Dit onderwerp bevat 2 reacties, 3 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 6 maanden geleden door Noë.
-
AuteurBerichten
-
25 maart 2013 om 09:26 #199045AnoniemInactief
Ik heb nog nooit een muur (parpains) gestuukt en dat wil ik eens gaan proberen.
Ik heb dat vroeger eens gedaan met cement maar dat was dus niet goed.
Nu weet ik ondertussen dat je kalk door de cement moet doen, maar ik zag de klusjesman kant en klare zakken gebruiken die hij met een mixer mengde in een emmer.
De vraag is nu, wat is goedkoper en makkelijker.
De kantenklare kost 6.95 / 25kg en je doet er ongeveer een meter mee.
Deze is op kleur wit of zand, maar ik hoef eigenlijk geen kleur want ik schilder alles toch een andere kleur.Cees.
25 maart 2013 om 10:07 #199047NoëSleutelbeheerderBonjour Cees,
Quote:Quote uit Chambres dHotes Les Vieilles Tantes op 25/03/2013 09:26
Ik heb dat vroeger eens gedaan met cement maar dat was dus niet goed.Naar mijn mening is dat dus wél goed. Parpaings zijn van beton en die werk je dus af met cement. Kalk is optioneel, en dan nog uitsluitend voor de afwerklaag.
Men adviseert alom om parpaings in 2 lagen af te werken, en ik ben het daar mee eens. Het is wel meer werk, maar het eindresultaat is veel beter. Als je in 1 laag werkt ziet het er leuk uit als het droog weer is, maar bij mist of regen zie je al heel snel de voegen van de parpaings door de afwerklaag heen schemeren. Ik vind dat géén gezicht.
De eerste laag doe je gewoon met een vette cementmortel, dus veel cement en weinig zand, ik gebruik meestal half om half, maar sommigen gebruiken zelfs pure cement. Maak de mortel niet te droog, het moet smeerbaar zijn.
Maak de muur nat en smijt de mortel er met de spaan tegenaan zodat het kletst, en smeer daarna uit. De bedoeling is dat de porien en voegen van de parpaings zo goed mogelijk met mortel worden gevuld. Ik leg altijd een plank aan de voet van de muur want er valt altijd wat naar beneden en dat kan ik dan weer hergebruiken.
Daarna met de kam eroverheen zodat een ruw oppervlak ontstaat waarop de afwerklaag kan hechten. Laat een paar dagen drogen en controleer eventueel of je de voegen van de parpaings écht niet meer ziet als de muur nat is (desnoods natspuiten) en weer droogt. Het oppervlak moet er homogeen ruw uitzien.Voor de afwerklaag kun je gebruiken wat je wilt. Ikzelf gebruik op parpaings liefst witte cement met witzand in mengsel 350 kg per m3 en eventueel wat kleurstof erbij. In plaats van witte cement kun je ook chaux NHL-Z nemen (hydraulische kalk met witte cement toegevoegd) zoals Tradifarge, dat werkt wat soepeler.
Je maakt op deze manier met een zak van 6 a 8 euro en wat zand zo´n 100 liter mortel. Ik gebruik nooit kant-en-klaar want ik vind dat te duur.
De afwerklaag kun je opbrengen met een spaan, met zo´n machientje of met een professionele spuit met compressor. Met die dingen heb ik geen ervaring, ik werk gewoon met de spaan. Maar dat is persoonlijk.Ik ging dit voor het eerst doen toen ik een kippenschuurtje bouwde. Om te oefenen heb ik toen eerst de muren aan de binnenkant gestuukt. Toen de kippen geen klachten hadden ben ik aan de buitenkant aan het werk gegaan. En het ziet er nog steeds aardig uit.
Enige puntje, als er eens een Fransmensch in mijn kippenschuur komt en ziet dat de muren aan de binnenkant gestuukt zijn, valt die onveranderlijk in een stuip van het lachen. Ik zeg dan maar dat dit in NL de gewoonte is.
😀Succes met de klus!
Salutations, Jos
25 maart 2013 om 14:35 #199046NoëSleutelbeheerderIk kan alleen maar bevestigen wat Jos schreef.
Iemand uit het dorp die mijn muur afgewerkt heeft (hij deed dat als bijverdienste, vroeger zei men zwartwerk) heeft ook eerst vette cementmortel erop gesmeten en gladgestreken, en als afwerklaag kalkspecie met ietsje cement erop gestreken.
Door de eerste laag waren de voegen ook na drie dagen duidelijk te zien:
Na de afwerklaag was bijna niets meer te zien, en na het verven helemaal niets.
Ja, u hebt het goed gezien: ik heb de muur van parpaings van een voorkant van natuursteen voorzien.
-
AuteurBerichten
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.