Dit onderwerp bevat 7 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 2 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Beste forumleden,
Mijn buren hebben een paard en ik heb aangeboden om hem op een stuk grond van mij te laten grazen. Doorvoor maakt de buurman een omheing van piketpaaltjes en draad.
Loop ik hierbij enig risico op verlies van dat stukje grond, bijvoorbeeld door verjaring.
Alvast bedankt voor de antwoorden.
Met vriendelijke groet,
Adriaan.Bonjour Adriaan,
Deze vraag is niet te beantwoorden zonder aanvullende informatie:
– Om welke oppervlakte terrein gaat het?
– Is uw buurman particulier, heeft hij een bedrijf, of is hij boer?
– Krijgt u iets terug, bijvoorbeeld een betaling of zelfs maar een fles wijn?In het algemeen is het ter beschikking stellen van terrein in FR omgeven met veel voetangels en klemmen. Als bijvoorbeeld het terrein groter is dan 1 hectare, de buurman is boer en u laat hem het terrein omheinen, dan krijgt u vrijwel zeker te maken met de “bail tacite” als u het terrein ooit wilt terughebben. Is uw buurman particulier en het gaat om een klein stukje grond (maximum verschilt per departement) dan loopt u minder risico maar nog steeds niet nul.
Ik zou samen met de buurman naar de notaris gaan, de situatie aldaar uitleggen en een officiële overeenkomst laten opstellen. De notaris is verplicht u te vertellen wat de risico’s zijn.
Dit gebied is echt té schimmig om op eigen houtje te betreden.
Salutations, Jos
Bonjour Jos,
Het gaat om een stukje grond van ongeveer 200 m2, mijn buurman is een particulier en hij hoeft niets te betalen. Mij lijkt een gang naar de notaris nogal duur, of zie ik dat verkeerd.
Salutations, Adriaan
Een dorpsbewoner heeft een paar jaar zijn paarden op ons terrein laten grazen, dan weer hier, dan weer daar. Voor ons was dat prettig, het gras bleef kort en elke dag ging er iemand ons terrein op om de paarden te verzorgen. We hebben er niets voor gevraagd, maar aangezien deze dorpsbewoner ook de lokale wijnboer was kregen we nogal eens een goede fles. Toen de paarden verkocht werden, moesten we zelf weer maaien en af en toe zelf die goede fles aanschaffen. Dit is een situatie waarin dat goed is gegaan, ik heb ook wel eens anders gehoord. Misschien hangt het van de “buurman” af. Het is wel handig om goed geinformeerd te zijn, wij waren dat destijds niet en gaven te goeder trouw toestemming omdat het ons ook wat opleverde.
Dat kan je toch gewoon zo afspreken, dat paard gaat eerder dood dan de periode waarin een gewoonterecht ontstaat. Gang naar de notaris (katsjeng $) omdat mijn hond wel eens een plasje doet in de wei van de buren is ook niet nodig. Zorg wel dat het hek een mobiel karakter heeft dus geen betonpalen.
Als je helemaal geen risico wil lopen kun je samen met de buurman op papier zetten dat zijn paard alleen van februari tot november op de grond mag. In dat geval kan er geen gewoonterecht ontstaan als ik me niet vergis.
Wij hebben eenzelfde situatie meegemaakt en de notaris om advies gevraagd. De buurman, een boer, laat af en toe een paar Percherons of wat vee grazen op een paar honderd vierkante meters van onze grond. Volgens de notaris was het niet nodig om iets te regelen zolang er geen vaste vergoeding voor tegenover staat. (Én: ieder jaar twee dode konijnen is ook een vaste vergoeding !).
Pas op om zelf iets op papier te zetten, zoiets kan het karakter van een overeenkomst, waarop later rechtens aanspraak kan worden gemaakt, krijgen. Bovendien moet je erg zorgvuldig juridisch formuleren als je de andere partij wilt verplichten af te zien van eventuele aanspraken.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
