Dit onderwerp bevat 8 reacties, 6 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 7 jaren, 4 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Het volgende artikel stond in het “Hurktoilet”.
“Hondenliefhebbers: oppassen in Zuid-Frankrijk
Kaart van de verspreiding van hondenziekte Leishmaniose in Zuid-Frankrijk
Verspreiding van leishmaniose in Zuid-Frankrijk. Illustratie Virbac.frWaarschuwende woorden voor hondenbezitters: denk even na voor je Blafmans meeneemt voor een gezellige vakantie in Zuid-Frankrijk. Het is daar namelijk niet pluis voor honden, meldt de regionale omroep France 3 Provence-Alpen. En over hondengesproken: denk ook een beetje aan je zelf.
Zuid-Frankrijk, en dan met name een brede strook rond de Middellandse Zee, blijkt namelijk een brandhaard te zijn van de hondenziekte leishmaniose, ook wel leishmaniasis genoemd. Dierenartsen in Zuid-Frankrijk houden zaterdag zelfs een actie om hondenbezitters bewust te maken van dit gevaar.
Leishmaniose is een moeilijk herkenbare ziekte, die ingrijpt in het hele systeem van het dier. Leverschade, nierschade, lusteloosheid, gewichtsverlies (ondanks goed eten) en huidafwijkingen, de lijst is eindeloos.
De ziekte wordt veroorzaakt door een parasiet, die meekomt met de zandvlieg, een muggetje dat we in Nederland niet kennen. Het goede nieuws: met een tekenhalsband kun je het gevaar met 95 procent terugdringen. En de muggetjes zijn vooral rond zonsondergang actief, dus houd je hond dan vooral binnen.
Maar eenmaal besmet, komt het dier er nooit meer van af. In het beste geval blijft het klachtenvrij, maar er zijn gevallen bekend waarin zeven jaar na de besmetting de ziekte toch nog de kop opsteekt. En dan is het binnen een paar jaar bekeken.
En dan rest nog dat ene puntje: loop je als mens ook risico? De hierboven genoemde site dierendokters.com beweert van niet, maar France 3 is minder stellig: er zijn maar weinig gevallen bekend van mensen die de ziekte opliepen. Het oor dus maar even te luisteren gelegd bij ons eigen Rijksinstituut voor Volksgezondheid. Dat waagt zich niet aan een kansvoorspelling, maar als mens loop je wel degelijk risico. Klamboe’s mee dus… ”Nu heb ik een hond die onverklaarbaar gewicht verliest dus heb ik het maar eens aan de locale véterinair gevraagd. Het lijkt mij wel een ziekte die een hond tijdens de zomer vooral kan oplopen maar wellicht duurt het even voordat de symptomen zich kenbaar gaan maken.
Heeft iemand hier ervaring mee ?
Ik weet wel dat het nu niet de tijd is voor teken, of zandvliegjes. Veel te koud.
Maar het is een bekend probleem in die streek, echter heeft het geen zin om je als mens bang te maken, het is een zeer klein risico. Teken zijn enger. Een scalibor band beschermt tegen de twee beestjes, en je hond binnenhouden ivm angst voor muggen is in mijn optiek overdreven.Een klamboe is voor malaria muggen effectief, ook voor de gewone steekmug, maar absoluut onnodig in dit verband, dat risico is er niet.
Er is sinds april 2014 ook een vaccin tegen leishmaniose. De hond moet dan eerst worden getest of hij het al heeft. Is de uitslag negatief dan kan er gevaccineerd worden.
Dat vaccin bestaat overigens uit twee delen, eerst een eerste enting en een maand later een tweede. Niet zo geschikt voor vakantiegangers dus. Bovendien is het prijzig en moet het ieder jaar herhaald worden. Men heeft ook nog niet heel veel zicht op het effect van de enting in de gebieden waar Leishmania veel voorkomt.Vorig jaar is er een test mee gedaan in ons dorp.
Een heleboel maanden per jaar ben ik met mijn honden in de Haute Provence, ze krijgen zoals bovengenoemd altijd een escalibor tekenband om. Die heeft tot nu toe ook altijd afdoende gewerkt.
Een keer leek een van mijn honden een babesia-infectie te hebben. Die wordt door teken overgebracht. De organen en ingewanden worden dan van binnenuit aangetast. Overigens heb ik mij door de lokale bevolking laten vertellen dat het bij ons te koud is voor teken. Ik heb er ook nog nooit een gevonden, maar ja, die band doet het goed!En mijn hond bleek geen babesia te hebben.
Mensen kunnen idd ook leishmania krijgen, vooral kinderen. Dat is trouwens wel te behandelen, al is het een langdurig traject en is het kind langdurig vermoeid….
Mijn ervaring is dat de meeste mensen zich er niet heel erg druk om maken, maar wel een beetje oppassen.Ja teken dat is volgens mij weer een ander verhaal.
Daar heb ik ook wel persoonlijk ervaring mee want in de Haute Garonne wemelt het ’s zomers van die krengen in de bossen.Het grootste gevaar met die teken is dat zij pyroplasmoso – hier kortweg door de vet “piro” genoemd kunnen overbrengen. Heeft een hond piro en wordt er niet snel ingegrepen dan is het fataal want binnen een paar dagen zijn de vitale organen zoals lever en nieren aangetast en gaat de hond onherroepelijk dood.
Zo’n tekenband van Scalibor heb ik ook wel geprobeerd maar toen onze honden jong waren werkte dat niet best want die beestjes waren erg speels en grepen elkaar vaak spelend bij het nekvel en dan sneuvelden heel snel die Scalibors. Ook loop je dan het risico dat ze er een stuk van opvreten en die dingen zijn giftig.
In het begin heb ik er veel problemen mee gehad want mijn 3 Labradors hebben allemaal drie maal piro gehad. Gelukkig waren we er altijd als de kippen bij.
Als je het éénmaal bij de hand hebt gehad dan herken je de symptomen wel heel snel.
En de vet heeft een test waarmee je die piro zo onder de microscoop kan zien. Het zijn net pitjes van een appel onder de microscoop.
De hond is lusteloos, kotst geel, eet niet meer, heeft laaiende koorts, en diarree.Sinds ik al die ellende heb gehad gebruik ik Front Line Spot ON eens in de maand en heb ik geen last meer gehad. Ook zegt de vet dat die honden toch een zekere resistentie opbouwen tegen die piro.
Mensen kunnen ook een vorm van piro krijgen. Dat heet lyme disease. Mijn buurman heeft het gehad – opgelopen van een teek op de koeien – en is er aan overleden. Ten minste hij is met die lyme disease in een lokaal ziekenhuisje opgenomen en is daar besmet met een anti biotica resistente bacterie en daar is hij aan bezweken.
Het gevaar is vooral daar voor vakantiegangers uit Nederland die deze gevaren en de symptomen niet kennen. Want in Nederland zijn er ook wel teken – maar wel veel minder – maar niet of in ieder geval nauwelijks deze geïnfecteerde – die piro bij de hond en lyme bij de mens veroorzaken.
Vaccinatie tegen piro is ook mogelijk maar volgens de lokale vet niet echt de moeite waard omdat dit geen 100 % bescherming biedt.
Het verwijderen van teken op hond en mens is ook weer een vak apart. Er zijn te krijgen bij de vet kleine groene plastic tekentrekkers. Die schuif je heel voorzichtig over de teek heen en dan ga je draaien. Op die manier krijg je de teek er helemaal uit zonder dat er wat achterblijft want dat gaat gegarandeerd infecteren. Daarna ontsmetten met Betadine.Heeft men bij de mens een teek verwijderd en ontstaat er rondom een rode kring dan is het foute boel en moet men als een speer naar den Docteur om een injectie te halen.
Eerlijk gezegd denk ik dat het gevaar van de piro veel groter is dan die leismania.
Wat de piro betreft – inderdaad ’s winters heb je er weinig last van – dan zijn er weinig teken maar het begint zo’n beetje in mei en gaat door tot october.Precies in de periode dat argeloze vakantiegangers uit Nederland hier op vakantie komen met hun hond en alle reden om die te waarschuwen zodat ze tenminste het gevaar kennen en de symptomen zodat ze zichzelf en hun dieren kunnen beschermen.
Het is wel geen wetenschappelijk onderbouwd verhaal maar op het gebied van de piro ben ik wel ervaringsdeskundige.
Het is ook niet te geloven hoe die smerige teken op de raarste plaatsen terecht kunnen komen. Een jaar of wat geleden vond ik er één bij het douchen op mijn jongeheer.
Er zijn ook vele soorten van die krengen. Zij zuigen zich vol met bloed en zijn dan wel makkelijk te verwijderen. Maar het gemeenste zijn kleine rode teken die zich diep in de huid invreten. Die krijg je er haast niet uit.
Nog wat raars. Onze katten hebben ook vaak teken in de zomer. Maar die worden er niet ziek van. Kwestie van genen. En niet alle teken zijn geinfecteerd.
Ach de bossen zijn hier prachtig en “zo hep elk voordeel zijn nadeel”.
Het miniscule muggetje of vliegje dat de leichmaniose overbrengt komt alleen voor tussen 100 en 500 meter hoogte, dus eronder of erboven geen gevaar !
Joost Kubbe
Joost, tussen de 100 en 500 meter hoogte ? Is dat 100 tot 500 meter boven de zeespiegel ? Want als dat zo is dan kun je met uitzondering van de Côte d’Azur zo’n beetje bijna heel midden en zuid Frankrijk er bij rekenen.
En bij het oorspronkelijke artikel in het Hurktoilet zit een kaartje met het verspreidingsgebied in Frankrijk van “Virbac” (fabrikant van diergeneesmiddelen ).
En volgens dat kaartje is het dus inderdaad grote delen van Zuid en midden Frankrijk.Iedereen, dus ook alle vakantiegangers, komt natuurlijk ook in of door een gebied tussen de 100 en 500 meter hoogte. Het beste lijkt mij dus gewoon om je huisdieren goed te beschermen, met band of druppels en ook om zelf goed op te passen. (Ik heb me trouwens laten vertellen dat Frontline minder goed tegen teken beschermt dan de Escaliborbanden, maar als je consequent genoeg bent en het echt elke maand doet…)
In ‘ ons’ dorp heeft een aantal kinderen Leishmania opgelopen, het dorp ligt op ongeveer 1000 m hoogte. De besmetting is ook volgens behandelend artsen elders opgelopen. Die behandelend artsen zitten in Marseille, en je moet tenminste door besmet gebied om er te komen…
Gewoon goed blijven opletten dus, net zoals je doet wanneer het eens flink stormt :-).Zo’n 13 jaar geleden kennis gemaakt met Leishmania en onze hond daar bijna aan verloren.
Kenmerken: Beschadigingen aan de neus, ellebogen en aan de voetzolen. Toen, in NL, wist niemand er iets van. Biops naar Utrecht zonder duidelijk resultaat. Idem met een lab. in Parijs.
Uiteindelijk herkende onze vet. in Z.Fr het onmiddelijk. Twee maanden 20 injecties gegeven en daarna haar hele verdere leven een pilletje per dag (Allopurinol). Onze Leonberger is er 11.5 mee geworden.
Onze huidige Leonberger krijgt eenmaal per jaar een herhalingsprik (ong. 70 €) en heeft eenmalig de eerste prikken gekregen.
Met meerdere overleden honden in de buurt: Zorg voor de prik!
Overigens: het zijn juist buurhonden die niet gevaccineerd zijn, die als bron van de parasiet dienen waaruit die 3,5 mm lange muggetjes (Phlebotome) de parasiet inzuigen en vervolgens overbrengen!
Scalibor alleen doet te weinig maar samen met de jaarlijkse prik geeft het zo’n 93% bescherming. Dat is volgens onze Nl vet heel, heel goed!
P. Brand
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
