Dit onderwerp bevat 3 reacties, 2 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 4 jaren, 4 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Over de binnenscheepvaart heb ik hier op het forum nog zelden iemand gehoord. Hoewel ik uit mijn lagere schooltijd nog veel strips van “Kapitein Rob” heb liggen ben ik nadien een heel andere kant uit gaan varen, landrot pur sang geworden. Een paar jaar geleden kwam de scheepvaart weer in het vizier, de dieptemeter van het motorschip Flora gerepareerd. Anders staat al die meetapparatuur van mij er maar wat stilletjes bij.
De toeristische uitstap die ik in de aanbieding heb is een tocht aan boord van een binnenvaartschip vanuit Amsterdam naar een bestemming aan de Rhone. Voor bijna iedereen een andere manier om Frankrijk te bekijken. En en passant een kijkje in de Franse geschiedenis, hoe is dat netwerk aan kanalen en sluisjes in de loop der eeuwen ontstaan. Niet jakkerend langs de snelweg, maar rustig varend. Zeer ontspannend.
Ik heb al eens eerder iets in die geest op dit forum geschreven maar werd toen al snel afgedaan als “is geen frans” en zo.
Heb het er toen maar bij gelaten.
Frankrijk heeft enorme bevaarbare kilometers voor de pleziervaart, en dat worden er steeds meer omdat men enerzijds meer kanalen aanlegt voor de beroepsvaart, en anderzijds omdat steeds meer regio’s zich bewust worden van het feit dat er geld voorbij stroomd zonder dat ze het op kunnen vissen.
Er zijn twee grote spelers op de franse markt, beiden Frans (Leboat, Nicols) maar er zijn steeds meer kleinere entreprises die bootjes verhuren vanaf electrische (h)uur-bootjes tot leuke weekendcruisers en motorjachten.
Ook het aantal schepen wat kleine cruises aanbied groeit, een soort varende Chambres d’Hôtes, zeg maar.
Wij zijn per ongeluk in dat idee gesprongen omdat we aan de Atlantische kust zaten, en maakte met onze gasten van onze toenmalige Chambres d’Hotes op een typisch Nederlands schip rondvaarten op zee of op binnenwater.
Sinds mijn 8ste droomde ik van een Tjalk, maar een Tjalk op zee is niet al te …… ik was bang voor omkieperen.
Ik had dus een schip nodig dat zowel op zee kon, als op de ondiepe Franse binnenwateren, niet te breed, niet te lang, want de Franse antieke sluizen zijn 5,20 breed en maximaal 33 meter lang.
Na vele boten en een pracht van een klassieke Spitsgatter vonden we op een dag in Lelystad dit schip, een Haringvisser van de Oostzee uit 1952, Terschelinger Blazer van 14 meter.
Voor Nederlanders een gewone bruinevloot, voor de Fransen echter een uniek schip en dus hadden we gasten genoeg.
Ik denk dat de meest beroemde vaartocht natuurlijk het Midi is, maar er zijn ook andere lieflijke vaar-routes waar je even de wereld om je heen vergeet.
Fransen hebben niet echt zeemansbenen, vandaar dat er voor de Nederlanders veel kansen liggen als men dat wil.
Rijk worden doe je er niet mee, rijk worden van toeristen doe je sowieso niet, of je moet directeur van Eurodisney zijn, en dan nog.
Maar de manier van leven is geweldig, rustgevend.
De meeste sluisjes moet je zelf bedienen, en vaak zijn er mensen die je te hulp schieten.
Het is geen uitzondering dat er mensen (op ons aanbieden) aan boord springen en enkele kilometers meevaren om het “schutten” mee te maken.Cees.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
