Dit onderwerp bevat 11 reacties, 4 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 4 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Ik kreeg van Paul een mailtje waarin hij me attent maakte op een taartenbakker (geen koekenbakker) die voor ons huwelijk een mooie taart zou kunnen maken.
Paul, super! Bedankt.
Ik reageer op deze mail via deze site omdat ik wat wil zeggen.
Ik loop het risico weer een storm van commentaar over me heen te krijgen zoals bij die lekkende kraan maar wie weet.
Ik heb de site van deze taartenbakker bekeken en ben verrukt van de creativiteit en de fantasie, maarrrrrr…..
Frankrijk is een moeilijk land voor de commerce, de reden dat frankrijks straten en weilanden vol staan met borden is omdat je de fransen bijna met hun neus in jouw taart moet douwen zodat hij weet dat jij taart verkoopt, dus je raad het al, marketing is héél erg belangrijk.
Ik weet natuurlijk niet wat Rianne werkelijk wil want misschien is het wel gewoon een hobby en wil ze geen werk zoeken, maar wil ze dit wel dan moet ze de zaak aanpakken.
De site is te goedkoop, je ziet er het amateurisme van af druipen, daar moet je wat aan doen.
De opzet is goed, maar fransen denken bij voorbaat, iets wat goedkoop is smaakt niet (vandaar dat Aldi heel erg langzaam groeit in F) je moet dus jouw site professioneel aanpakken.
Onze site jocee-divisible-board.com kost ongeveer 30 euro per jaar, en is geheel door ons gemaakt, als je de software eenmaal begrijpt knal je het zo in elkaar.
Daarna mis ik iets over jezelf, een klein woordje waarom jij jouw taarten zo bijzonder maakt.
Dan mis ik een adres, een contactformulier alleen werkt voor een gereedschapshandel, maar niet voor iets waar mensen hun hart in leggen.
Welke ingrediënten gebruik je, werk je met natuurlijke zoetstoffen en vruchten, waarom nutella en geen echte chocolade?
Kortom, werk aan de winkel want ik denk dat wel eens een hele goede kans kunt maken met dit product.
Heb je vragen, mail me gerust.
Ik schrijf dit hier omdat Frankrijk absoluut geen makkelijk land is voor ondernemers.
Mits je geen grand surface begint moet je eeuwig knokken om je hoofd boven water te houden.
Computerzaken, restaurantjes, pattiseries en wat dies meer, willen ze niet weggeveegd worden door de vele le clercs en U’s moeten ze zich specialiseren.
Frankrijk heeft vele uitdagingen, maar je moet er wel voor gaan.Hallo Cees,
Graag gedaan!
Wat een goed leesbaar en begrijpelijke uiteenzetting heb je hier geschreven.
Dit is voor Rianne zeer goed te begrijpen en ze kan hier zeker haar voordeel mee doen.
Inderdaad moet je de eetgewoontes in Frankrijk niet voor zoete koek aannemen (hoe vind je die:)Ik wens Rianne heel veel succes met haar onderneming en hoop dat we nog veel van haar zullen horen.
Met vriendelijke groet,
Paul GJ SubelackQuote:Quote uit Chambres dHotes Les Vieilles Tantes op 20/05/2013 14:36
De site is te goedkoop, je ziet er het amateurisme van af druipen, daar moet je wat aan doen.
… je moet dus jouw site professioneel aanpakken.Ik ken Rianne niet, ik ken haar business niet, maar:
Er bestaan tientallen van gratis of goedkope pakketten om websites te bouwen. Ik heb er drie geprobeerd voor ik mijn website op een goede manier kon presenteren.
Dus een beetje moed en daadkracht!En Cees: storm van commentaar? Op een zakelijk bericht kan je zakelijk commentaar verwachten.
Het grappige is Christian, dat jouw site nou het perfecte voorbeeld is van Duitse mentaliteit, kort, duidelijk, functioneel.
Grappig omdat je zo de verschillen weer ziet tussen nederland, duitsland, en frankrijk.
Ik bookmark jouw site en ga die gebruiken in mijn lesprogramma als je het niet erg vind.
Ik heb een leerling die in Duitsland stage heeft gelopen (6 maanden, Berlijn)
Toen hij terug kwam stroomde hij over van enthousiasme, wat een geweldig land! riep hij.
Stevig, duidelijk, functioneel, vandaag is vandaag, groen is groen en niet een beetje groen.
idd kun je met gratis software een mooie site maken.
Nu maar hopen dat Rianne hier ook kijkt.Quote:Quote uit Chambres dHotes Les Vieilles Tantes op 20/05/2013 21:43
Het grappige is Christian, dat jouw site nou het perfecte voorbeeld is van Duitse mentaliteit, kort, duidelijk, functioneel.
…
Ik heb een leerling die in Duitsland stage heeft gelopen (6 maanden, Berlijn)
Toen hij terug kwam stroomde hij over van enthousiasme, wat een geweldig land! riep hij.Cees, ik vat dit op als een compliment.
Precies dat wat jij zegt heb ik ook tegen de studenten gezegd die ik op een stage in Duitsland voorbereid heb (of managers die in Duitsland gingen werken). Ik heb geleerd met mensen uit andere culturen om te gaan, maar managers, uit welk land dan ook, die nooit met buitenlanders samengewerkt hebben, en ook geen vreemde taal spreken, hebben IMHO* een tekortkoming.
Wat anders is is niet slechter, het is een uitdaging. Het dwingt ons over ons eigen standpunt en onze vanzelfsprekendheden na te denken. Of wij nu Nederlanders, Duitsers of Fransen zijn.* IMHO = in my humble opinion = volgens mijn bescheiden mening
edit 21-05-2013:
Cees schreef: Ik bookmark jouw site en ga die gebruiken in mijn lesprogramma als je het niet erg vind.
Erg? Ik vind het en eer. Welk lesprogramma overigens?Niets bijzonders, maar bijzonder genoeg dat men me er om vraagt.
Ik ben een soort cees ratelband maar dan op een normale manier, ik begeleid leerlingen en studenten, dat is vanaf een jaar of tien totdat ze niet meer komen.
Het is geen lesprogramma, niet elke dag, sommigen komen sommigen gaan.
Ik wordt uitgenodigd op de universiteit bij gelegenheden, of zomaar.
Ik ben door de stages van leerlingen begonnen, sommigen liepen op school vooruit op de andere die elders stage liepen, en men klaagde daar over op school.
je mag niet de indruk wekken een wedstrijd aan te gaan met je medeleerling, competitie is not done, waarom gaan de leerlingen niet samen op.
Ik zei toen dat ik niets anders deed dan anders, maar dat ik wel vind dat een leerling beter zijn best mag doen ten opzichte van zijn medeleerling, wat commentaar opleverde dat de leerling zich dan benadeeld kan gaan vinden.
Nee zei ik, de leerling zal beter zijn best gaan doen, want streven is goed.
Streven is fout was het antwoord.
Bij navraag blijkt dat tweedejaars meubelmakers nog steeds de werkplaats aanvegen, bij mij maken ze meubels.
Nou kun je de hele arbeidscultuur van Frankrijk weer op gaan hoesten, baas werknemer enz enz, dat doe ik niet, maar ik ben begonnen met leerlingen te wijzen op hun recht op goed onderwijs, en ook op hun motivatie; als je wat wilt bereiken, moet je knokken.
Sommigen komen een uurtje buurten om engels te spreken, anderen nodigen me uit voor diner voor het zelfde, en ouders komen vragen stellen met hun kinderen.
Op dit moment zit een “oud leerling” engels (elke donderdagavond) voor stage in Changhai, we hebben regelmatig contact over hoe en wat, de ouders zijn reuze trots maar weten niet wat ze er aan hebben, het “buitenland, en dan zo ver weg”.
La Rochelle is maar een dorpje als je het vergelijkt met “de stad” in frankrijk.
Rond de zestigduizend inwoners, vroeger stinkend rijk van de slavenhandel, tegenwoordig doen ze of ze geld hebben maar zijn in principe zo arm als job (snob zijn kost veel geld)
Kinderen lopen op schoenen die veel te duur zijn voor de ouders, maar ze krijgen ze want ook zij zitten in het zelfde schuitje.
Andere kinderen moeten mee, of je valt af.
Tot een jaar of vijftien geleden had je grote industrie in de stad, auto’s en boten, beiden zijn weg, de laatste grote speler op de arbeidsmarkt is een zeilbootfabrikant die aan het infuus ligt.
La Rochelle ziet er rijk uit, de mensen zien er rijk uit, maar in werkelijkheid is het heel anders.
Het grote probleem is, in bloemendaal gaan de leerlingen naar school om iets te worden, hier gaan ze naar school omdat het moet.
Frankrijk is een vastgeroest land, la rochelle is een vastgeroest deel daarvan.
ouders die al twintig jaar in de chomage zitten weten niet hoe ze hun kinderen moet aansporen.
Andere ouders die met de neus omhoog lopen langs de haven, zien niet dat hun kroost er met de pet naar gooit.
Een leerling die niet weet hoeveel tien pourcent van honderd is wordt door de leerkracht de schouders opgehaald, is niet zijn fout.
Ik heb het al vaker gezegd, La Rochelle is een bijzondere regio, mensen die er gewoond hebben willen nooit meer terug.
Clans beheren de dorpjes, alcoholisme is er hoog, we hebben het hoogste werkeloosheids gehalte van Frankrijk, hier in het dorp werkt een kwart niet.
Het beroerde is dat ze ook niet willen betalen aan belastingen, onroerend goed is bijna niets, maar de gemeente heeft ook niets, nou ja, net genoeg voor twee plantenbakken, drie flessen roundup en wat kerstversiering.
Hier heerst nog echt de mentaliteit, iets wat je niet eten kunt schaf je niet aan, sierkippen zijn uit den boze, bloementuinen alleen maar nutteloos veel werk.
Het enige wat je kunt doen is onderwijs, leer mensen dat er meer is dan la rochelle, dan frankrijk, dat er meer kansen zijn dan wat zij denken.
Ik laat ze zo andere bedrijven zien, we gaan zeilen op tjalken in holland, we bezoeken aalsmeer, ik leg ze uit hoe andere mensen en culturen werken “echt, frankrijk is geen heilig land, in Amerika verdient een boulanger net zoveel als hier een bankdirecteur” waarop de kinderen positief opkijken en de ouders meestal wijzen op het feit “waarom is geld verdienen zo nodig”.
Omdat madame, als uw kind ook een nieuwe auto wil hij daar wel geld voor moet hebben.
U woont nog in het huis van uw ouders wat al dertig jaar afbetaald is, dezelfde keuken staat er nog in, maar willen uw kinderen hier nog wonen?
Een beetje een huis kost twee ton, waar moet dat vandaan komen?
Meestal pakken de mensen het wel positief op wat ik doe, behalve de echte tetu’s.Allereerst sorry voor de late reactie, maar ik ben maandag met spoed opgenomen in het ziekenhuis, dus ik kon niet reageren.
Het is misschien heel aardig bedoelt, maar ik vind de manier waarop er op mijn site gereageerd wordt niet echt bepaald leuk om te lezen! Had dat niet gewoon via mail gekunnen, de opmerking dat de site te goedkoop en te amateuristisch is, heeft me pijnlijk geraakt omdat ik er met veel liefde en plezier aan gewerkt heb en het dan zo af te zien kraken ergens anders op het internet, vind ik op zijn zachtst uitgedrukt NIET LEUK. En inderdaad weet je niet wat mijn doelstelling is, ik ben namelijk helemaal niet bezig om een commerciele site op te zetten, het is een HOBBY van mij, dus mijn site is in eerste instantie een HOBBY-site. Ik werk nl gewoon hier in Frankrijk en ik doe dit in mijn vrije tijd. Ik zal niet zeggen dat ik aanvragen of opdrachten zal afwijzen, juist niet, maar naamsbekendheid, kan ik op dit moment niet aan omdat ik ALLEEN al via mijn collega’s en vrienden uit de regio 3 taarten per week maak, wat al erg veel is als je ziet dat je minstens 5/6 uur bezig bent met een taart, er zijn er zelfs bij die meer dan 12 uur werk bevatten. Als ik mijn taartenatelier ga commercialiseren kan ik het aantal aanvragen niet meer aan! Misschien dat dit ook weer reacties gaat opwekken, want het zal best wel goed bedoelt zijn,maar ik wilde dit echt even kwijt, er zijn genoeg middelen om rechtstreeks contact met mij op te nemen en niet via een een of ander forum!Verder ben ik niet op zoek naar een professionele site, ook niet naar commercialiseren of marketing, ik wil gewoon mijn werk laten zien en laten zien dat als iemand een bijzondere taart wil voor een speciale gelegenheid dat ze dan met mij contact op kunnen nemen. Alles wat op de site staat is basisinfo voor een basistaart en zonder prijzen omdat iedere taart zijn eigen prijs heeft afhankelijk van verschillende factoren. En iedere taart wordt ook geheel naar wens gemaakt volgens afspraak.
Als ik ga commercialiseren, ga ik in eerste instantie naar de plaatselijke Familles Rurales omdat zij al de aanvraag hebben gedaan. Alleen met hen zal ik al niet alle aanvragen kunnen behandelenIk wens iedereen veel succes met alles waar hij of zij mee bezig is, en ik hoop dat erin het vervolg eerst wordt nagedacht voordat er ergens op gereageerd wordt via een andere site!
met vriendelijke groet
Beste,
Mijn oprechte excuses als ik U verdrietig heb gemaakt.
Zoals U kunt lezen was het niet mijn bedoeling U te kwetsen juist schreef ik: Ik weet natuurlijk niet wat Rianne werkelijk wil want misschien is het wel gewoon een hobby en wil ze geen werk zoeken
Er tegenover staat ook dat iemand die publiceert, er rekening mee mag houden dat het mogelijk is dat elders in de wereld iemand iets over Uw publicaties zegt of schrijft, zo zit internet nou eenmaal in elkaar.
Mocht U daar niet tegen kunnen dan zou ik U aanraden internet te vermijden.
Ik heb hier alles mee gezegd en wens u veel succes en een goede gezondheid.
Mijn bruidstaart zal ik elders bestellen.
Tot ziens.Cees
Zo zie je maar weer hoe een goed bedoelde actie verkeerd kan uitpakken.
Ik vraag mij derhalve af waarom (!) Rianne een bericht op Nederlanders.fr als ze er toch verder geen bekendheid aan wilt geven.
Het is jammer van alle goed bedoelde intenties dat dit zo afloopt.
Desondanks wens ik Rianne veel plezier met haar hobby.
Met vriendelijke groet
Paul
PS
Rianne, als je er op voorstaat dat je aan contact per e-mail de voorkeur geeft dan kan ik op zijn minst verwachten dat je mijn e-mail aan jou correct beantwoord en dat ik jouw antwoord niet via deze site hoef te vernemen.
Verder wens ik je een voorspoedig herstel.Bste Rianne,
het spijt me dat het zo gelopen is.
Misschien niet erg handig van de starter van deze discussie
Ik dacht inderdaad met mijn reactie te kunnen helpen.
En beterschap gewenst, en veel plezier aan je hobby (dus geen eigen bedrijf in LDF, zoals de titel suggereert)!Quote:Ik loop het risico weer een storm van commentaar over me heen te krijgen zoals bij die lekkende kraan maar wie weet.Wat zei ik 😉
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
