OESO zeer ontevreden over Franse corruptiebestrijding

Bangigheid, inactiviteit en gebrek aan middelen zouden de belangrijkste oorzaken zijn van de slechte score die Frankrijk haalt bij de bestrijding van de internationale corruptie. Acht jaar na een eerste inventarisatie van de OESO (Organisatie van Economische Samenwerking en Ontwikkeling) van de bestrijding van de internationale corruptie, blijkt Frankrijk ondanks enkele vorderingen nog steeds niet in staat een einde te maken aan de praktijken van het leveren van steekpenningen aan buitenlandse overheidsfunctionarissen bij het binnenhalen van contracten en orders. Frankrijk heeft de wetgeving weliswaar aangepast en de internationale regels in het Franse recht omgezet, maar het arsenaal blijft onvolledig en wordt zeer weinig ingezet. Anders dan in Engeland waar in 2008 na ernstige kritiek een begin is gemaakt met een zeer strenge aanpak, blijft Frankrijk in gebreke. Parijs ondertekende in 2000 de conventie van de OESO tegen de internationale handelscorruptie en sindsdien zijn slechts 33 procedures gevoerd die hebben geleid tot 5 veroordelingen, aldus het nu verschenen rapport van de OESO. Zij noemt de score van Frankrijk dat opereert in gevoelige sectoren zoals de wapenhandel, de bouw of de energie, bijzonder zwak. De veroordelingen die er waren betroffen voornamelijk het midden- en kleinbedrijf bij de kleinere kwesties, zoals het betalen smeergelden tot hooguit € 200.000. De bazen van deze bedrijven werden bestraft en niet de ondernemingen zelf. In de grote affaires blijkt het door de terughoudendheid van justitie niet tot vervolging te komen. Bovendien ontbreekt het aan voldoende onafhankelijkheid bij het openbaar ministerie. In affaires rond de Franse energiereus Alstom, doelwit van een reeks procedures in het buitenland, blijkt de Franse justitie niet verder te komen dan twee informatieve onderzoeken die leidden tot seponering. De OESO-rapporteurs constateren dat Frankrijk het verschijnsel van internationale omkoping nauwelijks serieus neemt. Het land krijgt een jaar de tijd om te reageren op het rapport en twee jaar om de aangegane verplichtingen tot bestrijding van de corruptie om te zetten in ondubbelzinnige regelgeving.