Steven, wat betreft de gezondheidszorg heb je voor het grote geheel waarschijnlijk gelijk. Ik kijk als patiënt en heb dus de (beperkte) visie van de gebruiker. Ik dank de hemel dat ik verlost ben van de lange NL wachtlijsten. En ik ben blij met artsen die, anders dan in NL, er voor de patiënten zijn en niet op de stoel van de politiek gaan zitten. De taak van artsen is namelijk ziektes voorkomen en genezen, niet om financiële politiek te bedrijven. Zoals een goede advocaat er enkel en alleen moet zijn voor de verdachte en niet voor het maatschappelijk belang of welk ander belang dan ook. Daarvoor heb je officieren van justitie.
Jako vindt vergelijkingen tussen staten lastig. Eurostat heeft er geen moeite mee. Meer recente cijfers vind je in de engelse versie (januari 2013). Dat minimumlonen de werkloosheid bevorderen, zoals ook HansPiet beweert, wordt gelogenstraft door de cijfers. Overal bedraagt het wettelijke bruto-minimumloon 30-50% van het gemiddelde loon.
Zoals ik al eerder schreef kennen ook de weinige europese landen die geen wettelijk minimumloon kennen, in de praktijk wel degelijk een minimumloon. Öf in de vorm van een algemeen verbindend verklaarde CAO óf in de vorm van arbeids- en familietoeslagen door de staat óf een combinatie van beide (zoals in Duitsland). Op het belgische Ondernemersplatform VKW vond ik een zeer lezenswaard artikel. Het is een platform voor ondernemers en managers, dus voor jou van onverdachte huize. Voor mij (en iedereen) is het interessant door de feitelijke gegevens. Uiteraard gaat ook het artikel er van uit dat wettelijk minimumloon bijdraagt aan werkloosheid. De schrijver voelt veel voor het duitse systeem van toeslagen, logisch want dan draaien niet de werkgevers maar de staat op voor de kosten. Ik dacht dat ondernemers tegen staatsbemoeienis waren… Ondertussen gaan in Duitsland stemmen op om een wettelijk minimumloon in te voeren.
