Dit onderwerp bevat 10 reacties, 6 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 8 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Bonjour! Geen idee of ik in het goede onderwerp zit, maar ik heb de volgende vraag:
Een vriend van mijn vader woont al 30 jaar in Zuid-Frankrijk in een appartement. Hij heeft vandaag een aangetekende brief gekregen dat zijn bail niet verlengd gaat worden op 31 augustus. Reden: de eigenaar wil het appartement verkopen. Deze vriend is 77 jaar. Is er iets wat hij hier tegen kan doen??? Hij kan toch niet zomaar, na 30 jaar, op straat gezet worden op zijn leeftijd?? Het appartement is nog niet eens verkocht!!
Heel erg dank alvast voor jullie hulp!!’n Kale verkoop is niet voldoende om ’n huurder eruit te zetten. De volgende eigenaar neemt gewoonlijk de huurder mee.
Maarrr, er zijn natuurlijk mazen en maasjes. Zo kan de eigenaar ’t appartement nodig hebben voor eigen gebruik (of dit beweren).
Op z’n minst geldt dan ’n opzegtermijn van zes maanden, de huurder moet hiermee instemmen. Zo niet, dan moet de rechter erover beslissen.Huurders zijn goed beschermd in F, vandaar dat velen er niet aan beginnen.
Peter (uit z’n blote hoofd, er zijn hier forumdeelnemers die de naden van de kousen weten).
Uit onze website:
De huurder kan altijd opzeggen, met inachtneming van een termijn van een maand. Huurders die ouder zijn dan 70 jaar genieten een sterke huurbescherming. Als de eigenaar het huis verkoopt, zal de nieuwe de huur kunnen opzeggen met inachtneming van een opzegtermijn van zes maanden. Maar als de 70-plusser een bescheiden inkomen geniet – niet meer dan 1,5 keer het minimumloon – kan de huur niet worden opgezegd, tenzij de nieuwe eigenaar een ander passend huis kan aanbieden dat past binnen het budget van de huurder.Wim
De hierboven staande informatie van de website is m.i. niet van toepassing op deze situatie.
In het geval van Marijn zegt namelijk de huidige eigenaar de huur op met als reden: het voornemen tot verkoop. Volgens franse bronnen (zie o.a. deze website “Droit du locataire“), betekent dat dat de huurder het eerste recht van koop heeft. Daarom moet deze brief het aanbod tot koop, de verkoopprijs en de verkoopvoorwaarden vermelden. De huurder heeft dan één maand de tijd om op het aanbod in te gaan. Als in de brief niet het aanbod tot koop en de verkoopprijs worden genoemd, is de opzegging nietig. Er schijnen (verboden) praktijken te bestaan, waarbij de eigenaar in de opzegbrief een zeer hoge verkoopprijs noemt om te voorkomen dat de huurder van zijn recht op koop gebruik maakt. Daarom moet de huurder bij latere prijsverlagingen daarvan op de hoogte worden gesteld, zodat hij alsnog van zijn eerste recht tot koop gebruik kan maken.
In dit geval weten we niet of de verhuurder een privé persoon is of bv een beleggingsmaatschappij. Er bestaan verschillen tussen de regels voor particuliere en institutionele verhuurders. Zo moet een institutionele verhuurder met de opzegbrief een technisch rapport over de staat van onderhoud meesturen. Ook het ontbreken van zo’n rapport maakt de opzegging nietig.
De regeling, waarbij aan een 70-plusser een vergelijkbare woonruimte moet worden aangeboden (binnen een straal van minder dan 5 km) geldt alleen als de verhuurder een particuliere persoon is. Ook geldt zij niet als deze privé-verhuurder 60-plus is óf als hij zelf ook een inkomen heeft van minder dan anderhalf maal het minimumloon.
Ik hoop dat ik het allemaal juist heb weergegeven, want het zit knap ingewikkeld in elkaar met nog veel meer mitsen en maren. Dat is de reden waarom ik de vriend van Marijn’s vader zou aanbevelen een notaris of advocaat te raadplegen.
Zolang deze bejaarde huurder niet in de Tarn of de Haute Garonne woont, is hij redelijk beschermd, zoals bosbess uitlegt.
Het is maar wat je “redelijk beschermd” noemt, Dit. De huurder geniet alleen volledige bescherming als hij zich kan veroorloven de woning te kopen. Het gros van de huurders kan dit niet. Aan die formele vereisten voor de opzegging zullen de meeste verhuurders wel voldoen. En de zogenaamde “bescherming” die een 70-plusser geniet, is door allerlei beperkende voorwaarden vrijwel een wassen neus. En in ieder geval zal hij moeten verhuizen (op 77-jarige leeftijd en na 30 jaar!). Zelfs als de eigenaar de woning in verhuurde staat verkoopt, kan de nieuwe eigenaar de huur opzeggen, omdat hij de woning voor eigen gebruik (of ten behoeve van een van zijn naasten) nodig heeft.
Kortom, in Frankrijk is een huurder zijn leven niet zeker. Echte huurbescherming, zoals bv in NL, betekent heel simpel: koop breekt geen huur. In de praktijk komt dat er meestal op neer dat een eigenaar die zijn woning leeg wil verkopen aan zijn huurder een forse verhuisvergoeding (oftewel oprotpremie) aanbiedt en hem eventueel ook een vervangende woning aan de hand doet. Maar als de huurder dat aanbod niet aanvaardt, staat de verhuurder machteloos. Alleen als de verhuurder kan aantonen dat hij de woning dringend nodig heeft voor eigen gebruik, kan hij met een verhuiskostenvergoeding en vervangende woonruimte van zijn huurder afkomen. Dat is échte huurbescherming, voortkomend uit het sociale principe dat een dak boven je hoofd een van de eerste levensbehoeften is en dat iedereen, arm of rijk, recht heeft op een zekere woonsituatie en een thuis.
PS Hoe zit dat met de Tarn en de Haute Garonne?
Wow, wat een informatie allemaal! Heel hartelijk bedankt!
De verhuurder is een privé-persoon en is jonger dan 60. Hij wil gewoon het appartement verkopen, en heeft het ook in de brief aangeboden voor een hele goede prijs. Alleen is er geen vervangende woning aangeboden, wat wel zou moeten, want het inkomen van de huurder is onder 1,5 x Smic en hij is 76.
Maar…. hij accepteert dat het appartement verkocht wordt, en gaat terug verhuizen naar ….Nederland. Hij vindt dat verstandiger op zijn leeftijd en nu hij nog in goede gezondheid is.
Iedereen ontzettend bedankt voor al deze informatie!Quote:Quote uit Wim Bavelaar op 8/03/2013 21:57
Uit onze website:
De huurder kan altijd opzeggen, met inachtneming van een termijn van een maand. Huurders die ouder zijn dan 70 jaar genieten een sterke huurbescherming. Als de eigenaar het huis verkoopt, zal de nieuwe de huur kunnen opzeggen met inachtneming van een opzegtermijn van zes maanden. Maar als de 70-plusser een bescheiden inkomen geniet – niet meer dan 1,5 keer het minimumloon – kan de huur niet worden opgezegd, tenzij de nieuwe eigenaar een ander passend huis kan aanbieden dat past binnen het budget van de huurder.Wim
Geachte heer Bavelaar,
Bovenstaande lees ik ook in uw boek “La maison”.
Ik huur sinds januari 2013 een huis van een particulier in Manche (50).
In mijn huurcontract staat over de opzeggingstermijn, dat deze 3 maanden is.
Het gaat hier om een standaardcontract.
Bijgaand het betreffende gedeelte als JPEG.
Kunt u me duidelijkheid verschaffen over de juiste termijn?
Bij voorbaat dank.
Vriendelijke groet,
Willem
Goeiemorgen Willem, in je huurovereenkomst staat het correct. De huurder kan, ook al is de huurovereenkomst afgesloten voor een bepaalde tijd, tussentijds op elk moment de huur opzeggen. Hij moet daarbij een opzegtermijn (préavis) in acht nemen van drie maanden. In bepaalde door de wet genoemde uitzonderingsgevallen, die ook in jouw standaardovereenkomst staan, mag de huurder met één maand opzeggen. (De verhuurder mag alleen tegen het einde van de overeengekomen tijd opzeggen en moet daarbij een opzegtermijn in acht nemen van zes maanden.)
Hier staat alles uitgebreid toegelicht.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
