Dit onderwerp bevat 25 reacties, 7 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 6 jaren, 7 maanden geleden door 
-
Berichten
-
Waar de meeste handleidingen voor de bricoleurs liever aan voorbij gaan is hoe je een badkamer met tadelakt tot een paleisje omtovert. Terecht, want dat is eigenlijk meer iets voor een gespecialiseerde stucadoor. En kost veel tijd. Wanneer je al eens een muur hebt gepleisterd, ruw boerenstucwerk omdat gladder niet lukte of glad als een spiegel, dan helpt SystèmeD je verder op weg om de uitdaging van tadelakt aan te gaan. Alweer een uitstekend artikeltje.
’t Zal wel aan mij liggen, maar nergens zie ik het eindresultaat echt goed. Een hoop gedoe en gekledder en je moet het ook nog polijsten. Veel foto’s, maar nergens zie je een badkamer die is afgemaakt met tadelakt en nergens een close-up.
Wat ik me dan afvraag is: waarom zou je dat toepassen in plaats van tegels, die vanzelf al mooi glad zijn? En die je gemakkelijk onderhoudt door na het douchen er even met een wisser en een multivezel doekje overheen te gaan? Zelfs met het hardste water heb je dan geen kalkaanslag meer. Dus Rob: wat is het voordeel van tadelakt?
Keukens en badkamers zijn nogal trendgevoelig tegenwoordig. Wilt u bovenkastjes bij het keukenblok? De verkoper kijkt je aan of er een primitief soort holenmens zonder dat hij er erg in had zomaar zijn toonzaal is binnengelopen. Dat doet afbreuk aan de lifestyle die hij poogt te propageren, iets voor de echte kenner die met zijn of haar tijd meegaat. Bij badkamers doet zich iets soortgelijks voor: de kleine vierkante tegeltjes zijn zóóó passé, grote tegels van minimaal 50 x 50, zwart of zeer donkergrijs, dan ga je met je tijd mee. Je keuken, je badkamer, je auto als lakmoesproefje voor je persoonlijkheid, spaart een dure psychologische test uit. Met tadelakt ligt dat iets anders, weliswaar trendy, maar een techniek die al eeuwen gebruikt wordt in de landen van Noord-Afrika. En is in z’n uitstraling en misschien ook in het onderhoud minder functioneel dan tegels, maar warmer of zo je wilt luxer. Per aspera ad astra: alle gestucadoor is gekledder, maar ik verzeker je dat het resultaat van een glad gestuct muurtje iedere keer weer een wondertje is. Naar een getegelde badkamer ga je om even onder de douche te staan, daarna aan het werk. De getadelakte badkamer is een verwenmoment om wat langer van te genieten. Misschien moest ik maar een stukje voor marie claire maison gaan schrijven. En wat heb ik aan de badkamermuur? Tegels, 15 x 15 centimeter, niet verder vertellen.
Ik houd het toch maar bij m’n matwitte tegels 30×30, met een ingekrast patroontje tegen het uitglijden. Ze liggen namelijk ook op de vloer. Ik heb het altijd lelijk gevonden dat op de vloer andere tegels liggen dan er op de muur zitten. Trend-gedoe is aan mij niet besteed en nooit geweest ook. Dus tadelakt komt er bij mij niet in.
Raar woord trouwens, ik moet het iedere keer opzoeken, want ik kan het niet onthouden. Even googelen leert het volgende: “Tadelakt is een natuurlijk pleistermateriaal op basis van kalk. Het werd van oorsprong door Marokkaanse Berbers gebruikt om de wanden van badhuizen te bepleisteren. Het woord ‘Tadelakt’ betekent letterlijk “inwrijven”.”
De Wiki noemt het waterdicht “glanspleister”: “Het fragiele karakter van het materiaal vereist zorgvuldig onderhoud. Het aanbrengen is zeer arbeidsintensief en vereist specialistische kennis.”
Geef mijn portie maar aan Fikkie.
Bosbess, je zou natuurlijk nog kunnen upgraden naar een wat groter tegelformaat…..
Veel foto’s, maar nergens zie je een badkamer die is afgemaakt met tadelakt en nergens een close-up.
Foto’s van badkamers die ‘af’ zijn vind je met googelen op tadelakt, en dan afbeeldingen kiezen. Ik had er meteen 48 badkamers die af zijn.
Inderdaad Christian, dat had ik zelf natuurlijk ook wel eens kunnen bedenken… Op sommige afbeeldingen vind ik het best mooi, op andere ziet het er nogal gevlekt uit.
Heeft vele mogelijkheden, zoals bijvoorbeeld op deze website is te zien, waar zelfs de wasbakken ermee zijn bekleed. Groot voordeel: geen voegen; groot nadeel: “fragiel materiaal” en “zorgvuldig onderhoud”.
Bonjour,
Het valt mij steeds weer op hoe allerlei dingen die ik vroeger gewoon gedachteloos deed- of gebruikte nu ineens een “statement” zjn geworden dat een inkijkje schijnt te geven in mijn diepste zieleroerselen. Badkamer, keuken, auto, kleding, vloerbedekking, hobby, noem maar op. Welnu, de kijker die mij en mijn omstandigheden op dergelijke wijze onder de loep neemt komt dan wel van een koude kermis thuis.
Neem nu de moderne “fashionista statement” badkamer. Enorme tegels die een fortuin kosten, alle afwijkingen van haaks, loodrecht of waterpas genadeloos aan het licht brengen en met geen mogelijkheid strijklicht-strak op een minder dan perfect vlak zijn aan te brengen. Of tadelakt als eeuwigdurende onderhoudsnachtmerrie, vooral met kalkrijk water of spetters van producten als kleurspoeling of henna. Een design badkuip op pootjes, lekker als je daaronder en daaromheen de boel netjes wilt schoonmaken. Van die waskommen op een plank, ook zo’n leuke reinigings-uitdaging. Kranen, handgrepen en accessoires met veel frutsels en fratsels die allemaal kalk aantrekken die niet anders dan met chrirugische instrumenten verwijderd kan worden. Allemaal samen te vatten onder het modernistische credo “bijkomstigheden als praktische bruikbaarheid mogen niet in de weg staan van het design“.
Mijn badkamer heeft dus kleine tegels, inbouw badkuip en wastafel, strakke en gladde vlakken en je kunt je er prima in wassen en opknappen. Zoiets stond vroeger bekend als “form follows function” maar dat soort fantasieloze nuchterheid is natuurlijk helemaal niet meer van deze tijd.
Maar dat ben ik zelf óók al lang niet meer 🙂
Salutations, Jos
Ik houd het toch maar bij m’n matwitte tegels 30×30, met een ingekrast patroontje tegen het uitglijden. Ze liggen namelijk ook op de vloer. Ik heb het altijd lelijk gevonden dat op de vloer andere tegels liggen dan er op de muur zitten
Vreselijk, dat is zo’n schooldouche wat niets mocht kosten 🙂
De smaak heeft alles te maken met het karakter van de persoon.
Ik ben het helemaal eens met Rob eens over dat verwenmomentje.
Genieten van een douche, de kleuren, de geuren.
Ah ook zoiets; niets is erger dan een toilet in de badkamer.
Wil je ’s ochtends je lichaam lekker masseren met de warme waterstralen van de douche, sta je daar in de strontlucht van een ander.
Bij ons zijn alle toiletten absolut afgezonderd van de badkamer.
Over Tadelakt kun je eigenlijk het zelfde zeggen als over meubelwas, je hebt smaak of je hebt het niet.
Een tafel die gewaxt is, is veel dieper van glans en de houtstruktuur komt er veel mooier in uit.
Tadelakt is een speling van de natuur gevormd door de vakman.
Ja het is een ontzettende klus, maar het resultaat is verbluffend, en jammer voor U, op een foto kun je dat er niet vanaf zien.
Je kunt het vergelijken met amerikaans esdoorn hout, het zogenaamde Ahorn.
Als je dat vanuit één punt bekijkt zie je de vezels lopen, maar zodra je je hoofd enkele milimeters beweegt zie je weer andere vezels lopen, diepe glinsterende schitteringen in de kern van het blanke hout.
Ik heb ooit een keer een plank aan een groepje studenten laten zien.
Vurenhout werd er gelijk geroepen, vanaf een afstandje van een klaslokaal.
Dichterbij bleef de grootste groep vuren zeggen, enkele dachten mischien een ander soort “blank hout”.
Nog dichterbij de tafel, oh nu wordt het anders.
En toen speeg ik er een grote klodder op (dat doen meubelmakers nou eenmaal) en wreef die eens flink uit, en heel dichtbij kwamen hele kleine fabuleuze strukturen van het hout tevoorschijn.
Tadelakt is hetzelfde.
Door het poetsen met de puimsteen kun je strukturen dieper weg laten liggen, en anderen naar voren halen.
Als je daarmee vergezeld speelt met meer en minder kleurstof kun je een waanzinnig aspect in de muur toveren.
Wij hadden een tadelakt muur in onze oude CdH, een lust voor het oog.Cees.
Ja vreselijk Cees, die armoedige badkamer van mij! Grootte 3×2 en dan hangt er ook nog een wc in! Voor de inloopdouche hangt een douchegordijn. Erg hè?
’s Zomers verhuur ik m’n slaapkamer aan wandelgasten en die gebruiken ook de naastgelegen badkamer. Nog nooit een klacht gehoord. Omdat er ook geen ventilatie in zit moeten ze tijdens het douchen (bad heb ik niet) de deur open laten staan. Niemand zegt daar iets van. Gek hè?
Ik ben opgegroeid op drie hoog in Amsterdam. Zonder badkamer en douche. Toen ik klein was ging ik één keer per week op zaterdagavond in de keuken in de teil, terwijl m’n moeder het vlees voor zondag stond te braden. M’n jongere zusje kwam na mij, in hetzelfde water. Toen ik groter werd moest ik eens per week naar het badhuis. Het grote voordeel van zo opgroeien is dat je overal blij mee bent. Dat je geen materiële eisen stelt. Dat je je geluk niet in luxe hoeft te zoeken of in grote huizen en auto’s en schepen. Miljoenen mensen zijn zo opgegroeid en groeien overal ter wereld nog steeds zo op.
Niet iedereen is miljonair. Ik ben dankbaar dat ik m’n eigen huisje heb en een piepklein badkamertje met een douche plus wc. En dat ik ieder jaar in april naar de door mij opgeknapte en ingerichte garage verhuis, mijn buitenhuisje, om daar de hele zomer te slapen. Ik voel me eerlijk gezegd de koning te rijk. Ik misgun niemand z’n rijkdom. Wel vraag ik me altijd af: wat moet je er allemaal mee?
De tegels die ik in m’n badkamertje heb zijn prachtig! En inderdaad goedkoop. Een kwestie van lang zoeken. Tadelakt zou er bij mij niet inkomen. Veel te onpraktisch. Goede uitvinding van 100 jaar geleden in Marokko, waar ze toen niets anders hadden. Nu weer de zoveelste mode, aangewakkerd door verkooplustige badkamerverkopers. Wie zich daardoor voor de gek wil laten houden, moet dat zelf weten.
Enorme tegels … … en met geen mogelijkheid strijklicht-strak op een minder dan perfect vlak zijn aan te brengen.
Jos,
ken je niet de tegel levelling clips, bijv. deze? Werkt perfect. Maar ja, is niet jouw generatie (de mijne ook niet, maar je kan nog steeds leren).Als ik een badkamer zou hebben waar een douchegordijn hangt en waar de deur niet dicht kan, dan kan ik het wel vergeten met m’n gasten.
Kom op zeg, als je tegenwoordig een bed van 140×190 heb anuleren ze al.
Ik weet niet wat voor’n gasten jij hebt maar die tijd van een teil in de keuken en je zus in het badwater is allang voorbij hoor.
Tegenwoordig willen mensen luxe, en ja, dat kost geld, maar daar kun je ook geld aan verdienen.
In iedere kamer hoort een 160×200 bed, als je daar niet aan mee doet loop je echt achter.
Als je een Chambres d’Hôtes wil beginnen moet je rekening houden met de drie factoren: 1-een luxe badkamer 2-een goed bed, 3-een goed ontbijt. Is dat niet goed, vergeet het dan maar.
Privé ben je natuurlijk vrij om te doen wat je wilt, al ga je op een emmer zitten kakken.Cees.
Cees, om te beginnen van harte gefeliciteerd met je 55e verjaardag! Ik hoop dat je een fijne dag hebt.
’t Kan nog vreselijker bij mij: mijn bed is 140×190! Dat staat ook op mijn website. Mijn klanten vinden het altijd een prima bed en een fijne matras (dat is belangrijk). Het ontbijt is simpel frans, een croissant, een broodje en een beschuit (voor het NL tintje). Boter, twee soorten jam, koffie of thee, voor 6 euro pp.
Mijn klanten zijn lange-afstandwandelaars, meestal Fransen. Ze blijven maar één nacht. En ze zijn blij dat ze een dak boven hun hoofd, een bed en een douche hebben. Ze prijzen altijd de hartelijke ontvangst (met gratis drankje) en de leuke gesprekken aan tafel. Dat schrijven ze in mijn gastenboek. Bij vertrek maak ik een foto van hen voor de brug tegenover mijn huis en die stuur ik op per email. Daar bedanken ze dan voor en vaak schrijven ze hoe leuk ze het in Myrtille hebben gevonden. Wandelgasten zijn geen luxe paarden.
Het vervelende van wandelgasten is dat sommigen (vooral Fransen) het “avontuurlijk” vinden om niet te reserveren. Hoe dat voor de gastvrouw is in een gehucht zonder winkels en zonder restaurant daar staan ze niet bij stil. Plotseling staan er dan ’s avonds om 6 uur twee uitgehongerde, dorstige en vermoeide wandelaars aan je poort. De eerste jaren goochelde ik om ze toch te eten en te drinken te geven. Maar nu ik ouder word heb ik duidelijk op mijn website geschreven: reserveren uiterlijk twee dagen van te voren. Sinds die tijd krijg ik minder gasten, maar dat zal me worst wezen.
Ik vermoed dat jullie vooral NL gasten hebben die een aantal weken bij jullie doorbrengen. Dat is een totaal ander en vrij verwend publiek, dat een luxe vakantie verwacht met een NL ontbijt en daar ook voor wil en kan betalen.
Onze chambres d’hôtes zijn dus totaal niet met elkaar te vergelijken. Bij mij komen ze echt in een chambre d’hôte zoals die oorspronkelijk was bedoeld: thuis bij de gastvrouw, volgens het recept van de gastvrouw. Bij jullie komen ze in een soort superdeluxe hotel.
Wandelgasten kun je nog geen droog brood aan verdienen 🙁
Nederlandse gasten hadden we nauwelijks.
Nederlands ontbijt? Hoezo?
De meeste van onze gasten komen uit Zweden, Duitsland, Belgie, USA, Australie, Israel.
Komt omdat ik daar overal vrienden heb en dan gaat het vanzelf.
Ik denk niet dat die een CdH zoeken in jouw stijl, als je dan primitief wil gaan moet je echt primitief gaan, maar wel met stijl.Cees.
“Wandelgasten kun je nog geen droog brood aan verdienen”
Nee, maar je hoeft er ook niet in te investeren.
Over verdienen en investeren (en stijl) gesproken: heb je inmiddels een sinaasappelpersmachine aangeschaft of zet je je internationale sjieke klanten nog steeds flessen sinaasappelsap van de Aldi voor?
Ja ! heel gezellig ! Gelukkig hebben we niet allemaal hetzelfde business plan en de zelfde badkamer. Mijn badkamer heeft geen tadelakt maar ook geen tegels en toch vind ik hem mooi.
wimbIk probeer met m’n commentaren en stukjes mensen een inzicht te geven in hoe je dingen kunt doen, en natuurlijk hebben we allemaal een ander plan, maar er moet wel geld verdiend worden (als geen aow hebt)
Daar zijn hele tv-programma’s over gemaakt, niets nieuws onder de zon dus.
Er zijn heel veel mensen die een overweging maken naar Frankrijk te komen, maar dan ?
Als je als gepensioneerde met een zak vol geld komt en je aowtje wordt elke maand over gemaakt is dat geen probleem.
Hooguit een paar technische akkefietjes en wat papierwerk, en daar heeft deze site onderandere Christian, Jos, Rob, en vele anderen voor.
Maar als je nog lang niet aan je aowtje toe bent, wat dan.
Er zijn heel veel mogelijkheden in Frankrijk, maar dan moet je wel aan de slag.
Het heeft geen enkel nut het wiel weer uit te vinden, net als ik bedoel met bovenstaande reactie dat je op de “echte franse” manier geen CdH kunt runnen.
Ons huidige huis staat langs een wandelroute van Chemins de Compostelle.
Ik als ondernemer rook avontuur, wat nu als ik de CdH ga gebruiken mét deze grote groepen mensen, ze komen in aantallen langs de deur!
Onzin riepen ze in het dorp, arremetierige wandelaars die voornamelijk uit emotionele overweging die wandeling maken, de enige die er aan verdiend is de bakker met de sandwiches.
Ik dacht, ok, dan bied ik ze koffie en vruchtensap aan.
Die gedachte heb ik na berekeningen ook laten varen, want wat als je 20 bakkies koffie per dag verkoopt, dan verdien je met aftrek van de koffie iets meer dan 25 euro.
Daar moet je voor afwassen, schoonmaken, enz enz.
Als je 7 bedrijven hebt kun je niet zeggen dat je het fout doet, en deze ervaringen wil ik graag delen met toekomstige francofielen.
Als je advies wil geven, doe het dan goed, of anders niet.
De uitzendingen van Ik Vertrek zijn allemaal uitgeloot, het merendeel haalt de voorverkiezingen niet eens.
Het is puur voor de kijkcijfers dat de meesten succes hebben, en sommigen weer afzakken naar waar ze vandaan komen.
Ik gun het niemand z’n hele ziel en zaligheid in iets te steken en door misvattingen van de ene fout in de anderen te vallen en uiteindelijk op moeten geven.
De toeristenbranche in Frankrijk is booming business, maar dan moet je wel met iets origineels komen, en niet met een oubollige toko waar te kleine bedden in staan enz enz.
De Horeca in Frankrijk kent ongekende mogelijkheden, maar om nu een typisch franse eetzaal te beginnen is geen uitdaging.
Jammer dat sommigen daar niet tegen kunnen en dan rare reacties plaatsen.
Ik had dan wel geen verse sinaasappelsap, ik had wel een bijverdienste wat meer was dan vier keer smic.
Overigens zijn er veel meer smaken dan tegels en tadelakt 🙂Cees.
Nu met die laatste foto van Cees we van een discussie over de juiste marketing strategie voor de CdH, doelgroepen, hoe peilen we zonder diepte psychologisch onderzoek bij de heer Freud op de divan toch de diepere lagen van soms verborgen vakantiewensen, wat mag het kosten, etc. weer terugkeren naar de bouwvakinhoud dacht ik: ik ga eens wat foto’s opzoeken van de vele trends van de afgelopen decennia. Ik moet daar nog een paar mooie archiefklappers van hebben staan: Bouwvak-info 1, 2 etc. Mooi niet, richting oud papier gegaan. Een dun klappertje resteert met wat minder aan trend-erosie onderhavige onderwerpen. Metselen, pleisteren, stucadoren, bevestigingstechnieken, vochtbestrijding.
Een paar fraaie foto’s die ik in gedachten had, ik moet nu toch iets inhoudelijks gaan roepen, was de low-cost aanpak van een douche, begin jaren zeventig. Eigenlijk heel trendy, want met een nogal donkere uitstraling: wanden opgebouwd met watervast multiplex dat we uit de betonstort kennen, kortom: betonplex, zeer donkerbruin. Bestand tegen de gemeen bijtende werking van cementvocht, dus wat kraanwater en zeep zou geen bezwaar moeten zijn. Dat sprak me wel aan: ergens bij een bouwbedrijf een paar gebruikte platen kopen, schoonmaken, en dan voor weinig iets met een luxe uitstraling. Maar de rest van de badkamer dan? Een soort donkere kamer van maken? Toch maar niet, alles getegeld.
Het blijft interessant: hoeveel bouwvak en artistieke creativiteit er wordt losgelaten op de badkamer. In de Hadrian wall, daar tegen de grens van het land bewoond door de woeste en niet te temmen Schotten, hadden de Romeinse bouwmeesters (kunnen we nog steeds wat van leren) bij de versterkte wachtposten al niet onaardige badkamers aangelegd. Hoe modern zijn we met onze yacuzzi’s?
Deze badkamer heeft geen douche, maar wel een gordijn. Ik weet niet langs welke wandelroute dit is …
Lijkt me een Rolls Royce – anderen zijn tevreden met een 2CV.
Prachtig Christian.
Dit is een van de ideeën die ik heb met de nieuwe CdH, maar dan alleen met een douche.
Het dak boven de badkamer schuift open, de voorgevel kan ook open, en dan sta je echt buiten te douchen met een uitzicht op de Cote Roannaise.
In onze ouden CdH hadden we een buitenbadkamer met een ligbad op pootjes, een soort Pergola met daaronder een badkamer omgeven door blauwe regen en rozen.Lijkt me een Rolls Royce – anderen zijn tevreden met een 2CV.
Klopt, maar dan wel een mooie 2CV 🙂
Dit is ook leuk :
Wat een fraaie badkamer, Christian, al komt dat m.i. vooral door de natuurlijke achtergrond.
Ook mijn buitendouche is ’s zomers heerlijk verfrissend. Ik noem hem altijd “mijn onderhoudsvrije zwembad”. Geen Rolls, maar hij rijdt.
Bosbess, zo’n 2CV douche hebben wij ook, vinden de kleinkinderen heerlijk, vooral als de slanghaspel waarmee de douche gevoed wordt een poosje in de zon gestaan heeft.
Dat tuinslang water kan echt heet worden. Ik heb er een tijdje de afwas mee gedaan.
Maar zo af en toe verbrandt er ook iemand met dat water, zoals deze baby
Opletten dus.
wimbIk gebruik de buitendouche alleen om af te koelen als het heel warm is. Omdat ik bang ben voor de legionellabacterie zet ik de douche eerst even aan en laat hem doorstromen tot hij goed koud is. Pas dan ga ik er onder staan.
Om de legionellabacterie tegen te gaan moet de watertemperatuur meer dan 55 graden zijn (te heet om te douchen) of minder dan 25 graden. Wanneer je de douche gebruikt met kleine kinderen moet je dus niet alleen uitkijken voor verbranden, maar ook voor de veteranenziekte. Zie bijvoorbeeld Weethetsnel.nl, waarin over tuinslangen:
“Ook in de tuinslang kan legionella ontstaan. Als je de tuinslang niet dagelijks gebruikt, spoel hem dan bij een eerstvolgend gebruik eerst een minuut door. Hang de slang in een gieter en laat er een minuut lang water doorheen stromen.
Een tuinslang kan in de volle zon behoorlijk warm worden, waardoor er bacteriëngroei kan onstaan!”
Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.
