwegend meer gelazer mee dan genot.
In je keuze waar te wonen in Frankrijk kan ik je ook mijn visie geven. Ik ben zelf een echt stadsmens. Mijn Hong Kong Chinese vrouw is nog een graadje erger. Voor haar is Amsterdam gewoon een dorp. Mocht ik dan ook ooit met haar naar Frankrijk verhuizen, dan krijgt alleen
die stad waar iedere Chinees alleen maar heen gaat om met korting Louis Vutton tassen te kopenParijs zijn goedkeuring. Ik sta nog wel open voor de kuststreek van de Alpes Maritimes, maar ook daar verander ik iedere keer weer van gedachte waar. Om je een stom voorbeeld te geven, heb ik mezelf ooit laten vertellen dat mocht ik ooit echt te veel geld hebben, dan ga ik in Cap d’Antibes wonen, maar daar nu een paar keer geweest te zijn, heb ik ontdekt dat de weg van Cap d’Antibes naar de Autoroute toch wel erg vervelend/lelijk is en dat vind ik al buiten het vakatieseizoen. In de zomer sta je er ook nog eens uren vast.Zoals anderen al gezegd hebben, ga eerst voor langere tijd wat huren!
Beste Jan,
Mijn laatste bijdrage was niet onaardig bedoeld. Als dat zo overkomt sorry.
Mijn punt was dat ik tot nog maar weinig bij je heb gezien van “goede tip, daar kan ik wat mee”, en veel van “ja maar …”. Met andere woorden, wat verwacht je nu precies?Wilm
Beste Jan,
Maak jezelf toch niet zo afhankelijk, stel voor jezelf een lijstje op met duidelijke eisen en begin bij je budget, afstand, streek en type huis. Ga lekker op vakantie in die streek, neus rond, lees krantjes en zoek een aantal gewenste huizen uit. Leg contact met de makelaar, breng gewoon een bod uit en niets tekenen natuurlijk. Kan je na je vakantie rustig thuis via internet verder zaken doen of je natuurlijk gewoon terugtrekken. Dus het spel gewoon op dezelfde manier spelen. Dit spel neemt dan wel een aantal maanden in beslag, maar dat is toch spannend. De verkoopmethodes in LDF zal je moeten slikken want veranderen lukt je echt niet. En laat je vooral niet ontmoedigen.
Succes
WillemQuote:Quote uit wilm op 9/03/2013 09:27
Beste Jan,Mijn laatste bijdrage was niet onaardig bedoeld. Als dat zo overkomt sorry.
Mijn punt was dat ik tot nog maar weinig bij je heb gezien van “goede tip, daar kan ik wat mee”, en veel van “ja maar …”. Met andere woorden, wat verwacht je nu precies?Wilm
Ik heb jou expliciet bedankt voor de geoportail tip, bijvoorbeeld. Anderen heb ik persoonlijk bedankt met een mail.
Met mijn stukje wilde ik proeven of mijn ervaringen met makelaars op afstand exceptioneel is (nee dus) en of ik misschien zelf iets fout doe. Wat dat laatste betreft, mijn fout is dat ik meer hoop/verwacht van makelaars, dan ze in iemand op afstand willen/kunnen investeren. Het is wel jammer, ik ben van goede wil, en ben niet het type dat de makelaar laat hollen voor niks. Ik verdiep me in een huis, de omgeving, en pas dan mail ik de makelaar. Dan heb ik er onderhand al een uurtje in geinvesteerd, meestal voor niks. En dat begint te irriteren. Zó veel werk zit er voor een makelaar toch niet aan? Wat fotootjes, en wat simpele vragen beantwoorden… Het lijkt er nu echter op dat makelaars zelf vaak niks van een huis weten, en zich ook niet geroepen voelen er veel voor te doen. Moet ik even aan wennen, makelaars in Nederland zijn wat dat betreft echt anders. Al weet ik ook niet hoe een Nederlandse makelaar een Franse geinteresseerde zou behandelen…
KEUS VOOR EEN REGIO
Ik wil best discussieren over de keus voor een regio hoor. Ikzelf heb geen nu al vaststaande expliciete wens voor een plek, en dat kan en mag je raar vinden. Tot nu toe zijn al mijn woonplaatsen bepaald door een combinatie van werkplek, financiele mogelijkheden en persoonlijke wensen. Straks in Frankrijk ben ik vrij in de keus van een plek, en blijven de laatste twee over (fin. mogelijk, wensen).Voor veel mensen zal vantevoren duidelijk zijn waar ze precies willen zitten. Dat is fijn, het neemt een hoop onzekerheid weg en maakt de zoektocht wat doelgerichter, en beperkter. Maar op wat voor gronden besluit iemand dat? En moet je daarvoor echt de rest van het land kennen? Op een gegeven moment besluit je gewoon dat je ergens wilt wonen, en ben je daarmee tevreden, hopelijk.
Een huis zoeken heeft eigenlijk best veel van het zoeken van een partner. Vantevoren kan je ideeen hebben over uiterlijk, leeftijd en karakter, maar uiteindelijk bepaalt toch het toeval wat het wordt.
Ik weet héél goed wat voor soort plek ik zoek qua huis en direkte omgeving. (1ha+ groen/tuin/bos met middenop een huis.) Hier in Nederland spendeer ik 95% van mijn tijd in mijn eigen stad, en daarvan 90% van de tijd in en om mijn huis. In Frankrijk zal dat ook zoiets zijn. Het belangrijkste voor mij is dus het huis en het terrein eromheen. Het is fijn als er daarbuiten ook e.e.a. te beleven is, ik shop ook graag, en van uitjes houd ik als iedereen, en een fijn restaurant of wat heb ik graag in de buurt, ik ben bepaald geen kluizenaar!
Maar wáár mijn terrein zich moet bevinden ligt niet vast. Ik houd van zee, maar ook van bergen en heuvels. Ik wil graag een beter klimaat dan in Nederland, dus hoe zuidelijker hoe beter. Minder toeristisch is beter, rustiger is beter, goedkoper is beter, Cote d’Azur kijk ik nauwelijks naar.
Eigenlijk ben ik nog nooit ergens in Frankrijk geweest waarvan ik dacht: bah. (Nouja, in de buurt van kerncentrales, en de Cote d’Azur.)
Voorlopig probeer ik me te laten leiden door huizen die online langskomen, en bepaal ik pas dan of ik die plek leuk genoeg vind om er echt te wonen. Je kan dat (te) weinig gefocussed vinden, ik zie het als flexibel. Ik sluit gewoon niks uit. (Dankzij bosbess heeft Limousin nu opeens wat extra aandacht 😉
Kijk aan Jan, de Limousin, zit ik ook, ongeveer een 1000km van NL, schone lucht, bergen, bos,rust, vriendelijke mensen (in mijn omgeving dan)geen kerncentrales, huizenmarkt redelijke prijzen, nog niet zoveel tourisme als een aantal andere regio’s. Hup op vakantie, geen zee wel bv skien, raften, parapenten, abseilen,enz. of gewoon niksdoen 😉
WillemQuote:Quote uit bosbess op 8/03/2013 12:47
…ik tekende het koopcontract. Word ik een paar dagen later door de makelaar gebeld, dat de eigenaar van gedachten is veranderd en vasthoudt aan de vraagprijs. Woedend heb ik geweigerd.Dit verbaasde me nog, want als koper heb je wel 7 dagen bedenktijd, en kan je binnen die 7 dagen kosteloos van een koop af, maar als verkoper niet! Als ik het goed heb kan dat slechts met 5% boete voor de verkoper. Wat zei de notaris?
De grap van dit soort praktijken is natuurlijk dat er (nog) geen notaris aan te pas komt. Zo’n koopovereenkomst kan zelfs op een kladje worden opgesteld door de koper en de verkoper zelf. De gang van zaken via de malafide makelaar is als volgt: de makelaar zegt dat de verkoper akkoord is, legt je een fraaie koopovereenkomst voor en die teken je. Vervolgens stuurt de makelaar zogenaamd de koopovereenkomst naar de verkoper, die haar getekend zal terugsturen. Maar de verkoper is helemaal niet akkoord en hij ontvangt geen koopovereenkomst. De makelaar belt na enkele dagen simpelweg de koper op dat de verkoper zich heeft bedacht en toch vasthoudt aan de vraagprijs.
Let wel: dat je als koper de koopovereenkomst tekent zonder dat je de verkoper ontmoet, is normaal. Zo heb ik mijn huis ook gekocht. Ook bij de overdracht bij de notaris was alleen de makelaar namens de verkoper aanwezig. Maar sommige makelaars proberen dus misbruik te maken van de situatie. Waarschijnlijk vaak met succes, anders stopten ze er wel mee.
Quote:Quote uit bosbess op 11/03/2013 12:54
De grap van dit soort praktijken is natuurlijk dat er (nog) geen notaris aan te pas komt.Aha, je kàn er (blijkbaar) voor kiezen dit zonder notaris te doen, ik wist dat niet. Deze site beschrijft de “compromis” en de “promesse” de vente:
http://www.french-property.com/guides/france/purchase-real-estate/legal/agreement/
uit:
http://www.french-property.com/guides/france/purchase-real-estate/legal/
“promesse” kan alleen via de notaris, “compromis” kan ook onderhands. Met de promesse belooft een verkoper aan de koper te verkopen, de “compromis” is een wederzijdse belofte van koop en verkoop. Ik zou niet anders willen dan een “compromis” te ondertekenen, en bij de notaris.
Was er een reden het niet bij de notaris te regelen? Notariskosten? Het deposit van 10%?
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
