Dit onderwerp bevat 32 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 1 maand geleden door 
-
Berichten
-
Hallo,
Ik zou graag weten of ik een tekst in het Frans goed heb begrepen en ook de implicaties ervan.
Klopt het dat wij in 2016 geen betalingen ( prélevements ) hoeven te doen, maar pas weer in 2017. Tot nu toe hebben we nog geen bericht ontvangen van de URSSAF.
Hoe zullen ze omgaan met de te betalen premie als ik ervoor zou kiezen om geen ayant-droigt meer te zijn. Zullen ze ons gezamenlijke inkomen dan door twee gaan delen.
Is er iemand die mij wil helpen? Bij voorbaat dank.
Hierbij de tekst:
Au 1er janvier 2016, la mise en place de la protection universelle maladie (PUMA) vise à supprimer ou limiter les périodes de transition pendant
lesquelles de nombreuses personnes n’ont pas accès à une prise en charge de leurs frais de santé. Avec cette réforme, tous les adultes
deviennent des assurés à part entière. C’est pourquoi, la notion d’ayant droit disparaît. Chaque assuré majeur dispose de son propre compte
d’assuré social, de son propre décompte de remboursement et peut percevoir ses remboursements sur son propre compte bancaire.
Comme pour la CMU, une cotisation annuelle est due par les bénéfi ciaires si leurs revenus dépassent un certain plafond. En deçà, la cotisation
n’est pas due. En termes de calendrier, la cotisation est calculée et recouvrée l’année suivant celle au titre de laquelle elle est due. De ce fait, la
cotisation au titre de l’année 2016 sera déterminée en 2017.Wij ervaren het zelfde. Nog geen betaling gedaan in 2016. Toch bezorgd om de hoge boetes naar de Cpam gegaan, doorverwezen naar de CMU, na lang wachten kon men niets anders zeggen dat alles OK lijkt doch zou het handig zijn ook “even” naar de Urssaf te gaan. Daar aangekomen wilde men geen mededelingen doen zonder afspraak vooraf. Na aandringen werden we voor betaalverzoeken doorverwezen naar de ….. CMU! Kastje – muur en het was lunchtijd geworden. Thuis besloten een email te sturen waarop we antwoord kregen dat alles in orde is en we goed “bien” verzekerd zijn. Nou die email ingelijst dus. We zien wel, we wonen hier al wat langer ….
Wij ervaren het zelfde. Nog geen betaling gedaan in 2016. Toch bezorgd om de hoge boetes naar de Cpam gegaan, doorverwezen naar de CMU, na lang wachten kon men niets anders zeggen dat alles OK lijkt doch zou het handig zijn ook “even” naar de Urssaf te gaan. Daar aangekomen wilde men geen mededelingen doen zonder afspraak vooraf. Na aandringen werden we voor betaalverzoeken doorverwezen naar de ….. CMU! Kastje – muur en het was lunchtijd geworden. Thuis besloten een email te sturen waarop we antwoord kregen dat alles in orde is en we goed “bien” verzekerd zijn. Nou die email ingelijst dus. We zien wel, we wonen hier al wat langer ….
Bedankt voor de reactie Ron.
Ik had ook al bij de CPAM (CMU) gevraagd of er vertraging in de vaststelling van de prélèvements was en ook wij werden doorgestuurd naar de URSSAF, waar men het niet de moeite vond om op die vraag antwoord te geven. Ik ben dus op internet op zoek gegaan naar informatie en kwam bij bovenstaande tekst uit. Welke conclusies trekken jullie uit die tekst?
Wij wonen hier ook al wat langer, maar ik lees meestal graag de Franse teksten over de zaken die ons aangaan, zoals dus nu de wijzigingen in de regelgeving mbt de ziektekostenverzekering. Ook de veranderingen mbt het ayant-droit zijn kunnen voor ons belangrijk zijn. Ik heb ergens gelezen dat je tot 2019 ayant-droit kunt blijven, maar dat je er ook voor kunt kiezen geen ayant-droit meer te zijn.Wij doen hier even niets mee Elja. De ervaring is dat lokale kantoren het soms ook niet precies weten. Gewoon even afwachten is vaak het beste. Ik had wel verwacht dat er meer forumleden de prélevements van de Urssaf zouden missen.
Wij hebben eenzelfde ervaring, geen facturen voor bijdrage CMU dit jaar. Toen we een mail met onze vragen hierover aan CPAM stuurden, werd deze mail door CPAM doorgestuurd naar URSSAF. Daarop werden we telefonisch benaderd door een medewerker van URSSAF, die ons meldde dat er dit jaar (2016) geen bijdragen CMU/PUMA in rekening zullen worden gebracht.
Uit bovenstaande tekst leid ik af, dat ze kennelijk de bijdragen over 2016 pas in 2017 in rekening gaan brengen. Ik neem aan dat deze bijdragen gebaseerd worden op de belastingaanslag over 2015.
Vervolgens vraag ik me dan af of de bijdragen over het laatst verzekerde jaar in rekening worden gebracht (bv na overlijden of na vervolg verzekering via een ander fonds o.i.d.).Elja, kun je de link naar bovenstaande tekst doorgeven?
Leonard,
Ik kan de site waar ik bovenstaande tekst heb gelezen niet meer vinden.
Er zal in de loop van het jaar wel meer bekend worden over bijv. de drempel waarboven premie betaald moet worden en het te betalen percentage over welk inkomen.
Ik ben ook benieuwd hoe ze zullen omgaan met het fenomeen ayant-droit als één van de twee partners pensioen/AOW gaat ontvangen en de ander nog niet. Misschien zal het dan mogelijk zijn om ervoor te kiezen om geen ayant-droit te zijn en dus in de PUMA/CMU te blijven.Tekst staat HIER PDF 600KB
janv
@Elja
“Ik ben ook benieuwd hoe ze zullen omgaan met het fenomeen ayant-droit als één van de twee partners pensioen/AOW gaat ontvangen en de ander nog niet. Misschien zal het dan mogelijk zijn om ervoor te kiezen om geen ayant-droit te zijn en dus in de PUMA/CMU te blijven. ”
Dat lijkt me onwaarschijnlijk. Van de PUMA wordt iemand uitgesloten indien hij recht op verstrekkingen op basis van internationaal recht kan krijgen, zo blijkt uit de Code de la Securite Sociale. Dat geldt dus ook voor partners van verdragsgerechtigden met afgeleid verdragsrecht op basis van art. 24 Vo883/2004.
@Jan de Voogd
“Van de PUMA wordt iemand uitgesloten indien hij recht op verstrekkingen op basis van internationaal recht kan krijgen …”Op grond van het internationale recht (EG-verdrag art. 152.5, VWEU art. 168.7) berust de bevoegdheid tot het toekennen van prestaties van sociale zekerheid (verstrekkingen/uitkeringen) uitsluitend bij de wetgevers van de lidstaten die de aansluitingsvoorwaarden van hun wettelijke stelsels bepalen (arrest Van Pommeren-B C-227/03 punt 1):
“Het staat aan de wettelijke regeling van elke lidstaat om de voorwaarden vast te stellen waaronder het recht op of de verplichting tot aansluiting bij een stelsel van sociale zekerheid of een bepaalde tak van een dergelijk stelsel ontstaat, met inbegrip van die betreffende de beëindiging van de aansluiting.”
“Zoals het Hof herhaaldelijk heeft opgemerkt, verlenen de bepalingen van de verordening zelf geen recht op prestaties” (arrest Bosmann C-352/06 Conclusie punt 57).
zie hier de wetsartikelen uit de CSS waaruit blijkt dat de verdragsgerechtigde gene toegang tot de PUMA krijgt:
Article L160-1
Toute personne travaillant ou, lorsqu’elle n’exerce pas d’activité professionnelle, résidant en France de manière stable et régulière bénéficie, en cas de maladie ou de maternité, de la prise en charge de ses frais de santé dans les conditions fixées au présent livre.article L160-6
L’article L. 160-1 ne s’applique pas aux personnes suivantes si elles n’exercent pas une activité professionnelle complémentaire en France :
3° Les personnes titulaires d’une pension étrangère qui ne bénéficient pas par ailleurs d’un avantage viager d’un régime obligatoire de sécurité sociale français lorsque, en application d’un règlement européen ou d’un accord international, la prise en charge de leurs frais de santé ainsi que de ceux des membres de leur famille qui résident avec elles relève du régime étranger qui sert la pension ;Op grond van de reeds aangehaalde bepalingen van het gemeenschapsrecht (art. 152.5 EG, art. 168.7 VWEU) en volgens vaste rechtspraak van het EHvJ staat het elke lidstaat (dus ook Frankrijk) vrij de voorwaarden vast te stellen voor verstrekkingen op het gebied van de sociale zekerheid, welke voorwaarden bij het optreden van de Unie volledig worden geëerbiedigd (arrest Commissie v. Portugal C-255/09 punt 47):
“47 Wel staat vast dat het Unierecht de bevoegdheid van de lidstaten om hun stelsels van sociale zekerheid in te richten onverlet laat en dat het, bij gebreke van harmonisatie op het niveau van de Europese Unie, elke lidstaat vrijstaat in zijn wetgeving de voorwaarden vast te stellen voor verstrekkingen op het gebied van sociale zekerheid (zie arrest van 27 januari 2011, Commissie/Luxemburg, C-490/09, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie, punt 32 en aldaar aangehaalde rechtspraak). Tevens zij opgemerkt dat naar luid van artikel 152, lid 5, EG, thans artikel 168, lid 7, VWEU, bij het optreden van de Unie op het gebied van de volksgezondheid de verantwoordelijkheden van de lidstaten voor de organisatie en verstrekking van gezondheidsdiensten en geneeskundige verzorging volledig worden geëerbiedigd (zie arrest Watts, reeds aangehaald, punt 146).”
Zo luidt ook de Considerans (punt 4) van Vo 883/2004:
“4. Het is noodzakelijk dat de eigen kenmerken van de nationale socialezekerheidswetgevingen worden gerespecteerd en er enkel een coördinatiemethode wordt uitgewerkt.”“Op grond van de reeds aangehaalde bepalingen van het gemeenschapsrecht (art. 152.5 EG, art. 168.7 VWEU) en volgens vaste rechtspraak van het EHvJ staat het elke lidstaat (dus ook Frankrijk) vrij de voorwaarden vast te stellen voor verstrekkingen op het gebied van de sociale zekerheid”
Inderdaad, en gezien dat beginsel staat het Frankrijk dus vrij om de voorwaarde te stellen dat een ieder die krachtens vO883/2004 recht op ziekteverstrekkingen heeft als hij in Frankrijk woont uit te sluiten van de PUMA. Het blijkt dat Frankrijk dat in art L-160-6.3 zo heeft vastgelegd.
Hartelijk dank mijnheer Voogd voor de relevante artikelen. Ik ging er al vanuit dat Frankrijk die mogelijkheid wel zou uitsluiten, maar omdat men met de komst van PUMA kan gaan kiezen (tot 2019) of men wel of niet ayant-droit wil zijn, had ik bedacht dat er een kleine kans zou zijn dat deze regel niet meer van toepassing zou zijn. Mocht u, voor september 2017, ergens een keer in een tekst toch een mogelijkheid tegenkomen om te ontsnappen aan de verplichting tot verdragsgerecht zijn, zou u mij dat dan kunnen laten weten? Bij voorbaat dank,
Elja@Elja
Wonende in Frankrijk met wettelijk pensioen uit Nederland kan men slechts ontsnappen aan het verdragsrecht ten laste van Nederland door te zorgen prevalerend recht op ziekteverstrekkingen te krijgen.
Dat kan slechts door:
a) recht op wettelijke ziekteverzekering te krijgen door (voldoende) te gaan werken (in Frankrijk of daarbuiten). Eventueel door een eigen bedrijf(je) op te richten of (in Frankrijk) te gaan medewerken in dat van de partner als collaborateur associe of collaborateur salarie.
b) een wettelijk pensioen te verkrijgen uit Frankrijk. Voor wie al gepensioneerd is zal dat vaak moeilijk zijn.
c) een wettelijk pensioen te verkrijgen uit een derde EU/EER land waarbij de opbouwperiode langer wordt dan voor het Nederlandse wettelijke pensioen. Dat zal ook vaak niet meer mogelijk zijn.Meneer de Voogd.
U stelt :
“Eventueel door een eigen bedrijf(je) op te richten of (in Frankrijk) te gaan medewerken in dat van de partner als collaborateur associe of collaborateur salarie.”
Mijn partner en ik ontvangen beide AOW.
Wij hebben samen een jaar geleden een bedrijf opgericht in de transportsector.
Dat bedrijfje staat op onze beide namen.
Het is een entreprise individuelle.
Ik ben conjoint collaborateur.
Wij hebben ons beide laten inschrijven bij het Regime Social des Independants en wij hebben beide een verzekeringsbewijs ( une attestation ) op onze eigen naam ontvangen van de RSI.
Daarmee zijn wij verzekerd bij de RAM.
Die vergoedt ook onze ziektekosten.
Het zorginstituut Nederland heeft ons een controleformulier gestuurd waarop wij moesten aangeven of wij reeds prevalerend recht hadden in Frankrijk. Dat hebben wij bevestigd en wij hebben er als bewijs een kopie bijgedaan van onze attestations. Wij hebben dan ook aangegeven dat wij geen E 121 formulier wensen te ontvangen op dat zelfde formulier.
Daarop hebben wij verder niets meer van het Zorginstituut vernomen.Dus moet uw niet aanvullen in uw betoog
Als conjoint salarie of als conjoint associe of als conjoint collaborateur ?
Er is immers wettelijk geen verschil tussen deze 3 statuten.
Bij voorbaat dank voor uw bevestiging.
@Neeltje
Of de conjoint collaborateur status ook als voorliggend recht gezien wordt ivm ziektekostenverzekring is momenteel voorwerp van discussie op uitpandigen.nl. Er is voorts een beroepsproces gaande in Nederland (ZIN als verweerder) waar dit nu juist in geding is. Anders dan de beide andere statussen van conjoint, heeft de conjoint collaborateur namelijk afgeleid recht op ziekteverstrekkingen naar Frans recht: dus de ayant droit status. Een verschil met de beide andere statussen is dan ook dat de conjoint collaborateur geen premeis ziektekosten verschuldigd is. Die ayant droit zal overigens over een paar jaren voor meerderjarigen verdwijnen, en ik leid af dat een conjoint collaborateur dan in beginsel aangewezen is op de PUMA. Dan is er nog meer kans dat verdragsgerechtigdheid zal voorgaan. Mocht uit het Nederlandse proces iets komen dat van belang is dan zal ik dat melden.Hartelijk dank voor uw vlotte antwoord.
Als wij iets horen van het Zorginstituut zullen wij het u ook laten weten.
Ook zullen wij ons inschrijven bij die ‘uitpandigen’ om deze discussies daar verder te volgen.Ik heb uw commentaar ook even besproken met onze adviseur.
Die is van mening dat er geen verschil is naar Frans recht.
Volgens hem is er sprake van een verplichte wettelijke verzekering op grond van werk.
Tevens maakt het volgens hem niet uit of er al dan geen premies betaald worden.
Dat is volgens hem aan Frankrijk – of ze er premies voor willen vragen en hoeveel – en daar heeft volgens hem het Zorginstituut niets mee te maken.Verder zegt hij dat hij een aantal clienten heeft in vergelijkbare situaties – ook conjoint collaborateurs/collaboratrices – die officieel bevestiging hebben van het Zorginstituut dat zij niet ‘verdrags gerechtigd” zijn en geen premies hoeven te betalen in Nederland.
Maar wij gaan dat voor de goede orde dan maar eens navragen bij het Zorginstituut.
Met excuses aan Elja – het was niet onze bedoeling om in uw onderwerp in te breken.Zie artikel 11 (Algemene regels) van de in elke lidstaat verbindende en rechtstreeks toepasselijke verordening 883/2004:
1. Degenen op wie deze verordening van toepassing is, zijn slechts aan de wetgeving van één lidstaat onderworpen. Welke die wetgeving is, wordt overeenkomstig deze titel vastgesteld
[…]
3. Behoudens de artikelen 12 tot en met 16:
a) geldt voor degene die werkzaamheden al dan niet in loondienst verricht in een lidstaat, de wetgeving van die lidstaat.”Artikel 11 Vo883/2004 is slechts in eerste instantie van belang, aangezien voor pensioenemigranten die wettelijk pensioen van een lidstaat genieten titel III hoofdstuk 1 van toepassing is wat betreft hun ziekterechten. Binnen dat hoofdstuk staat ook een artikel (31) dat een conflictregel bevat voor gepensioneerden die tevens werken, en waarbij de woonlandziektewetgeving bij wijze van uitzondering onverkort (zowel voor evt. premiebetaling als ziekterechten) op zo’n gepensioneerde wordt. Of dat artikel van toepassing zou zijn op een conjoint collaborateur is echter de vraag (die mogelijk een rechter gaat beantwoorden), mede tegen de achtergrond van art. 32 waar een conflictregel geformuleerd is voor de verhouding ziekterechten op zelfstandige titel en naar afgeleid recht.
Voor personen die in Frankrijk werken, geldt de Franse en niet de Nederlandse sociale wetgeving. Evenzo geldt voor personen die in Nederland werken de Nederlandse en niet de Franse sociale wetgeving. Dat is ook de uitspraak van het EHvJ in het arrest De Ruyter die elke mogelijkheid van gelijktijdige toepassing van verschillende nationale wetgevingen over eenzelfde periode uitsluit.
@ Onno Fokkens
Je gaat ten onrechte voorbij aan de artikelen 31 en 32 van Vo883/2004. Deze, zowel als de artt. 24 en 25 Vo883/2004, behoeven interpretatie voor de casus van een conjoint collaborateur.
Dat geldt dan voor 3 periodes:
a) toen de CMU de base nog bestond (dus tot 1.1.2016), waarover een beroepsproces in Nederland loopt.
b) in de huidige periode 1.1.2016 tot 1.1.2019 waar de conjoint collaborateur nog de ayant-droit status kan behouden onder de Franse ziektekostenwetgeving
c) vanaf 1.1.2019 waar de conjoint collaborateur hetzij zelfstandige ziekteverzekeringsrechten krijgt als werkende, hetzij als in Frankrijk wonende aangewezen wordt op de PUMA terwijl er geen voorliggende voorziening voor ziektekostenverzekering is. Dat laatste ware uit te zoeken, en kan ook voor b) van belang zijn. Immers: wie thans van de ayant droit status als meerderjarige al afwil heeft daartoe nu al een keuzemogelijkheid.@Jan de Voogd
Burgers van de Unie zijn, gelukkig, aan de sociale wetgeving van slechts één lidstaat onderworpen. Voor degene die in een lidstaat werkzaamheden al dan niet in loondienst verricht, is dat de wetgeving van die lidstaat, hetgeen elke mogelijkheid van gelijktijdige toepassing van verschillende nationale wetgevingen over eenzelfde periode uitsluit (arrest De RUyter punt 36).Dat geldt ook voor de “conjoint collaborateur” die in Frankrijk werkt en krachtens de Franse wetgeving recht op verstrekkingen (“soins de santé”) heeft. Hij/zij kan zich op de PUMA beroepen, maar hoeft dat niet te doen omdat iedereen die in Frankrijk werkt, verplicht bij een Frans regime van sociale zekerheid (“sécu”) is aangesloten.
@Onno Fokkens
De conjoint collaborateur is weliswaar bij de Franse sociale zekerheid voor ziektekostenverzkering aangesloten, maar de vraag blijft of indien hij een wettelijk pensioen uit een andere EUstaat heeft verdragsgerechtigdheid krachtens artikel 24 of 25 Vo883/2004 dan voorgaat op zijn Franse verzkeringsrechten voor ziektekosten. Die vraag beantwoord je niet. Dat is echter wel nodig en vergt zorgvuldig onderzoek van de betekenis van de artt. 24, 25, 31 en art. 32 vo883/2004 in de Franse kontekst. Wat het laatste art. betreft: daarin staat als beginsel dat een afgeleid ziekterecht ondergeschikt is aan een recht op zelfstandige titel. Ziekterecht als conjoint collaborateur is een afgeleid recht, en ziekterecht als verdragsgerechtigde op basis van art. 24 of 25 vo883/2004 is een zelfstandig recht. Zo gezien zou dus verdragsgerechtigdheid (met evt. betaling aan ZIN als Nederland de pensioenstaat is) voorgaan.
Er zijn echter wellicht argumenten aan te voeren om tot een andere conclusie te komen.
Ik voer er 4 aan:
1. art. 24 kan niet van toepassing zijn omdat er sprake is van ziekteverzekering naar Franse wetgeving. Art. 24 vereist juist dat zo’n verzkering er niet is.
2. art. 25 kan niet van toepassing zijn omdat verdragsgerechtigdheid onder de CMU of de PUMA vereist dat er geen voorliggende verzekering is. Die voorliggende verzkering is er wel in de vorm van verzkering onder RSI/RAM.
3. art. 32 vo883/2004 kent uitzonderingen op het hierboven genoemde beginsel waardoor afgeleid ziekterecht als conjoint collaborateur mogelijk juist wel voorgaat op verdragsrecht.
4. doordat de conjoint collaborateur-status naar Franse wetgeving ouderschapsrechten op zelfstandige titel geeft wordt art. 31 Vo883/2004 van toepassing waardoor geen verdragsrecht voor gepensioneerden van toepassing kan zijn.Argumentaties op basis van titel II regelgeving van Vo883/2004 (inhoudende: exclusief de sz-wetgeving van 1 EU/EER-staat is van toepassing) zijn in dezen irrelevant omdat slechts de interpretatie van hoofdstuk 1 titel III aan de orde is in deze kwestie.
@Jan de Voogd
Titel II van Vo 883/2004 is relevant omdat het een onderdeel van een verordening is die in al haar onderdelen verbindend en in elke lidstaat rechtstreeks toepasselijk is (artikel 249 EG, 288 VWEU). De uitspraak van het EHvJ dat de Verordening elke mogelijkheid van gelijktijdige toepassing van verschillende nationale wetgevingen over eenzelfde periode uitsluit, is daarop (artikel 13.1 van Vo 1408/71, 11.1 van Vo 883/2004) gebaseerd.Een zogenaamd “verdragsrecht” dat niet op de sociale swetgeving van een lidstaat berust is irrelevant omdat de bevoegdheid tot het toekennen van prestaties van sociale zekerheid op grond van het primaire gemeenschapsrecht (artikel 152.5 EG, 168.7 VWEU) en vaste rechtspraak van het EHvJ uitsluitend bij de wetgevers van de lidstaten bersut.
Ja ook de gehele verkeerswetgeving is verbindend in al zijn regels. Maar voor voetgangers zijn daaruit slechts de regels voor voetgangers relevant. Zo ook voor dit specifieke geval: titel II Vo883/2004 is niet aan de orde aangezien titel III hoofdstuk 1 over ziektewetgeving slechts relevant is. Zie ook C-345/09 waar dit voor verdragsgerechtigden uitgelegd wordt.
Dank voor al uw informatie. Het gaat mij nu wel een beetje boven de hoed.
Ik heb nu zelf maar met het Zorginstituut gebeld.Een vriendelijke medewerker deelde mij mee dat het Zorginstituut daar zelf geen beslissing in neemt. Zij hebben inmiddels voor ons beiden (omdat wij allebei AOW ontvangen) een E 121 uitgemaakt. Dat wordt ons toegestuurd en dat moeten wij dan bij de CPAM gaan indienen en die zullen dan wel bekijken voor rekening van welk land wij verzekerd moeten worden.
Ik heb nu weer met onze adviseur gesproken en die zegt ‘weiger dat omdat jullie beiden reeds verplicht verzekerd zijn volgens de Franse wetgeving’ (zoals ook de Heer Fokkens dat gesteld heeft). Hij zegt dat door dat E 121 te accepteren en het in te gaan dienen bij de CPAM geven jullie te kennen dat je jullie rechten ten opzichte van Nederland geldig willen maken en dat jullie voor rekening van Nederland verzekerd willen worden.
En dan kan het Zorginstituut ook nog beweren dat jullie die E 121’s zelf hebben aangevraagd. Dus trap er niet in – bel het Zorginstituut terug en zeg dat jullie geen E 121’s wensen te ontvangen en bevestig dat ook nog eens per aangetekende brief.Wij hebben best vertrouwen in die man maar omdat u er ook veel van weet zo te zien zou ik u beide willen vragen – Is dat inderdaad de beste benadering of is het beter om maar te doen wat het Zorginstituut zegt dat wij moeten doen ?
Want wij willen helemaal geen rechten ten opzichte van Nederland claimen – wij zijn hier prima verzekerd via de RSI bij de RAM en onze ziektekosten worden keurig netjes vergoed.
Bij voorbaat dank voor uw advies.
@Neeltje
Als u vindt dat u prima verzekerd bent in Frankrijk (en dus geen behoefte hebt aan toegang tot de zorg in Nederland, want dat krijg je wel bij verdragsgerechtigdheid op de koop toe), moet u de raad van uw adviseur opvolgen en die E121 niet inleveren bij CPAM. Of dat u helemaal vrijwaart van inhoudingen van zorgbijdrage op Nederlands pensioen hangt af van de procedure die tussen CPAM en ZIN gevolgd wordt en wat het standpunt van het CPAM kantoor is. Aannemelijk is dat ZIN uw CPAM kantoor namelijk benadert over uw verzekeringssituatie, ook als u de E121 daar niet inlevert.
U zou jegens ZIN (en CPAM) kunnen blijven vasthouden aan het gegeven dat uw Franse wettelijke verzekering voorgaand recht is, en daartoe mijn eerste twee argumenten gebruiken als hierboven genoemd, dus: noch art. 24 noch art. 25 Vo883/2004 kunnen van toepassing zijn aangezien er al een Frans verzekeringsrecht bestaat (en pas subsidiair de 2 andere argumenten). Als CPAM dat deelt zal dat kantoor dat duidelijk maken aan ZIN. ZIN zal dat dan ook moeten volgen op grond van “gemeenschapstrouw”.Mogelijk dat het thans nog in Nederland lopende proces in een vergelijkbare (Frans-Nederlandse) zaak bovendien meer duidelijkheid zal verschaffen.
Meneer de Voogd.
Bedankt voor uw adviezen.
Ik heb het inderdaad zo gedaan en het Zorginstituut gemeld dat wij geen E 121’s wensen te ontvangen. Voor mijn man is er geen probleem. Hij is blijkbaar hoofdondernemer volgens het Zorginstituut. Maar voor mij gaan ze toch een E 121 opsturen ondanks dat ik dat niet wil want daartoe zouden ze volgens de verordening verplicht zijn. Dus zodra ik het ontvang dan ga ik het terugsturen.Als het Zorginstituut de CPAM benadert zullen ze mij daar niet kennen. Want ik heb mijn verzekering via de RAM en niet de CPAM. Dus dat zie ik dan wel.
Iemand zal dan wel contact met mij opnemen want ze kunnen mijn verzekering via de RAM toch niet opzeggen zonder mij daarin te kennen ?
Ik zal er dus wel verder over berichten als ik wat nieuws te melden heb.
Met vriendelijke groet
Neeltje.@Neeltje
1. De Verordening (Vo 883/2004) is op grond van artikel 2 (o.a.) van toepassing op onderdanen van een lidstaat die in een lidstaat wonen en op wie de wetgeving van een of meer lidstaten van toepassing is of geweest is. Dat geldt ook voor u.
2. Op grond van artikel 11 lid 3 sub a geldt voor degene die werkzaamheden al dan niet in loondienst verricht in een lidstaat, de wetgeving van die lidstaat. Daarom geldt voor u de Franse socialezekerheidswetgeving.
3. Daaraan is niets te kiezen want op grond van artikel 249 EG (288 VWEU) is een verordening in al haar onderdelen verbindend en rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.
4. Omdat u in Frankrijk werkt, hebt u op grond van de Franse wetgeving recht op medische zorg (“soins de santé”).
5. Omdat u niet meer in Nederland woont of werkt, hebt u op grond van de Nederlandse wetgeving (ZVW en AWBZ/WLZ) geen recht op medische zorg (verstrekkingen).
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
