Dit onderwerp bevat 47 reacties, 17 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 9 jaren, 3 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Bij een promesse de vente belooft de verkoper te verkopen en zit hieraan vast.
Bij een promesse d’achat is het andersom.
Beiden kunnen zonder tussenkomst van een notaris opgesteld en getekend worden. De uiteindelijke afhandeling (acte autentique) vindt wel degelijk bij de notaris plaats.Wilm
Wij hebben vergelijkbare ervaringen.
Wij zijn in 4 jaar zoeken exact 1 keer door een makelaar teruggebeld en voor de rest krijg je heel vaak het gevoel dat je lastig bent of niet serieus genomen wordt.Zoals eerder gezegd, bellen werkt beter.
Misschien kun je iemand zoeken die beter Frans spreekt en voor je kan bellen?En als waarschuwing, als je straks gaat verbouwen, dan maak je bij het gemiddelde bouwbedrijf nog een keer hetzelfde mee 😉
Wij hebben uiteindelijk het huis van de buurman van vrienden gekocht. Dat lijkt ideaal, maar heeft in totaal ook 1.5 jaar geduurd omdat de verkopende familie onderling ruzie maakte.
Over e-mails naar FR:
Ik ben begonnen met de vragen in een email op te sommen, dat leek wat te helpen:
1. …..
2. …..
3. …..Ik weet uit ervaring dat mensen daardoor eerder de neiging hebben om overal antwoord op te geven en als ze dat niet doen gewoon nog even terug mailen.
Ik heb ook meegemaakt dat we na een derde keer de vraag te hebben gesteld alsnog netjes antwoord kregen.
Veel ondernemers in FR gaan nou eenmaal heel anders met e-mail om dan wij in NL gewend zijn.
In mijn ervaring heb je bij het invullen van een contactformulier op een website een slagingspercentage van ongeveer 20%. Als je er daarna achteraan belt waren er verdacht vaak computer storingen die week 🙂Kijk ook eens op http://www.leboncoin.fr, veel particulier aanbod. Mijn ervaring is dat daar vaak ook niet op wordt gereageerd (mensen verwachten dat je belt), maar de interessantste panden zijn wel daar te vinden.
BTW, sommige van onze ervaringen met Nederlandse makelaars die actief zijn in FR is nou ook niet bepaald positief om eerlijk te zijn.
Geoportail mag dan wat langzamer zijn dan Google Earth, maar de data is wel veel gedetaileerder Zeker in afgelegen gebieden.
Informeer ook van tevoren goed naar de lokale prijzen, veel meer internationaal georiënteerde makelaars hanteren toeristenprijzen. Totaal niet reëel voor de omgeving of nog gebaseerd op de huizen hausse die allang voorbij is.
Ik zou het gewoon niet doen een huis in Frankrijk kopen, al die ellende 😉
Dag JSwaal, als antwoord op je vragen:
De promesse de vente en de promesse d’achat, waarbij alleen óf de verkoper óf de koper zich bindt laat ik buiten beschouwing, want die vind ik net als jij in het algemeen niet wenselijk.
Het compromis de vente is niet aan een bepaalde vorm gebonden, een bierviltje (mits ondertekend) is bij wijze van spreken genoeg, want het CdeV maakt de koper nog niet tot eigenaar. Het is slechts een bindende afspraak (met 7 dagen bedenktijd voor de koper) om mee te werken aan de eigendomsoverdracht. (Die moet natuurlijk wél via een authentieke akte bij de notaris plaatsvinden.) De makelaar, die een standaard compromis de vente in zijn la heeft liggen, dient als tussenpersoon om beide partijen (al dan niet tegelijk) te laten tekenen. Dat hoort bij zijn werk, waarvoor hij provisie krijgt.
Voor zo’n compromis de vente kan je ook naar de notaris, maar daar hangt inderdaad een prijskaartje aan. Het verschil? Weinig, behalve dat de notaris zonodig kan waarschuwen voor zaken waar je zelf niet aan hebt gedacht (of waar de makelaar liever niet aan wil denken…). Als je direct van een particulier zou kopen (wat ik zelf niet gauw zou doen in een buitenland), zijn er standaard compromis de vente te verkrijgen.
Vooral aan te bevelen is, JSwaal, om alvorens je in een frans onroerendgoed-avontuur te storten je goed te oriënteren op alle franse wettelijke ins en outs. Er zitten nog veel meer dingen aan vast. Neem bv het verplichte technische rapport (op kosten van de verkoper) voor oudere huizen. Op de betrouwbaarheid van zo’n rapport kan je ook niet altijd staat maken, omdat de technisch rapporteur voor zijn opdrachten afhankelijk is van de makelaar die belang heeft bij verkoop… Daar zijn sterke staaltjes van bekend.
Tenslotte vind je hier bovenaan onder Wonen al aardig wat informatie en verder blijft vragen natuurlijk altijd vrij staan.
Quote:Quote uit bosbess op 11/03/2013 20:00
Dag JSwaal, als antwoord op je vragen:Voor zo’n compromis de vente kan je ook naar de notaris, maar daar hangt inderdaad een prijskaartje aan. Het verschil? Weinig, behalve dat de notaris zonodig kan waarschuwen voor zaken waar je zelf niet aan hebt gedacht (of waar de makelaar liever niet aan wil denken…). Als je direct van een particulier zou kopen (wat ik zelf niet gauw zou doen in een buitenland), zijn er standaard compromis de vente te verkrijgen.
Ik bedoel eigenlijk: waarom heb je het compromis niet bij de notaris geregeld? Dat kan (en moet, vind ik) ook als je van een particulier koopt. Het had je de frustratie met deze koop wellicht kunnen voorkomen, als je dat had gewild. Nu heb je woedend “nee” gezegd en is het daarbij gebleven, anders had de verkoper 5% of 10% (het deposit) als boete moeten betalen, en had ie het dus wel uit z’n hoofd gelaten dit te doen.
Er zijn een paar huizen waar ik naast gegrepen heb, in al die gevallen werd er gerefereerd aan het compromis de vente dat men net bij de notaris had getekend of ging tekenen. Dat het zonder notaris kon wist ik geeneens.
Quote:Quote uit Timo op 11/03/2013 19:12
Wij hebben vergelijkbare ervaringen.
Wij zijn in 4 jaar zoeken exact 1 keer door een makelaar teruggebeld en voor de rest krijg je heel vaak het gevoel dat je lastig bent of niet serieus genomen wordt.Dat is dus de algemene ervaring, en dat is jammer, maar niks aan te doen, lijkt de concensus.
Quote:Zoals eerder gezegd, bellen werkt beter.
Misschien kun je iemand zoeken die beter Frans spreekt en voor je kan bellen?Mm, daar heb ik wel aan gedacht hoor, en ik kan me goed voorstellen dat dat beter werkt. Een mail is ook makkelijker te negeren dan telefoon..
Ik heb niet direkt zo iemand in de buurt, en eigenlijk vind ik het ook wel een beetje vervelend om te bellen in het stadium dat ik nog niet zo veel van een huis weet. Ik vul wel altijd braaf m’n telefoonnummer in, en zeg erbij dat ik niet zo geweldig frans spreek.
Je idee van duidelijke punten in de mail vind ik heel goed! En vooral een duidelijke vraag stellen aan het eind, zodat de eerste reactie van de lezer is: ANTWOORDEN!
Ach, het is duidelijk dat het niet simpel is, maar dat maakt het des te leuker als het uiteindelijk allemaal gelukt is! 🙂
O moeder! Waarom koop ik geen wasmachine via de notaris, of een tweedehands auto? Omdat het niet nodig is, dus overbodige tijd, moeite en geld kost. De notaris hanteert ook een standaard compromis, in principe vrijwel hetzelfde als de makelaar. Ze zijn beide even geldig. In mijn voorbeeld waren we nooit bij de notaris terechtgekomen, omdat de verkoper niet akkoord was en dus niet wilde tekenen, notaris of niet. Of ik had samen met de notaris vergeefs zitten wachten op de verkoper. En van een boete betalen was natuurlijk al helemaal geen sprake. Ik heb wel niet zó vaak in m’n leven een huis gekocht en verkocht, maar de koopovereenkomst ging altijd onderhands, zonder notaris en zonder problemen.
Doe gewoon wat je zelf het beste lijkt. Maar eerst dus dat huis vinden… Niet meer lullen maar poetsen en spijkers met koppen slaan. Succes.
Quote:Quote uit bosbess op 11/03/2013 22:13
O moeder! Waarom koop ik geen wasmachine via de notaris, of een tweedehands auto? Omdat het niet nodig is, dus overbodige tijd, moeite en geld kost.Met dat verschil dat een miskoop wasmachine je niet direkt de kop kost, maar een miskoop huis wèl. Ik koop geen huis zonder notaris op schoot…
Vermeldingswaard voor huizenzoekers is ook het feit dat zelden in advertenties aangegeven wordt hoeveel land er bij te koop is. In NL standaard, maar in Frankrijk soms gewoon een verrassing. Heel erg veel advertenties gelezen waar die informatie niet bij stond. Of helemaal niet klopte.
Vrijstaand huis, zoveel kamers, houtkachel, aangesloten bij EDF.
‘Land? Oh eh, 1500 m2 of zo iets? ik zal het eens nakijken’. Was de reactie na een gesprek, later volgde een mail met de exacte opgave, en de eigenaar had toch al veel kijkers gehad. Lastig als dat een van je zoekpunten is.JSWaal:
Overigens als alles vrij is, en de locatie niet uit maakt, waarom niet Tsjechië? Heeft de sfeer die de oude Frankrijk pioniers zochten, is goedkoop, ruimte, rust en voor de 5% van je tijd die je niet in huis zit, is het een fijn land met prachtige natuur. De nadelen van taal etc zijn het zelfde.Quote:Quote uit ratatouille op 14/03/2013 14:51
Vermeldingswaard voor huizenzoekers is ook het feit dat zelden in advertenties aangegeven wordt hoeveel land er bij te koop is.Dat is iets dat ik in de online advertenties eigenlijk nooit mis. De meeste sites hebben het ook als criterium, maar inderdaad niet alle.
Quote:Overigens als alles vrij is, en de locatie niet uit maakt, waarom niet Tsjechië? Heeft de sfeer die de oude Frankrijk pioniers zochten, is goedkoop, ruimte, rust en voor de 5% van je tijd die je niet in huis zit, is het een fijn land met prachtige natuur. De nadelen van taal etc zijn het zelfde.Niet àlles is vrij. Ik vind Frankrijk een fijn en mooi land, culinair is het leuk, en helemáál gek zijn de Fransen nou ook weer niet. Tsjechië ken ik eigenlijk niet, ik ben er nooit geweest. Maar, niemand heeft het ooit gesuggereerd, dus ik ben wel geïntrigeerd!
Een overweging voor Frankrijk te kiezen is dat het niet àl te ver weg is (mm, Tsjechië is inderdaad dichterbij NL), en er is ook als buitenlander behoorlijke toegang tot de gewone volks-ziektenkostenverzekeringen, ook vóór je 65e/67e. (Geen idee hoe dat in Tsjechië zit.) Spanje en Portugal zijn wat mij betreft óók opties, maar daar zijn zulke regelingen er niet. En, Spanje en Portugal zijn weer een stuk verder weg dan Frankrijk, zeker de plekken waar ik dan zou willen zitten.
Zeg, ga je me een beetje aan het twijfelen brengen? 🙂
.
Quote:Quote uit Chambres dHotes Les Vieilles Tantes op 26/03/2013 12:17
Nou dan niets, was zijn antwoord.
Rare mensen die fransen.Haha! Dank je wel voor je moeite in ieder geval!
Ik begrijp het ook niet helemaal, maar ik kan het niet veranderen, dus ik heb er verder vrede mee. Blijkbaar gaat het met de huizenmarkt en met de makelaars in Frankrijk ge-wel-dig, en gaat alles verder vanzelf.
Toevallig kreeg ik wel vorige week een mail van een makelaar waar ik een paar maanden terug had geinformeerd. Hij had een vergelijkbaar huis in dezelfde streek. Er zijn dus ook wel goeie.
JS
Wij waren ter plekke toen we het huis vonden waar we naar op zoek waren. Zelfs toen heeft de makelaar hemel en aarde bewogen om ons een ander huis te verkopen, ik snap nog steeds niet waarom.
En dan nog een tip, in onze regio heeft de oorspronkelijk bestemming van een pand nogal wat invloed. Dit wordt nooit genoemd door “de” makelaar. Zo mag je een pand met bestemming agrarisch bedrijf soms alleen verbouwen als je zelf boer wordt. Of je mag slechts zoveel m2 uitbreiden op voorwaarde dat… Er zijn situaties waarin je alleen binnen iets mag veranderen en buiten helemaal niets. Er zijn zelfs panden bestemd om ruine te worden (en die verkopen ze toch). Laat je goed informeren en vraag zoveel je kunt.Rimke
Quote:Quote uit Rimke op 28/03/2013 23:45
Wij waren ter plekke toen we het huis vonden waar we naar op zoek waren. Zelfs toen heeft de makelaar hemel en aarde bewogen om ons een ander huis te verkopen, ik snap nog steeds niet waarom.Ach, in oorlog, liefde, en bij het verkopen van huizen is alles toegestaan. Wie weet heeft de makelaar het al aan een kennis beloofd?
Ik heb een huis op het oog gehad waar de makelaar het tot driemaal toe vertikte mij ook maar iets te laten weten. Pas toen ik via-via de werkelijke eigenaar had gevonden, en gemailed, kreeg ik opeens een éénregelig antwoord, dat het huis niet aan mijn wensen voldeed maar dat ik die vrijdag (het was dinsdag) om 3 uur welkom was om dat zelf te constateren. Weer een paar dagen later kreeg ik antwoord van de eigenaar dat het contract die dag getekend ging worden. Om één of andere reden mocht ik het dus echt niet kopen, vond de makelaar. Een beetje makelaar grijpt belangstelling minstens aan om de andere koper onder druk te zetten sneller te besluiten of een hogere prijs te bieden. Lijkt mij dan. Of de verkoper nou erg veel heeft aan zulke makelaars?
Ik vraag me af of plotselinge prijsdalingen van huizen schimmig zijn. Zouden makelaars voor sommige klanten (kopers) prijsdalingen regelen ten nadele van de verkoper?
Quote:En dan nog een tip, in onze regio heeft de oorspronkelijk bestemming van een pand nogal wat invloed. Dit wordt nooit genoemd door “de” makelaar. Zo mag je een pand met bestemming agrarisch bedrijf soms alleen verbouwen als je zelf boer wordt. Of je mag slechts zoveel m2 uitbreiden op voorwaarde dat… Er zijn situaties waarin je alleen binnen iets mag veranderen en buiten helemaal niets. Er zijn zelfs panden bestemd om ruine te worden (en die verkopen ze toch). Laat je goed informeren en vraag zoveel je kunt.Rimke
(Dank!) Ik ga een huis alléén kopen onder voorwaarden dat ik er mag wonen zonder beperkingen, dat de bijbehorende grond er ook ècht bij hoort, zonder dat agrariers het gaan inpikken, technische keuring, mèt notaris, etc etc.
In agrarische gebieden kunnen agrariërs je aanstaande woning altijd inpikken. Bij wet is geregeld dat zij alsnog de mogelijkheid krijgen om de woning+grond te kopen nadat de koop al rond is. Dit is vrijwel nooit een probleem omdat een agrariër normaliter alleen interesse heeft in de grond en de prijs voor grond+huis dan te hoog is.
SAFER: http://www.french-property.com/news/french_property/safer_land_farm_sales_france/
Blijkbaar is de minimum oppervlakte waarbij SAFER een rol speelt per departement anders.
Wat ik niet wist is dat SAFER ook als de koop is afgerond blijkbaar nog 2 maanden kan ingrijpen.. Dan kan je er dus ook geen voorwaarden voor opnemen in contracten..
Nou ben ik niet specifiek uit op landbouwgrond, integendeel. Ik wil 1 ha+, 5 ha mag ook, liefst met bos, voor haardhout, en één (flink) huis. “Ancienne fermes” hebben mij vaak te veel bijgebouwen, ik zit niet te wachten op stallen en granges. Die moet je ook maar onderhouden en het dak repareren… (Wèl zou ik graag een ruisseau of minstens een source hebben. Als Hollander ben ik stilstaand groen smerig water gewend, klaterend helder water vind ik geweldig!)
Interessante discussie, maar wat ik hier nog nergens vernoemd zag, is het gebrek aan mercantiliteit/klantvriendelijkheid bij de Fransen. Bij de Fransen (en Ita/Spa) is dat gewoon deel van hun cultuur. Vooral de pre-internetgeneratie (+35jr zowat) heeft daar bijzonder veel last van. Voor hen is een klant (met wat overdrijving) vooral een lastpak. Je kan krijgen wat hij verkoopt, maar je moet vooral niet denken dat hij achter je aanholt want dat kost hem teveel moeite. Een beetje Noorderling denkt dan dat ze daardoor verkoopsopportuniteiten missen, en dat is ook zo, maar dat kan hun echt niet schelen.
Komt daar dan nog bij dat het Latijnse machisme er ook ingebakken zit, en je krijgt een vrij moeilijke combinatie. Maar met name bij vrouwen zal je er dus al veel minder last van hebben. Die zullen veel vriendelijker zijn en sneller bereid in te gaan op vragen of meer moeite doen om je te helpen.
Ook bij de jongere generatie verandert het snel. Die zijn veel opener voor de wereld, en beseffen dat de vroegere generatie verkeerd bezig was. Ook bij hen zal je veel beter en vriendelijker geholpen worden.En specifiek over immobiliën dan. Als je denkt dat het en province slecht is, dan moet je de grootsteden maar eens proberen. In Parijs staan ze voor ieder appartement in rijen aan te schuiven, dus als de makelaar het nodig vindt de helft daarvan te schofferen, dan is dat maar zo. Dus geniet van wat je hebt 😉
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
