Dit onderwerp bevat 20 reacties, 8 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 8 maanden geleden door 
-
Berichten
-
De lokale pers in de Corrèze brengt het bericht van een Nederlands gepensioneerd echtpaar dat grote gezondheidsrisico’s loopt bij het wonen in hun huis dat blijkt te zijn opgetrokken uit stenen van een voormalige uraniummijn. Ina en Kees van der Sandt kochten in 2003 een leuk huis en pierre in Saint-Julien-aux-Bois, dorpje in de Corrèze nabij Cantal. Na vijf jaren van verbouwen nam het stel in 2008 definitief zijn intrek in het opgeknapte huis. Dire jaar later ontaardde de droom in een nachtmerrie.
Zie bericht op homepage.
Wim, ik ben het helemaal met je eens, als je “franse” tussen haakjes zet, want ik kan je vele negatieve voorbeelden noemen van niet-franse aannemers !
Interessant om te weten hoeveel mSv (millisievert) per jaar de bewoners binnenkrijgen gedurende hun verbijf. Voor de “gewone bevolking” is dat 1mSv par jaar, voor radiologische werkers max. 20mSv per jaar.
Steven
Dat lijkt me nog lastig bepalen omdat de radioactieve bron (radon en thoron) slechts indirect gevaar oplevert. Het inademen van radongas is redelijk probleemloos, die adem je gewoon weer uit. Radon is instabiel en valt uiteen. Wegschietende atomen raken een stofdeeltje in de lucht en die wordt vervolgens ook radioactief. Dat stofdeeltje adem je niet uit en veroorzaakt de schade.
Jako heeft gelijk. De millisieverts zijn de “opgeomen doses” terwijl de Becquerels (stralingseenheden) per M3 niet boven de 400 zouden moeten uitkomen.
Blijft interssant die te weten.
Steven
enige opmerkingen;
@ Jako, het mechanisme is niet aktivering, maar radioactieve dochterproducten die zich inderdaad aan stofdeeltjes hechten en als ze achterblijven in de longen plaatselijke schade kunnen aanrichten.
@ Steven, de genoemde getallen van 1 en 20 msV/jaar zijn getallen voor de extra straling die kunstmatige bronnen wettelijk mogen toevoegen. Deze getallen gelden niet voor natuurlijke straling en trouwens ook niet voor medische straling. Een CT scan kan makkelijk 10-15 mSv toevoegen per behandeling.
De stralingsbelasting is in Nederland circa 2,4 mSv per persoon, dit is in Frankrijk circa een factor 2 hoger in het Central Massif, voornamelijk tengevolge van het graniet waar de Uranium en al haar dochterproducten inzitten. Deze stralingsbelasting is in andere landen soms nog veel hoger, er zijn landen waar dit nog een factor 10 hoger is, zonder dat dit tot aantoonbare kankergevallen leidt.
Zonder precieze getallen is het moeilijk uitspraken te doen, maar een al te grote paniek lijkt mij wat overdreven. Zonder goede getallen kun je er weinig steekhoudends over zeggen.Ik zou graag de getallen zien in Grays/uur of per m3 of milliSievert/jaar, weet iemand meer??
Zoals wellicht bekend is de uitstoot van Radon/Thoron per maand verschillend en zelfs over de dag.
In Nederland wordt trouwens een groot onderzoek verricht naar de verhouding tussen Radon en Thoron, om de dosisconsequenties nog nauwkeuriger te kunnen bepalen.Hoewel Frankrijk vol staat met kerncentrales en de kennis -althans bij de professionals- zeer uitgebreid is, wordt er heel paradoxaal met het onderwerp omgegaan.
Franse dokters schromen niet om hun patiënten aan stralingsdoses bloot te stellen via scanners en andere onderzoeken in doses waarbij een radiologische werker al gauw een “Berufsverbot” krijgt van maanden tot jaren. Een klein lekje bij een centrale echter geeft grote paniek. In enkele van mijn bedrijven heb ik aardige voorbeelden gehad van “stralingspaniek”. Onderzoeken naar gezondheidseffecten van doses van straling geven waarschijnlijkheden van optreden van leukemie en andere kankers bij doses van 200 mSv en meer. Vooral kinderen en zwangere vrouwen zijn gevoelig.
Het is dus een hele klus om te kunnen berekenen of wonen in een “stralend huis” een reëel gezondheidsrisico vormt. Dat neemt niet weg dat er normen moeten worden gesteld aan woningen. Inderdaad zou het aardig zijn te weten wat er uiteindelijk aan straling in het betreffende huis vrijkomt.Steven
(geen deskundige maar redelijk ingewijde)@Steven,
goed opgemerkt, Echter in de literatuur vindt je pas een (stochastisch) effect bij doses groter dan 750 mSv, alhoewel inderdaad de kinderen en zwangere vrouwen (veel) gevoeliger kunnen zijn op bepaalde aspecten. (kinderen schildklier, vrouwen celdeling in bepaalde weken zwangerschap). De grenswaarde is feitelijk onbekend, er is zelfs een groeiende concensus voor de theorie dat een beetje straling goed is voor je (verbetering afweer), denk aan bacterieen, als je hier nooit aan blootgesteld wordt dan kweek je geen afweer.De norm voor Radon was bijvoorbeeld in Canada 800 bequerel/m3 lucht nu verlaagd tot 200 bequerel/m3, zoals overal in Europa. De reden hierachter is niet goed onderbouwd.
De belangrijke drijfveer is nog steeds de lineaire dosis-effect relatie, dus kort gezegd iedere dosis heeft effect, dit is vooral voor grotere bevolkingsgroepen steeds meer onwaarschijnllijk zoals helaas ons de ongevallen in Chernobyl en waarschijnlijk Fukushima ons zullen leren. De door de milieuorganisaties voorspelde miljoenen doden door Chernobyl zijn er (gelukkig) niet gekomen.Echter deze Radon norm wordt regelmatig overschreden door alleen al geologische omstandigheden.
Inderdaad moeilijke materie.
Je kunt Radon alleen verlagen door te kiezen welke plaats je woont, keuze van bouwmaterialen en ventilatie. Tenzij je als de Japanners hele dagen met een maskertje voor wilt lopen, maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren.Gezien de latentietijden van >8 jaar voor leukemie en >20 jaar voor andere kankervormen (m.n. longkanker bij radon) lijkt het verblijf van een ouder, niet-rokend echtpaar in een “stralend huis” wellicht veel minder risicovol dan voor jonge kinderen.
Hier kom je op individuele risicoschatting en dan dreigen de deskundigen elkaar al snel in de haren te vliegen….Steven
Tja
Als je de wetenschappers van Harvard University mag geloven, gepubliceerd in Archives of Internal Medicine, wordt je sterftekans met 13 % verhoogd door het eten van dagelijks 85 gram rood vlees, eet je dagelijks vleeswaren en worst, dan zelfs met 20%.Heb je in plaats van de ca 0,5 mSv per jaar radon die gemiddeld is, een factor 10 keer zo hoge Radon inname, (5mSv) dan heb je na 50 jaar nog maar 1,25% cumulatief verhoogde sterftekans om het even in perspectief te zetten.
Dus een beetje minder rood vlees is (hoogstwaarschijnlijk) effectiever dan minder Radon.
Maar leg dit maar eens uit.
Om van alle andere risicofactoren maar niet te spreken.En je hebt gelijk, gezien de latentieperiode van Radon hoeft dit echtpaar zich al helemaal niet zoveel zorgen te maken, maar leg ook dat maar eens uit.
Het meeste zit tussen de orenNiet met de bus in Egypte reizen, en niet na 14.30 h op de weg zijn in Frankrijk, dan vergroot je je levensverwachting met 12 % gemiddeld, dus niet voor u of mij per se. De kans om ooit te sterven is heel klein, tot nu toe ben je toch ook nooit gestorven? Statistiek is de meest onwetenschappelijke wetenschap, lijkt me.
Statistiek is wel degelijk wetenschap, het gaat vaak om de onderliggende premissen en aannames waar discussie over is, niet over de statistiek an sich.
De statistiek en kansrekening komt eigenlijk voort uit winstbejag, de VOC moest verzekeringen afsluiten en uitbetalingen doen en heeft voortgeborduurd op de Middeleeuwse wiskundigen Pascal en Fermat om dit handen en voeten te geven.
Sindsdien is het een tak van sport geworden in de wetenschap, de Actuaris is een beroep wat zich hiermee voltijds bezighoudt, iedere technicus en econoom gebruikt statistiek.En helaas voor ons individualisten, hetgeen voor de grote groep geldt, geldt ook voor het individu, maar wanneer weet je nooit, en dat is de charme van het leven.
Sterftekansen zijn uitgebouwd door vooral Amerikaanse levensverzekeringsmaatschappijen om de premies en premiedifferentiatie te kunnen toepassen (en natuurlijk nog wat over te houden). Maar dat je zelf grote invloed hebt op je eigen leven lijkt me duidelijk maar de invloed is toch beperkt (toeval, kans en genen spelen grotere rol dan menigeen wenselijk vindt).
Je kunt het ook filosofisch bekijken, bijvoorbeeld als je in de predestinatie gelooft dan is alles toch al vastgesteld en dat is ook wel makkelijk voor je gemoedsrust.
Of als je het slecht gedaan hebt krijg je nog volgende kans in je reincarnatie, maar dat dwaalt te ver van het topic af.
Voor wie geinteresseerd is in statistiek is ook dominee Bayes en zijn theorieen leuk.
succes ermeeWordt wel een leuke discussie zo. 😉
Waar ik op doel is op het gebruik van het woord, ‘sterftekans’. Gewoon even proeven op je tong. Nog een keer …….. Dat loopt niet, kans en sterven in één woord. Je sterft, punt uit ……. eens …. geen kans dat het je niet overkomt …. eens ……….. kansloze missie dus ……. 😎
En dat bepaalde wetenschappen, beroepen of wie dan ook een woord voor een begrip hebben bedacht/gekaapt omdat dat jargonisch lekker wegpraat doet niets af aan dat de essentie van zo’n woord tot (in dit geval) tegengesteld gevoel kan leiden …. bij mij althans ……….. 😯
De kans is een begrip uit de statistiek en als zodanig duidelijk. Statistiek is echter bedoeld voor grote groepen.
Daarom is het begrip voor het individu eigenlijk niet goed invoelbaar, dat ben ik helemaal met je eens. Je kunt statistiek dan ook niet 1:1 omslaan naar het individu.
Wie het heeft verzonnen, de sterftekans weet ik niet, maar het begrip bestaat al erg lang.
Je kunt immers (bijna) van elke gebeurtenis een kans berekenen, als je maar genoeg metadata hebt, dus ook van overlijden.
En helaas, ik moet Dit hierin teleurstellen is de kans van overlijden momenteel toch nog wel in de buurt van de 100%.
Methusalem heeft het lang volgehouden, maar die leeft ook al niet meer.Het is medisch overtuigend bewezen dat leven een erfelijke, chronische, invaliderende, ongeneeslijke aandoening is die onherroepelijk tot de dood leidt.
De kans op overlijden is dus 100%.
Ga je eerder dan de gemiddelde leeftijd van overlijden in de populatie waar je bij hoort, is je sterfterisico >1.0. Ga je later is het <1,0.
Vele duizenden, deels onbekende factoren hebben daar invloed op. Dagelijks lees ik in mijn vakliteratuur over deze factoren: rode wijn, broccoli, licht overgewicht, matig bewegen, gehuwd zijn verlagen het sterfterisico. De factoren die het sterfterisico verhogen neig ik te vergeten want verdringing & verlies van 100.000 hersencellen per dag sinds 40 jaar….Steven
Kees, was statistiek geen datareductie ? Zo heb ik ’t althans geleerd, als alfa (mèt wiskunde).
Peter.
Nu we de statistiek, sterfte, kansen en dergelijke wellicht met de nodige kanttekeningen de revue hebben laten passeren (we zijn het denk ik meer eens dan op het eerste gezicht lijkt), ben ik,terugkerend op de oorspronkelijke bedoeling van deze draad, toch eigenlijk wel heel benieuwd, Kees, waar nu de schoen wringt bij die aannemer cq zijn NL klanten voor wat betreft dat stralingsprobleem, cq vermeende probleem.
Ik woon zelf bovenop het graniet van de Limousin, midden in een gebied van voormalige uraniummijnen en heb alhier nog nooit iets engs gehoord of ook maar horen spreken van overmatige aantallen aandoeningen in vergelijking met de rest van Frankrijk, Europa of de wereld.
Benieuwd (want jij Kees schijnt er het nodige van te weten)Fransen zijn gek op statistieken. De INSEE houdt veel bij, tot op het niveau van gemeenten. De overlijdensstatistieken zijn tamelijk betrouwbaar en er valt zeker uit op te maken of bijv. in de Auvergne er meer mensen doodgaan aan bepaalde soorten van) kanker dan elders. Het zal zeker uitgezocht zijn, ik heb wat gegoogeld maar kon niet zo snel wat relevants vinden.
Zoals eerder gezegd: de hoeveelheid straling moet waarschijnlijk knap hoog zijn om een oversterfte te vinden waar je iets mee kunt.
Ik geef één voorbeeld: een uitgebreide studie over optreden van []leukemie] rond kerncentrales.http://www.irsn.fr/fr/actualites_presse/actualites/documents/irsn-rapport-leucemie.pdf
Steven
Sorry, in de nieuwe site lukt het me maar niet om links er lekker in te zetten.
De diverse authoriteiten hebben het Duitse rapport onderzocht, niet alleen is er bij geen enkele kerncentrale buiten Duitsland deze verhoging van leukemie gevonden, tevens rammelt het Duitse onderzoek aan alle kanten.
De meest waarschijnlijke oorzaak is een virus, waar de mensen in de omgeving van nieuwe industrieele complexen minder weerstand tegen hebben.
Er zijn meer zones gevonden met wat verhoogde leukemie incidentie, (niet bij kerncentrales gelegen en merkwaardig heeft dat geen aandacht gehad!!) de meesten hadden gemeen dat er recentelijk een grootschalige mengeling van bevolking was geweest. Een definitieve grondoorzaak kon echter nog niet worden gevonden.Zouden er in de Auvergne meer mensen overlijden aan kanker, dan was dit zeker wereldnieuws geworden en onderzocht.
zie ook;
http://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/610790010.pdf
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
