Op dit moment – 9:38 uur – nog geen bevestiging of klakkeloze overname van dit bericht elders in de Franse of internationale pers gezien. Eerlijk gezegd zou zo’n Einzelgang van Frankrijk merkwaardig zijn in het politieke spel dat luistert naar de naam “blame game”. En ook al is het nu statistisch gezien voorspelbaar dat de Britten er in een paar maanden verlenging niet uitkomen, toch geldt ook hier het oude adagium “never say never”. In de verlenging van voetbalwedstijden en de strafschoppen daarna gebeuren soms de meest onverwachte dingen. En wie weet speelt daar in de midi nog een oud anti-Brits Mers-el-Kébir sentiment mee, ik heb met Fransen gesproken die hier nog met grote verontwaardiging over vertelden, alsof het gisteren was gebeurd (La perfide Albion). Je weet maar nooit met welke agenda er gepoogd wordt op de een of andere manier invloed uit te oefenen op dit soort processen.
In de aanloop naar het Britse referendum naar nu steeds duidelijker wordt zijn allerlei “leave” campagnes uit wat duistere, niet traceerbare bronnen gefinancierd. Dus we wachten maar even af, in de hoop dat politieke wijsheid en afwegingen van algemeen (Europees) belang aan deze kant van het Kanaal nog steeds tot de morele bagage behoren van de regeringsleiders. Gibraltar heb ik nog niet horen noemen als lakmoesproefje voor korte termijn electorale overwegingen en verstandig politiek leiderschap.
