Dit onderwerp bevat 74 reacties, 17 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 8 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Ik hoef niet zo interessant te zijn, hoor, maar ik weet als digibeet niet hoe ik een forumlid persoonlijk kan benaderen om in contact te brengen met degenen die echt de sleutel in handen hebben en zonder gewin kunnen helpen. Ik benaderde hen en zij maakten mij duidelijk dat Chantal en de haren geen enkele verplichting hebben. Ze willen graag contact met haar. Misschien kan Mariëtta contact met mij maken.
Ik heb zojuist tegelijk met jouw berichtje mijn e-mailadres doorgegeven. Dat is chantal.van.scheijndel@gmail.com
Mimi en Chantal:
Als jullie willen kan je op de balk hier bovenaan klikken op CONTACT/RSS en dan op Persoonlijke Berichten. Dan kom je in een berichten menu.Je kan dan gegevens uitwisselen zoals telefoon of email adres. Je klikt op
Nieuw Bericht aan: typ gewoon de naam in van de persoon aan wie je een boodschap wil sturen, dan kan je kiezen uit de forum namen in de lijst. Probeer maar.Alles beter dan je mailadres posten op een publiek forum want dan kan er ook misbruik van gemaakt worden met reclame ed.
Bon, ik ben terug gegaan naar NL. M’n huis in de Creuse stond al meer dan een jaar te koop én niet voor excessief hoog bedrag: nl +/- 80.000 Euro. Die Franse makelaar vond dat ook, maar het werd nooit verkocht.
BON, ik heb het uiteindelijk verkocht aan een Vlaardings echtpaar voor +/- 50.000 Euro. Veel te weinig, als je inflatie rekent over ruim 13 jaar!…de vrouw is een Internationaal exposerende kunstenares. Daar houd het voor mij dan ook mee op…ze sprak nog erg weinig ‘school Frans’ zogezegd en dat bleek ook bij de notaris al.
Ik moest haar verdom mij nog de overdrachtsbepalingen uitleggen in plein NEDERLANDS!
Gelukkig begreep ‘mijn’ notaris daar nog iets van door communicatie, waarvan zij geen ene reet begrepen.Wij, 2 dochters en ik hoorden een ander verhaal van mijn vm. buren…dat schrijven ze je ook niet na een overdracht! De vrouw vind ik helemaal niks, de man en dochter helemaal OK. Maar kennelijk had en heeft zij de vrouw de ‘broek aan’ en moet iedereen aan haar gehoorzamen!…Desnoods met een zweep, als je begrijpt wat ik bedoel…
Maar wie van dat echtpaar verdient nu het maandelijks op te hoesten lasten?
Is zij dat dan?
Nou helemaal niet dus in NL al niet én in FR ook niet, want haar echtgenoot (J) ligt al jaren onder de plak en ook dochter (I). Mijn vm. buurman had het donders goed in de gaten!
En ja er werd ons 3-en door buurman een reëel plaatje opgediend, waarvan ik de details maar achterwege laat.
Maar toch, de buren waren blij met mij en familie en ja wij hebben na een paar uur samen, elkaar hartelijk gekust!
En ja zolang ik nog niet volledig dementerend ben, is dat toch wel de volgende 10 jaar aan de orde.
Met Veel Groeten van,
Erik.Erik, je bijdrage is niet echt relevant voor het onderwerp om het maar eens zwak uit te drukken. Ik blijf mijn boodschap hier en daar maar herhalen in de hoop dat hij overkomt.
Ja dit doet veel met mij. In emotioneel opzicht en ook mentaal/fysiek.
Een heel lang verhaal van (reten goeie Mimi).
Het afhankelijk worden van anderen is volgens mij het werkelijke probleem hier of daar dus in LDF.
Ja 1 van poezen ligt op de muis en wil gewoon aandacht van mij dus.
Ik moet wel afsluiten NU.
Kom er later op terug, OK?
MHG,
Erik.Kom er later op terug, OK? Erik.
Liever niet Erik, ook dit was een goed draadje dat straks niet meer op een logische manier is te volgen.
Het afhankelijk worden van anderen is volgens mij het werkelijke probleem hier of daar dus in LDF.
Dit vind ik een constructieve bijdrage!
De rest … ?Vandaag ontving ik een mail van Chantal die haar inloggegevens op dit forum kwijt was, maar ons wel graag op de hoogte wil houden. Hieronder haar mail:
Goedemiddag,
Vorig jaar, medio juni heb ik dit forum benaderd omdat wij een mail van een verpleeghuis in Frankrijk, waar mijn vader verblijft, hadden ontvangen met de mededeling dat wij, als kinderen van onze vader, verplicht waren bij te dragen in de kosten van opname in het verpleegtehuis. Bij de email was een formulier gevoegd, in het Frans, met het dwingende verzoek dit direct in te vullen en te retourneren, anders zouden er gerechtelijke stappen ondernomen worden. Op het formulier moesten wij o.a. onze inkomsten opgeven. Wij waren totaal overrompeld en zijn op zoek gegaan of wij verplicht waren om bij te dragen in deze kosten.
Na veel speurwerk, navraag bij advocaten, Ministerie van Buitenlandse Zaken, Ambassades etc. kwamen we niet veel verder. Over het algemeen werd gesuggereerd dat wij verplicht waren om mee te betalen in deze kosten.
Via dit forum ben ik in contact gekomen met mensen die ons enorm geholpen hebben. Zij hebben voor ons speurwerk verricht, Franse kennissen/deskundigen benaderd en vonden dat in 2008 een vergelijkende studie voor de senaat is verricht, waarin gekeken werd hoe de andere lidstaten het regelen. Frankrijk ziet in dat het Franse beleid versoepeld moet worden. De Senaatsleden lazen dus precies hoe het in NL geregeld is. De site waar dit te vinden is, is; (http://www.senat.fr/lc/lc189/lc1893.html)
Iedere Franse jurist kan daar lezen, wat de voor Nederlandse kinderen bepalende, dus Nederlandse, wet is. Zo zijn de lokale overheden nog altijd autonoom in de EU en bepaalt Nederland zelf, wat de Nederlander betaalt voor de oude dag van ouders: iedere maand AWBZ.
Bovendien hebben Nederlandse kinderen die in Nederland wonen geen belastingaftrek in deze zoals Franse kinderen en dan is hun bijdrage eisen voor verzorging van een ouder in Frankrijk in strijd met het bilaterale belastingverdrag tussen NL en FR.Aan de hand van die waardevolle informatie hebben wij een brief geschreven naar het verpleeghuis met verwijzing naar voornoemde de site. Wij hebben sindsdien nooit meer iets vernomen en hopen van harte dat hiermee de kous af is.
Mocht dat niet zo zijn, dan zal ik via dit forum jullie verder informeren.
Ik hoop dat anderen, die met een soortgelijk probleem te maken krijgen, hier ook mee geholpen zijn.
Forumleden, heel veel dank voor de inzet!
Groeten,Chantal
Chantal had me in een vorige mail al uitgelegd, dat ze zeer betrokken is bij het wel en wee van haar vader, maar dat zij en zijn andere kinderen niet bereid zijn zomaar tegemoet te komen aan de eis van het verpleegtehuis. Ze begrijpt, dat het verpleegtehuis is uitgegaan van de Franse wetgeving. Haar bijdrage kan van nut zijn voor anderen. Daarom zou ik het op prijs stellen, wanneer ze een voorbeeldbrief zou willen verstrekken.
En hier de brief:
Dans l’étude de législation comparée n° 189 – octobre 2008 – L’obligation alimentaire envers les ascendants (http://www.senat.fr/lc/lc189/lc1893.html) pour les états membres UE les points suivants ont été analysés :
– l’existence d’une obligation alimentaire envers les ascendants ;
– la prise en compte de l’obligation alimentaire par la législation sociale, notamment par les textes qui régissent les établissements d’accueil des personnes âgées.
L’étude des dispositions étrangères fait apparaître qu’ aux Pays-Bas les parents ne sont titulaires d’aucune créance alimentaire sur leurs enfants. Bien que le code civil impose une obligation alimentaire aux enfants envers leurs parents ainsi qu’aux gendres et aux brus envers leurs beaux-parents, cette disposition n’est plus appliquée. L’aide sociale est attribuée uniquement en fonction de la situation financière du demandeur.Les Pays-Bas ne connaissent pas une législation de la déduction sur l’impôt des revenus pour une obligation alimentaire envers les ascendants ce que cause des contradictions dures concernant la convention relative à la double imposition entre les Pays-Bas et la France.
Surtout: la Charte européenne de l’autonomie locale adoptée par le Congrès des pouvoirs locaux et régionaux est le premier instrument juridique multilatéral qui définit et protège les principes fondamentaux que tout système démocratique d’administration locale doit respecter. Elle oblige les États à appliquer tout un ensemble de règles fondamentales garantissant l’indépendance politique, administrative et financière des collectivités locales. Elle établit le principe de l’autonomie locale qui doit être reconnu dans le droit national et protégé par la Constitution.
Comme habitant(e) hollandais(e) avec une nationalité hollandaise je suis tenu(e) à la législation hollandaise et je ne suis pas du tout tenu(e) à une obligation alimentaire envers les ascendants en France.
http://www.pour-les-personnes-agees.gouv.fr/dossiers/les-nouvelles-mesures-de-la-loi
Terwijl de thuiszorg in Nederland maar minder en minder wordt, legt Frankrijk er nog een schepje bovenop. Zelfs voor de verzorgende partner die ook ziek kan worden is een vervangende post opgenomen.
Tegen die tijd dat ik stokoud ben is minstens de helft van m’n familie al dood, dus waarom terug gaan.
Ik heb heel lang in Israel gewoond, en toen ik terug ging naar Nederland was ik blij, terug naar m’n dorpje.
Echter alles was anders, veranderd, niet leuk meer, ik kwam in een vreemd dorp.
Terug gaan naar Nederland zie ik niet zitten, ik woon al te lang hier.
De laatste jaren hebben we ons moeder veel geholpen, en op het laatst ging het niet meer, ze moest naar een bejaardenhuis/verzorgingshuis.
Enorm duur, en niet optimaal in service.
Wij hebben naar aanleiding daarvan met een stel vrienden die we al een eeuw kennen gezegd “dit gaat ons niet gebeuren”.
We hebben een groot huis gekocht waar we allemaal willen wonen, waar appartementen in zitten, en een grote tuin.
Met de oude dag gaan we er allemaal in wonen, ieder zijn eigen prive, en een gezamelijke tuin en salon.
We nemen een verpleegkundige in dienst, en een tuinman/schoonmaker.
Het huis is dan technisch gesproken vrij van hypotheek, we hebben voor het nodig is alle gemakken aangebracht (wordt nu gedaan in slow motion) we hebben gratis inwoning voor de verzorgende, en we delen de lasten samen.
Eigenlijk een soort prive-bejaardenhuis.
In La Rochelle is er al zo’n huis, ook privé, en zolang elkaar niet om de oren slaat om niets is dat goed te doen.
Je moet er alleen wel vroeg genoeg aan beginnen met genoeg mensen waar je op kunt rekenen.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
