Dit onderwerp bevat 1 reactie, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 7 jaren, 3 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Zoals in de ‘zaak de Ruyter’ reeds gebleken mag Frankrijk geen sociale heffingen over inkomsten uit vermogen opleggen aan mensen die niet onder het Franse sociale zekerheidsstelsel vallen. In de ‘zaal Lobkowicz’ adviseert De advocaat-generaal het Europese Hof eveneens:
<Het beginsel dat slechts één socialezekerheidswetgeving van toepassing is, moet aldus worden uitgelegd dat het zich ertegen verzet dat een ambtenaar van een instelling van de Unie die volledig is onderworpen aan het gemeenschappelijk stelsel van ziektekostenverzekering waarin die verordening voorziet, in de lidstaat van zijn fiscale woonplaats de verplichting wordt opgelegd om over de in die lidstaat genoten inkomsten uit onroerend goed bijdragen en een heffing te betalen die specifiek en rechtstreeks zijn bestemd voor de financiering van de sociale zekerheid van de lidstaat in kwestie, zodat deze lidstaat niet van een dergelijke ambtenaar kan verlangen dat hij meebetaalt, al is het maar gedeeltelijk, aan het nationale socialezekerheidsstelsel zonder dat hij enig vooruitzicht heeft daaraan, zoals de andere bij het socialezekerheidsstelsel van deze lidstaat aangesloten ingezetenen, een voordeel te kunnen ontlenen.>
De volledige informatie vindt op de website van de VBNGB. Een vereniging die uw belangen verdedigt en waar u lid van kunt worden.!
Allemaal heel leuk Henri, maar voor “gewone” inwoners van Frankrijk heeft dit geen betekenis. Frankrijk heeft immers in 2015 met een reparatiewetje de uitspraak van het EHvJ in de zaak De Ruyter en daarmee de EU-regelgeving omzeild. Daardoor is er volgens de franse overheid met betrekking tot CSG/CRDS geen sprake meer van bijdragen en heffingen “die specifiek en rechtstreeks zijn bestemd voor de financiering van de sociale zekerheid van de lidstaat in kwestie”.
Pas wanneer het Hof zich definitief heeft uitgesproken over deze franse reparatiewetgeving wordt het interessant voor verdragsgerechtigden en voor mensen met een tweede huis in Frankrijk. Dat zal nog wel een aantal jaren duren en tot die tijd zal iedereen die in Frankrijk woont gewoon de heffingen CSG/CRDS moeten betalen. Daaraan zal ook de zaak De Lobkowicz niets veranderen.
Overigens spreekt het EHvJ in het arrest De Ruyter niet over “specifieke en rechtstreekse bestemming voor sociale zekerheid” maar over “wettelijke bepalingen waarbij heffingen zijn ingesteld die een rechtstreekse en voldoende relevante samenhang vertonen” met sociale zekerheid.
Dat biedt m.i. zeker juridische mogelijkheden, want ondanks de reparatiewetgeving heeft de CSG/CRDS nog steeds een relevante samenhang met de franse sociale zekerheid. De Europese Commissie is ook die mening toegedaan, want zij is inmiddels een inbreukprocedure begonnen tegen Frankrijk. Of die samenhang “voldoende” is, zal het EHvJ tezijnertijd beslissen.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
