Dit onderwerp bevat 9 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 5 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Claude Guéant, de hard-core minister onder Sarkozy, heeft zo’n 240.000€ in zijn zak gestoken. Zwart en vanuit een speciaal overheidspotje. Belastinggeld dus. Met als ander verschil dat hij er zelfs niet voor gewerkt heeft.
Waarschijnlijk zijn er nogal wat hogere ambtenaren die zich ook zorgen kunnen gaan maken.
Steven
Was-ie niet de Great Communicator, de man die aan de touwtjes van marionet Sarko trok ?
Overigens is ‘contant’ niet per definitie ‘zwart’, maar dit terzijde.
Peter.
Wel zwart. Hij heeft het niet opgegeven. Bij mijn weten dan.
Opvallend dat TF1 er vanavond héél weinig tijd aan heeft besteed. 10 seconden schat ik.
Steven
Maar Steven, dat contante potje is toch ’n bekend iets ? Menig parlementariër en hogere ambtenaar krijgt hier snoepjes uit, zeker wanneer ’n naar jou vernoemde wet wordt aangenomen.
Maar dat-ie ’t niet heeft aangegeven, foei !
Peter.
P.S. En TF1 heeft slechts één goede kant : die van Claire Chazal 🙂
Je minachting over Géant laat ik voor jou rekening Steven, want ik kon hem overigens best pruimen. Een man die man-en-paard durfde noemen, en dat zijn we in Frankrijk niet gewend. Ook deontologisch viel hij altijd op door z’n rechtlijnigheid. Vaak probeerde men hem met misplaatste argumenten van politieke correctheid te pakken, waarbij hij telkens doodleuk naar de feiten en de wetten terzake wees.
Over de feiten die je hier aanhaalt, toch het volgende.
- Ik dacht dat het hier niet zozeer over inkomsten ging, maar over onkostenvergoedingen waarmee bepaalde kosten, verbonden aan het kabinet, betaald moesten worden. Ik heb niet alle details gevolgd, maar ik had niet de indruk dat het geld rechstreeks in zijn zak ging. Het geld werd blijkbaar op zijn rekening gestort, maar nergens werd er melding gemaakt van waar dat geld uiteindelijk naartoe ging.
- De politieke verontwaardiging viel best mee, want toen men er Géant eerst op aanviel – notabene Bachelot: soit c’est un menteur, soit c’est un voleur, waarop die laatste zelf gedesavoueerd werd binnen de UMP -, werd het opeens merkwaardig stil toen Géant doodleuk opmerkte dat dit systeem van halfverdoken vergoedingen al lang bestond en iedereen ervan wist.
- Is het je ook niet opgevallen dat het hieromtrent aan de linkerzijde zo goed als windstil is? En hoe zou dat komen? Omdat ze goed weten dat hun eigen mandatarissen er evengoed van profiteren of profiteerden.
Wouter
Wouter, het gaat om een pot waar speciale onderzoeken mee belast worden. Het lijkt dat er veel meer bij betrokken zijn, zowel ter linker- als rechterzijde. Hetgeen wellicht de relatieve “kalmte” verklaart.
Ik meen dat ik me niet uitgelaten heb over de kwaliteiten van Guéant als minister.
Steven
Ik heb ondertussen wat bijgelezen Steven, en het blijft heel bizar. Blijkbaar was m’n eerste indruk juist dat het hier over geld ging dat in vroeger tijden verdeeld werd over kabinetsleden, weliswaar onder de vorm van primes – bonussen? Dus geen onkosten blijkbaar, maar een soort verdoken salaris.
Maar de journalisten blijven uiterst vaag over wat er in die laatste periode gebeurd is. Men blijft het hebben over primes perçues par le cabinet. Ik lees dus, premies die naar het “kabinet” gingen. Op geen enkel moment wordt er op ingegaan bij wie dat geld uiteindelijk terechtkwam. Heeft Géant het zelf op zak gestoken, of toch verdeeld zoals voordien de gewoonte was. Het blijft een opmerkelijk hiaat in dit verhaal vind ik.Hopelijk maakt het wel wat los. Het laat zich immers raden dat het ganse Franse politieke systeem van dit soort verborgen vergoedingen doordrongen is. Ik neem aan dat het bij de collectivités locales en wat al meer niet beter is. Dus tijd om ook hier eens de 21ste eeuw binnen te stappen, en dit soort van onder-de-tafel politiek overboord te gooien.
Wouter,
het blijft inderdaad een raar verhaal. Waar is het geld gebleven? Privé in de zak gestopt, opgedeeld onder vriendjes, naar restaurants gegaan, de verkiezingskas gespekt?
In elk geval gaat het om gemeenschapsgeld dat naast een ruim ambtenaren-salaris is getoucheerd.
Wat me stoort in dit soort zaken is dat politici en hogere abtenaren vinden dat dit zomaar mag. Zonder transparante verantwoording van besteding. En denken ermee weg te kunnen komen terwijl tegenwoordig niets meer geheim kan blijven. Dat is niet alleen dom maar getuigt ook van een “arrogantie van de macht” die niet meer van deze tijd is.
De onderzoeken zullen leren wat er met het geld gedaan is. Ondertussen daalt het vertrouwen in de politiek en in politici gestaag.
Een voorbeeld: in de “communeauté de communes” in onze buurt rijden bestuursleden en hogere ambtenaren in glanzende Laguna’s rond. Van de “zaak”. Terwijl het maar om enkele tientallen werknemers gaat dus elke vergelijking met een groot “bedrijf” gaat mank. Breed uitgemeten in de lokale “Journal de Gien”. Niets meer van gehoord. Volgens een ingewijde is er niets veranderd.
Steven
Tja, wat wil je dat ik zeg. Dit is toch de Franse politiek zoals ze is? Elke econoom brult dat de collectivités locales de staat handenvol geld kosten en tot niets dienen (maar uiteraard wel de lokale mandatarissen een ‘postje’ bezorgen), en toch gebeurt er niks aan. Iedereen weet ondertussen dat het ambtenarenstatuut, en z’n overgenereus pensioensysteem aangepakt moet worden, maar geen politicus brandt er z’n handen aan. Als je weet dat députés een soort spaarpotje krijgen van de staat (de réserve parlementaire) waarmee ze in eigen regio de wilde weldoener mogen spelen, en de eigen vazallen belonen voor hun stem, en dit ook zonder enige transparantie. Als je weet dat dit het land is waar presidenten er een tweede gezin op na hielden en waar een gedoodverfd presidentskandidaat gekend was onder insiders als harceleur de femmes, maar de omerta regeerde. Enzovoort, enzovoort.
Ondertussen zijn ze er in C’est dans l’air ook weer over bezig. Maar zoals de eminente Claude Weill ooit eens zei, “de Fransen kunnen wel goed klagen over hervorming, tot je aan hun eigen voordelen begint te raken, en dan willen ze het opeens niet meer”.
Voor mij is dit gewoon Frankrijk zoals het is. Ik hoef het niet goed te keuren, maar het is een Zuid-Europees land. En deden ze zoals in Nederland, dan noemden we het ook Nederland. Maar dat zijn ze dus niet.
Man ik lig in een deuk. En terwijl ik dit zit te schrijven, zegt Jean-Paul Delevoye, eminent UMP’er met een waslijst mandaten in datzelfde C’est dans l’Air: “Bij aankomst in de assemblée drukte men mij op het hart vooral niet teveel te komen, wilde ik herverkozen worden. Stemmen win je immers door lokale markten af te dweilen, je moet gezien worden.”
Steven, je zei iets over politici en ermee weg komen? 😉 Het volk heeft de leiders die ze verdient…
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
