Dit onderwerp bevat 35 reacties, 4 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 7 jaren, 7 maanden geleden door Noë.
-
AuteurBerichten
-
11 mei 2017 om 17:30 #197748NoëSleutelbeheerder
@voogdj
“Inderdaad. Indien Frankrijk, net als Nederland, de periodieke uitkeringen als inkomen uit niet-zelfstandige arbeid aanneemt, en zowel voor sociale heffingen als inkomstenbelasting het belastingverdrag art. 15 toepast, is niet langer relevant of op grond van internationaal sociaal zekerheidsrecht de sociale heffingen door Frankrijk wel of niet toegestaan zijn.”
Is deze conclusie gebaseerd op de vermelding van “sous reserve qu’une convention fiscale” in formulier 2041 GG? Zo ja, is dat niet een erg wankele basis? M.a.w. zou de Franse belastingadviseur tot dezelfde conclusie komen? Heeft dit gevolgen voor andere inkomsten dan de hier besproken lijfrente-uitkering uit ontslagvergoeding? Of snap ik het nu helemaal verkeerd?- Deze reactie is gewijzigd 7 jaren, 7 maanden geleden door Noë.
11 mei 2017 om 17:44 #197750NoëSleutelbeheerder@voogdj
In een eerdere reactie argumenteerde ik, dat in dit geval eerst moet worden vastgesteld, wat de aard van het inkomen is.
Ik stelde:
“Door de belastingheffing toe te wijzen aan NL geeft de belastingdienst in NL (en kennelijk ook in FR/) aan, dat er sprake is van een soort vervangend salaris (salaire remplaçant, weliswaar in de vorm van een lijfrente). Kennelijk is er hier geen sprake van inkomen uit kapitaal, maar van een vorm van salaris. Over dat salaris mag Frankrijk gewoon sociale premies heffen. Anders dan bij inkomen over kapitaal gaat het bij salaris bij heffingen tbv CSG/CRDS om “echte” sociale premies en niet om een bijzondere vorm van belasting.”Ik ben benieuwd wat u van deze redenering vindt (los van de eerder aangehaalde vermelding van “sous reserve qu’une convention fiscale” in de toelichting in formulier 2041 GG).
11 mei 2017 om 17:49 #197751NoëSleutelbeheerder@Leonard
Mijn conclusie was inderdaad zo gemotiveerd. Wankel? Misschien, maar er is bovendien op dit onderwerp een precedent in de EHvJ jurisprudentie die juist over Frankrijk en CSG gaat. Ik verwees al naar het arrest Derouin C-103/06 (de in Frankrijk wonende advocaat met (ook) inkomsten uit het V>K> die zowel voor ib als CSG en CRDS werden vrijgesteld van Franse heffing. Eeen en ander onder uitdrukkelijke goedkeuring van de Franse regering (maar in die zaak – vergeefs- betwist door de URSAFF die juist wel CSG wilde heffen van Derouin!!!)
Zie daar in het bijzonder de punten 18 en 27.En punt 44 in de conclusie van de AG bij dit arrest. Gezien deze punten lijkt die conclusie niet zo wankel.11 mei 2017 om 17:56 #197752NoëSleutelbeheerder@leonard om 17:44
Inderdaad, naar Vo883/2004 en arrest De Ruyter mag Frankrijk over die kennelijk als vanuit Nederland afkomstige inkomsten uit niet-zelfstandige arbeid, gewoon heffen. Dat zou echter ook het geval zijn als het inkomsten uit vermogen zouden zijn.
Wat Frankrijk echter wel belet te heffen is de eenzijdige toepassing van het belastingverdrag met Nederland waardoor de heffing toegewezen blijft aan Nederland (art. 15). Zoals gezegd, Frankrijk doet zichzelf daarme etekort, want Frankrijk wordt daartoe niet gedwongen door het int. sociale zekerheidsrecht.11 mei 2017 om 18:16 #197753NoëSleutelbeheerder@voogdj
Overigens heeft Frankrijk natuurlijk nog geen uitspraak gedaan in deze zaak, Strawbale moet nog aangifte doen. De vraag is dus of Frankrijk zichzelf te kort zal gaan doen.11 mei 2017 om 18:34 #197754NoëSleutelbeheerder@Leonard
Als Frankrijk zichzelf tekort wil doen, zal ik hen dat, in dit geval, niet beletten.
-
AuteurBerichten
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.