Dit onderwerp bevat 97 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 5 jaren, 7 maanden geleden door 
-
Berichten
-
POST ONLINE
De timing kon beter, nu ze net bondgenoten nodig hebben. Minister Ollongren mag samen met Rutte binnen de EU in discussie met geheel oost Europa, om mee te delen dat Nederland het nut niet ziet van het ontmaskeren van desinformatie door de EU zoals nu door EUvsdisinfo uitgevoerd. De journalistiek moet dat doen, en is daarvoor geëquipeerd, is dan het argument.
Maar klopt die premisse? Nu is aangetoond dat desinformatie voorkomt en de huidige inrichting niet in staat is daar adequaat op te reageren?
Als de journalistiek zijn werk had gedaan/kunnen doen, dan waren er niet zo veel nepnieuws berichten geweest rondom het Ukraine debat. Dan waren de -door een buitenlandse mogendheid betaalde- advertenties en berichten rondom de Amerikaanse verkiezingen door de journalisten van de vrije Amerikaanse pers al meteen ontmaskert. En niet achteraf.
Is het uitgesloten dat de EU, ook in samenwerkingsverbanden met scholen voor de journalistiek, en geleid door een organisatie op professionele wijze binnen de EU actief aan fact checking doet? Met journalistieke waarborgen en controlemogelijkheden? Is een journalist in dienst van de EU niet in staat journalistiek werk te doen?
Dat de EUvsdisinfo moet professionaliseren, dat er geld moet komen dat uit te voeren, die argumenten zijn al gepasseerd. De aanpak moet gewijzigd worden, maar is nog steeds noodzakelijk.
Als minister van binnenlandse zaken heeft Ollongren ook verantwoordelijkheid over het functioneren van de democratie. Ook in het grijze gebied waar beïnvloeding door buitenlandse actoren plaatsvindt. Kan de politiek die waarborgen dragen?
Zie de recente discussie over de ‘sleepwet’ en de verankering in de wetgeving van controlemogelijkheden, argumenten over eventuele volgende kabinetten die wellicht heel anders staan in de materie over het vrijgeven van privacy. Maar, is dan het argument, dan kunnen we altijd nog naar de EU om te gaan procederen, de EU als boven de markt staande partij om Nederlandse burgerzaken te garanderen. Het is niet anders met de bestrijding van desinformatie.
Enigszins los van de hitte van de nationale politiek, kan een organisatie als de EU richting geven aan de bestrijding van desinformatie. Het publiceren daarvan, en -door gebruik te maken van intelligente online tools-, die als nepnieuws markeren. Dat je weet dat het desinformatie is als je het tegen komt. Dat je gewaarschuwd bent.
‘Desinformatie verspreid door Rusland bestaat niet’. Zegt Poetin.
Het moet beter, maar ook in het oosten gaat de EU door.Goed nieuws voor de tandem Merkel-Macron.
Nu minister Ollongren heeft besloten actief in de EU te lobbyen voor het opheffen van EUvsDisinfo, is de kans dat het door Rusland beknelde Letland, Estland en Litouwen zich minder actief in het ‘anti blok’ willen verenigen, toegenomen. Voor Macron betekent het minder weerstand om ook monetair een verandering te bewerkstelligen binnen de EU.
Hollandi välisasjade minister Ollongren peab Brüsselis kõvasti tööd tegema, et kaotada EUvsdisinfo.
Maar Duitsland heeft nog geen ingewerkte minister van financiën en Italië heeft nog lang geen kabinet. Voorlopig is er dus geen zicht op enige verandering ten aanzien van de monetaire unie.
Het is een traag proces. Met verschillende richtingen en wensen. Net als de invulling van de EU begroting.
Nadat alt-right voorman Steve Bannon door Trump was ontslagen, heeft zijn Europa tour even halt gehouden in Lille, waar hij de net opnieuw gekozen Marine Le Pen (geen tegenkandidaten) kwam vergezellen op het congres. Na zijn speech in Zurich op dinsdag, voor een zaal joelende nationalistisch ingestelde Zwitsers, ‘Als er gezegd wordt dat jullie racisten zijn en xenofoben, dan draag je die kreten trots als een eremedaille’ was nu Frankrijk aan de beurt.
Vlak voor Bannons opwachting bij het Front National, lekte een video uit waarin de nummer twee van de Front National de jeunesse, Davy Rodriguez, uit een bar komt en scheldend “stront negers” roept, iets wat hij zelf ontkent, maar op de video is te horen. Toevallig of niet, Le Pen heeft de directe tijdelijke schorsing van Davy Rodriguez bevestigd.
Daarmee neemt ze afstand van haar vader, die op dit congres zijn ere titel is kwijtgeraakt, en om die richting verder te sturen heeft Marine Le Pen de partijnaam gewijzigd van Front National in Rassemblement national, het voorstel werd door geënquêteerde leden nipt overgenomen.
Met de nieuwe naam hoopt dochter Marine Le Pen aantrekkelijker te worden voor toekomstige regeringsdeelname, iets dat steeds verder weg lijkt te drijven, haar aanhang ziet het niet gebeuren. Maar Le Pen denkt onder andere met Frans protectionisme succes te kunnen behalen, en wijst dan op Trump en zijn staaloorlog.
Terwijl juist de EU sterk kan staan om gemeenschappelijk een weerwoord te bieden tegen protectionisme. Frankrijk alleen zou worden weggevaagd in een directe handelsoorlog met de USA. Net zoals de UK nu problemen heeft om een effectieve lobby te organiseren om -indien bewezen- Rusland te straffen voor de zenuwgas moord op een voormalige spion. Boycot en confrontatie kan je moeilijk alleen, Frankrijk en de UK hebben de EU harder nodig dan Le Pen en May doen voorkomen.
VAREN of dobberen
De catamaran Macron/Merkel komt in het zeil. Op de EU top in de Brusselse haven, lagen de twee drijvers zij aan zij in hun veroordeling van Rusland. Het voordeel van zeilen met de 42 voets grote catamaran, is dat het schip stabieler blijft in wilde wateren dan een traditioneel schip, dat snel op een oor gaat. Het zeilt minder strak aan de wind, maar doordat de individuele drijvers zijn verbonden, ontstaat een stijve constructie die snel is en sterk.
Een drijver, Macron, heeft de visie op de vernieuwing van de EU en de filosofie, de andere drijver, Merkel, is sterk in het bij elkaar houden van de EU als een geheel.
Niet dat Merkel zonder hart en visie in de EU staat, toen ze haar gereserveerdheid in 2015 liet varen, en tegen de Syrische vluchtelingen riep ‘kom maar, open de grenzen’, was haar moraal leiderschap ongeëvenaard, maar de stroom vluchtelingen zijn het fundamentele probleem van de huidige EU. Er zijn partijen die het probleem onderhouden en vergroten, waardoor de EU solidariteit onder druk komt te staan, echte oplossingen zijn niet voor handen, behalve het barse sluiten van de poort.
Naast de 42 voeter, zij aan zij, dobberen zeven Piraatjes en een gaffel getuigde Lelievlet met in de mast een driehoekig rood wit blauw vlaggetje. Kap’tein Rutte, met witte tok, als roerganger van de groep ‘wij zijn het nieuwe anker’. Met de zeven economische dwergen: Estland, Letland, Litouwen (samen net zoveel inwoners als Vlaanderen), Zweden en Denemarken (waar de euro niet is ingevoerd), Ierland (ook stout met belasting rules) en het koude Finland, gaat Nederland proberen de boeien te verleggen. Niet echt een oorlogsvloot. Maar kap’tein Rutte heeft aangegeven mee te varen, het schommelen te staken, en zijn beste zeil bij te zetten om het tempo er een beetje in te houden.
De vaargeul voor de gehele EU armada is best wel breed, maar aan de bebakening mankeert het hier en daar. Regels, afspraken, solidariteit, onafhankelijke pers, rechtelijke macht, bestrijding van corruptie en ongelijkheid. Het varen over de zeeën gaat gepaard met regels en voorschriften en met een gezamenlijk doel: veilig aan wal komen.
Twee jaar geleden heeft de EU 3 miljard overgemaakt aan Turkije om de bootvluchtelingen tegen te houden. En de volgende cheque is nu voor eenzelfde bedrag getekend. Nogmaals 3 miljard. De EU faalt in haar procedure afwikkeling, kampen in Lesbos barsten uit hun voegen omdat het te lang duurt om de legaliteit van de aanvraag te bekijken. Italië zucht onder de vreemden, populisten grijpen hun kans, omdat ze de vervreemding niet op een ander manier kunnen plaatsen in hun leven. Open een groot vluchtelingenkamp in een klein dorpje in Nederland en je ziet het zelfde probleem ontstaan. Men is bang voor de verandering en kiest met de voeten.
De EU is blij met de Oost Europese bijdrage aan de eenheid, maar er moet wel wat veranderen. Om deze landen te betrekken in de verandering, moet eerst een bovenliggend probleem beter worden opgelost; er zijn verstekelingen die een plek moeten krijgen en er zijn er die terug moeten naar de thuishaven.
De Europese Commissie spande zaken aan tegen Hongarije, Polen en Tsjechië omdat zij vluchtelingen weigeren op te nemen uit Griekenland en Italië. Hongaarse premier Viktor Orbán weigert ondanks uitspraken van het Europese hof zijn deel van de legale migratie. Orbán: “Die opgedrongen migratie brokkelt onze identiteit af.”
Wel EU gelden ontvangen, maar niet volgens de regels willen spelen. ‘Cherry picking’ is de bijl aan de voet van de EU, of dat nu door de UK of door de Visegrad landen wordt gedaan, de EU kan niet toegeven aan afzonderlijke landen om alleen te participeren als het uitkomt. Polen en Hongarije hebben tot op heden nog niemand opgevangen. Slowakije en Tsjechië hebben elk een tiental asielzoekers uit Griekenland opgenomen.
Er ligt een grote taak voor de leiders van de EU om samen met de Oost Europese landen het gesprek aan te gaan over de noodzaak daartoe, en tegelijkertijd ook oor te hebben voor de angst tot verandering. Pas daarna kan er hard worden opgetreden tegen fundamentele anti-EU geluiden en acties, zoals die van Orbán. Door loyalisten te benoemen op sleutelposities, het hof te intimideren, zakt Hongarije volgens een rapport van ‘Freedom in The World’ af naar een autoritair bestuur. Orbán wil een rode kaart systeem om het debat in de EU te smoren als nationale belangen botsen met EU maatregelen, maar het land ontvangt graag de 6 miljard subsidie per jaar uit de EU fondsen.
Polen krijgt kritiek omdat het land zijn eigen rechtstaat ondermijnt met politieke benoemingen van rechters. Het leidde tot een openlijke veroordeling door andere lidstaten, Frankrijk voorop, met Duitsland in het kielzog. De catamaran leidt de vloot.
De met een kleine meerderheid opnieuw benoemde Miloš Zeman van Tsjechië stuurt ook aan op rebellie tegen EU beleid. Slowakije, lang een voorbeeld, is in schok na de moord op journalist Ján Kuciak en zijn vrouw. Letland heeft corruptie in de centrale bank en de maffia moet overal bestreden worden. Nederland is ook niet roomser dan de paus.
De piraatjes en de vlet willen “geen vergaande overheveling van bevoegdheden naar Europa die de publieke steun voor Europa doet verdampen.” Maar de bevoegdheid om ‘weigerlanden’ via het korten van subsidie bij de les te houden, is wel een plan dat het groepje wil omarmen. En de grootste mist, de damp op het water, is het verstekelingen probleem. Publieke steun verwerven voor het helpen oplossen van dat vraagstuk, dat zou de echte koers moeten zijn.
De golven rollen zacht in het Brusselse haventje, maar buitengaats kan het stormen.
Indrukwekkende kijk op de EU, maar je hebt duidelijk geen “zeebenen”.
In een storm kun je beter een zwaar schip hebben met een flinke kiel die je op koers, zo niet stabiel houd, dan een catamaran met een geringe diepgang en een veel te licht gewicht.
Maar ja, het is overeenstemmend jouw kijk, immers mist de EU iedere diepgang en vaste koers.
Dat je probeert te “schipperen” is leuk, maar hang de nationale driekleur wel waar die hoort, en dat is niet in de mast, maar op de spiegel in het midden, of uit het midden naar stuurboord. Nooit naar bakboord!
Overigens heeft Rutte niet de moeite genomen zijn etiketten te bestuderen alvorens het schip te tuigen, immers is de Nationale vlag altijd rechhoekig in de verhouding hijs tot diepte 2:3 in de kleuren vermiljoenrood, helder wit, en kobalt blauw.
Die arme ziel hijst zonder te weten een clubvlag in de mast en zal zeker door de traditionele Duitse principes en de Franse diepgewortelde tradities niet serieus genomen worden.
‘Kijk hem eens’ wordt er gefluisterd op de gangboorden van de 42voeter, een kromme gaffel en geeneens een natievlag?
Och die arme man, had hij Zijne Majesteit de Koning maar naar advies gevraagd die als kleine jongen al op de scouting zat, en met zijn moeder meevoer op De groene Draeck.
De Lelievlet, het boegbeeld van de Nederlandse scouting, daar staat mits een oude vlet met gebogen gaffel, een gebogen vlaggenstok op het roer met de driekleur die nét niet het water raakt, of anders bij de nieuwere vletten met de rechte gaffel, een rechte vlaggenstok.
Eerlijk is eerlijk, ook in het verenigd Europa mogen we het niet nalaten onze nationale tradities te onderhouden en te bewaren.
Alle Sloepeigenaren van de grachtengordel te spijt; weg met die gebogen vlaggenstokken, rechttoe rechtaan is waar U recht op heeft.
De sierlijke zeeg van het geboende hout, met daarin de driekleur van ons vaderland is alleen toebehouden aan de klassiekers, de mannen die het weten, de mannen van de rond en platbodems met de gebogen gaffel.
Ach zegt Merkel tegen Macron, snapt die eikel nou niet dat het maar een clubvlaggetje is, het hoort op de steven, toch?
Mis, de Koning zou gezegd hebben, de Driekleur op de spiegel, de Geus op de steven, dus niet een driehoekig driekleurtje.
Rutte staat er wat ongelukkig bij in de Lelievlet zo dicht bij die grote 42voeter, in zijn handen het dundoek van de Europeese Unie.
Gemeen lachend staan Merkel en Macron te gniffelen in de cockpit, snapt die dan helemaal niet dat dit een clubvlag is?
In het want ermee, want Europa is geen Natie, Europa is een club, en dan hijs je de vlag aan bakboord in het want.
‘Niet zo’n grote !’ Hoor ik Merkel roepen als ze ziet dat Rutte de vlag uit laat waaieren in zijn handen, ‘je bent maar een clublidje, jouw vlaggetje is maar 20 bij 30 centimeter.
Trots haalt Merkel haar vlag uit de bakskist en klopt hem eens flink uit alsof ze zeggen wil, kijk, dit is een vlag.
Macron haalt het koord door het oog en bevestigd het touwtje onder aan de vlag aan het koord, en daar gaat ze, het enorme dundoek.
Trots als een pauw, immers op een 42voeter is je vlag wel iets groter.Maar als ik heel eerlijk ben, als’t straks gaat spoken op het water zit ik toch liever bij Mark in die zware ijzeren Lelievlet dan op dat veel te lichte bakbeest van Merkel en Macron.
Ik heb toch het idee dat ik met de vlet veilig weer vaste wal onder de voeten krijg.Cees.
Ik ben mij er van bewust dat er geen zeehaven is in Brussel. Aangezien je blijkbaar mijn teksten gebruikt om mij persoonlijk aan te vallen, “snapt die eikel nou niet” en continue het over ‘jij’ hebt, zal ik het politieke stuk nogmaals plaatsen. Verder valt het op dat zeilen met een vlet iets anders is dan zeiken op een vlet.
VAREN of dobberen
De catamaran Macron/Merkel komt in het zeil. Op de EU top in de Brusselse haven, lagen de twee drijvers zij aan zij in hun veroordeling van Rusland. Het voordeel van zeilen met de 42 voets grote catamaran, is dat het schip stabieler blijft in wilde wateren dan een traditioneel schip, dat snel op een oor gaat. Het zeilt minder strak aan de wind, maar doordat de individuele drijvers zijn verbonden, ontstaat een stijve constructie die snel is en sterk.
Een drijver, Macron, heeft de visie op de vernieuwing van de EU en de filosofie, de andere drijver, Merkel, is sterk in het bij elkaar houden van de EU als een geheel.
Niet dat Merkel zonder hart en visie in de EU staat, toen ze haar gereserveerdheid in 2015 liet varen, en tegen de Syrische vluchtelingen riep ‘kom maar, open de grenzen’, was haar moraal leiderschap ongeëvenaard, maar de stroom vluchtelingen zijn het fundamentele probleem van de huidige EU. Er zijn partijen die het probleem onderhouden en vergroten, waardoor de EU solidariteit onder druk komt te staan, echte oplossingen zijn niet voor handen, behalve het barse sluiten van de poort.
Naast de 42 voeter, zij aan zij, dobberen zeven Piraatjes en een gaffel getuigde Lelievlet met in de mast een driehoekig rood wit blauw vlaggetje. Kap’tein Rutte, met witte tok, als roerganger van de groep ‘wij zijn het nieuwe anker’. Met de zeven economische dwergen: Estland, Letland, Litouwen (samen net zoveel inwoners als Vlaanderen), Zweden en Denemarken (waar de euro niet is ingevoerd), Ierland (ook stout met belasting rules) en het koude Finland, gaat Nederland proberen de boeien te verleggen. Niet echt een oorlogsvloot. Maar kap’tein Rutte heeft aangegeven mee te varen, het schommelen te staken, en zijn beste zeil bij te zetten om het tempo er een beetje in te houden.
De vaargeul voor de gehele EU armada is best wel breed, maar aan de bebakening mankeert het hier en daar. Regels, afspraken, solidariteit, onafhankelijke pers, rechtelijke macht, bestrijding van corruptie en ongelijkheid. Het varen over de zeeën gaat gepaard met regels en voorschriften en met een gezamenlijk doel: veilig aan wal komen.
Twee jaar geleden heeft de EU 3 miljard overgemaakt aan Turkije om de bootvluchtelingen tegen te houden. En de volgende cheque is nu voor eenzelfde bedrag getekend. Nogmaals 3 miljard. De EU faalt in haar procedure afwikkeling, kampen in Lesbos barsten uit hun voegen omdat het te lang duurt om de legaliteit van de aanvraag te bekijken. Italië zucht onder de vreemden, populisten grijpen hun kans, omdat ze de vervreemding niet op een ander manier kunnen plaatsen in hun leven. Open een groot vluchtelingenkamp in een klein dorpje in Nederland en je ziet het zelfde probleem ontstaan. Men is bang voor de verandering en kiest met de voeten.
De EU is blij met de Oost Europese bijdrage aan de eenheid, maar er moet wel wat veranderen. Om deze landen te betrekken in de verandering, moet eerst een bovenliggend probleem beter worden opgelost; er zijn verstekelingen die een plek moeten krijgen en er zijn er die terug moeten naar de thuishaven.
De Europese Commissie spande zaken aan tegen Hongarije, Polen en Tsjechië omdat zij vluchtelingen weigeren op te nemen uit Griekenland en Italië. Hongaarse premier Viktor Orbán weigert ondanks uitspraken van het Europese hof zijn deel van de legale migratie. Orbán: “Die opgedrongen migratie brokkelt onze identiteit af.”
Wel EU gelden ontvangen, maar niet volgens de regels willen spelen. ‘Cherry picking’ is de bijl aan de voet van de EU, of dat nu door de UK of door de Visegrad landen wordt gedaan, de EU kan niet toegeven aan afzonderlijke landen om alleen te participeren als het uitkomt. Polen en Hongarije hebben tot op heden nog niemand opgevangen. Slowakije en Tsjechië hebben elk een tiental asielzoekers uit Griekenland opgenomen.
Er ligt een grote taak voor de leiders van de EU om samen met de Oost Europese landen het gesprek aan te gaan over de noodzaak daartoe, en tegelijkertijd ook oor te hebben voor de angst tot verandering. Pas daarna kan er hard worden opgetreden tegen fundamentele anti-EU geluiden en acties, zoals die van Orbán. Door loyalisten te benoemen op sleutelposities, het hof te intimideren, zakt Hongarije volgens een rapport van ‘Freedom in The World’ af naar een autoritair bestuur. Orbán wil een rode kaart systeem om het debat in de EU te smoren als nationale belangen botsen met EU maatregelen, maar het land ontvangt graag de 6 miljard subsidie per jaar uit de EU fondsen.
Polen krijgt kritiek omdat het land zijn eigen rechtstaat ondermijnt met politieke benoemingen van rechters. Het leidde tot een openlijke veroordeling door andere lidstaten, Frankrijk voorop, met Duitsland in het kielzog. De catamaran leidt de vloot.
De met een kleine meerderheid opnieuw benoemde Miloš Zeman van Tsjechië stuurt ook aan op rebellie tegen EU beleid. Slowakije, lang een voorbeeld, is in schok na de moord op journalist Ján Kuciak en zijn vrouw. Letland heeft corruptie in de centrale bank en de maffia moet overal bestreden worden. Nederland is ook niet roomser dan de paus.
De piraatjes en de vlet willen “geen vergaande overheveling van bevoegdheden naar Europa die de publieke steun voor Europa doet verdampen.” Maar de bevoegdheid om ‘weigerlanden’ via het korten van subsidie bij de les te houden, is wel een plan dat het groepje wil omarmen. En de grootste mist, de damp op het water, is het verstekelingen probleem. Publieke steun verwerven voor het helpen oplossen van dat vraagstuk, dat zou de echte koers moeten zijn.
De golven rollen zacht in het Brusselse haventje, maar buitengaats kan het stormen.
Ik ben mij er van bewust dat er geen zeehaven is in Brussel. Aangezien je blijkbaar mijn teksten gebruikt om mij persoonlijk aan te vallen, “snapt die eikel nou niet” en continue het over ‘jij’ hebt, zal ik het politieke stuk nogmaals plaatsen. Verder valt het op dat zeilen met een vlet iets anders is dan zeiken op een vlet.
Het blijft moeilijk schipperen met jou hé.
Ik dacht op een leuke manier jouw “foutjes” aan te tippen, maar schijnbaar zie je er de humor niet van in.
Waar je het vandaan haalt dat eikel op jouw slaat of de continue jij weet ik niet hoor.
Wees blij dat er in iedergeval nog iemand is die de moeite neemt jouw schrijfsels te lezen zeg.Cees.
Kapitein ter zee
Commandant Marine Antwerpen
Patrick Van den BulckTevens commandant Marine “virtuele zeehaven Brussel” geeft in het kader van de toepassing ‘Vlagvoering aan boord’ ter lering en vermaak, zeerotten en -ratten incluis, het volgende document vrij:
Mijn hartelijke dank voor uw uitgebreide reacties. Inmiddels blijkt de regering redelijk stabiel en is dit onderwerp naar mijn smaak voldoende belicht.
Dank u. Dit draadje is nog volop in leven zo te zien, er is vast nog meer te vertellen over de Franse regering en de EU.
We dwalen een beetje af maar de lelievlet is knikspant, dus geen plat- of rondbodem.
Als je meer wilt weten over scheepstypen dan kun je je wenden tot de SSRP
Men noemt dit een knikspant-platbodem, immers het vlak is plat.
Rutte kan er iig mee door ondiep water 🙂Kip of ei?
Het helpt soms om gewoon te beslissen dat het ei eerst was.
Niks geen overleg of inspraak: ei eerst. Daarna kan je overleggen of het een omelet moet worden of een luchtige quiche, welke salade en hoe je een wijn kiest die het gerecht bij elkaar brengt. Maar je kan ook Brusselse tafelgenoten treffen die dat eigengereide maar niets vinden. Discussie eerst.Enfin, de Franse regering heeft economische wind mee, en een traject dat al door Hollande was ingezet, heeft er voor gezorgd dat Frankrijk zijn begrotingstekort onder de verplichte 3% van de EU norm heeft gebracht. (2,6%) Er is er nog werk aan de winkel om de staatsschuld weg te werken. Die mag maximaal 60% van het bruto binnenlands product zijn, en dat is nu 97%. De Nederlandse staatsschuld was in 2017 overigens 58%.
Nederland heeft een begrotingsoverschot, met de ‘na het zuur komt het zoet’ maatregelen is er flink bezuinigd, en ook geïnvesteerd, dus waren de handen vrij om met het vingertje in de klas rond te gaan, ‘wie heeft er zijn best nog niet gedaan?’ Maar Frankrijk is er eindelijk ook.
Nederland heeft een paar troeven om gidsend te zijn binnen Europa, maar kan zich ook de zelfde fundamentele vraag stellen, over het begin en het einde. Economisch gaat het goed, Nederland is aantrekkelijk voor hoofdkantoren en voor internationaal bedrijfsleven, de keerzijde van de medaille is dat Nederlanders soms het gevoel hebben te worden vergeten. De winsten gaan niet terug naar hogere lonen, en het kleine land raakt verstopt door transport en opslag.
Bilateraal laat Nederland al enige jaren zien dat je wel kan wachten op het Europese PESCO om militaire projecten in te gaan, maar dat je ook je luchtruim samen met België en Luxemburg kan verdedigen, dat je Nederlandse krijgsmacht onderdelen kan laten werken onder Duitse bevelvoering en andersom. Dat je samen schepen kan kopen of deelgebruiken. Pragmatisch, maar het werkt. Zo kan Nederland ook richting geven in de EU. Je kan wel de vraag stellen of een investering in een veelzijdig inzetbare krijgsmacht nog hoort bij een gezamenlijke verdediging. Je kan ook specialisten laten samenwerken. Keuzes maken, kip of ei?
Frankrijk is er ook?
Frankrijk is nog niet eens begonnen met bezuinigen, de uitgaven van de Franse overheid zijn ook afgelopen jaar ‘gewoon’ weer met 2,5% gestegen, ver boven de inflatie. Er is meer aan belastingen ‘binnengeharkt’ waardoor het tekort net onder de 3 % zakt, maar het aandeel van de Franse overheid in de Franse economie is dus opnieuw gegroeid in plaats van kleiner geworden. Nu het tekort kleiner is dan 3% beginnen politici van Macron zelfs te denken aan extra bestedingen, want er is geld ‘over’ volgens de kromme redenering die kennelijk in de Franse genen zit verankert.Dat een tekort niet kan worden uitgegeven en dat voor het omlaagbrengen van de staatsschuld een overschot nodig is, dat hebben Franse politici nog (steeds) niet bedacht. Het dak repareren als de zon schijnt is waarschijnlijk ook een onbekende uitdrukking in het Frans.
Frankrijk is nog helemaal nergens. Het is de vloedgolf die zelfs de lekke Franse boot doet stijgen, eindelijk omhoog gestuwd doordat de economie in de rest van de wereld al jaren goed draait. Maar die boot gaat ook als eerste weer zinken als de wereldeconomie vaart mindert. Zodra de ECB volgend jaar de rente moet verhogen wordt de grote Franse staatsschuld een molensteen om de nek van de economie. Herfinancieren kost dan steeds meer geld, geld wat op gaat aan rentelasten in plaats van salarissen, uitkeringen en investeringen.
Over de streep van de EU norm is Frankrijk, dat is al heel wat. Na verschillende keren uitstel te hebben gekregen. De termijn van Macron zit er nog niet op, ze zijn nog niet klaar, tel je zegeningen. Je weet hoe moeizaam het is om beweging te krijgen in vastgeroeste situaties. We kunnen nog wat stakingen en protestmarsen zien in de nabije toekomst.
Leuk om te lezen :
http://politicalminds.nl/tag/macron/Cees.
Bedrog.
Oude wijn in nieuwe zakken. Een eeuwenoud trucje om glaasjes te schenken uit een frisse vertrouwenwekkende verpakking, maar ondertussen drink je wijn die al eerder is geschonken. Je baseert je verwachting enkel en alleen op de huls waar het in zit.Politiek doet dat ook, oude boodschappen verpakken onder een andere titel en kijken of het volk het dan wel slikt. Of zoals Trump doet, een controversiële wettekst verstoppen in een andere wettekst die te dik is om te lezen en die dan laten ondertekenen. Bedrog door de baas maar de kelner is de pineut, want waar gaat de verzuurde klant klagen? Soms is de politiek net een vieze kroeg.
Er is ander weer op komst, verwachtingen, dus tel ik de uren, niet de dagen.
Bij nadere beschouwing heeft de ‘fake’ foto van Cees hierboven (Mohammed bin Salman) alsnog een derde dimensie gekregen.
Out of tune, but they do their best…
“The Blackest Crow”
As time draws near my dearest dear when you and I must part
How little you know of the grief and woe in my poor and my poor aching heart
Tis’ but I suffer for your sake believe me dear it’s true
I wish that you were staying here or I was going with youI wish my breast were made of glass wherein you might behold
Upon my heart your name lies wrote in letters made of gold
In letters made of gold my love, believe me when I say
You are the one that I will adore until my dying dayThe blackest crow that ever flew would surely turn to white
If ever I prove false to you bright day will turn to night
Bright day will turn to night my love, the elements will mourn
If ever I prove false to you the seas will rage and burn
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
