Dit onderwerp bevat 1 reactie, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 5 jaren, 9 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Ontleend aan Wikipedia en de Midi Libre.
Salomé Zourabichvili. In 1952 in Parijs geboren dochter van Georgische emigranten, heeft een bijzondere carrière gemaakt. ‘Diplômée de l’Institut d’études politiques de Paris (section Relations internationales, promotion 1972) en een jaar masterstudie aan de ’University of Colombia’ begint zij in 1974 aan een diplomatieke carrière die culmineert in ‘2003-2005 : ambassadrice extraordinaire et plénipotentiaire de France en Géorgie.’
In 2004 wordt zij tevens minister van buitenlandse zaken van Georgië onder president Mikheil Saakachvili. Daartoe krijgt zij de Georgische nationaliteit erbij. Een zeer speciale combinatie van een Franse diplomatieke functie en een Georgische regeringsfunctie, maar Chirac en Villepin vinden het prima gezien de bijzonder coöperatieve relatie tussen Frankrijk en Georgië.
In 2005 wordt zij als minister van buitenlandse zaken ontslagen en in 2006 begint zij een politieke partij in Georgië: Sakartvela Gza ( De Weg van Georgië) die in 2007 toetreed tot de oppositiecoalitie. Zij blijft zeer actief in de Georgische politiek en wordt in 2017 in het parlement gekozen. In november 2018 wordt zij met 59,6% van de stemmen tot president gekozen, waarvoor zij de Franse nationaliteit moet opgeven.
In 2017 tekent zij de ondersteuningsverklaring van 60 Franse diplomaten voor Macron. Afgelopen zondag 16 december 2018 werd zij geïnaugureerd en Macron stuurde Sarkozy om daarbij Frankrijk te vertegenwoordigen. Zijn rol van mediator tussen Rusland en Georgië in 2008 maakte hem daarvoor de juiste man vindt Macron, die overigens een uitstekende relatie met Sarkozy heeft.
Chapeau voor deze dame en bijzonder dat een dergelijke loopbaan in Frankrijk mogelijk is. Als je dat vergelijkt met de rechtlijnige manier waarop minister Verdonk meende Ayaan Hirsi Ali te moeten behandelen is die Franse soepelheid toch wel aangenamer en productiever.
Je kunt geen appels met peren vergelijken.
In de tijd van Verdonk stond als een paal boven water dat een vluchteling aan bepaalde eisen moest voldoen om een vergunning te krijgen.
Daar schreeuwde het land om, daar schreeuwde de politieke partijen om.Verdonk heeft niets anders gedaan dan de wet gevolgd.
Hirsi Ali heeft constant gelogen (dat gaf ze zelf toe) en heeft min of meer zelf de handdoek in de ring gegooid (ik zette mijn trots opzij)Verdonk en Hirsi Ali zijn een slchtoffer geworden van hun eigen streven, helaas zijn er geen winnaars maar alleen verliezers.
Ik denk dat deze affaire uiteindelijk voor Hirsi ALi wel als positief mag worden gezien, anders was ze nooit waar ze nu is, namelijk op een nog hoger podium om haar woord te verkondigen.Cees.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
