Eerste aflevering
Franse taal; meer dan woorden alleen
Zelfs als u behoorlijk Frans spreekt, blijft verder leren een aangename en eigenlijk toch broodnodige bezigheid als u zich definitief in Frankrijk heeft gevestigd of van plan bent daar mettertijd te gaan wonen. Sylvain Lelarge, Fransman ‘pur sang’ en bevlogen docent Frans, deelt hier met de gebruikers van deze website en het forum elke maand interessante en leuke wetenswaardigheden over de Franse taal en cultuur.
Vliegensvlug zijn de gebaren, maar desalniettemin glashelder voor de ingewijden.
Als u dat niet bent, kunt u makkelijk een belangrijk signaal missen, of meelachen zonder te weten waarom u het doet…In deze eerste aflevering enkele voorbeelden van voor Fransen overduidelijke gebaren…
Frans: Cinglé! of: Brilliant! Nederlands: Helemaal gek! of: Geniaal! Commentaar: Daar gaat het dus regelmatig fout. Goed opgelet dus: in het Frans, met de vinger herhaaldelijk tikken op je slaap betekent dat de persoon in kwestie knettergek is, en zich ook zo gedraagt. Daarentegen is het meerdere keren tikken op het midden van je voorhoofd een teken van groot respect voor de intellectuele vermogens van iemand. |
||
Frans: Les doits dans le nez. Nederlands: Makkelijk zat. Commentaar: De vingers niet echt in de neusgaten, graag, maar wel doen alsof. Het gebaar gaat vaak gepaard met een zelfverzekerd schouderhalen in de zin van: ‘Ach, dat kan ik met de ogen dicht doen….’ |
||
Frans: On se tire! Nederlands: Wegwezen! Commentaar: Met de platte linkerhand op de rechter pols een paar keer tikken, waarbij de rechter hand verticaal heen en weer beweegt. Makkelijker gedaan dan uitgelegd, maar voor elke Fransman een duidelijk uitnodiging om (naar gelegenheid op discrete of versnelde wijze) weg te gaan. |
Frans: Ras-le-bol! Nederlands: Mijn buik vol! Commentaar: Eén keer van links naar rechts met de horizontale platte hand over je voorhoofd strijken. |
Daarbij geef je aan dat je van de situatie of de persoon inkwestie meer dan genoeg hebt…. En voor wie dacht dat de hand onder de kin hoorde: sinds 1789 doen wij Fransen het liever niet meer zo. |