Dat een land wordt geregeerd door business is niets nieuws, dat is al eeuwen zo.
Wie geld heeft, heeft macht.
Mijn vader was een groot industrieel in die tijd en uitjes en feesten met mensne als Heineken en Phillips waren heel gewoon om de regels op te stellen hoe men wie ging vertellen welke richting ze uit gingen.
Men zei simpelweg: wij brengen geld in het laatje en jullie (de politiek) zorgen dat de spelregels nagestreefd worden.
Ze zagen de ministers als scheidsrechters die toekeken hoe het spel gespeeld werd.
Dat is nog steeds zo in veel gevallen.
Dat de ene of de andere president daar wel of niet actief aan meedoet is wat anders.
Sarkozy genoot van de blingbling en Hollande had wel andsere zorgen aan zijn hoofd dan de bedrijven een poot dwars zetten.
Uit Jos’ schrijven maak ik op dat hij Macron als dezelfde president aanmerkt als zijn voorgangers, en dat is onjuist.
Juist het feit dat Macron het anders wil gaan doen zoals het altijd ging maakt hem populair, zeker bij de jongeren.
De gevestigde orde stoort zich groen en geel aan zijn niet links en niet rechts.
Wat is het probleem?
Is het niet overduidelijk dat deze scheiding aan het verdwijnen is, moeten we echt zo stram vast houden aan die scheiding.
Ik ben zelf rechts opgegroeid, rechts gebleven tijdens mijn leven, maar wel steeds meer standpunten van links gaan waarderen.
Dat kan toch?
Of moet ik persé rechts blijven, of toch maar links?
Men had witte mensen, en zwarte mensen, en nu hebben we gekleurde mensen waarvan we niet weten of ze nu uit wit of uit zwart komen.
We hadden protestanten en katholieken, en vanaf de preekstoel werd de (onheils)boodschap verkondigd.
Tegenwoordig hebben we gelovigen die noch protestants zijn, noch katholiek, ze geloven niet in dat zevendaagse verhaal van de schepping, ze omarmen het kindje jezus en de tradities, maar ze hebben een hoop overboord gegooid omdat het niet meer vabn deze tijd is.
Macron wil het land hervormen.
Daar is tot nu toe niet een president in geslaagd.
Dat dit met de nodige stakingen zal gaan is zeker, maar als hij zijn rug recht houd is het mogelijk.
Mevrouw El khomri heeft een prachtige nieuwe arbeidswet gemaakt, maar al na een maand lieten de grote chefs hun hoofd hangen en was de suport van El khomri rap geslonken, waardoor de helft van de wet al werd gewijzigd.
‘T ja, als je dat regeren noemt dan kan ik het beter.
Of Macron het kan is de vraag maar wees eens niet zo negatief en geef hem een kans.
Een ding is zeker, als het Le Pen wordt gaan we meer stakingen krijgen dan er ooit geweest zijn.
Brussel zal stoppen met de subsidie van pakkembeet 10 miljard aan de boeren en dat zullen we gaan voelen.
En dat Frankrijk net zoals Engeland de nog openstaande facturen moet betalen zal zeker bij de gewone Jean avec le béret genoeg kwaad bloed zetten om heel parijs in de fik te steken.
Cees.
