Dit onderwerp bevat 7 reacties, 4 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 8 jaren, 11 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Hoi Peter, dan heb ik waarschijnlijk geluk gehad. En neen, ik was geen Waalse ambtenaar maar een Vlaamse
simpele ziel die hier in Frankrijk werkt. Par contre, mijn echtgenoot is van origine Waals en was ambtenaar. Ik denk dat ze hier in Auch (departement 32) vooral blij waren dat we Europeanen waren en dat daarom alles zo vlug is gegaan. En ik blijf u verzekeren dat de procedure om de Franse nationaliteit te verkrijgen minder ingewikkeld is dan dat hier soms op forum wordt geschreven.
Amicalement.
DaisyVoor een Nederlander heeft het weinig toegevoegde waarde. Economisch gezien maakt het weinig uit. Als EU-burger heb je dezelfde rechten als Fransen.
Je loopt wel het risico de Nederlandse nationaltet te verliezen, TENZIJ je met een Franse vrouw (man mag ook tegenwoordig) getrouwd bent meer dan 4 jaar en samen in Frankrijk woont.
Zie http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/nederlandse-nationaliteit/verliezen-nederlandse-nationaliteitJe moet aan een aantal voorwaarden voldoen om in Frankrijk de nationaliteit te verkrijgen. Tegenwoordig ook een taaltoets. Zie http://vosdroits.service-public.fr/N111.xhtml
Zelf voldoe ik aan de voorwaarden, ben het ook van plan maar onzalige kabinetten met invloed van een geblondeerde Limburger hebben mij er vanaf gehouden.
Steven
Quote:Quote uit Taciturne op 18/08/2013 09:09
Voor een Nederlander heeft het weinig toegevoegde waarde (…) & (…) ben het ook van plan maar onzalige kabinetten met invloed van een geblondeerde Limburger hebben mij er vanaf gehouden.Voor mij was de ’toegevoegde waarde’ me honderd procent staatsburger te voelen, met alle rechten en plichten daaraan verbonden. ’n Fransmens word je natuurlijk nooit.
Ik ben de procedure ook begonnen juist als manifestatietje tegen die geblondeerde Limburger en die dochter van, maar dit was geen motief.
In ’t dagelijks leven merk ik geen enkel verschil.
Peter.
P.S. De procedure is overigens sinds ’n jaar of twee, drie ernstig verzwaard. Of iemand nu Europeaan is of uit donker Afrika komt, de eisen zijn gelijk. De overheid is vooral beducht vanwege schijnhuwelijken (mariages blancs).
Graag gedaan, Yves. Maar de procedure wordt er niet korter door, er zijn volgordelijk vele schijven te passeren.
Voor rijbewijzen en dergelijke maakt de nationaliteit overigens weinig uit (mits Europeaan), ’t gaat om ’t land waar iemand daadwerkelijk woont.
Erfrecht idem dito : ’t recht geldt van waar de bezittingen zich bevinden.Peter.
Als je een Belgische ambtenaar bent kun je beter je Belgische nationaliteit opzeggen en voor 100 procent Frans gaan. Het scheelt enorm qua belastingen !
Voor de rest, een dubbele nationaliteit heeft geen voor of nadelen.
Laat je niet teveel afschrikken door de overdreven berichten hier op het forum om de Franse nationaliteit te verkrijgen. Bij mij was het op 6 maanden in orde.
Je moet enkel de taal machtig zijn, wat me ook logisch lijkt. Werken in Frankrijk of gepensioneerd zijn levert ook positieve punten op en voor de rest vooral veel paperassen maar nu ook weer niet overdreven. Als de aktes (geboorte-huwelijk-scheiding….) in het Nederlands zijn deze laten vertalen door een beëdigd vertaler. Simple comme bonjour.
Vriendelijke groeten.
DaisyMisschien dat Belgische (Waalse ?) ambtenaren ’n streepje voor hebben op andere Europeanen. Ik beloof en verzeker u dat de procedure tegenwoordig niet in zes maanden doorlopen is.
Peter (die graag over en voorbij drijft).
Hoi Peter, dan heb ik waarschijnlijk geluk gehad. En neen, ik was geen Waalse ambtenaar maar een Vlaamse
simpele ziel die hier in Frankrijk werkt. Par contre, mijn echtgenoot is van origine Waals en was ambtenaar. Ik denk dat ze hier in Auch (departement 32) vooral blij waren dat we Europeanen waren en dat daarom alles zo vlug is gegaan. En ik blijf u verzekeren dat de procedure om de Franse nationaliteit te verkrijgen minder ingewikkeld is dan dat hier soms op forum wordt geschreven.
Amicalement.
Daisy
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
