Dit onderwerp bevat 29 reacties, 11 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 10 jaren, 12 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Quote:Quote uit Jaap Pijpe op 3/10/2013 20:05
Tegengekomen of gelezen Christian. Dat maakt toch wel uit in de beoordeling?Tegengekomen, en ik ben het nu aan het lezen. 83 van de 112 pagina’s reeds met veel plezier en herkenning gelezen.
Als Christian na het lezen van 83 van de 112 pagina’s zó enthousiast is en de inhoud van het boek zó herkenbaar vindt, dan is mij dat recensie genoeg. Een volledige en net zo enthousiaste recensie is hier te vinden. Als je alleen al de foto’s ziet, krijg je zin om het boek te kopen (ook verkrijgbaar via bol.com).
Jaap,
Geen complete recensie. Alleen een paar losse opmerkingen.De auteurs (een woordkunstenaar en een beeldkunstenaar) belichten Franse gewoontes en diverse facetten van het Franse leven aan de hand van een aantal willekeurig (of toevallig?) gekozen voorbeelden.
De sfeer van het oude kuuroord Vichy wordt beschreven aan de hand van de wandeling van een bejaard stel.
Een verhaal over de ruïnes van forten en kastelen vond ik zo boeiend dat ik me voorgenomen heb die binnenkort te bezoeken.
Een ander verhaal gaat over ruiten (ja, vensterglas), maar dan met een aantal historische achtergronden en schitterende foto’s.
Omdat beide auteurs paardenliefhebbers zijn worden diverse hippologische ontwikkelingen belicht. Zo bijvoorbeeld iets over de huidige omgang met trekpaarden, de tractoren van toen – ken ik, omdat de paardensport in onze streek ook voornamelijk op trekpaarden vertrouwt.
Op dezelfde manier worden de onderwerpen auto’s in Frankrijk, de ambachten van kaasmaker en slager en ook het hebben van een Chambre d’Hotes behandeld: steeds met een persoonlijke kijk op de dingen, soms met historische achtergronden en meestal met een stukje bewondering voor het Franse anders-zijn. En alles geïllustreerd met ‘stimmungsvolle’ foto’s.
Wat me in alle episodes (of moet ik zeggen columns?) fascineerde was de vertelstijl en het woordgebruik. Weldoend contrast met de verhalen à la ‘Ik vertrek’. Niet voor niets is Frans Collignon de man achter de website Woordenreservaat.Heel veel dank Christian. Met je opmerking over het contrast met de “Ik vertrek” prozastijl heb je me over de streep gehaald. We gaan eens lezen.
Dag Christian, mijn woorden hierboven neem ik terug. Heb genoten van je geïnspireerde “recensie”. Bedankt.
Na zo’n enthousiaste recensie van Christian restte mij maar één ding: bestellen… Vanmorgen plofte een iets te grote envelop op de deurmat met daarin de Verhalen uit het hart van Frankrijk. Ik ben nog niet eens bij pagina 83 maar Christian je hebt geen woord te veel gezegd: een heerlijk boek. Dank voor de tip.
Aart
Op basis van de recensies alhier bestelde ook ik het boek. Na er even in gebladerd te hebben, heb ik het retour gezonden. Vond de typografie en de layout erg onder de maat. De algehele kwaliteit leek meer op een Hema fotoboek, dan op een gedrukt exemplaar.
Zonde van de mooie foto’s en ongetwijfeld ook van de mooie verhalen.
Eerlijk is eerlijk, misschien is de prijs daar wel naar.Overigens geen kwaad woord over de auteurs. De website van Collignon heb ik toegevoegd aan mijn favorieten.
Omdat mijn naam wordt genoemd, voel ik me gerechtigd te reageren. Ik gun Bas zijn mening over typografie en layout, maar wij, de auteurs, hebben die wel uitvoerig besproken en ook een onafhankelijke vormgever erbij betrokken. En nee, die werkt niet bij de Hema.In ieder geval hebben wij bewust voor deze vorm gekozen. Gelukkig zijn er ook andere meningen. Daar troosten we ons maar een beetje mee, een klein beetje.
Frans
Merkwaardig om een boek met een waardevolle inhoud terug te sturen omdat het uiterlijk je niet bevalt. Natuurlijk is de vorm ook van belang, maar het oordeel daarover is persoonlijk. Je mag er toch redelijkerwijze van uitgaan dat de auteurs, die zich zoveel moeite hebben getroost om dit boek samen te stellen, ook alles hebben gedaan om het er goed uit te laten zien. Kennelijk is hun smaak anders dan die van Bas. En gelukkig komt hun smaak wél overeen met die van vele anderen. Hier heb ik tenminste niemand over de vormgeving gehoord en ook de andere, officiële recensie (link hierboven) rept er niet over.
Als je de vormgeving boven de inhoud stelt en alles rigoureus afwijst wat qua uiterlijk toevallig niet aan je kritische maatstaven voldoet, heb je volgens mij een probleem en mis je veel in het leven.
Kijk nu toch eens aan.
Je geeft je mening over een kwestie.
En dan, gratis en voor niets, een psychoanalyse via de Fleurop.Wat een tof forum is dit toch.
Mensen,
houden jullie toch op elkaar over dit soort onbelangrijkheden aan te vallen.
Ik heb uit mijn citatenverzameling opgedoken:
Marjoleine de Vos in NRC Handelsblad, 2002: Stijl is geen duur overhemd
Een bepaalde toon kan elke subtiliteit van inhoud wegnemen, en dan is het geen onzin om over die toon te vallen. Inhoud is niet los te verkrijgen, inhoud moet ergens in, precies zoals het woord al zegt.
Wat ik wil zeggen is:
Natuurlijk zijn inhoud en uiterlijk (stijl, of hier: opmaak) met elkaar verbonden. En iedereen mag hierover zijn eigen opvattingen hebben. Ik vind inhoud en opmaak van dit boek bij elkaar passen. Als bashbm dit niet vindt, dan mag dat, iedereen heeft zijn eigen smaak (de gustibus non est disputandum) en mag een overhemd leuk of onpassend vinden. Hem daarover aan te vallen vind ik niet nodig. Laat hem toch een andere mening hebben. Ik waardeer dit forum nog steeds om zijn tolerantie.Goeiemorgen Bas, ik moest lachen om je reactie. Je hebt in ieder geval geen probleem met humor. Ik vond je commentaar op het boek gewoon onaardig tegenover de auteurs, vooral omdat een van hen lid van dit forum is. Doorbladeren en terugsturen moet je zelf weten, al blijf ik het curieus vinden dat je van de inhoud geen kennis hebt genomen en daar dus niets over kunt zeggen. Hoezo dan: geen kwaad woord over de auteurs?
‘k Zou zeggen doe je voordeel met m’n gratis psychoanalyse (van de koude grond), graag gedaan. Hoop nog vaak van je te horen op dit toffe forum.
Dag Christian, de soep wordt niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend hoor! Zo nu en dan een steekspelletje brengt wat leven in de brouwerij.
@bashbm
Uw opmerkingen over het boek voegen niets positiefs toe.
Men leert er niet van.
Men weet niet hoe een boek dan vormgegeven moet worden.M.a.w. als u niets positiefs te zeggen heeft, houdt dan uw mond (kop).
(eerst snel het boek lezen en dan terug sturen, was u uit op een koopje?)
janv
Mag ik constateren dat de meest fatsoenlijke reactie op mijn mening over het betreffende boek afkomstig is van de auteur zelve.
Ik had kritiek (het was zeker geen afzeikverhaal), dat doet pijn bij de schepper (begrijpelijk), maar hij erkent manmoedig, dat inzichten nu eenmaal kunnen verschillen.Na de amateur psycholoog dient zich nu ook de part-time rechercheur zich aan, die meent een diefstal op het spoor te zijn.
Mijnheer janv is sowieso uit zijn humeur, want hij heeft niets geleerd van mijn kritiek.Kijk beste man, ik zou u best iets over bladspiegel, witmarges, stramien, aan- en afspatiëren willen vertellen, maar ik heb de indruk, dat u op dit moment nog te druk bent om op uw toetsenbord het opgestoken middelvingersymbool te vinden.
Verloren tijd dus.Dan is er nog die platvloerse insinuatie over het goedkoop consumeren van het boek.
Het is misschien omdat het in uw milieu gebruikelijk is om met vette vingers en een van barbecuesaus rood omrande mond met veel misbaar uw geld terug te eisen omdat de spare-ribs “niet te vreten waren” dat u tot deze gedachte komt.De werkelijkheid is echter anders en geeft meteen mevr. Besse antwoord op de vraag waarom ik het boek niet eerst gelezen heb alvorens mijn oordeel te vellen.
Ik opende met grote verwachtingen de envelop. Na enig bladeren constateerde ik dat -ondanks mijn liefde voor woord- en beeldkunst en voor Frankrijk, ik dit boek -na lezing ervan- niet later meermaals uit de boekenkast zou pakken om er liefdevol in te bladeren.
Dan ga ik niet het geestelijk product van dhr Collignon consumeren om vervolgens mijn geld terug te vragen.
Het boek ging dus verder ongebruikt en keurig verpakt retour. Volgens de voorwaarden van Bol.com had ik daar overigens het volste recht toe.Christian met zijn citaat en analyse zit het dichtst bij de waarheid.
En voor de ene persoon slaat de voorkeur door naar de vorm, terwijl voor de ander de inhoud belangrijk is.
Ikzelf zou geen probleem hebben een flink bedrag neer te tellen voor “Nachtvorst in de Cevennen, psychologische analyses van de koude grond, van mevrouw Theodora Besse. Wanneer de vorm, de kwaliteit van druk, de papiersoort, de vormgeving mij bevallen, neem ik voor lief, dat de inhoud van dat werk lulkoek is.De stelling van mevr. Besse is, dat ik alles maar mooi moet vinden, want er is toch zoveel aandacht aan besteed, sterker nog, ze is bezorgd dat ik veel mis in mijn leven.
Jawel, met de techniek van vandaag de dag kunnen mensen die niet veel kunnen toch iets scheppen:
– Je koopt een Bob Ross penseel en Bob Ross olieverf en kijk, je maakt een kunstwerk
– Je koopt een Yamaha keyboard en kijk met 1 vinger speel je de symfonieën van Beethoven
– Je downloadt een programmaatje en maakt zelf een website voor je Chambre d’hote
– Je importeert de foto’s van je Klak-camera op de Hema-site en ziedaar een echt fotoboek.En waag het nu niet omdat allemaal niet mooi te vinden, want er is toch zoveel tijd en moeite aan besteed.
Neem het mij niet kwalijk, maar dat is dan pure minachting voor de ware kunstenaars, musici, webdesigners en Erwin Olafs van deze wereld. Minachting voor hun studie van vele jaren aan Hogescholen, Rietveld academies en conservatoria om nog maar niet te spreken van hun zware inspanningen om na die studies beter in hun vak te worden.Helemaal verloren voor respect voor het ambacht is mevr. Besse nog niet, want ze onderschrijft in deze draad wel de mening van Christian dat er verschil is tussen Ik vertrek- en meer serieuze schrijfkunst. Ze snapt er dus wel iets van.
Vorm en inhoud gaan samen en kunnen elkaar versterken of verzwakken.
Ooit afgevraagd waarom een beetje restaurant gerechten opdient op aardewerk i.p.v. plastic campingbordjes.
Een balletvoorstelling met bouwlampen, want die geven toch ook licht?
De nachtwacht, da’s zo’n goed werk, dat komt ook wel tot zijn recht in de kelder van het Rijks.Bedenk er nog maar een paar.
Tot slot gaan we die leergierige janv nog een kunstje leren, want het zal vast nog wel eens voorkomen, dat hij van zijn onfatsoen blijk wil geven.
Let op janv, voor het opgestoken middelvingerteken moet je 3 toetsen tegelijk indrukken.
Ja 3 tegelijk, het zal u even moeite kosten maar met wat oefening gaat het lukken.De toetsen zijn CTRL – ALT — DEL
Ach gut een KUNST kenner, een aanhanger van het acadimisch gevormde, en het socialistische gesponsorde nederlansche KUNSTENAARS opvreters. Rietveld Ha Ha HA!
Albert 87
Nou nou Bas, je bent er echt voor gaan zitten. Dat je jezelf als deskundige wilt profileren was me na je eerste reactie al duidelijk. Ik heb dat in mijn analyse achterwege gelaten. Kennelijk wil je er toch per se de aandacht op vestigen, want nu bied je aan om de “beste man” iets te vertellen over “bladspiegel, witmarges, stramien, aan- en afspatiëren”. Helaas blijkt uit bovenstaande lap tekst niet dat je daar ook maar enige kaas van hebt gegeten. De bladspiegel is om te huilen, door de willekeurig en zonder enige logica verspreide witmarges schittert de tekstindeling door afwezigheid om van aan- en afspatiëren nog maar te zwijgen. Het geheel is mij een doorn in het oog. Als ik nu volgens jouw methode te werk was gegaan, had ik geweigerd om van de inhoud kennis te nemen. Dan had ik dus veel gemist, want nu heb ik weer hartelijk zitten lachen!
Je hebt ook mijn personalia aan een grondig onderzoek onderworpen. Waarom verbaast het me niet dat mijn website de toets der professionele volmaaktheid niet kan doorstaan? Maar je commentaar levert hilarisch proza op, dus ik houd me aanbevolen. Lezen wat er staat blijkt niet je sterkste kant. Niet alleen Frans en Christian vinden het je goed recht om je eigen mening te uiten over het boek. Ik heb geschreven: 1. dat vormgeving óók belangrijk is, 2. dat dat een kwestie is van persoonlijke smaak, 3. dat je er van mag uitgaan dat de auteurs daar aandacht aan hebben besteed.
Het spreekt vanzelf dat jij en wie dan ook daar anders over mogen oordelen. Maar vorm en inhoud gaan samen. Als je weigert om op grond van het een kennis te nemen van het ander, moet je dat zelf weten, zoals ik al eerder schreef. Maar schrijf dan geen “recensie”, zeker niet als je jezelf zo deskundig vindt. Niemand schiet namelijk iets op met zo’n half oordeel en de vorm waarin je dat oordeel goot, was hoogst kwetsend voor de auteurs. Dat is iets héél anders dan dat je geen negatief oordeel zou mogen uitspreken over het boek, omdat de auteurs zo hun best hebben gedaan.
Wel is het zo dat net als Noblesse ook Professionalité oblige. Als je alle mensen ter wereld die er niet voor hebben gestudeerd het recht wilt ontnemen om zich creatief te uiten, omdat ze niet aan de hoogste eisen van professionaliteit voldoen, dan heb je dus inderdaad een probleem. Want creativiteit zit in de mens en die zoekt een uitweg. Alles langs de professionele meetlat leggen is dodelijk voor die creativiteit. Hef alle amateur-toneelverenigingen en schilderclubs maar op, sluit alle eetcafé’s enzovoort enzovoort. Want ze hebben niet respectievelijk de toneelschool, de academie of de hogere hotelschool doorlopen. Dan gaan we fijn met z’n allen alleen nog maar voor de tv hangen.
Stel je toch voor dat een professionele toneelrecensent door zijn buurvrouw wordt uitgenodigd om een uitvoering van haar toneelvereniging bij te wonen en de man loopt, zodra het doek is geopend, de zaal uit omdat het decor door een van de leden in zijn vrije tijd zo knullig is geschilderd. Dan vind je toch hopelijk ook dat zo iemand geen hart in z’n donder heeft. Dan verwacht je toch hopelijk ook dat hij de voorstelling uitzit, geniet van het verfrissend amateuristische schouwspel met z’n komische versprekingen en te vroeg of te laat opkomen en afgaan. Dat hij het leuk vindt om z’n buurvrouw als dame van lichte zeden te zien verschijnen en de bakker als politieagent. En dan verwacht je toch hopelijk ook dat de recensent de volgende dag tegen zijn buurvrouw zegt: “Ik heb er van genoten” en er verder het zwijgen toe doet.
Terug naar het boek. Twee creatieve enthousiastelingen met een tweede huis in Frankrijk hebben hun gezamenlijke liefde voor het land willen delen met anderen. Ze zijn daarvoor dagen- en wekenlang op pad gegaan, hebben met veel plezier tekst en illustraties samengesteld en uiteindelijk, na raadpleging van een professional, is dit boek van de persen gerold. Het kind is geboren en iedereen is laaiend enthousiast. En dan verschijnt er een andere professional die als enig commentaar levert: het uiterlijk bevalt me niet en daarom weiger ik het te lezen. Dat is onnodig kwetsend en dient nergens toe. Dit is geen kunstrubriek, dit is een forum. Maar zelfs een professionele kunstredacteur zou het niet in zijn hoofd halen om een dergelijk commentaar te publiceren.
Geweldig repliek, ik zou het niet beter of anders kunnen verwoorden.
Edoch in deze zin: “Maar zelfs een professionele kunstredacteur zou het niet in zijn hoofd halen om een degelijk commentaar te publiceren.” maak je een cruciale fout. Daar waar jij schrijft “degelijk” had “dergelijk” moeten staan.
Foei, dit had ik niet van jou verwacht:):):)*Met vriendelijke groet
Paul*:):):) betekent hahaha
Mijn dank voor de discussie en de aardige op- en aanmerkingen. En Bosbess, inderdaad zijn wij creatieve enthousiastelingen, maar – ter aanvulling – we zijn ook professionals. ‘Verhalen uit het hart van Frankrijk’ is het achtste boek dat onder mijn naam als auteur verschijnt en daarnaast heb ik een groot aantal boeken drukklaar gemaakt voor anderen. Het is onderdeel van mijn werk. De fotografe is wijd en zijd bekend, fotografeert over de hele wereld voor nationale en internationale bladen en verdient daar haar brood mee. Wij weten echt wel wat er te koop is op het gebied van uitgaves. Wij zijn samen aan dit project begonnen door een gemeenschappelijke liefde voor de Franse cultuur. Eerder hadden wij overigens al samen voor dezelfde tijdschriften gewerkt. Ieder mag van elk boek van mij vinden wat hij of zij er van vindt, maar aan mijn professionaliteit kan niet worden getwijfeld. Nogmaals, wij hebben bewust voor deze vorm gekozen om kleur en sfeer weer te geven zoals wij die voor ogen hebben. Wie het niet mooi vindt en dat kan heel goed, moet het boek vooral niet kopen. Maar moet ook niet denken de wijsheid in pacht te hebben.
FransInderdaad Frans, tijdens mijn dagelijkse ochtendwandeling in de grootse natuur van de Cevennen, waarin ik altijd tot bezinning kom, bedacht ik te laat dat mijn commentaar kon worden opgevat als het afschilderen van jullie tweeën als amateurs. Dat was uiteraard niet de bedoeling. Ik weet dat jullie beiden professionals zijn en dat jullie meer mooie uitgaven op jullie naam hebben staan. Dat jullie desondanks toch nog een deskundige in de arm hebben genomen is daarom een extra garantie voor kwaliteit. Maar het spreekt ook voor mij voor zich dat wie dan ook daarover een andere mening mag hebben.
Mijn commentaar slaat eigenlijk voornamelijk op Bas’ neerbuigende oordeel, niet alleenover jullie boek maar ook over amateurtjes met Yamahaatjes, die zich vooral niet moeten verbeelden dat ze Beethoven kunnen vertolken. Zij moeten hun Yamaha maar aan de wilgen hangen. En meer van die fraaie voorbeelden, die hij vanuit de grote hoogten van zijn deskundigheid over het forum uitstrooit. Hij toont zich zelfs bereid om af te dalen tot het onpeilbaar lage niveau van de “beste man” om de zegen van zijn kennis en wijsheid te verspreiden. Verder heb ik aan mijn commentaar niets toe te voegen. Ik wens jullie tweeën nog een langdurige vruchtbare samenwerking toe.
Ja, leuk Paul! Ik zal het even corrigeren. Ik heb maar één excuus: ik zie alles niet meer zo helder. Een paar jaar geleden heb ik kunstlenzen gekregen en sinds enige tijd heb ik een waas voor m’n ogen. Stukken van letters vallen weg of ik zie letters dubbel. Maar vrijdag wordt de waas weggelaserd aan één oog en later aan het andere en dan hoop ik alles weer glashelder te kunnen onderscheiden. Dat zal ook mijn schilder”kunst” ten goede komen, al durf ik me niet meer te verbeelden ooit een Van Gogh te worden…
Dag Bosbess, Dat was me wel duidelijk, maar ik hou soms van puntjes op de i. En Van Gogh had het vooral aan zijn oor – al wordt dat tegenwoordig ook weer betwijfeld. Niets is zeker in deze tijden.
Sterkte met de lasering.@Bosbess,
Jammer dat jouw zicht niet al te best functioneert en ik hoop voor je dat de behandeling werkzaam voor je zal zijn.
met vriendelijke groet
PaulBeste forumleden, ik gun u allen uw feestje.
Alle persoonlijke qualificaties glijden van me af, wetend hoe ver die bezijden de waarheid zijn.
Over de veronderstelde wijsheden die ik in mijn pacht heb ga ik Fransco persoonlijk kond doen.
Het spijt me zeer, niet te hebben kunnen kiezen tussen:
-het zijn van een profiteur, door het boek stiekem te lezen en dan terug te sturen
en
-het toch maar lezen van het boek om te voorkomen een ongefundeerd oordeel te geven.
Blijkens de reacties zouden ze allebei tot een vermaning van de strenge Forumpolitie geleid hebben.Tot slot Bosbess:
Wanneer straks uw ogen het weer doen (hetgeen ik u oprecht van harte toewens, het zou een verklaring voor de ontsporing van deze discussie kunnen zijn), lees dan deze draad nog eens rustig door en laat mij weten waar ik gepretendeerd heb een recensie i.p.v. een mening te presenteren.
Tot slot:
Wanneer “Hou je kop, vuile profiteur” (janv geparafraseerd, bijna geciteerd) in dit forum van een minder laag niveau is dan “beste man”, dan is dat goed om te weten.
Dan snap ik ook beter welke tolerantie Christian zo waardeert. Dat zal dan deze zijn: tolerantie = de mate waarin het gewicht van een munt mag afwijkenDag Bas, het was een feestje om met je te discussiëren. Mensen die hun nek durven uitsteken zijn zeldzaam. Ik vond je reacties verfrissend uitdagend en goed geformuleerd. En, niet onbelangrijk, met een gezonde dosis humor.
Uitingen van laag niveau negeer ik, jou niet, integendeel. Maak je over mijn zichtvermogen geen zorgen. Ook al zie ik tijdelijk iets minder, mijn blik en visie zijn onveranderd. Het spijt me als dat op jou is overgekomen als “forumpolitie”. Een goede discussie scherpt de geest en dat heeft niets met (in)tolerantie te maken. Ik herhaal wat ik al eerder heb gezegd: ik hoop nog vaak van je te horen op dit forum.
Zo, ik heb hem uit. Om met Galilei te spreken: En toch vind ik het ’n heerlijk boek.
aart
Na zo veel gelazer ben ik nieuwsgierig geworden en heb het boek gekocht om het over enkele weken op mijn gemak bij de houtkachel door te werken. Antireclame is ook reclame.
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
