Dit onderwerp bevat 10 reacties, 5 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 5 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Wij zijn bezig ons huis te verkopen inclusief Chambres d’Hôtes en eend en de vloot bestaande uit 2 sloepen en een Riva.
Jan Haring blijft in de familie 😉
In principe weten we maandagavond of de koop doorgaat.
Nu hebben we nog een grange in de tuin waar een dak op lig van Asbestplaten, en we hebben zelf een zwembad gebouwd van Parpaings en Liner.
Nu zeiden ze dat er een wet bestond waarin staat dat ik geen amiante mag verkopen, en ze hadden begrepen dat er ook een wet is waarin ik verplicht ben hun een garantie te geven van 10 jaar op het zwembad.
Ik kan over amiante die wet niet vinden, en over een piscine kan ik alleen vinden dat de professionele constructeur (daar valt mijns inziens eigenbouw buiten) een garantie verplicht is van 10 jaar.Wie weet meer.
Ik ga maandag de Notaris ten rade vragen maar ik kom op internet genoeg tegen waarin de notaris heeft gefaald.
Vandaar mijn vragen.Cees.
Cees, asbest zit in de hele reeks van verplichte diagnostics die komen kijken bij de verkoop van een huis. Dit is een samenvatting uit doorgaans redelijk betrouwbare bron, de notarissen zelf. Al die documenten moeten bij de notaris en aspirant koper op tafel komen, want anders……: “pour pouvoir s’exonérer de la garantie des vices cachés“. Zie ook hier, bij de overheid zelf. Voor de elektra weet ik het wel: dient slechts ter informatie van de aspirant koper, dan weet hij of zij wat er aan de hand is, geen plicht voor verkoper om de boel op orde te brengen voorafgaand aan de levering, geen verplichting voor de koper om daarna binnen x maanden de elektrische installatie te hebben gemoderniseerd. Zo te zien gaat dat model ook op voor amiante, maar het lijkt me beter dat exact na te vragen bij de notaris.
Over dat zwembad: lees als achtergrondinformatie deze discussie even, ook al omdat er bij een niet “gedeclareerde” piscine nog een fiscaal staartje aan zou kunnen zitten. Zelfbouwers met garantieplicht aan zichzelf: lijkt me wat lastig om tegen jezelf een kort geding aan te spannen, dus met mogelijke garantieverplichtingen aan derden zal het wel loslopen denk ik. Maar wel melden: u koopt het “as is”. Openheid om daar achteraf geen verwijten over te krijgen: maar ik dacht het ziet er zo mooi uit dus dat zal wel door een professional zijn aangelegd, dus ook garantie.
mvg
Rob
Bedankt Rob.
Ja die discussie had ik ook al gevonden gisteravond.
De clou is het volgende:
Wij hebben de boel al een tijdje te koop staan, maar omdat we geen haast hebben zijn we met de prijs niet omlaag gegaan maar juist omhoog.
We waren nog steeds bezig met dingen te verbeteren en nieuwe aanschaf dat we zelf ook onkosten betaalde, immers we hoeven niet weg dus we gaan gewoon door.
Dus telkens een beetje hoger.
Nu komt er opeens een koper.
Tegelijkertijd …….. Toen wij de boel kochten hebben we een week een grote shovel in de tuin gehad, we wilde alles in een keer doen en nooit meer, zodoende kan een tuin “groeien”.
Ik gekeken via de sateliet naar de buurt, zwembaden in overvloed, dus dat kan bij ons ook.
Niet dus, de burgemeester weigerde.
Uiteindelijk hebben we omdat een CdH een zwembad moet hebben, een opbouwpiscine gebouwd, 40cm boven de grond, voor ’t geval van sinasappelkistjeshout voor als de eerwaarde het in zijn hoofd haalt met de shovel te komen opdraven.
Ik rekende op een “rottijd” van een jaar of 3, nou in 3 jaar zijn de functionaires van des impôts al wel een paar keer over gevlogen, dus we zien dan wel weer verder.
Die functionair stond echter al drie weken later naast m’n ligbed naar m’n string te kijken, wat is dat?
En niet gedeclareerd?
Ik legde hem uit dat ik dat graag zou willen, ik ben aan het testliggen.
Gewillige man, hij vulde alles in, en vroeg uiteindelijk naar de vergunning, en ja, die hebben we niet.
Na verschillende verzoeken bleef de eerwaarde weigeren, en toen was de functionair het zat, hij belde zelluf wel effies, 10 minuten later had ik een vergunning.
Homofobie ten grondslag waarschijnlijk, hij heeft me nog diverse keren dwars gezeten met andere zaken waaronder een muur, ook die heb ik gewoon gebouwd.
Nu vele malen de rottijd overleefd, is de piscien uiteindelijk zo rot dat er kuilen in de wand zitten wan wel 40cm diep, die liner is bar sterk.
Ik heb de boel leeg laten lopen, heb muren gemetseld, en nu ben ik in afwachting van de nieuwe liner net op het moment dat de koper er staat, en die vind de gang van bouwen vreemd, er ligt een liner op de vloer, er ligt geen betonvloer in, en er staat een betonmolen op de liner in het gat.
Die man is bang, dat begrijp je.
Vergunning hebben we, dus het gaat alleen maar om een zwembad wat niet door een bedrijf is gebouwd.
Eerst was het een hors-sol, en nu is ie dat niet meer;-)
Op de declaratie staat overigens ook nergens om wat voor een piscine het gaat, er staat alleen “piscine”.Cees.
In Nederland laat een verkoper vaak een asbest-clausule in het contract opnemen. D.w.z. dat mocht de koper na de overdracht asbest vinden, hijzelf voor verwijdering en afvoer moet zorgen. De koper moet dus zelf controleren, of er zich asbest in het pand of op het terrein bevindt. Asbest in schoorstenen of op daken, in wanden, op afvalhoop …
In Frankrijk is het eenvoudiger door de diagnostic obligatoires avant la vente. De deskundige stelt aanwezigheid van asbest of loden pijpen vast, meldt wellicht dat de septic tank niet en norme is alsmede overige gebreken. Die gegevens kunnen aspirant-kopers meenemen in hun bod. Ze zullen aanvoeren, dat ze extra kosten moeten maken en daarom minder bieden. Maar een huis met asbest mag gewoon van eigenaar veranderen. Een mogelijkheid is te beloven het dak voor oplevering te vervangen om de vraagprijs te handhaven. Asbest daken in goede staat vormen geen gevaar.
Over het zwembad. Een professionele bouwer geeft garanties, o.a. 10 jaar op de liner. Verkoop je binnen die garantietermijn je huis, dan kan de nieuwe eigenaar zich op de resterende garantieperiode beroepen. Maar bij verkoop van een huis 10 jaar garantie verstrekken op het zwembad is een verzinsel.
Er wordt wat bedacht om een lager bedrag voor o.g. te betalen!
Ja, die bedoelde ik. Ben onhandig met de forum-tools.
Heb toch het idee, dat het nog steeds niet correct is in Frankrijk om onder de vraagprijs te bieden. Dan maar kijken naar beren op de weg. En natuurlijk moet men kritisch kijken naar het huis van zijn dromen, want er komen altijd wel nachtmerries langs, soms maar veulentjes.
Maar de laatste jaren hoorde ik van diverse kennissen die hun huis in de verkoop hadden, wel extreme beren-verhalen. Huis met bijna nieuwe septic tank voor 15.000 euro minder, want de normen zouden worden aangescherpt. Of 10.000 euro van de prijs af, omdat de internetverbinding in dat gebied niet optimaal was.
Dan moet je als verkoper maar zeggen: graag of niet.Volstrekt terzijde op ’t oorspronkelijke draadje maar doorbordurend :
De jongste reactie van Mimi begrijp ik niet goed. Hoezo “niet correct om onder de vraagprijs te bieden.” ?
Volgens mij is hier niets incorrects aan.En zolang er nog onroerend goed niet wordt verkocht, is de vraagprijs dus te hoog. Ik zie nog steeds panden te koop staan die al op de markt waren toen ik zestien jaar geleden ’n huis zocht, voor min of meer dezelfde vraagprijs.
De F markt is verziekt, ik wijt dat voor ’n zeer groot deel aan de F makelaars en hun werkwijze, voor ’n ander deel aan ‘buitenlanders’ die randstedelijke prijzen gewend zijn en daardoor ’t gehele platteland uitermate goedkoop vinden.
Overigens is er ’n groot verschil tussen de steden en ’t platteland. Mijn waarnemingen betreffen ’t platteland, de stadsprijzen haal ik uit de advertenties in de verschillende media.
Peter.
Deels met je eens Peter, maarrrr…
Veel huizen staan lang te koop omdat men er niet wil wonen, en vergeet niet het percentage huizen wat te koop staat maar waar er een vette familieruzie is tussen de erfgenamen.
En over makelaars, daar is in het verleden al heel wat over geschreven.Wij willen perse een huis kopen in een bepaalde stad(je) en dus kijk ik op BonCoin.
Van de tien makelaars die je mailt, krijg je van 1 een zeer kort antwoord.
Van de 10 die je belt, zijn er 8 op voicemail en bellen nooit terug, 2 nemen op en een beloven terug te bellen waarvan er werkelijk 1 heeft terug gebeld.Als je zo werkt ja dan is het niet verwonderlijk als je nooit iets verkoopt.
Onder de vraagprijs bieden lijkt inderdaad een taboe.
Maar fransen zijn ook geen geweldige commercial, daar ligt eerder de reden.
Na zovel ontmoetingen in ons huis heeft de geinteresseerde de laatste keer héél voorzichtig gevraagd of misschien de prijs héél misschien iets kan dalen ?Als ik makelaars opbel over een huis is de tweede vraag al of de prijs vast staat, vind het nogal veel voor een huis wat al een jaar te koop staat.
Je hoort ze slikken 😉Cees
Onder de vraagprijs bieden lijkt inderdaad een taboe.
Cees, auto’s, boten of huizen, ik heb nog nooit de vraagprijs betaald. En (behalve één keer) ook nooit gekregen. Niet in Het Noorden noch in F. Hoezo toch dat “taboe” ?
Daarentegen betaal ik – bij wijze van spreken – ’t dubbele op ’n vide grenier als ik iets vind dat me aanstaat. Maar met voer- en vaartuigen en huizen niet, dan dien je te onderhandelen, dat spel hoort erbij.
Peter.
Maar jij bent niet Frans Peter.
Mimi bedoelt dat het de Fransen niet is gemaakt af te dingen.
Ze kennen dat niet (op uitzonderingen nagelaten)
Ik heb zelf vaak genoeg meegemaakt in koop en verkoop, prijs is voor hun prijs.
Je ziet iets leuks op de vide grenier, 25 euro.
Ik bied 15, ze kijken je niet eens aan.
In tegenstelling tot Nederland waar ze aannemen dat dit de start is om te gaan onderhandelen.
Iemand die bied, ongeacht hoeveel, is geinteresseerd, aan de verkoper de taak het maximale er uit te trekken.
Fransen zijn verre van commercieel.Cees
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
