Dit onderwerp bevat 10 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 9 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Sinds 2008 hebben we een opknapper op een kleine hectare in het buitengebied van Basse Normandie: het eerste van twee huizen aan een doodlopend landweggetje. Het andere huis is de tot woonhuis geconverteerde grange van onze Franse buren, aardige lui met kinderen in de leeftijd van de onze. De betrekkingen zijn tot op heden prima. Afgelopen zomer vertelden ze dat ze een hond zouden nemen en dat ze een omheining zouden plaatsen om het dier op hun erf te houden.
Toen we met de kerst aankwamen, bleek dat ze die omheining over de volle lengte op onze grond hadden geplaatst (een omheining van circa twee meter hoogte, met palen in betonnen voet in de grond). Dat vinden we niet prettig. Mijn vraag is nu hoe we dit het beste kunnen aanpakken?
Ik ben er beducht voor dat we, als we NIET reageren en ons ongenoegen kenbaar maken, in feite ons recht om te protesteren opgeven; dat we, met andere woorden, stilzwijgend akkoord gaan met een verandering van erfgrens. Ik hou me aanbevolen voor jullie goede raad.
@E en I: je kunt aannemen, dat jullie Franse buren, zijnde Frans, dondersgoed wetem wat ze doen. Ze hopen, dat jullie het over je kant laten gaan, waardoor het blijvend is. Ik weet te weinig van de uitvoering, om er iets definitiefs over te kunnen zeggen. Wat de weg is weet ik wel. Op naar de burgermeester en hem hety probleem voorleggen en hem vragen of de omheining voldoet aan de wettelijke eisen (kennen jullie die?) en vooral aangeven wat juillie bezwaren zijn. Ga vooral niet keffen of kijven of er anderen bij betrekken. Iedereen in Frankrijk weet, dat als je de regels hebben overschreden, dat ze dat hek moeten (en zullen) weghalen.
Beste MidiPyr,
Dank voor je snelle reactie! Uit reacties op een eerdere post hier (over een afscheiding die men zelf wilde plaatsen) heb ik opgemaakt dat een erfafscheiding in de vorm van bomen en struiken onder de 2 meter hoogte op 50 centimeter afstand van de erfgrens moet staan, en dat eventuele hekwerken sowieso op de eigen grond moeten blijven.
Onze buurman is de loco-burgemeester van het dorpje (mogelijk complicerende factor :-)). Nee, kijven of keffen is wel het laatste wat we willen, en wat je zegt ‘hopen dat we het over onze kant laten gaan’, klinkt erg plausibel.
Ik zou er ook rekening mee houden dat het een Franse gewoonte is nooit een fout toe te geven.
Hoe zou het zijn met de man een gesprek daarover te beginnen of de werklui wel goed op de erfgrens gelet hebben, dus de fout naar de werklui schuiven zodat zijn blazoen er niet door besmet wordt.
Zoals ik de Fransen ken zou de man dan eerder geneigd zijn iets te veranderen; hij wil misschien zijn fout herstellen maar kan dan nog steeds zeggen dat hem niets te verwijten viel.
Maar ja, als het om palen met betonnen funderingen gaat ,en hij de loco-burgemeester is – twee verzwarende factoren.Met Cristian eens, eerst op een gemoedelijke manier met de loco praten, en als hij niet toegeeft vooral gemoedelijk blijven en hem een kadastrale tekening voorleggen.
Als dat uiteindelijk niet helpt kun je hem berichten dat je absoluut geen trammelant wil, maar dat de buurman je dwingt stappen te ondernemen.
Hou er maar rekening mee dat je die stappen moet ondernemen, want als loco weet hij de erfgrens, hij weet dat hij die overschreden heeft, en hij weet dat tie fout zit, of die die palen nou zelf gestort heeft of niet.
Fransen zijn godseigenwijs, dus hou er maar rekening mee dat hij hoopt dat je verliest.
Ik heb al sinds maart vorig jaar zo’n gevalletje onder handen, uit pure eigenwijzigheid.
jammer alleen voor hun dat ik nou net veel eigenwijzer ben als zij, en veel meer tijd heb.Hekwerken behoeven niet per se op eigen grond te worden neergezet, maar kunnen in goed overleg gemeenschappelijk zijn, de mitoyenneté (eventueel samen betalen, samen onderhouden). Maar hier lijkt geen sprake te zijn van een hek als erfafscheiding, maar van een clôture om een hond binnen te houden. Je Franse buren zitten echt helemaal fout. Toch gewoon maar even vragen: Zeg buurman, weet je dat je dat hek op onze grond hebt neergezet ….?
Wim
@ Wim: Die laatste is een heel fijne insteekformulering, dankjewel!
De clôture zou idd zijn om de hond binnen te houden, maar beschrijft tegelijk de grens (of overschrijdt hem in dit geval) tussen de percelen.
@ Christian: of hij hem wel of niet zelf heeft gezet (en in beton gestort): geen idee, maar juist daarom kan ik het mooi in het midden houden en niet naar hem maar naar evt werklui wijzen, merci.
En de kadastrale tekening tevoorschijn halen. Oké, jullie allemaal heel erg bedankt, hier zijn we al een eind mee geholpen!
gr,
IneDit lijkt een klassiek geval voor een eerste jaars college rechten -). De kadastrale tekening is van groot belang, let echter goed op of de grenzen van de kaart herkenbaar zijn op het terrein. De piketpaaltjes, bornes, zijn vaak niet aanwezig of verloren gegaan.
SuccesDat eerstejaars-rechten-gevoel kreeg ik ook, ja :-). Zeker toen ik dit boven water kreeg (even kijken of link invoegen lukt: http://www.dictionnaire-juridique.com/definition/bornage.php. Ik zal me eea moeten laten uitleggen. Voor zover ik het begrijp, is een (stalen) piquet en bloc ciment dus betekenisvol. Volgens manlief is er maar één paal daadwerkelijk in een betonnen voet gezet (Jugé aussi, qu’une simple délimitation matérielle même acceptée par les parties ne peut pallier l’absence de bornes : elle ne constitue pas un bornage.), en die paal klopt met de positie van de (stok)oude houten paal die er eerst stond en waarschijnlijk een echte ‘borne’ betrof. De rest van het hek, met palen die niet in cement staan, beschrijft een zwabberende, steeds verder knabbelende lijn over onze grond. Omdat de buurman de loco-burgemeester is, en omdat het hek ons niet in het gezicht staart én omdat we bouwplannen hebben waar we zijn welwillendheid mss bij nodig zullen hebben, denken we nu aan het volgende, in het kort: aangeven dat het hek op onze grond staat en dat we daar in principe op tegen zijn, maar dat we bereid zijn hem tegemoet te komen zolang duidelijk is dat de kadastrale grenzen de eigendomsgrenzen zijn en blijven, en dat hij de grond waarop zijn hek nu staat slechts in bruikleen heeft. En dan in de juiste juridische bewoordingen. En door alle betrokken eigenaren (echtparen) ondertekend. Maar ik denk dat ik eerst helder moet hebben of dat idee strookt met en voldoet aan wat er in de definitie van bornage staat.
En ik ben op zoek naar mijn kadastrale kaart. Zal absoluut bij het koopcontract zitten. Hoop ik. Voor het geval het ding hopeloos zoek is, zou ik een uittreksel moeten kunnen opvragen bij http://www.cadastre.gouv.fr, klopt toch? Weet iemand toevallig hoe je zo’n uittreksel krijgt? Kan ik dat gewoon afdrukken? Ik klink vreselijk klunzig, sorry.
De kadaster kaart kan je bij de mairie krijgen.
Ik lees alle berichten op je eerste mail en denk er goed aan te doen je ook een beetje te waarschuwen. In mijn belevenis zijn Fransen erg nonchalant met erfgrenzen (zeker als het in hun voordeel uitvalt). Als je dat als Hollander gaat regelen krijg je wellicht wel gelijk, maar geen leuke buren. Wat belangrijk voor jou zal zijn hangt ook af van de hoeveelheid grond die je hebt. Als dat een paar hectare is, zou ik volstaan met het wat luchtiger opnemen met je buurman.Over het kadaster: Daar klopt soms geen jota van. Ik heb al jaren een (gezellige) discussie met de burgemeester over de grenzen van een publiek weg door mijn erf.
De gesprekken hierover zijn zo leuk dat ik helemaal niet hoop op een spoedige oplossing hiervan.Klinkt als geanimeerde betogen onder het genot van een glaasje :-). Ik heb inmiddels via de link – onze hoofdwoonst is in NL, vrees ik; even langsgaan is er niet bij – de kadastrale kaart te pakken en wonder boven wonder heb ik hem vanmorgen ook zomaar in een map gevonden.
Bedankt voor je waarschuwing. Hierboven heb ik de onderhandelingsmogelijkheid die we hebben geschetst en in erg korte bewoordingen, maar die moeten we gewoon met de buurman bespreken (onder het genot van) zodra we er weer zijn, juist om de gemoederen niet onnodig te verhitten. We waren/zijn niet van plan om de Hollander uit te hangen, wel om duidelijkheid te scheppen/krijgen :-). Onze buurman komt zelf uit de stad en is een jaar of tien geleden naar het platteland verhuisd; hij reageert nogal paniekerig op de mogelijkheid van adders, maait zijn duizenden meters gazon als een Brit uit Asterix en Obelix en zet dus een metershoog hekwerk om zijn bien neer. Hij is op zich vreselijk aardig, maar maakt de indruk dat hij ‘natuur’ maar een slonzige, vuilmakende bedoening vindt. Een aparte, maar dat vindt hij ons vast ook.
Dank voor alle goede raad; ik denk dat we er wel uit komen, zo.
Hartelijke groet,
Ine
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
