Goeiemorgen HansPiet, je vindt dat ik de zaak van twee kanten moet bekijken. Ik denk dat ik dat heb gedaan toen ik (zie hierboven) voorstelde om, in lijn met de OESO, een deel van de pensioenen in het woonland te laten belasten en, in lijn met de nieuwe NL politiek, een deel in NL. Je kunt de zaak natuurlijk puur financieel bekijken, maar er zitten meer kanten aan. Als je op je oude dag voor een ander land kiest dan ga je daar wonen en leven. Dat betekent dat je er deel gaat uitmaken van de nieuwe gemeenschap en dat je daar dus aan wilt bijdragen. Dat verwacht men ook van nieuwkomers, net als in NL, waar het inburgeren heet.
Je denkt dat ik mensen onderschat wat betreft hun financiële argumenten om te emigreren. Dat geldt misschien voor een deel van de NLers, maar anders dan jij lees ik dat nooit op deze site. Het gaat altijd over het mooie land, de ruimte, de rust en het ontbreken van de waan van de dag. En als gepensioneerden het vooraf wél zouden doorrekenen, dan zouden ze mooi in NL blijven want wat je hier “uit solidariteit” aan NL moet betalen voor de franse basiszorg daar schrikken velen zich na hun emigratie een hoedje van, waaronder ik.
Ik ben naar Frankrijk geëmigreerd om op m’n oude dag in de buurt van m’n twee oudste kinderen te wonen. Zij wonen en werken hier al jaren en hebben franse partners. Ik had van hen nooit iets gehoord over enige binding met NL en ging uit van de vrijheid van personenverkeer. Wat me hier te wachten zou staan, ook op financieel gebied, dat zou ik wel zien. Nou dat zag ik dan ook! M’n eerste grote verbazing kwam toen de belastingdienst Heerlen me vertelde dat ik mijn recht op NL zorgtoeslag behield. ??? Pas later kwam ik erachter waarom, namelijk omdat ik NL moest blijven betalen voor franse basiszorg en niet zo weinig ook. Men dwong mij dus om voor veel geld een slechte ziektekostenverzekering te kopen, die in het algemeen maar 70% van de ziektekosten vergoedt. Met mijn inkomen kan ik me niet permitteren om 30% te moeten bijbetalen, dus moest ik een aanvullende verzekering sluiten, die ik in NL niet nodig had. Kosten momenteel 107 euro per maand.
Omdat ik met veel geluk een klein huisje vond en met nog meer geluk een hypotheek kreeg, ging mijn hele pensioentje (tot mijn 83e jaar) op aan hypotheeklasten. Maar, levend van m’n AOW, voelde ik me rijk: een eigen huis, een plek onder de zon! En dicht bij m’n kinderen (helaas ver weg van jongste zoon). Vorig jaar ben ik een kleine chambre d’hôte begonnen voor lange-afstandwandelaars. M’n huis bleek namelijk toevallig aan een Grand’Randonnée te liggen (de bekende Régordane) en in voor- en najaar zag ik de wandelaars met zware rugzakken passeren. Ik heb me in laten schrijven in het handelsregister, heb zelfs een speciale cursus gevolgd en nu ben ik zelfstandig frans ondernemer en als zodanig verzekerd. Ik betaal niets meer aan NL en ik ontvang ook geen zorgtoeslag meer. Een hele bevrijding! Ben ik daar financieel iets mee opgeschoten? Nauwelijks, want ik heb maar plaats voor twee gasten en ik heb veel moeten investeren om ze te kunnen ontvangen. Dit voor- en najaar waren slecht met veel regen, dus weinig klanten, in totaal maar vier overnachtingen gehad. Bovendien houd ik aan een overnachting plus ontbijt voor twee personen voor 46 euro niet zoveel over.
Ik hoop je met dit verhaal duidelijk te hebben gemaakt dat er ook Nederlanders bestaan die niet alles financieel uitstippelen, maar die het leven maar gewoon op zich af laten komen en doen waar ze zin in hebben. Ik heb m’n hele leven gezegd: Dóé niets voor geld en láát niets voor geld, maar doe waar je zin in hebt. Dat heeft me een heel afwisselende en interessante levensloop opgeleverd, waar ik nu met plezier op terugkijk. Laat de slimme mens maar calculeren en rekenen, ik leef!
Uiteraard ook voor jou de beste wensen voor 2014.
